Xesús Alonso Montero
Xesús Alonso Montero | |
---|---|
![]() Logo de ser elixido presidente da RAG. | |
Nacemento | 28 de novembro de 1928 (91 anos) |
Vigo | |
Nacionalidade | España |
Alma máter | Universidade de Madrid e Universidade de Salamanca |
Ocupación | filólogo, crítico literario, escritor, poeta, sociolingüista e lingüista |
Cónxuxe | Emilia Pimentel Iglesias Victoria Álvarez Ruiz de Ojeda† |
Fillos | Emilio Alonso Pimentel e Xesús Pimentel |
Xéneros | ensaio, poesía |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Xesús Alonso Montero, nado en Vigo o 28 de novembro de 1928, é un ensaísta, membro do CCG e da RAG, catedrático de Literatura galega, sociolingüista, poeta e conferenciante galego. Foi presidente da Real Academia Galega entre 2013 e 2017.[1][2]
Índice
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Nado en Vigo, onde os seus pais Benito Alonso e Angelina Montero rexentaban unha taberna na rúa Urzáiz. A familia trasladouse en 1938 a Ventosela (Ribadavia), a terra dos avós (e do seu sobriño Manuel Rodríguez Alonso), onde pasou a súa infancia e adolescencia. Estudou o bacharelato en Ribadavia con Bernardino Graña e rematouno en Vigo no Instituto Santa Irene en 1948. Licenciouse en Filosofía e Letras na Universidade de Madrid. Foi profesor de Lingua e Literatura Española dende 1956, exerceu na Escola Normal de Santiago de Compostela e nos institutos de Palencia (1959-1960) e Lugo (1960-1976). En 1966 doutorouse na Universidade de Salamanca cunha tese sobre Curros Enríquez. En 1976 é profesor titular de Literatura Española no Colexio Universitario de Vigo, despois pasou a ser profesor titular de Literatura Galega e foi catedrático de Literatura Galega da Universidade de Santiago de Compostela. Pola súa idade, pertence á xeración de escritores que comezaron o seu labor cultural após a guerra civil española. É militante do Partido Comunista desde 1962, represaliado en varias ocasións. Encabezou a candidatura do PCG pola provincia de Lugo nas primeiras eleccións democráticas. Foi catedrático de Lingua e Literatura Españolas de Escolas de Maxisterio, exercendo en Palencia, Lugo e Madrid.

Destacou no campo da sociolingüística con libros como O porvir da lingua galega (1968), O que cómpre saber da lingua galega (1969) ou o polémico e contestado Informe -dramático- sobre la lengua gallega (1973), onde retoma as súas teses apocalípticas sobre o idioma galego sinalando mesmo unha data para a súa morte. Realizou e publicou estudos sobre escritores galegos como Rosalía de Castro (Páxinas sobre Rosalía de Castro, 1954-2004), Curros Enríquez (Curros Enríquez no Franquismo, 1936-1971), Leiras Pulpeiro, Luís Pimentel (Luís Pimentel: biografía da súa poesía), Celso Emilio Ferreiro (Celso Emilio Ferreiro), Luís Seoane (As palabras no exilio. Biografía intelectual de Luís Seoane), Mendiño, Neira Vilas, Lorenzo Varela, Vicente Risco, Ramón Cabanillas ou Álvaro Cunqueiro.
Fixo tamén achegas noutros ámbitos da literatura galega como a poesía popular e os poetas alófonos en galego, e ten realizado estudos sobre autores da literatura española como Antonio Machado, García Lorca, Miguel de Unamuno ou Valle-Inclán. Alén disto, son destacábeis as súas colaboracións na prensa galega, recollidas en parte na obra Beatus qui legit: artigos periodísticos (1998-1999). Debemos salientar tamén o seu papel como conferenciante, sobre todo en España e en América. Tamén ten libros de poemas: Versos satíricos ó xeito medieval ou Versos republicanos. Así mesmo, realizou compilacións poéticas de homenaxe a autores galegos: Coroa poética para Castelao (1988), Coroa poética para un mártir (1996), Coroa literaria para Roberto Blanco Torres contra a súa morte (1999) e 47 poetas de hoxe cantan a Curros Enríquez (2001).
Recibiu varios galardóns entre os que destacan o premio Galicia de Xornalismo (anos 1986 e 1990), o premio Nacional de Xornalismo Julio Camba (1988), o premio Otero Pedrayo (1989), o Premio Trasalba en 2000, o premio Losada Diéguez de investigación no 2012 e o Premio da Cultura Galega 2019.[3]
Ingresou na Real Academia Galega o 30 de outubro de 1993 a proposta de Xosé Filgueira Valverde, Carlos Casares Mouriño e Ramón Piñeiro López. O seu discurso de ingreso titulouno "Manifestos" en verso en favor da poesía civil nos primeiros tempos da Posguerra na Galicia da Terra e na Galicia Emigrante (1939-1962).[4] O 20 de abril de 2013 foi elixido presidente da Real Academia Galega, cargo que ocupou ata o 29 de abril de 2017.[1][2]
Deu o seu apoio ao esperanto e ao movemento esperantista galego; escribiu a única visión xeral da historia do movemento en Galicia, o artigo que figura na palabra clave "Esperanto" da Gran Enciclopedia Galega.[5] Nese sentido, impartiu unha conferencia no 46º Congreso Español de Esperanto, en Vigo (1986)[6] e no 69º Congreso Español de Esperanto en Santiago de Compostela (2010)[7].
Predecesor: Xosé Luís Méndez Ferrín |
Presidente da RAG 2013 -2017 |
Sucesor: Víctor F. Freixanes |
Obra en galego[editar | editar a fonte]

Ensaio[editar | editar a fonte]
- Cen anos de literatura galega (1964).
- O que cómpre saber da lingua galega (1968, Alborada, Buenos Aires).
- Pedro Petouto. Traballos e cavilacións dun mestre subversivo (1974, reeditado en 2014 por Xerais).
- Escritores: desterrados, namorados, desacougantes, desacougados... (1981, Edicións do Castro).
- Decálogo da lingua galega (1990, Edicións do Cumio).
- Luís Pimentel: biografía da súa poesía (1990, Edicións do Cumio).
- Informe(s) sobre a lingua galega (presente e pasado) (1991, Edicións do Cumio).
- As palabras no exilio. Biografía intelectual de Luís Seoane (1994, Xerais).
- Ensaios breves de literatura e política (1996, Nigra).
- Os poetas galegos e Franco (1997, Akal).[8]
- Beatus qui legit: artigos periodísticos (1998-1999) (2000).
- Oteriana (2000).
- Versos republicanos e outros versos políticos (2002).
- A batalla de Montevideo. Os agravios lingüísticos denunciados na UNESCO en 1954 (2003, Xerais).[9]
- Curros Enríquez no franquismo (1936-1971) (2003, 3C3).
- Pois era un barco pirata (2003).
- Páxinas sobre Rosalía de Castro (1954-2004) (2004, Xerais).
- Os escritores galegos ante a Guerra Civil Española (1936-1939) (2007, Galaxia).
- Intelectuais marxistas e militantes comunistas en Galicia (1926-2006) (2007, Xerais).
- Letras galegas. Explicadas (de 1962 a 1980) en Triunfo e noutras revistas de fóra de Galicia (2008, Xerais).
- Cartas de republicanos galegos condenados a morte (1936-1948) (2009, Xerais).
- Ramón Piñeiro ou a reinvención da cultura galega (2009, Galaxia).
- Aníbal Otero. Lingüística e política en España na Guerra Civil e no franquismo (2011, Xerais).
- Castelao na Unión Soviética en 1938 (2012, Xerais).
- Xosé Filgueira Valverde. Biografía intelectual (2015, Xerais).
- Xosé Filgueira Valverde. O intelectual, o galeguista, o profesor, o investigador, 2015, Ir Indo.
- María Victoria Moreno. A proeza da súa vida e da súa literatura. Biblioteca Gallega. La Voz de Galicia. 2018.
Poesía[editar | editar a fonte]
- Versos republicanos e outros versos políticos (2002, Litoral das Rías, Poio).
- Versos satíricos ó xeito medieval (2002, Nigra Imaxe).
- Versos dun fistor republicano, marxista, ateo e un pouco epicúreo. Antoloxía: 1963-2016 (2017, Xerais)
Teatro[editar | editar a fonte]
Obras colectivas[editar | editar a fonte]
- Antonio Machado na nosa voz (1966, Círculo das Artes, Lugo).
- Castelao na voz dos poetas (1970, Edicións do Castro).
- Actas do I Congreso Internacional da Cultura Galega (1990, Xunta de Galicia).
- Carles Riba e Galicia (Galaxia).
- Poetas alófonos en lingua galega (Galaxia).
- Xesús Ferro Couselo. 1906-1975: unha fotobiografía (1996, Xerais). Con Marcos Valcárcel, Ramón Villares e Henrique Monteagudo.
- Homenaxe ós tres poetas medievais da Ría de Vigo: Martín Códax, Mendiño, Johán de Cangas (1998, Real Academia Galega).
- Tres poetas medievais da Ría de Vigo: Martín Códax, Mendiño e Johán de Cangas (1998, Galaxia).
- Eladio Rodríguez (1864-1949). Unha fotobiografía (2001, Xerais).
- Homenaxe poética ao trobador Xohan de Requeixo (2003).
- Rosalía de Castro traducida ó latín e cantada en latín e grego clásico (noticia e textos): homenaxe ó profesor Sergio Álvarez Campos (2003, Real Academia Galega/Centro de Estudios Rosalianos).
- Actas do I Congreso Internacional "Curros Enríquez e o seu tempo" (Celanova, 2001) (2004, Consello da Cultura Galega).
- Lorenzo Varela (1916-1978). Unha fotobiografía (2005, Xerais).
- Volverlles a palabra. Homenaxe aos represaliados do franquismo (2006, Difusora).
- Antón Tovar na Limia (2007, Xunta de Galicia).
- En defensa do Poleiro (2010, Toxosoutos).
- Fermín Penzol: unha obra para un país (2010, Galaxia).
- A gaita, o gaiteiro e os gaiteiros na poesía galega (1853-1912) (2012, Xunta de Galicia).
- Manuel Lueiro Rey (1916-1990) (2013, Xerais).
- Unha cesta de pombas e mazás. Homenaxe a Isaac Díaz Pardo (2013, Academia Real Isaac Díaz Pardo).
- 150 Cantares para Rosalía de Castro (2015, libro electrónico).
- 1936. O Estatuto esquecido (2016, Guiverny).
Obra en castelán[editar | editar a fonte]
Ensaio[editar | editar a fonte]
- Realismo y conciencia crítica en la literatura gallega (1968, Ciencia Nueva, Madrid).
- Informe –dramático– sobre la lengua gallega (1973, Colección Arealonga, Akal).
- Galicia vista por los no gallegos (1974).
Homenaxes[editar | editar a fonte]
- Cinguidos por unha arela común. Homenaxe ó profesor Xesús Alonso Montero, 1999, Universidade de Santiago de Compostela.
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Casou con Emilia Pimentel Iglesias en 1957, coa que tivo tres fillos: Emilio, Jesús e Sara. Divorciado, volveu casar con Victoria Álvarez Ruiz de Ojeda, que finou en setembro de 2018.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 "Xesús Alonso Montero, novo presidente da Academia" Arquivado 24 de abril de 2013 en Wayback Machine., artigo en Sermos Galiza, 20 de abril de 2013.
- ↑ 2,0 2,1 Freixanes, elixido novo presidente da RAG, apela á "unidade" e reivindica o "continuísmo"
- ↑ "Xesús Alonso Montero, Amancio Prada o la restauración del Pórtico, entre los Premios da Cultura Galega 2019". www.elcorreogallego.es. Consultado o 2019-11-27.
- ↑ "Manifestos" en verso en favor da poesía civil nos primeiros tempos da Posguerra na Galicia da Terra e na Galicia Emigrante (1939-1962) Arquivado 22 de febreiro de 2014 en Wayback Machine., contestado por Xosé Filgueira Valverde.
- ↑ Alonso Montero, Xesús (1984): "Esperanto", en: Silverio Cañada (eldonisto): Gran Enciclopedia Gallega. Santiago/Gijón, paĝoj 214-218
- ↑ -- (1986): Kongreslibro de la 46-a Hispana Kongreso de Esperanto. Vigo: [Hispana Esperanto-Federacio]
- ↑ -- (2010): Kongreslibro de la 69-a Hispana Kongreso de Esperanto, Santiago de Compostela: [Hispana Esperanto-Federacio]
- ↑ Os poetas galegos e Franco na páxina web de Akal.
- ↑ Comentarios ó libro por parte de Alonso Montero Arquivado 23/06/2016, en Archive.is (en galego)
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
![]() |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Xesús Alonso Montero ![]() |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Barrera, F., ed. (2002). Gallegos. Quién es quien en la Galicia del siglo XXI. El Correo Gallego. p. 23. ISBN 84-8064-113-4.
- F. Freixanes, Víctor (1976). Unha ducia de galegos. Vigo. Galaxia. ISBN 84-7154-248-X.
- Dicionario biográfico de Galicia, Ir Indo Edicións, 2010-2011, Vigo.
- Diciopedia do século 21
- AAVV. Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Entrevista a Alonso Montero o 9-3-2007
- Ficha do autor en Xerais
- Entrevista de Literatura Galega do S.XX do alumnado do IES Manuel García Barros
- "Hay un sector del nacionalismo gallego que me ve como el anticristo españolista", entrevista en Faro de Vigo
|
- Escritores de Galicia en lingua galega
- Poetas de Galicia
- Poetas da comarca do Ribeiro
- Críticos literarios de Galicia
- Presidentes da Real Academia Galega
- Premio Trasalba
- Premio Otero Pedrayo
- Nados en Vigo
- Pedrón de Ouro
- Nados en 1928
- Poetas en lingua galega
- Enciclopedistas de Galicia
- Sociolingüistas
- Esperantistas
- Escritores de Galicia en lingua castelá
- Alumnos da Universidade de Salamanca
- Catedráticos da Universidade de Santiago de Compostela
- Alumnos da Universidade Complutense de Madrid
- Profesores de educación secundaria