Aureliano Pardo Villar

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Aureliano Pardo Villar
Nacemento18 de xaneiro de 1882
Lugar de nacementoArzúa
Falecemento13 de xaneiro de 1957
Lugar de falecementoPadrón
NacionalidadeEspaña
RelixiónIgrexa católica
Ocupaciónsacerdote católico
Na rede
Galiciana: 132265 Dialnet: 3386888
editar datos en Wikidata ]

Aureliano Pardo Villar, nado en Arzúa o 18 de xaneiro de 1882 e finado en Padrón o 13 de xaneiro de 1957, foi un frade e escritor galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou latín e humanidades en Arzúa e ingresou no convento dominico en setembro de 1898. Cursou os primeiros anos de carreira no convento de San Xoán de Corias (Asturias) e os cinco últimos no convento de Santo Estevo de Salamanca. Foi destinado ás Misións de América, pero unha grave enfermidade retívoo na Península. En 1909, durante a convalecencia, asignárono ao convento do Carme de Padrón.

Dirixiu a Asociación Regional del Santo Rosario (1913) e foi bibliotecario e sancristán maior no convento de Padrón. Tamén foi socio colaborador do Seminario de Estudos Galegos. Estudoso da orde dos Predicadores en Galicia, no boletín católico Logos publicou cinco ensaios entre 1933 e 1936, no Boletín de la comisión Provincial de Monumentos Históricos y Artísticos de Lugo o artigo “El convento Santo Domingo de Vivero” e no Boletín de la comisión Provincial de Monumentos Históricos y Artísticos de Orense un artigo sobre o santoral (1937), que deu pé á publicación de Santoral gallego (1941). Colaborou en Faro de Vigo, El Ideal Gallego e La Voz de Galicia co pseudónimo de León Yebra Oliver.

Foi escollido membro correspondente da Real Academia Galega en 1934, e en 1941 nomeárono membro de número.[1]

Obras[editar | editar a fonte]

  • Los dominicos en Santiago. Apuntes históricos, 1953.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Aureliano Pardo Villar". Real Academia Galega. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]