Arturo Vázquez Núñez

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Arturo Vázquez Núñez
Nacemento15 de novembro de 1852
 Ourense
Falecemento2 de marzo de 1907
 Ourense
NacionalidadeEspaña
Ocupaciónmestre, funcionario, escritor, cronista, xornalista e autor
EstudosMedicina
editar datos en Wikidata ]

Arturo Vázquez Núñez, nado en Ourense o 15 de novembro de 1852 e finado na mesma cidade o 2 de marzo de 1907, foi un polígrafo ourensán especialista en Historia e Arqueoloxía.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou Medicina en Santiago de Compostela aínda que abandonou en 1871. Ao ano seguinte pasou a traballar como oficial no Ministerio de Graza e Xustiza sendo ministro o galego Montero Ríos. De volta en Ourense en 1887 incorpórase ao claustro do Instituto como profesor de francés ata 1891.

Pertenceu á xeración de Valentín Lamas Carvajal (nacido en 1849) e Manuel Curros Enríquez (nacido en 1851) cos que mantivo estreita relación. Formou parte do faladoiro do Museo de Ourense xunto a Benito Fernández Alonso, Marcelo Macías, Manuel Martínez Sueiro e outros.

Publicou a maioría dos seus traballos de investigación no Boletín da Comisión Provincial de Monumentos Históricos e Artísticos de Ourense. Tivo unha grande influencia na formación intelectual dos membros máis destacados da Xeración Nós, pois sendo un destacado bibliófilo, puxo a súa extensa biblioteca da rúa de San Fernando (hoxe Irmáns Villar) á disposición dos estudosos da cidade.

Tamén escribiu para xornais como O Tío Marcos da Portela e El Heraldo Gallego fundados por Valentín Lamas Carvajal en 1874 e 1876 respectivamente. Foi cronista da cidade de Ourense (1893-1907)[1] e mesmo tenente de alcalde, académico correspondente da Real Academia da Historia, socio de mérito da Sociedade Arqueolóxica de Pontevedra, ademais de membro fundador da Real Academia Galega.

Obra[editar | editar a fonte]

  • Gramática francesa elemental (1891)
  • La Arquitectura cristiana en la provincia de Orense durante el período medieval (1894)
  • La ex-colegiata de Junquera de Ambía (Boletín da Comisión Provincial de Monumentos, 1900)
  • Un sarcófago cristiano del siglo V (Boletín de la Real Academia de la Historia, 1903)
  • Iglesias románicas de la provincia de Orense (Boletín de la Real Academia de la Historia, 1907)

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]


Predecesor:
-
 Cronista de Ourense 
1893 - 1907
Sucesor:
Xoán Neira Cancela