Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Leandro Carré Alvarellos, nado na Coruña o 30 de agosto de 1888 e finado na mesma cidade o 14 de febreiro de 1976, foi un escritor galego.[1].
Foi o cuarto fillo (de once irmáns) de Uxío Carré Aldao e Purificación Alvarellos Pena. Traballou na librería do seu pai e despois na litográfica La Artística. Acudiu á escola de Marcial Miguel de la Iglesia Vázquez e de Eduardo Corral, mais non fixo estudos superiores porque debía axudar na economía familiar e aforrar gastos, xa que a libraría de seu pai comezara o declive.[2] En 1911 foi destinado á sucursal da fábrica no Porto. Logo de tres anos regresou á Coruña onde foi oficinista, contador e encargado de varios negocios. Foi redactor na Coruña de Vida Gallega, colaborou en Coruña Cómica (co pseudónimo "Fabriella") e Tierra Gallega (co pseudónimo "L. de S."). Foi un dos fundadores das Irmandades da Fala e colaborou en A Nosa Terra, da que foi director na ditadura de Primo de Rivera. No ámbito teatral dirixiu os grupos de teatros dos coros Cántigas da Terra e Saudades e entre 1922 e 1926 a Escola Dramática Galega herdeira do Conservatorio Nacional de Arte Galega e fundou a editorial Lar en 1924, foi membro do Seminario de Estudos Galegos. Cando morreu o seu fillo Leandro Carré Brandariz (1913-1937) en estrañas circunstancias en Asturias, foi buscalo con resultados infrutuosos, detivérono ao volver á Coruña e pasou cinco meses no cárcere. Colaborou coa prensa emigrada e do exilio. En 1945 ingresou na Real Academia Galega. No ano 2006 Alvarellos Editora publicou Obra inédita e esquecida, con obras escritas en 1915 e 1972.
Empregou o pseudónimo de Ramón Alvariño.
- Amor malfadado, 1918.
- Contos e diálogos, 1918.
- Naiciña, 1925, Lar.
- A propia vida, 1925, Lar.
- O home que deu vida a un morto, 1926.
- O xornal de Mavi, 1927.
- Nos picoutos de Antoín, 1955 (escrita en 1929).
- Contos de pantasmas, 1972.
Compoñentes da Escola Dramática Galega na Coruña en 1923.
- Tolerías, 1917.
- Noite de ruada, 1918.
- Rexurdimento, 1918.
- Pra vivir ben de casados..., 1918.
- Enredos, 1919.
- O engano, 1919.
- O corazón dun pedáneo, 1921.
- Un caso compricado, 1922.
- A venganza, 1922.
- O pecado alleo, 1924.
- Almas en pena, 1957.
Entrada dos poetas no SEG en 1926 en Santiago. Están, entre outros:
Florentino López Cuevillas,
Victoriano Taibo,
Risco,
López Abente,
Cabeza de León,
Antón Villar Ponte,
Xosé Filgueira Valverde,
Castelao,
Otero Pedrayo,
Lugrís, Leandro Carré e
Jaime Vidal Rey.
- Gramática gallega, 1967, Editorial Moret.
- Las leyendas tradicionales gallegas, 1977, Espasa-Calpe, Madrid.
| O home que deu vida a un morto. 1926. |
|
.jpg)
