Salvador García-Bodaño

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Saltar ata a navegación Saltar á procura
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Salvador García-Bodaño (homónimos).
Salvador García-Bodaño
Salvador García-Bodaño (AELG)-2.jpg
Nacemento17 de xullo de 1935
 Vigo
NacionalidadeEspaña
Alma máterUniversidade de Santiago de Compostela e Universidade de Oviedo
Ocupaciónpoeta
PaiSalvador García-Bodaño Fernández
CónxuxeXulia Rodríguez Blanco
XénerosPoesía, narrativa e ensaio
[ editar datos en Wikidata ]

Salvador García-Bodaño Zunzunegui, nado en Teis (Vigo) o 17 de xullo de 1935 é un escritor galego, membro do plenario da Real Academia Galega dende 1992 e vicesecretario desa institución no período 2001-2009. Cultiva exclusivamente a poesía en lingua galega e está considerado como membro da Xeración das Festas Minervais. É procurador dos tribunais e dedicouse a diversas actividades mercantís.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fillo de Salvador García-Bodaño Fernández, cando nin contaba un mes, os seus pais trasladáronse para Santiago de Compostela, cidade na que se formou intelectualmente, coa influencia de Carlos Maside e Ramón Piñeiro. Colaborou con La Noche e pertenceu ao Partido Socialista Galego do que foi Secretario de Información e Propaganda.[1]

Formou parte de numerosas empresas culturais: foi fundador en 1961 da Agrupación Cultural O Galo; formou parte do Consello da Mocedade. Participou nos Xogos Florais da Coruña de 1962, na celebración do primeiro Día das Letras Galegas (1963) e na homenaxe a Antonio Machado de 1964. En 1974 foi sancionado polo Tribunal de Orde Pública por un recital no Círculo Recreativo e Cultural de Perlío, Fene, no que se incluían uns poemas á Revolución dos Caraveis e a Pablo Neruda.[2] Colaborou na realización do proxecto da revista Teima (1976); na editorial Escola Aberta; no Museo do Pobo Galego (1976), sección etnográfica de oficios e da arte popular; na directiva da primeira Asociación de Escritores en Lingua Galega (1980); no Ateneo de Santiago de Compostela xa desaparecido e do que foi presidente; na Fundación Padroado do Pedrón de Ouro; no Museo Galego de Arte Contemporánea Carlos Maside, no novo Seminario de Estudos Galegos (1983); fundador da actual Asociación de Escritores en Lingua Galega (AELG); do Instituto Galego da Información (IGI); da Asociación de Traductores en Lingua Galega (ATLG); da Fundación Castelao; do PEN Clube de Galicia e da Asociación Galega do Libro Infantil e Xuvenil

Ao pé de cada hora, 2ª ed, 1980.

A proposta de Antón Fraguas, Constantino García e Andrés Torres Queiruga, ingresou como membro numerario na Real Academia Galega o 25 de novembro de 1992, pronunciando o discurso "Compostela e as nosas letras ata o Manifesto Máis Alá",[3] respondido por Carlos Casares. Foi vicesecretario desa institución durante dous períodos consecutivos, de 2001 a 2009.[2]

Mantén unha columna dominical en El Correo Gallego, titulada “No pasar dos días”.[4]

Obra[editar | editar a fonte]

Poesía[editar | editar a fonte]

Narrativa[editar | editar a fonte]

García-Bodaño en 2007.

Ensaio[editar | editar a fonte]

Tradución[editar | editar a fonte]

  • Eu son unha árbore, de J. L. García Sánchez e M. A. Pacheco (1979, Altea, Madrid).
  • Eu son unha fera, de J. L. García Sánchez e M. A. Pacheco (1979, Altea).
  • Eu son unha rocha, de J. L. García Sánchez e M. A. Pacheco (1979, Altea).
  • Haruchan, de Anna Gasol e M. Gasol (1988, Onda, Barcelona).
  • Viaxe por Galicia 1837, de George Borrow (1993, Edicións Xerais de Galicia).

Obras colectivas[editar | editar a fonte]

  • Homenaxe a Fermín Penzol (1972, Galaxia).
  • Homenaxe a Francisco Fernández del Riego (1972, Galaxia).
  • Ocho siglos de poesía gallega (1972, Alianza).
  • Chile en el corazón. Homenaxe a Pablo Neruda (1975, Península).
  • Homenaxe a Otero Pedrayo (1976, Galaxia).
  • Poesía gallega de postguerra (1976, Ediciós do Castro).
  • Homenaxe a Luís Seoane (1977, Cuco-Rei).
  • Galicia: realidade económica e conflicto social (1979, Banco del Noroeste).
  • Maside, un pintor para unha terra (1979, COAG Santiago).
  • Antoloxía de poesía galega. Dos posmodernistas aos novos (1980, Galaxia).
  • Coroa poética para Rosalía de Castro (1985, Xerais).
  • Homenaxe a Laxeiro de escritores e artistas de Galicia (1991).
  • Homenaxe a Ramón Piñeiro (1991, Caixa Galicia).
  • Os contos da campaña (1992, Xunta de Galicia).
  • Rolda de amigos derredor de Francisco Fernández del Riego (1993).
  • Ultreia. Poetas e pintores galegos fronte á droga (1993).
  • 50 anos de poesía galega (1994, Penta).
  • Desde mil novecentos trinta e seis: homenaxe da poesía e da plástica galega aos que loitaron pola liberdade (1995, Ediciós do Castro).
  • Coroa poética para un mártir (1996, Xerais).
  • O entrelazo das palabras (1999).
  • Río de son e vento, de César Morán (1999, Xerais).
  • Manuel Luís Acuña (2000, Xerais).
  • Homenaxe a Xavier Pousa (2001, Fundación Xoán Piñeiro).
  • A poesía é o gran milagre do mundo, 2001, PEN Clube de Galicia.
  • Poetas e narradores nas súas voces. I, 2001, Consello da Cultura Galega.
  • Un futuro para a lingua (2002, Xunta de Galicia).
  • Homenaxe a Francisco Fernández del Riego (2002, Fundación Premios da Crítica-Galicia).
  • O libro dos abanos (2002, Follas Novas).
  • Antoloxía consultada da poesía galega 1976-2000 (2003, Tris Tram). Por Arturo Casas.
  • Antón Avilés de Taramancos: 1935-1992, unha fotobiografía (2003, Xerais).
  • Carlos Casares. A semente aquecida da palabra (2003, CCG).
  • Intifada. Ofrenda dos poetas galegos a Palestina (2003, Fundación Araguaney).
  • Narradio. 56 historias no ar (2003, Edicións Xerais de Galicia).
  • Negra sombra. Intervención poética contra a marea negra (2003, Espiral Maior).
  • 23 poetas galegos cantan a don Antonio Machado (2004, Hipocampo).
  • Son de poesia (2005, Edições Fluviais, Lisboa).
  • Cartafol poético para Alexandre Bóveda (2006, Espiral Maior).
  • Poemas pola memoria (1936-2006) (2006, Xunta de Galicia).
  • Poetas con Rosalía (2006, Fundación Rosalía de Castro).
  • Poetízate. Antoloxía da poesía galega (2006, Xerais).
  • Volverlles a palabra. Homenaxe aos represaliados do franquismo (2006, Difusora).
  • A Coruña á luz das letras (2008, Trifolium).
  • Marcos Valcárcel. O valor da xenerosidade (2009, Difusora).
  • Lois Pereiro en 17 voces (2011, La Voz de Galicia).
  • Tamén navegar (2011, Editorial Toxosoutos).
  • Vivir un soño repetido. Homenaxe a Lois Pereiro (2011, AELG), libro electrónico.
  • 150 Cantares para Rosalía de Castro (2015).[10]
No Teatro Principal de Pontevedra o Día das Letras de 2018.

Premios[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ Méndez Ferrín 1984.
  2. ↑ 2,0 2,1 Membros da Academia RAG.
  3. ↑ "Compostela e as nosas letras ata o Manifesto Máis Alá"
  4. ↑ "No pasar dos días" El Correo Gallego.
  5. ↑ Vista previa da 2ª ed (1980) en Google Books.
  6. ↑ Vilavedra, Dolores, ed. (2000). Diccionario da Literatura Galega. Obras III. Vigo: Editorial Galaxia. ISBN 84-8288-365-8. 
  7. ↑ Con debuxos de Felipe Criado.
  8. ↑ 2ª edición en Biblioteca 114, 1991, El Correo Gallego.
  9. ↑ Compilación da súa obra publicada, que inclúe dous poemarios inéditos (Poemas de amor a Xulia e As palabras e os días).
  10. ↑ 150 Cantares para Rosalía de Castro
  11. ↑ "Salvador García-Bodaño, Premio Cultura Galega das Letras 2012" 19/11/2012, RAG.
  12. ↑ "A Corporación outorga a medalla de Ouro e o título de Fillo Adoptivo a…". El Correo Gallego. 26/12/2014. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Control de autoridades
Traído desde "https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Salvador_García-Bodaño&oldid=5048201"