Saltar ao contido

Johnny Herbert

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaJohnny Herbert

(2014) Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento25 de xuño de 1964 Editar o valor en Wikidata (60 anos)
Brentwood, Reino Unido (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Lateralidademanicho Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónpiloto de Fórmula Un Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Participou en
24 Horas de Le Mans Editar o valor en Wikidata

Instagram: johnnyherbertf1 Musicbrainz: f7ca838b-e30b-493b-8091-68784a2fc425 Editar o valor en Wikidata

John Paul "Johnny" Herbert, nado o 25 de xuño de 1964, foi un piloto de carreiras británico. Competiu en Fórmula Un, gañando tres carreiras, e tamén en coches deportivos gañando as 24 Horas de Le Mans en 1991 conducindo un Mazda 787B. Gozou de moito éxito no nivel inferior do automobilismo e correu na Fórmula Un para varios equipos.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Inicios e participación na Fórmula Un

[editar | editar a fonte]

A mediados da década de 1980, Herbert era considerado como un home que viña do automobilismo, comparable ao escocés Jim Clark. Gañou o Festival de Fórmula Ford en Brands Hatch en 1985, Herbert chamou a atención de Eddie Jordan, e xuntos gañaron o título de 1987 da Fórmula 3 Británica. Herbert viu en perigo a súa carreira debido as feridas sufridas en 1988, na Fórmula 3000 Internacional cando viuse envolvido nun grave accidente en Brands Hatch, sufriu graves lesións no nocello e no pé logo de colisións múltiples coas barreiras. Había perigo certo de amputación pero co paso do tempo e logo de múltiples cirurxías e meses de fisioterapia, conservouno aínda que o alcance das lesións obstaculizaría de forma permanente a súa mobilidade, deixándoo incapaz de correr e obrigoulle a cambiar o seu estilo de condución.[1] Malia a súa inmobilidade, Herbert regresou á competición a principios de 1989 na Fórmula 1, sumando puntos no seu debut no Gran Premio do Brasil, no Río de Xaneiro pilotando para o equipo Benetton, entón dirixido polo seu mentor e amigo desde tempo Peter Collins.

Herbert pilotando para Lotus no Gran Premio do Reino Unido de 1994. Finalizou 11º.

Con todo, as actuacións de Herbert non lograron manter ese estándar, e co equipo Benetton baixo unha nova administración, foi despedido logo de non poder cualificar para o Gran Premio do Canadá. Herbert regresou á Fórmula 3000, esta vez nas moi respectadas series xaponesas. Non pasou moito tempo antes de que recibira outra chamada da Fórmula 1, esta vez de Tyrrell. De 1990 a 2000, Herbert foi unha figura na Fórmula Un, cambiou ao equipo Lotus, agora dirixido por Peter Collins.

Herbert foi un dos pilotos que levaron este Mazda 787B á vitoria nas 24 Horas de Le Mans de 1991

Durante 1991, tamén pilotou dúas roldas da Fuji Long Distance Sports Car Series, co-pilotando un Mazda 787B, terminando cuarto en ambas ocasións.[2] A súa decisión, na rolda de xullo, de deter o seu coche e axudar a un rival, que sufrira unha picada a alta velocidade, permitiulle gañar o premio ao deportista de 1991 da Autosport Awards.

Ligier e retorno a Benetton (1994-1995)

[editar | editar a fonte]
Herbert trasladouse a Benetton para 1995 e logrou a súa primeira vitoria na Fórmula Un no Gran Premio do Reino Unido de 1995.

Logo de 3 anos de frustración, Herbert deixou Lotus a mediados de 1994, uníndose a Ligier e logo a Benetton para as últimas carreiras da tempada. Malia que non puido anotar ningún punto en 1994, mantivérono como compañeiro de equipo de Michael Schumacher para 1995. No Gran Premio de Gran Bretaña, logrou a vitoria logo de que chocaran Damon Hill e Michael Schumacher. Tamén logrou a vitoria en circunstancias similares en Monza, terminando 4º no campionato.

Sauber, Stewart e Jaguar (1996-2000)

[editar | editar a fonte]
Herbert pilotando para Stewart na Gran Premio do Canadá de 1999. Levou o coche a meta nunha respectable quinta posición.

Logo de ser despedido por Benetton, Herbert pilotou para o equipo suízo Sauber en 1996-98, logrando dous podios. Trasladouse a Stewart Grand Prix en 1999, foi eclipsado habitualmente polo seu novo compañeiro de equipo Rubens Barrichello, pero logrou gañar o seu terceiro e último Gran Premio nun incrible mollado / seco Gran Premio de Europa. Marchou de Stewart despois da compra do equipo por Ford e fichou por Jaguar, Herbert soportou unha tempada frustrante e inútil, terminando o ano saíndo en padiola en Malaisia logo dun fallo na suspensión que provocoulle un grande accidente.

Logo da Fórmula Un

[editar | editar a fonte]
Herbert pilotando para Audi no Petit Le Mans de 2004. Quedou en segundo lugar, asociado con Pierre Kaffer.
Herbert na súa primeira carreira no Campionato Británico de Turismos BTCC

Desde que se retirou das carreiras de fórmula 1 Herbert concentrouse nos Sports Cars, tratando de repetir a súa vitoria nas 24 Horas de Le Mans na xeral de 1991. Os últimos anos vírono como un dos pilotos destacados nas American Le Mans Series (ALMS), onde gañou varios eventos e foi candidato á coroa de 2003.

En 2004, Herbert, xunto con Jamie Davies gañou o campionato Le Mans Series ao volante dun Audi R8 gañando as carreiras en Monza e Spa durante a tempada.

En 2005, Herbert foi nomeado para o cargo de Sporting Relations Manager de Jordan Grand Prix, que logo pasou a chamarse Midland F1 no Campionato Mundial de 2006. Con todo, en setembro dese ano Spyker Cars comprou o equipo, e o renomeouno Spyker MF1. Outra das decisións dos novos propietarios foi a de non renovar o contrato de Herbert.

En 2007, Herbert participou nas 24 Horas de Le Mans pilotando un Aston Martin de fábrica ao volante dun Aston Martin DBR9 na clase GT1. Herbert, xunto con Peter Kox e Tomáš Enge pilotando o coche número 007 a un noveno posto na xeral e cuarto na clase GT1.

En 2008, Herbert gañou a primeira tempada da Speedcar Series.

En 2009, Herbert fixo o seu debut no Campionato Británico de Turismos co equipo Team Dynamics ao volante dun Honda Civic na oitava rolda do campionato en Silverstone . Cualificouse 17º na primeira carreira, e logo de ascender na orde, terminou en 13º. Na segunda carreira, terminou dentro dos puntos no oitavo lugar, anotando tres puntos. Na última carreira do día, foi unha grella de saída inversa. Os primeiros seis, sete, oito, nove ou dez coches para terminar a segunda carreira, comezará a carreira de tres en orde inverso. Isto decídese polo ganador da segunda carreira debuxando un número entre seis e dez anos dun chapeu. Para a última carreira do día, os 9 primeiros clasificados foron investidas, é dicir, Herbert comezou a partir da segunda. Estaba correndo ben, e sostiña cuarto, pero viuse obrigado a abandonar na volta 13, despois do contacto con Jason Prato. Herbert pasou a competir nas dúas últimas probas da tempada.

Herbert tamén se executa un evento de caridade chamado Johnny Herbert Karting Challenge cada ano para organizacións benéficas como o proxecto halow que agora se levará a cabo en capital Karts en Londres. Este evento invita a celebridades e pilotos de carreiras profesionais para competir en karting indoor e agora está nas súas 20 anos.

HD Sky Sports F1

[editar | editar a fonte]

Herbert é un colaborador habitual da canle en HD Sky Sports F1 co-presentador desde o Gran Premio da China de 2012 xunto con Martin Brundle. Ofrece regularmente unha análise posterior á carreira pola canle e tamén aparece a miúdo no programa dedicado F1 da canle. O 2 de abril o ano 2016 suxeriu que Fernando Alonso debía retirarse da F1, logo do cal Alonso defendeuse durante unha transmisión en vivo díxolle a Herbert "non me vou a retirar, son campión do mundo, ti remataches como comentarista, porque nunca fuches campión do mundo".

Rexistro de carreiras

[editar | editar a fonte]

Resultados completos na Fórmula 3000 International

[editar | editar a fonte]

(key) (Carreiras en letra grosa indican pole position) (Carreiras en itálica indican volta rápida)

Ano Equipo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Pos. Puntos
1988 Jordan Racing JER
1
VAL
Ret
PAU SIL
7
MON
3
PER
Ret
BRH
Ret
BIR BUG ZOL DIJ 13

Resultados completos na Fórmula Un

[editar | editar a fonte]

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 POS. Pts.
1989 Benetton Formula Benetton B188 Ford V8 BRA
4
SMR
11
MON
14
MEX
15
USA
5
CAN
NSC
FRA GBR ALE HUN 14º 5
Tyrrell Racing Organisation Tyrrell 018 Ford V8 BEL
Ret
ITA POR
NSC
ESP XPN AUS
1990 Camel Team Lotus Lotus 102 Lamborghini V12 USA BRA SMR MON CAN MEX FRA GBR ALE HUN BEL ITA POR ESP XPN
Ret
AUS
Ret
NC 0
1991 Team Lotus Lotus 102B Judd V8 USA BRA SMR MON CAN
NSC
MEX
10
FRA
10
GBR
14
ALE HUN BEL
7
ITA POR
Ret
ESP XPN
Ret
AUS
11
NC 0
1992 Team Lotus Lotus 102D Ford V8 RSA
6
MEX
7
BRA
Ret
ESP
Ret
15º 2
Lotus 107 Ford V8 SMR
Ret
MON
Ret
CAN
Ret
FRA
6
GBR
Ret
ALE
Ret
HUN
Ret
BEL
13
ITA
Ret
POR
Ret
xPN
Ret
AUS
13
1993 Team Lotus Lotus 107B Ford V8 RSA
Ret
BRA
4
EUR
4
SMR
8
ESP
Ret
MON
Ret
CAN
10
FRA
Ret
GBR
4
ALE
10
HUN
Ret
BEL
5
ITA
Ret
POR
Ret
XPN
11
AUS
Ret
11
1994 Team Lotus Lotus 107C Mugen-Honda V10 BRA
7
PAC
7
SMR
10
MON
Ret
NC 0
Lotus 109 Mugen-Honda V10 ESP
Ret
CAN
8
FRA
7
GBR
11
ALE
Ret
HUN
Ret
BEL
12
ITA
Ret
POR
11
Ligier Gitanes Blondes Ligier JS39B Renault V10 EUR
8
Mild Seven Benetton Ford Benetton B194 Ford V8 XPN
Ret
AUS
Ret
1995 Mild Seven Benetton Renault Benetton B195 Renault RS7 3.0 V10 BRA
Ret
ARX
4
SMR
7
ESP
2
MON
4
CAN
Ret
FRA
Ret
GBR
1
ALE
4
HUN
4
BEL
7
ITA
1
POR
7
EUR
5
PAC
6
XPN
3
AUS
Ret
45
1996 Red Bull Sauber Ford Sauber C15 Ford Zetec-R V10 AUS
Ret
BRA
Ret
ARG
9
EUR
7
SMR
Ret
MON
3
ESP
Ret
CAN
7
FRA
DSC
GBR
9
ALE
Ret
HUN
Ret
BEL
Ret
ITA
9
POR
8
XPN
10
14º 4
1997 Red Bull Sauber Petronas Sauber C16 Petronas V10 AUS
Ret
BRA
7
ARX
4
SMR
Ret
MON
Ret
ESP
5
CAN
5
FRA
8
GBR
Ret
ALE
Ret
HUN
3
BEL
4
ITA
Ret
AUT
8
LUX
7
XPN
6
EUR
8
10º 15
1998 Red Bull Sauber Petronas Sauber C17 Petronas V10 AUS
6
BRA
11
ARG
Ret
SMR
Ret
ESP
7
MON
7
CAN
Ret
FRA
8
GBR
Ret
AUT
8
ALE
Ret
HUN
10
BEL
Ret
ITA
Ret
LUX
Ret
XPN
10
15º 1
1999 Stewart Ford Stewart SF3 Ford V10 AUS
NTS
BRA
Ret
SMR
10
MON
Ret
ESP
Ret
CAN
5
FRA
Ret
GBR
12
AUT
14
ALE
11
HUN
11
BEL
Ret
ITA
Ret
EUR
1
MAL
4
XPN
7
15
2000 Jaguar Racing Jaguar R1 Ford V10 AUS
Ret
BRA
Ret
SMR
10
GBR
12
ESP
13
EUR
11
MON
9
CAN
Ret
FRA
Ret
AUT
7
ALE
Ret
HUN
Ret
BEL
8
ITA
Ret
USA
11
XPN
7
MAL
Ret
17º 0

† Piloto que non terminou o Gran Premio, pero que se clasificou ao completar máis do 90% da distancia da carreira

Resultados completos no campionato xaponés de Fórmula 3000

[editar | editar a fonte]

(key) (Carreiras en letra grosa indican pole position) (Carreiras en itálica indican volta rápida)

Ano Equipo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Pos. Puntos
1990 Team LeMans SUZ
19
FUJ
10
MIN
Ret
SUZ
Ret
SUG
7
FUJ
Ret
FUJ
5
SUZ
6
FUJ
Ret
SUZ
Ret
16º 3
1991 Team LeMans SUZ
5
AUT
7
FUJ
Ret
MIN
2
SUZ
Ret
SUG
Ret
FUJ
Ret
SUZ
7
FUJ
C
SUZ
Ret
FUJ
6
10º 9

Resultados nas 24 Horas de Le Mans

[editar | editar a fonte]
Ano Equipo Co-Pilotos Coche Clase Voltas Pos. Clase
Pos.
1990 Mazdaspeed Alemaña Volker Weidler
Bélxica Bertrand Gachot
Mazda 787 GTP 148 DNF DNF
1991 Mazdaspeed Alemaña Volker Weidler
Bélxica Bertrand Gachot
Mazda 787B C2 362
1992 Mazdaspeed
Francia Oreca
Alemaña Volker Weidler
Bélxica Bertrand Gachot
Maurizio Sandro Sala
Mazda MXR-01 C1 336
2001 Champion Racing Bélxica Didier Theys
Alemaña Ralf Kelleners
Audi R8 LMP900 81 DNF DNF
2002 Alemaña Audi Sport North America Italia Christian Pescatori
Italia Rinaldo Capello
Audi R8 LMP900 374
2003 Team Bentley Mark Blundell
Australia David Brabham
Bentley Speed 8 LMGTP 375
2004 Audi Sport UK Team Veloqx Jamie Davies
Guy Smith
Audi R8 LMP1 379
2007 Aston Martin Racing Países Baixos Peter Kox
República Checa Tomáš Enge
Aston Martin DBR9 GT1 337

Resultados completos nas American Le Mans Series

[editar | editar a fonte]
Ano Equipo Clase Chasis Motor Pneu. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ranqin Puntos
2001 Champion Racing LMP900 Audi R8 Audi 3.6L Turbo V8 M


TEX SEB DON JAR SON
ovr:4
cls:4
POR
ovr:3
cls:3
MOS
ovr:Ret
cls:Ret
MID
ovr:5
cls:5
MON
ovr:2
cls:2
PET
ovr:3
cls:3
113
2002 Audi Sport North America LMP900 Audi R8 Audi 3.6L Turbo V8 M


SEB
ovr:1
cls:1
206
Champion Racing SON
ovr:2
cls:2
MID
ovr:10
cls:8
AME
ovr:3
cls:3
WAS
ovr:5
cls:5
TRO
ovr:3
cls:3
MOS
ovr:2
cls:2
MON
ovr:2
cls:2
MIA
ovr:5
cls:5
PET
ovr:2
cls:2
2003 Team Bentley LMGTP Bentley Speed 8 Bentley 4.0L Turbo V8 M


SEB
ovr:3
cls:3
160
ADT Champion Racing LMP900 Audi R8 Audi 3.6L Turbo V8 ATL
ovr:1
cls:1
SON
ovr:3
cls:2
TRO
ovr:2
cls:2
MOS
ovr:20
cls:4
AME
ovr:1
cls:1
MON
ovr:4
cls:3
MIA
ovr:1
cls:1
PET
ovr:1
cls:1
2004 Audi Sport UK Team Veloqx LMP1 Audi R8 Audi 3.6L Turbo V8 M


SEB
ovr:3
cls:3
MID LIM SON POR MOS AME 64
ADT Champion Racing PET
ovr:2
cls:2
MON
ovr:1
cls:1

Resultados completos nas IndyCar Series

[editar | editar a fonte]

(chave) (Cearreiras en letra grosa indican pole position)

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Ranquin Puntos
2002 Duesenberg Dallara Chevrolet HMS PHX FON NAZ INDY
NSC
TXS PPIR RIR KAN NSH MCH KTY GAT CHI TXS NC 0

Resultados nas 500 Millas de Indianápolis

[editar | editar a fonte]
Ano Chasis Motor Inicio Final Equipo
2002 Dallara Chevrolet NSC Duesenberg

Resultados completos no Campionato Británico de Turismos

[editar | editar a fonte]

(chave) (Carreiras en letra grosa indican pole position – 1 punto outorgado só na primeira carreira) (Carreiras en itálica indican volta rápida – 1 punto outorgado en todas as carreiras) (* significa que o piloto liderou a carreira durante ó menos unha volta – 1 punto outorgado en todas as carreiras)

Ano Equipo Coche 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 Pos Pts
2009 Team Dynamics Honda Civic BRH
1
BRH
2
BRH
3
THR
1
THR
2
THR
3
DON
1
DON
2
DON
3
OUL
1
OUL
2
OUL
3
CRO
1
CRO
2
CRO
3
SNE
1
SNE
2
SNE
3
KNO
1
KNO
2
KNO
3
SIL
1

13
SIL
2

8
SIL
3

Ret
ROC
1

Ret
ROC
2

10
ROC
3

7
BRH
1

Ret
BRH
2

Ret
BRH
3

14
19th 8

Resultados completos nas International Superstars Series

[editar | editar a fonte]

(chave) (Carreiras en letra grosa indican pole position) (Carreiras en itálica indican volta rápida)

Ano Equipo Coche 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Pos. Puntos
2010 Motorzone Race Car Chevrolet Lumina CR8 MNZ
R1

Ret
MNZ
R2

6
IMO
R1

2
IMO
R2

NTS
ALG
R1

NTS
ALG
R2

Ret
HOC
R1

14
HOC
R2

3
CPR
R1

3
CPR
R2

15
VAL
R1

Ret
VAL
R2

Ret
KYA
R1

1
KYA
R2

Ret
66
2011 Romeo Ferraris Mercedes C63 AMG MNZ
R1

10
MNZ
R2

Ret
VNC
R1

6
VNC
R2

18
ALG
R1

15
ALG
R2

18
DON
R1

2
DON
R2

6
MIS
R1

4
MIS
R2

2
SPA
R1

3
SPA
R2

9
MUG
R1

5
MUG
R2

3
VAL
R1

Ret
VAL
R2

5
96
2012 Swiss Team Maserati Quattroporte MNZ
R1
MNZ
R2
IMO
R1
IMO
R2
DON
R1

3
DON
R2

7
MUG
R1

2
MUG
R2

Ret
HUN
R1
HUN
R2
SPA
R1
SPA
R2
VAL
R1
VAL
R2
PER
R1
PER
R2
12º 36

O deseño do casco de Herbert era vermello cunha liña branca que ía desde a parte posterior pasando polos lados e na embocadura, raias negras nos lados inferiores unha raia negra na parte posterior (de forma similar ao casco de Depailler), en 1999, cando pilotou para Stewart, as raias nos lados inferiores cambiáronse a verde e na parte superior do casco engadiuse unha pinga coa Union Jack. No 2000, cando pilotou para Jaguar, as zonas verdes convertéronse en azul.

  1. "Race That Shook The World: Brands F3000 – 1988 » Sniffer Media" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 10 de maio de 2016. Consultado o 26 de febreiro de 2019. 
  2. wspr-racing.com, ed. (20 de outubro de 2009). "Fuji Long Distance Series 1991". Arquivado dende o orixinal o 06 de xuño de 2011. Consultado o 18 de maio de 2016. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]