Gran Premio de San Marino de 1989
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 2 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1989. | ||
 Trazado do circuíto de Imola. | ||
| Data | 23 de abril de 1989 | |
| Nome oficial | Ix Gran Premio Kronenbourg di San Marino | |
| Localización | Autódromo Enzo e Dino Ferrari Imola, Emilia-Romagna, Italia | |
| Percorrido | Circuíto permanente 5´040 km | |
| Distancia | 58 voltas, 292´320 km | |
| Clima | Asollado, cálido | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Ayrton Senna
|
McLaren-Honda |
| Tempo | 1:26.010 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto |  Alain Prost
|
McLaren-Honda |
| Tempo | 1:26.795 na volta 45 | |
| Podio | ||
| Primeiro | Ayrton Senna
|
McLaren-Honda |
| Segundo | Alain Prost
|
McLaren-Honda |
| Terceiro |  Alessandro Nannini
|
Benetton-Ford |
O Gran Premio de San Marino de 1989 (oficialmente o IX Gran Premio Kronenbourg di San Marino) foi unha carreira de Fórmula Un celebrada o 23 de abril de 1989 no Autódromo Enzo e Dino Ferrari en Imola, Italia. Foi a segunda carreira do Campionato do Mundo de pilotos de 1989 e o noveno Gran Premio de San Marino disputouse sobre 58 voltas ao circuíto de cinco quilómetros para unha distancia da carreira de 292 quilómetros.
Resumo da carreira[editar | editar a fonte]
O único cambio na lista de pilotoss para o Gran Premio de San Marino foi a chegada de Gabriele Tarquini no segundo coche do pequeno equipo AGS, que só presentara un coche en Brasil logo de que Philippe Streiff sufrira lesións nas probas de pretempada. Presentáronse 39 coches para o Gran Premio, todo un récord [Cómpre referencia] aínda que só 26 foron autorizados a tomar a saída.
Ao comezo Ayrton Senna saíu ben pero detrás del Alain Prost atopouse xusto por diante de Nigel Mansell co Ferrari pero o inglés non puido atopar o seu camiño para pasar a Prost no McLaren. Mansell caeu un pouco logo diso e atopouse loitando con Riccardo Patrese, mentres que na segunda volta Ivan Capelli tivo un accidente no seu March. Na cuarta volta, o quinto clasificado Gerhard Berger no Ferrari saíuse fóra da pista na curva rápida de Tamburello debido a un fallo mecánico. Berger golpeou a parede a 180 quilómetros por hora e cando o seu coche parou inmediatamente incendiouse. Tres comisarios de bombeiros (Bruno Miniati, Paolo Verdi e Gabriele Violi) chegaron a pé dezaseis segundos despois do impacto e o lume foi apagado dez segundos máis tarde. Sacouse bandeira vermella e Berger escapou con algunhas costelas rotas e queimaduras de segundo grado.
A carreira reiniciouse logo de media hora e disputáronse outras 55 voltas no tempo que quedaba. Esta vez Prost saíu moito mellor e superou a Senna, mentres que detrás deles Mansell fixo unha mala saída e quedou atrás de Patrese Alessandro Nannini. Na zona previa á forquita Tosa Senna púxose xunto a Prost e adiantouno na freada en Tosa. Os McLaren separaronse da competencia, mentres que detrás deles houbo máis problemas como Stefano Modena que bateu o seu Brabham contra a parede, escapando ileso.
A medida que os McLaren afastáronse Mansell, Patrese, e Nannini pelexaban polo terceiro lugar. en tres voltas Patrese retirouse cun fallo da correa de distribución e Mansell seguiuno cun problema co cambio. Isto deixou a Nannini no terceiro posto, mentres que na dianteira Senna logrou a vitoria diante de Prost que, na súa procura de Senna, sufrira un trompo na volta 42 na Variante Bassa. Nannini quedou diante de Thierry Boutsen, Derek Warwick no Arrows e Jonathan Palmer no Tyrrell. Olivier Grouillard foi descualificado porque Ligier reparou ilegalmente o seu coche na grella antes da segunda apertura. Thierry Boutsen e Alex Caffi foron descualificados inicialmente logo dunha protesta de Ligier porque cambiaran os pneumáticos na rúa de boxes antes da segunda saída, pero foron reintegrados logo dun novo recurso.
A guerra Prost / Senna comezou a crecer despois de que o francés dixo que McLaren tiña un acordo previo á carreira que todo o que liderara na primeira curva debía permanecer alí, que foi, ironicamente, suxerido por Senna.[1] Á vista de Prost, Senna rompera este acordo ao pasalo a medio camiño da primeira volta logo da reanudación.
Clasificación[editar | editar a fonte]
Pre-cualificación[editar | editar a fonte]
| Pos. | Nº | Piloto | Construtor | Tempo | Diferenza |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 8 | Stefano Modena
|
Brabham-Judd | 1:27.350 | |
| 2 | 7 |  Martin Brundle
|
Brabham-Judd | 1:28.197 | +0.747 |
| 3 | 21 | Alex Caffi
|
Dallara-Ford | 1:29.346 | +1.996 |
| 4 | 17 | Nicola Larini
|
Osella-Ford | 1:29.787 | +2.437 |
| 5 | 37 |  Bertrand Gachot
|
Onyx-Ford | 1:30.384 | +3.034 |
| 6 | 33 |  Gregor Foitek
|
EuroBrun-Judd | 1.30.620 | +3.270 |
| 7 | 18 | Piercarlo Ghinzani
|
Osella-Ford | 1:30.631 | +3.281 |
| 8 | 36 |  Stefan Johansson
|
Onyx-Ford | 1:30.647 | +3.297 |
| 9 | 41 |  Joachim Winkelhock
|
AGS-Ford | 1:32.071 | +4.721 |
| 10 | 32 | Pierre-Henri Raphanel
|
Coloni-Ford | 1:32.267 | +4.917 |
| 11 | 35 |  Aguri Suzuki
|
Zakspeed-Yamaha | 1:32.287 | +4.937 |
| 12 | 34 | Bernd Schneider
|
Zakspeed-Yamaha | 1:32.855 | +5.485 |
| 13 | 39 | Volker Weidler
|
Rial-Ford | 1:36.480 | +9.130 |
Cualificación[editar | editar a fonte]
| Pos. | Nº | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | Diferenza |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 1 | Ayrton Senna
|
McLaren-Honda | 1:42.939 | 1:26.010 | |
| 2 | 2 | Alain Prost
|
McLaren-Honda | 1:44.538 | 1:26.235 | +0.225 |
| 3 | 27 | Nigel Mansell
|
Ferrari | 1:49.665 | 1:27.652 | +1.642 |
| 4 | 6 | Riccardo Patrese
|
Williams-Renault | 1:47.486 | 1:27.920 | +1.910 |
| 5 | 28 |  Gerhard Berger
|
Ferrari | 1:42.781 | 1:28.089 | +2.079 |
| 6 | 5 | Thierry Boutsen
|
Williams-Renault | 1:49.451 | 1:28.308 | +2.298 |
| 7 | 19 | Alessandro Nannini
|
Benetton-Ford | 1:45.536 | 1:28.854 | +2.844 |
| 8 | 11 | Nelson Piquet
|
Lotus-Judd | 1:48.124 | 1:29.057 | +3.047 |
| 9 | 21 | Alex Caffi
|
Dallara-Ford | 1:48.868 | 1:29.069 | +3.059 |
| 10 | 26 | Olivier Grouillard
|
Ligier-Ford | 1:47.371 | 1:29.104 | +3.094 |
| 11 | 23 | Pierluigi Martini
|
Minardi-Ford | 1:47.321 | 1:29.152 | +3.142 |
| 12 | 9 | Derek Warwick
|
Arrows-Ford | 1:47.859 | 1:29.281 | +3.271 |
| 13 | 16 | Ivan Capelli
|
March-Judd | 1:48.178 | 1:29.385 | +3.375 |
| 14 | 17 | Nicola Larini
|
Osella-Ford | 1:47.577 | 1:29.485 | +3.475 |
| 15 | 24 |  Luis Pérez-Sala
|
Minardi-Ford | 1:46.800 | 1:29.503 | +3.493 |
| 16 | 22 | Andrea de Cesaris
|
Dallara-Ford | 1:53.681 | 1:29.669 | +3.659 |
| 17 | 8 | Stefano Modena
|
Brabham-Judd | 1:48.415 | 1:29.761 | +3.751 |
| 18 | 40 | Gabriele Tarquini
|
AGS-Ford | 1:48.795 | 1:29.913 | +3.903 |
| 19 | 15 | Maurício Gugelmin
|
March-Judd | 1:52.119 | 1:30.163 | +4.153 |
| 20 | 30 | Philippe Alliot
|
Lola-Lamborghini | 2:00.293 | 1:30.168 | +4.158 |
| 21 | 10 |  Eddie Cheever
|
Arrows-Ford | 1:45.375 | 1:30.233 | +4.223 |
| 22 | 7 | Martin Brundle
|
Brabham-Judd | 1:46.279 | 1:30.271 | +4.261 |
| 23 | 20 | Johnny Herbert
|
Benetton-Ford | 2:05.126 | 1:30.347 | +4.337 |
| 24 | 12 | Satoru Nakajima
|
Lotus-Judd | 1:46.483 | 1:30.697 | +4.687 |
| 25 | 3 | Jonathan Palmer
|
Tyrrell-Ford | 1:51.229 | 1:30.928 | +4.918 |
| 26 | 29 | Yannick Dalmas
|
Lola-Lamborghini | 1:58.083 | 1:31.137 | +5.127 |
| 27 | 4 | Michele Alboreto
|
Tyrrell-Ford | 1:51.329 | 1:31.206 | +5.196 |
| 28 | 25 | René Arnoux
|
Ligier-Ford | 1:48.091 | 1:31.268 | +5.258 |
| 29 | 38 | Christian Danner
|
Rial-Ford | 1:47.967 | 1:31.341 | +5.331 |
| 30 | 31 | Roberto Moreno
|
Coloni-Ford | 1:50.947 | 1:31.775 | +5.765 |
Carreira[editar | editar a fonte]
Posicións logo da carreir[editar | editar a fonte]
|
|
>
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Rubython, Tom: The Life of Senna
- ↑ "1989 San Marino Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2015. Consultado o 23 December 2015.
= Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de San Marino de 1989  |
| Carreira anterior: Gran Premio do Brasil de 1989 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1989 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Mónaco de 1989 |
| Carreira anterior: Gran Premio de San Marino de 1988 |
Gran Premio de San Marino | Carreira seguinte: Gran Premio de San Marino de 1990 |