Gran Premio de Francia de 1990

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Francia Gran Premio de Francia de 1990
Detalles da carreira
Carreira 7 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1990.
Trazado do Circuíto de Paul Ricard
Trazado do Circuíto de Paul Ricard
Data 8 de xullo de 1990
Nome oficial LXXVI Grand Prix de France
Localización Circuíto Paul Ricard, Le Castellet, Francia
Percorrido Circuíto permanente
3´813 km. km
Distancia 80 voltas, 305´04 km
ClimaSeco, cálido, asollado
Pole position
Piloto Nigel Mansell Ferrari
Tempo 1:04.402
Volta rápida
Piloto Nigel Mansell Ferrari
Tempo 1:08.012 na volta 64
Podio
Primeiro Francia Alain Prost Ferrari
Segundo Italia Ivan Capelli Leyton House-Judd
Terceiro Ayrton Senna McLaren-Honda


O Gran Premio de Francia de 1990 de fórmula 1 celebrouse no Circuíto Paul Ricard en Francia o 8 de xullo de 1990. Foi a sétima proba da tempada de Fórmula Un de 1990, o 68º Gran Premio de Francia, ou o 76º Gran Prix de l'ACF e o décimo cuarto e último que tivo lugar no circuíto de Paul Ricard, e o quinto, que se celebrou na versión curta do circuíto. A carreira disputouse sobre 80 voltas ao circuíto de 3´81 quilómetros para unha distancia total de carreira de 305 quilómetros. Esta carreira celebrouse o mesmo día que a final da Copa Mundial da FIFA 1990 en Roma, Italia, pero ese evento tivo lugar horas máis tarde no día deste Gran Premio.

A carreira case viu unha das sorpresas máis notables na historia da Fórmula Un co equipo do piloto italiano Ivan Capelli e o brasileiro Maurício Gugelmin correndo primeiro e segundo durante un gran período da carreira nos seus Leyton House CG901. O piloto francés Alain Prost tomou o liderado da carreira para lograr a vitoria no seu Ferrari 641 por oito segundos sobre Capelli. O piloto brasileiro Ayrton Senna terminou terceiro no seu McLaren MP4 / 5B.

A vitoria, a terceira de Prost na tempada, pechou a brecha co líder do campionato, Senna, a tan só tres puntos.[1]

Informe[editar | editar a fonte]

Cualificación[editar | editar a fonte]

Nigel Mansell ocupou a pole position diante de Gerhard Berger e Ayrton Senna seguido por Alain Prost, Alessandro Nannini, quinto, Riccardo Patrese, sexto, Ivan Capelli sétimo seguido de Thierry Boutsen en oitavo lugar, Nelson Piquet en noveno e Maurício Gugelmin en décimo.

Carreira[editar | editar a fonte]

Nunha das voltas máis notables na historia do Gran Premio, os coches de Leyton House de Ivan Capelli e Maurício Gugelmin correron primeiro e segundo durante case dous terzos da carreira. Ningún dos dous autos clasificouse para a carreira anterior en México, pero na superficie lisa de Paul Ricard coa súa recta Mistral de 1´1 km de longo, o equipo puido explotar o seu paquete aerodinámico altamente eficiente, ademais foi o único equipo en intentar correr sen parar a cambiar pneumáticos. Gugelmin detívose na terceira parte da carreira, mentres que Capelli liderou ata tres voltas de meta cando o seu motor atopouse con problemas e caeu ao segundo lugar.

Berger tomou a dianteira na saída, seguido polo pole Mansell, Senna, Nannini, Patrese, Prost, Boutsen, Piquet e Jean Alesi. Máis tarde na carreira cando os líderes entraron en boxes, Capelli tomou o liderado seguido polo seu compañeiro de equipo Gugelmin. Prost superou a Gugelmin na volta 54 e o motor de Gugelmin explotou na volta 57. Prost superou a Capelli para tomar o liderado na volta 77 de 80 e chegou a gañar fronte ao seu público en casa no último Gran Premio de Francia celebrado en Paul Ricard antes de que a carreira trasladárase a Magny-Cours en 1991.

A vitoria de Prost foi a 42ª da súa carreira, o seu 3º Gran Premio de Francia consecutivo, o seu quinto GP de Francia en xeral (e o seu 4ª en Ricard) e a 100ª vitoria de Gran Premio d Scuderia Ferrari. Tamén sería o terceiro e último podio de Ivan Capelli e o único podio para o equipo de Leyton House Racing.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Pre Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Tempo diferenza
1 29 Francia Éric Bernard Lola-Lamborghini 1:05.165
2 30 Aguri Suzuki Lola-Lamborghini 1:06.505 +1.340
3 17 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford 1:07.232 +2.067
4 18 Francia Yannick Dalmas AGS-Ford 1:08.151 +2.986
5 14 Francia Olivier Grouillard Osella-Ford 1:08.219 +3.054
6 33 Roberto Moreno EuroBrun-Judd 1:09.885 +4.720
7 34 Italia Claudio Langes EuroBrun-Judd 1:10.368 +5.203
8 31 Bélxica Bertrand Gachot Coloni-Subaru 4:02.465 +2:57.300
9 39 Italia Bruno Giacomelli Life

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 2 Nigel Mansell Ferrari 1:04.402 1:04.871
2 28 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 1:05.350 1:04.512 +0.110
3 27 Ayrton Senna McLaren-Honda 1:04.549 1:08.886 +0.147
4 1 Francia Alain Prost Ferrari 1:04.792 1:04.781 +0.379
5 19 Italia Alessandro Nannini Benetton-Ford 1:05.670 1:05.009 +0.607
6 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 1:05.059 1:05.394 +0.657
7 16 Italia Ivan Capelli Leyton House-Judd 1:06.384 1:05.369 +0.967
8 5 Bélxica Thierry Boutsen Williams-Renault 1:05.446 1:06.394 +1.044
9 20 Nelson Piquet Benetton-Ford 1:05.640 1:05.744 +1.238
10 15 Maurício Gugelmin Leyton House-Judd 1:05.818 1:06.446 +1.416
11 29 Francia Éric Bernard Lola-Lamborghini 1:05.910 1:05.852 +1.450
12 26 Francia Philippe Alliot Ligier-Ford 1:05.980 1:06.866 +1.578
13 4 Francia Jean Alesi Tyrrell-Ford 1:06.084 1:06.200 +1.682
14 30 Aguri Suzuki Lola-Lamborghini 1:06.100 1:06.158 +1.598
15 3 Satoru Nakajima Tyrrell-Ford 1:06.999 1:06.563 +2.161
16 11 Derek Warwick Lotus-Lamborghini 1:06.624 1:07.031 +2.222
17 12 Martin Donnelly Lotus-Lamborghini 1:06.647 1:07:248 +2.245
18 9 Italia Michele Alboreto Arrows-Ford 1:06.847 1:07.239 +2.445
19 25 Italia Nicola Larini Ligier-Ford 1:07.224 1:06.856 +2.444
20 8 Italia Stefano Modena Brabham-Judd 1:06.937 1:06.943 +2.535
21 22 Italia Andrea de Cesaris Dallara-Ford 1:09.727 1:07.137 +2.735
22 10 Italia Alex Caffi Arrows-Ford 1:07.496 1:07.207 +2.805
23 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ford 1:07.315 1:07.333 +2.913
24 21 Italia Emanuele Pirro Dallara-Ford 1:07.687 1:07.692 +3.285
25 7 Australia David Brabham Brabham-Judd 1:07.733 1:08.532 +3.331
26 18 Francia Yannick Dalmas AGS-Ford 1:08.630 1:07.926 +3.524
27 24 Italia Paolo Barilla Minardi-Ford 1:08.008 1:08.592 +3.606
28 17 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford 1:09.176 1:08.147 +3.745
29 35 Suíza Gregor Foitek Onyx-Ford 1:08.794 1:08.232 +3.830
30 36 Finlandia JJ Lehto Onyx-Ford 1:08.954 1:08.487 +4.085

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 1 Francia Alain Prost Ferrari 80 1:33:29.606 4 9
2 16 Italia Ivan Capelli Leyton House-Judd 80 + 8.626 7 6
3 27 Ayrton Senna McLaren-Honda 80 + 11.606 3 4
4 20 Nelson Piquet Benetton-Ford 80 + 41.207 9 3
5 28 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 80 + 42.219 2 2
6 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 80 + 1:09.351 6 1
7 30 Aguri Suzuki Lola-Lamborghini 79 + 1 volta 14
8 29 Francia Éric Bernard Lola-Lamborghini 79 + 1 volta 11
9 26 Francia Philippe Alliot Ligier-Ford 79 + 1 volta 12
10 9 Italia Michele Alboreto Arrows-Ford 79 + 1 volta 18
11 11 Derek Warwick Lotus-Lamborghini 79 + 1 volta 16
12 12 Martin Donnelly Lotus-Lamborghini 79 + 1 volta 17
13 8 Italia Stefano Modena Brabham-Judd 78 + 2 voltas 20
14 25 Italia Nicola Larini Ligier-Ford 78 + 2 voltas 19
15 7 Australia David Brabham Brabham-Judd 77 + 3 voltas 25
16 19 Italia Alessandro Nannini Benetton-Ford 75 Eléctrico 5
17 18 Francia Yannick Dalmas AGS-Ford 75 + 5 voltas 26
18 2 Nigel Mansell Ferrari 72 Motor 1
DSC 22 Italia Andrea de Cesaris Dallara-Ford 78 Descalificado 21
Ret 3 Satoru Nakajima Tyrrell-Ford 63 Caixa de cambios 15
Ret 15 Maurício Gugelmin Leyton House-Judd 58 Motor 10
Ret 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ford 40 Eléctrico 23
Ret 4 Francia Jean Alesi Tyrrell-Ford 23 Diferencial 13
Ret 10 Italia Alex Caffi Arrows-Ford 22 Suspensión 22
Ret 5 Bélxica Thierry Boutsen Williams-Renault 7 Motor 8  
Ret 21 Italia Emanuele Pirro Dallara-Ford 7 Freos 24  
NSC 24 Italia Paolo Barilla Minardi-Ford    
NSC 17 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford    
NSC 35 Suíza Gregor Foitek Onyx-Ford    
NSC 36 Finlandia JJ Lehto Onyx-Ford    
NSCP 14 Francia Olivier Grouillard Osella-Ford    
NSCP 33 Roberto Moreno EuroBrun-Judd    
NSCP 34 Italia Claudio Langes EuroBrun-Judd    
NSCP 31 Bélxica Bertrand Gachot Coloni-Subaru    
NSCP 39 Italia Bruno Giacomelli Life    
Fonte:[2]

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos na clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de México de 1990
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1990
Carreira seguinte:
Gran Premio do Reino Unido de 1990
Carreira anterior:
Gran Premio de Francia de 1989
Gran Premio de Francia Carreira seguinte:
Gran Premio de Francia de 1991

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Murray's Memories: 1990 French GP - Leyton House v Ferrari". BBC Sport. 23 de outubro de 2013. Consultado o 23 de outubro de 2013. 
  2. "1990 French Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 21 de decembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]