Gran Premio do Canadá de 1999

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Gran Premio de Canadá de 1999
Detalles da carreira
Carreira 6 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1999.
Trazado do circuíto Gilles Villeneuve.
Trazado do circuíto Gilles Villeneuve.
Data 13 de xuño de 1999
Nome oficial XXXVII Grand Prix Air Canada
Localización Circuíto Gilles Villeneuve
Montreal, Quebec, Canadá
Percorrido Circuíto urbano
4´421 km
Distancia 69 voltas, 305´049 km
ClimaCálido con temperaturas próximas aos 31 °C, vento ata 5´1 km/h[1] Pista 41º - 43 °C.
Pole position
Piloto Alemaña Michael Schumacher Ferrari
Tempo 1:19.298
Volta rápida
Piloto Eddie Irvine Ferrari
Tempo 1:20.382 na volta 62
Podio
Primeiro Finlandia Mika Häkkinen McLaren-Mercedes
Segundo Italia Giancarlo Fisichella Benetton-Playlife
Terceiro Eddie Irvine Ferrari


O Gran Premio do Canadá de 1999[2] (oficialmente o 1999 Formula 1 Grand Prix du Canada) foi unha carreira de motor de Fórmula Un celebrada o 13 de xuño de 1999 no Circuíto Gilles Villeneuve, Montreal, Quebec, Canadá. A carreira de 69 voltas foi a sexta carreira da tempada de Fórmula Un de 1999. A carreira destacou polas catro colisións ocorridas na curva 13 e pola cantidade de veces que saíu o coche de seguridade. A curva 13, a chicana final, tivo catro choques distintos nos que un piloto abriuse ou trompeo contra o muro. Tres dos pilotos que chocaron alí, gañaran previamente o Campionato de Pilotos, o que levou a que o muro fose coñecido como "Wall of Champions" (o muro dos campións). O coche de seguridade foi despregado catro veces durante a carreira, un récord na época e foi a primeira carreira de F1 en rematar tras o coche de seguridade tras o grande accidente de Heinz-Harald Frentzen a catro voltas dofinal.[3]

Informe[editar | editar a fonte]

Carreira[editar | editar a fonte]

A carreira gañouna Mika Häkkinen para McLaren

.

Os pilotos dianteiros saíron da liña de saída de forma limpa, e Michael Schumacher mantivo o primeiro posto logo de comezar na pole por primeira vez en 1999. Jarno Trulli, que partía do noveno posto, saíu do circuíto intentando pasar Heinz-Harald Frentzen polo interior na primeira volta. Trulli trompeou na primeira curva, leándose por diante a Jean Alesi e Rubens Barrichello. Trulli e Alesi retiráronse e se despregou o coche de seguridade. Alexander Wurz tamén se retirou con problemas de transmisión.[4]

Eddie Irvine logrou a súa única volta rápida nesta carreira.

Ricardo Zonta retirouse na volta 3 despois de trompear no muro da curva 13. Parou xusto ao carón da pista, perdendo a súa roda traseira dereita, o que obrigou a saír ao coche de seguridade de novo. Zonta foi o primeiro dos catro pilotos que golpeou o "Muro dos Campións" nesta carreira. Na volta 15, Damon Hill converteuse no segundo piloto en golpear o muro da curva 13. Hill puido sacar o coche da pista nun lugar seguro e o coche de seguridade non saíu. Michael Schumacher bateu no muro na volta 30, deixando o liderado a Mika Häkkinen. O cuarto e último piloto en chocar contra o muro foi Jacques Villeneuve na volta 35, saíndo o coche de seguridade por terceira vez. Hill, Schumacher e Villeneuve eran tres dos catro pilotos campións do mundo de Fórmula 1 que competían na carreira.[5]

Na volta 41 reiniciar despois do accidente de Villeneuve, David Coulthard intentou pasar polo exterior a Eddie Irvine na primeira curva, e logopolo interior da segunda curva. Tocáronse e ambos trompearon. Ambos foron capaces de seguir, aínda que Coulthard tivo que poñer un morro novo. O cuarto e último coche de seguridade de carreira saíu na volta 66 despois de que Heinz-Harald Frentzen, que marchaba en segundo lugar, sufrira un fallo nos freos e tivera un grande accidente. Saíu ileso. O coche de seguridade retirouse ao final da última volta e Mika Häkkinen gañou a carreira.[4] Eddie Irvine logrou a súa primeira volta rápida[6] e rematou terceiro detrás de Giancarlo Fisichella.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Volta Diferenza
1 3 Alemaña Michael Schumacher Ferrari 1:19.298
2 1 Finlandia Mika Häkkinen McLaren-Mercedes 1:19.327 +0.029
3 4 Eddie Irvine Ferrari 1:19.440 +0.142
4 2 David Coulthard McLaren-Mercedes 1:19.729 +0.431
5 16 Rubens Barrichello Stewart-Ford 1:19.930 +0.632
6 8 Alemaña Heinz-Harald Frentzen Jordan-Mugen-Honda 1:20.158 +0.860
7 9 Italia Giancarlo Fisichella Benetton-Playlife 1:20.378 +1.080
8 11 Francia Jean Alesi Sauber-Petronas 1:20.459 +1.161
9 19 Italia Jarno Trulli Prost-Peugeot 1:20.557 +1.259
10 17 Johnny Herbert Stewart-Ford 1:20.829 +1.531
11 10 Austria Alexander Wurz Benetton-Playlife 1:21.000 +1.702
12 5 Italia Alessandro Zanardi Williams-Supertec 1:21.076 +1.778
13 6 Alemaña Ralf Schumacher Williams-Supertec 1:21.081 +1.783
14 7 Damon Hill Jordan-Mugen-Honda 1:21.094 +1.796
15 18 Francia Olivier Panis Prost-Peugeot 1:21.252 +1.954
16 22 Jacques Villeneuve BAR-Supertec 1:21.302 +2.004
17 23 Ricardo Zonta BAR-Supertec 1:21.467 +2.169
18 12 Pedro Diniz Sauber-Petronas 1:21.571 +2.273
19 15 Toranosuke Takagi Arrows 1:21.693 +2.395
20 14 España Pedro de la Rosa Arrows 1:22.613 +3.315
21 20 Italia Luca Badoer Minardi-Ford 1:22.808 +3.510
22 21 España Marc Gené Minardi-Ford 1:23.387 +4.089
Fonte:[7]

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 1 Finlandia Mika Häkkinen McLaren-Mercedes 69 1:41:35.727 2 10
2 9 Italia Giancarlo Fisichella Benetton-Playlife 69 +0.782 7 6
3 4 Eddie Irvine Ferrari 69 +1.797 3 4
4 6 Alemaña Ralf Schumacher Williams-Supertec 69 +2.392 13 3
5 17 Johnny Herbert Stewart-Ford 69 +2.805 10 2
6 12 Pedro Diniz Sauber-Petronas 69 +3.711 18 1
7 2 David Coulthard McLaren-Mercedes 69 +5.004 4
8 21 España Marc Gené Minardi-Ford 68 +1 volta 22
9 18 Francia Olivier Panis Prost-Peugeot 68 +1 volta 15
10 20 Italia Luca Badoer Minardi-Ford 67 +2 voltas 21
11 8 Alemaña Heinz-Harald Frentzen Jordan-Mugen-Honda 65 Freos/accidente 6
Ret 5 Italia Alessandro Zanardi Williams-Supertec 50 Freos 12
Ret 15 Toranosuke Takagi Arrows 41 Transmisión 19
Ret 22 Jacques Villeneuve BAR-Supertec 34 Accidente 16
Ret 3 Alemaña Michael Schumacher Ferrari 29 Accidente 1
Ret 14 España Pedro de la Rosa Arrows 22 Transmisión 20
Ret 7 Damon Hill Jordan-Mugen-Honda 14 Accidente 14
Ret 16 Rubens Barrichello Stewart-Ford 14 Dirección/accidente 5
Ret 23 Ricardo Zonta BAR-Supertec 2 Trompo 17
Ret 11 Francia Jean Alesi Sauber-Petronas 0 Colisión 8
Ret 19 Italia Jarno Trulli Prost-Peugeot 0 Colisión 9
Ret 10 Austria Austria Alexander Wurz Benetton-Playlife 0 Transmisión 11
Fontes:[2][8]

Notas[editar | editar a fonte]

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de España de 1999
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1999
Carreira seguinte:
Gran Premio de Francia de 1999
Carreira anterior:
Gran Premio do Canadá de 1998
Gran Premio do Canadá Carreira seguinte:
Gran Premio do Canadá de 2000

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "1999 Canadian GP: Weather". The Old Farmers' Almanac. Consultado o 26 de xuño de 2013. 
  2. 2,0 2,1 "1999 Canadian Grand Prix". The Official Formula 1 Website. Arquivado dende o orixinal o 9 de xaneiro de 2015. Consultado o 24 de decembro de 2015. 
  3. "Formula One Safety Car". F1 Technical. Consultado o 17 de febreiro de 2014. 
  4. 4,0 4,1 "Grand Prix of Canada Review". Autosport. 13 de xuño de 2013. Consultado o 17 de febreiro de 2014. 
  5. "Murray's Memories: F1 Canadian GP 1999: 'The Wall of Champions'". BBC Sport. 5 de xuño de 2013. Consultado o 17 de febreiro de 2014. 
  6. "1999 Canadian GP: Overview". ChicaneF1.com. Consultado o 17 de febreiro de 2014. 
  7. "1999 Canadian GP". chicanef1.com. Arquivado dende o orixinal o 19 de abril de 2022. Consultado o 17 de febreiro de 2014. 
  8. "1999 Canadian GP". chicanef1.com. Consultado o 17 de febreiro de 2014. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]