Gran Premio do Reino Unido de 1990

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Gran Premio de Reino Unido de 1990
Detalles da carreira
Carreira 8 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1990.
Trazado do circuíto de silverstone
Trazado do circuíto de silverstone
Data 15 de xullo de 1990
Nome oficial XLIII Foster´s British Grand Prix
Localización Circuíto de Silverstone, Silverstone, Reino Unido
Percorrido Percorrido permanente de carreira
4´778 km
Distancia 64 voltas, 305´792 km
ClimaSeco, cálido, asollado
Pole position
Piloto Nigel Mansell Ferrari
Tempo 1:07.428
Volta rápida
Piloto Nigel Mansell Ferrari
Tempo 1:11.291 na volta 51
Podio
Primeiro Francia Alain Prost Ferrari
Segundo Bélxica Thierry Boutsen Williams-Renault
Terceiro Ayrton Senna McLaren-Honda

O Gran Premio do Reino Unido de 1990 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 15 de xullo de 1990 no circuíto de Circuíto de Silverstone en Silverstone, Reino Unido. Foi a oitava carreira do Campionato do Mundo da tempada de 1990. Foi o 45º Gran Premio do Reino Unido e o 26º celebrado en Silverstone. A carreira disputouse sobre 64 voltas ao circuíto de case cinco quilómetros para unha distancia de carreira de 306 quilómetros.

O campión do mundo reinante, o francés Alain Prost gañou a súa terceira carreira consecutiva no seu Ferrari 641 logrando unha vantaxe de 40 segundos sobre o piloto belga Thierry Boutsen que pilotaba un Williams FW13B. Foi o mellor resultado de Boutsen do ano ata a data. O piloto brasileiro Ayrton Senna foi terceiro nun McLaren MP4 / 5B.

A vitoria de Prost colocouno no liderado do campionato por primeira vez en 1990, dándolle unha vantaxe de dous puntos.

Informe da carreira[editar | editar a fonte]

O heroe local (Nigel Mansell) liderou ata que a súa caixa de cambios comezou a funcionar mal. Foi alcanzado (contra as ordes do equipo, e o desgusto de Mansell) por Alain Prost. Logo de retirarse da carreira, Mansell lanzou as súas luvas á multitude e anunciou que se retiraría da F1 ao final da tempada, decisión que logo anulou.

Riccardo Patrese converteuse no primeiro piloto en comezar 200 Grandes Premios. O día da carreira, retirouse e o seu compañeiro de equipo Thierry Boutsen alcanzou o podio.

Éric Bernard e Aguri Suzuki ambos obtiveron os mellores resultados da súa carreira ata este momento. Para Suzuki, foi o primeiro punto que consguiu na súa carreira.

Ivan Capelli foi o cargador na carreira. Comezou 10º, trompeou cedo cando esquivaba a colisión entre Patrese e Alessandro Nannini. Logo correu cun cabezal de escape roto e atacou duro, pasando eventualmente pasou a Gerhard Berger polo terceiro lugar e por un tempo foi o piloto máis rápido na pista antes de retirarse na volta 48 por unha fuga de combustible.

Ligier necesitaba polo menos un top 8 para evitar a precualificación, pero Nicola Larini non puido pasar do 10º posto, mentres que o seu compañeiro de equipo Philippe Alliot só logrou terminar 13º.

Esta foi a última carreira de motor no circuíto orixinal de alta velocidade de Silverstone. O día seguinte da carreira, un equipo de construción financiado por Tom Walkinshaw comezou inmediatamente a traballar en reperfilar e incorporar as curvas recentemente deseñadas.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Pre Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Tempo Diferenza
1 29 Francia Éric Bernard Lola-Lamborghini 1:10.254
2 30 Aguri Suzuki Lola-Lamborghini 1:11.128 +0.874
3 17 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford 1:11.516 +1.262
4 14 Francia Olivier Grouillard Osella-Ford 1:11.953 +1.699
5 33 Roberto Moreno EuroBrun-Judd 1:12.554 +2.300
6 18 Francia Yannick Dalmas AGS-Ford 1:12.653 +2.399
7 34 Italia Claudio Langes EuroBrun-Judd 1:15.059 +4.805
8 31 Bélxica Bertrand Gachot Coloni-Subaru 1:19.230 +8.976
9 39 Italia Bruno Giacomelli Life 1:25.947 +15.693

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 2 Nigel Mansell Ferrari 1:08.336 1:07.428
2 27 Ayrton Senna McLaren-Honda 1:08.071 1:09.055 +0.643
3 28 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 1:08.246 1:08.674 +0.818
4 5 Bélxica Thierry Boutsen Williams-Renault 1:09.102 1:08.291 +0.863
5 1 Francia Alain Prost Ferrari 1:09.110 1:08.336 +0.908
6 4 Francia Jean Alesi Tyrrell-Ford 1:09.147 1:08.370 +0.942
7 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 1:08.677 1:08.864 +1.249
8 29 Francia Éric Bernard Lola-Lamborghini 1:09.560 1:09.003 +1.575
9 30 Aguri Suzuki Lola-Lamborghini 1:09.243 1:09.865 +1.815
10 16 Italia Ivan Capelli Leyton House-Judd 1:10.691 1:09.308 +1.880
11 20 Nelson Piquet Benetton-Ford 1:09.684 1:09.407 +1.979
12 3 Satoru Nakajima Tyrrell-Ford 1:09.937 1:09.608 +2.180
13 19 Italia Alessandro Nannini Benetton-Ford 1:09.782 1:09.641 +2.213
14 12 Martin Donnelly Lotus-Lamborghini 1:10.786 1:09.741 +2.313
15 15 Maurício Gugelmin Leyton House-Judd 1:11.167 1:10.044 +2.616
16 11 Derek Warwick Lotus-Lamborghini 1:10.552 1:10.092 +2.664
17 10 Italia Alex Caffi Arrows-Ford 1:10.480 1:10:110 +2.682
18 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ford 1:10.568 1:10.303 +2.875
19 21 Italia Emanuele Pirro Dallara-Ford 1:11.413 1:10.847 +3.419
20 8 Italia Stefano Modena Brabham-Judd 1:11.070 1:11.600 +3.642
21 25 Italia Nicola Larini Ligier-Ford 1:11.942 1:11.180 +3.752
22 26 Francia Philippe Alliot Ligier-Ford 1:12.483 1:11.215 +3.787
23 22 Italia Andrea de Cesaris Dallara-Ford 1:11.705 1:11.234 +3.806
24 24 Italia Paolo Barilla Minardi-Ford 1:11.498 1:11.387 +3.959
25 9 Italia Michele Alboreto Arrows-Ford 1:11.562 1:12.644 +4.134
26 17 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford 1:12.506 1:11.681 +4.253
27 14 Francia Olivier Grouillard Osella-Ford 1:12.179 1:11.710 +4.282
28 7 Australia David Brabham Brabham-Judd 1:11.741 1:13.016 +4.313
29 36 Finlandia JJ Lehto Onyx-Ford 1:12.712 1:12.631 +5.203
30 35 Suíza Gregor Foitek Onyx-Ford 1:13.413 1:13.271 +5.843

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 1 Francia Alain Prost Ferrari 64 1:18:30.999 5 9
2 5 Bélxica Thierry Boutsen Williams-Renault 64 + 39.092 4 6
3 27 Ayrton Senna McLaren-Honda 64 + 43.088 2 4
4 29 Francia Éric Bernard Lola-Lamborghini 64 + 1:15.302 8 3
5 20 Nelson Piquet Benetton-Ford 64 + 1:24.003 11 2
6 30 Aguri Suzuki Lola-Lamborghini 63 + 1 volta 9 1
7 10 Italia Alex Caffi Arrows-Ford 63 + 1 volta 17  
8 4 Francia Jean Alesi Tyrrell-Ford 63 + 1 volta 6  
9 8 Italia Stefano Modena Brabham-Judd 62 + 2 voltas 20  
10 25 Italia Nicola Larini Ligier-Ford 62 + 2 voltas 21  
11 21 Italia Emanuele Pirro Dallara-Ford 62 + 2 voltas 19  
12 24 Italia Paolo Barilla Minardi-Ford 62 + 2 voltas 24  
13 26 Francia Philippe Alliot Ligier-Ford 61 + 3 voltas 22  
14 28 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 60 Acelerados 3  
Ret 2 Nigel Mansell Ferrari 55 Caixa de cambios 1  
Ret 16 Italia Ivan Capelli Leyton House-Judd 48 Fuga combustible 10  
Ret 12 Martin Donnelly Lotus-Lamborghini 48 Motor 14  
Ret 11 Derek Warwick Lotus-Lamborghini 46 Motor 16  
Ret 17 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford 41 Motor 26  
Ret 9 Italia Michele Alboreto Arrows-Ford 37 Motor 25  
Ret 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 26 Chasis 7  
Ret 3 Satoru Nakajima Tyrrell-Ford 20 Eléctrico 12  
Ret 19 Italia Alessandro Nannini Benetton-Ford 15 Colisión 13  
Ret 22 Italia Andrea de Cesaris Dallara-Ford 12 Sistema combustible 23  
Ret 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ford 3 Alternador 18  
NTS 15 Maurício Gugelmin Leyton House-Judd 0 Bomba combustible 15  
NSC 14 Francia Olivier Grouillard Osella-Ford    
NSC 7 Australia David Brabham Brabham-Judd    
NSC 36 Finlandia JJ Lehto Onyx-Ford    
NSC 35 Suíza Gregor Foitek Onyx-Ford    
NSCP 33 Roberto Moreno EuroBrun-Judd    
NSCP 18 Francia Yannick Dalmas AGS-Ford    
NSCP 34 Italia Claudio Langes EuroBrun-Judd    
NSCP 31 Bélxica Bertrand Gachot Coloni-Subaru    
NSCP 39 Italia Bruno Giacomelli Life    
Fonte:[1]

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota:Só están incluídos os cinco primeiros postos na clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de Francia de 1990
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1990
Carreira seguinte:
Gran Premio de Alemaña de 1990
Carreira anterior:
Gran Premio do Reino Unido de 1989
Gran Premio do Reino Unido Carreira seguinte:
Gran Premio do Reino Unido de 1991

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "1990 British Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 21 de decembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]