Gran Premio de Bélxica de 1989

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Bélxica Gran Premio de Bélxica de 1989
Detalles da carreira
Carreira 11 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1989.
Trazado do circuíto de Spa-Francorchamps.
Trazado do circuíto de Spa-Francorchamps.
Data 27 de agosto 1989
Nome oficial XLVIi Champion Gran Premio de Bélxica
Localización Spa-Francorchamps, Spa, Bélxica
Percorrido Percorrido permanente de carreira
6´940 km
Distancia 44 voltas, 305´360 km
ClimaHúmido, nubrado, fresco
Pole position
Piloto Ayrton Senna McLaren-Honda
Tempo 1:50.867
Volta rápida
Piloto Francia Alain Prost McLaren-Honda
Tempo 2:11.571 na volta 44
Podio
Primeiro Ayrton Senna McLaren-Honda
Segundo Francia Alain Prost McLaren-Honda
Terceiro Nigel Mansell Ferrari


O Gran Premio de Bélxica de 1989 (Oficialmente o XLVII Champion Gran Premio de Bélxica) foi unha carreira de coches de Fórmula Un disputada o 27 de agosto de 1989, no Circuíto de Spa-Francorchamps. A carreira, disputada sobre 44 voltas, foi a undécima rolda da tempada de 1989 e foi gañado por Ayrton Senna pilotando un McLaren - Honda.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Ayrton Senna logrou a súa oitava pole position da tempada case seis décimas de segundo mellor que o seu compañeiro de equipo en McLaren Alain Prost, e con case un segundo máis atrás Gerhard Berger no Ferrari en terceiro lugar. Os dous Williams foron cuarto e quinto con Thierry Boutsen, na súa carreira de casa, diante de Riccardo Patrese, seguido por Nigel Mansell no segundo Ferrari. Alessandro Nannini foi sétimo no Benetton, máis de dous segundos detrás de Mansell, e o top ten foi completado por Stefano Modena no Brabham, Maurício Gugelmin no March e Derek Warwick no Arrows.

O principal punto de conversación, con todo, foi o fracaso tanto de Nelson Piquet como de Satoru Nakajima para cualificar, a primeira vez na historia do equipo Team Lotus, no que ningún dos seus autos cualificou.

Todos os tempos foron determinados na segunda sesión clasificatoria, despois de que a primeira disputarase bixo achuvia.

Carreira[editar | editar a fonte]

A carreira atrasouse durante algún tempo debido á chuvia. Ao principio, Senna liderou diante de Prost e Berger. Mansell logrou pasar a ambos Williams pola herba na forquita de La Source para lograr a cuarta posición na primeira curva. Pronto, Berger meteu presión a Prost pero non puido atopar un camiño para adiantalo. Senna liderou comodamente de principio a fin en condicións similares a aquelas nas que gañou o seu primeiro Gran Premio de Bélxica en 1985. Detrás del, Berger retirouse por décima vez consecutiva na tempada, deixando a Prost defendéndose dos ataques de Mansell que, nos seus esforzos para pasar ao McLaren, fixo unha serie de movementos pouco ortodoxos á saída de La Source nun intento de gañar unha mellor posición a través de Eau Rouge e na longa costa arriba. Senna relaxouse nas últimas voltas para permitir que Prost e Mansell terminasen a dous segundos del. Boutsen terminou cuarto na súa 100ª carreira.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Pre Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Tempo Diferenza
1 36 Stefan Johansson Onyx-Ford 1:56.279
2 29 Italia Michele Alboreto Lola-Lamborghini 1:57.509 +1.230
3 37 Bélxica Bertrand Gachot Onyx-Ford 1:57.720 +1.441
4 30 Francia Philippe Alliot Lola-Lamborghini 1:57.748 +1.469
5 17 Italia Nicola Larini Osella-Ford 1:58.065 +1.786
6 18 Italia Piercarlo Ghinzani Osella-Ford 1:58.209 +1.930
7 31 Roberto Moreno Coloni-Ford 1:58.650 +2.371
8 40 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford 1:59.432 +3.153
9 34 Alemaña Bernd Schneider Zakspeed-Yamaha 2:00.713 +4.434
10 35 Aguri Suzuki Zakspeed-Yamaha 2:00.757 +4.478
11 41 Francia Yannick Dalmas AGS-Ford 2:02.205 +5.926
12 33 Suíza Gregor Foitek EuroBrun-Judd 2:02.767 +6.488
13 32 Italia Enrico Bertaggia Coloni-Ford 2:21.709 +25.430

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 1 Ayrton Senna McLaren-Honda 2:11.171 1:50.867
2 2 Francia Alain Prost McLaren-Honda 2:12.721 1:51.463 +0.596
3 28 Austria Gerhard Berger Ferrari 2:11.102 1:52.391 +1.524
4 5 Bélxica Thierry Boutsen Williams-Renault 2:13.030 1:52.786 +1.919
5 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 2:12.581 1:52.875 +2.008
6 27 Nigel Mansell Ferrari 2:12.042 1:52.898 +2.031
7 19 Italia Alessandro Nannini Benetton-Ford 2:14.117 1:55.075 +4.208
8 8 Italia Stefano Modena Brabham-Judd 2:19.161 1:55.642 +4.775
9 15 Maurício Gugelmin March-Judd 2:16.401 1:55.729 +4.862
10 9 Derek Warwick Arrows-Ford 2:13.005 1:55.864 +4.997
11 30 Francia Philippe Alliot Lola-Lamborghini 2:14.357 1:55.890 +5.023
12 21 Italia Alex Caffi Dallara-Ford 2:17.604 1:55.892 +5.025
13 20 Italia Emanuele Pirro Benetton-Ford 2:15.068 1:55.902 +5.035
14 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ford 2:15.515 1:56.115 +5.248
15 36 Stefan Johansson Onyx-Ford 2:17.329 1:56.129 +5.262
16 4 Johnny Herbert Tyrrell-Ford 2:17.714 1:56.248 +5.381
17 25 Francia René Arnoux Ligier-Ford 2:14.344 1:56.251 +5.384
18 22 Italia Andrea de Cesaris Dallara-Ford 2:17.512 1:56.257 +5.390
19 16 Italia Ivan Capelli March-Judd 2:15.863 1:56.291 +5.424
20 7 Martin Brundle Brabham-Judd 2:18.663 1:56.327 +5.460
21 3 Jonathan Palmer Tyrrell-Ford 2:18.405 1:56.600 +5.733
22 29 Italia Michele Alboreto Lola-Lamborghini 2:17.240 1:56.616 +5.749
23 37 Bélxica Bertrand Gachot Onyx-Ford 2:18.151 1:56.716 +5.849
24 10 Eddie Cheever Arrows-Ford 2:14.641 1:56.748 +5.881
25 24 España Luis Pérez-Sala Minardi-Ford 2:18.907 1:56.957 +6.090
26 26 Francia Olivier Grouillard Ligier-Ford 2:18.175 1:57.027 +6.160
27 12 Satoru Nakajima Lotus-Judd 2:13.677 1:57.251 +6.384
28 11 Nelson Piquet Lotus-Judd 2:14.358 1:57.771 +6.904
29 38 Alemaña Christian Danner Rial-Ford 2:20.503 2:00.247 +9.380
30 39 Francia Pierre-Henri Raphanel Rial-Ford 2:21.180 2:02.937 +12.070

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 1 Ayrton Senna McLaren-Honda 44 1:40:54.196 1 9
2 2 Francia Alain Prost McLaren-Honda 44 + 1.304 2 6
3 27 Nigel Mansell Ferrari 44 + 1.824 6 4
4 5 Bélxica Thierry Boutsen Williams-Renault 44 + 54.408 4 3
5 19 Italia Alessandro Nannini Benetton-Ford 44 + 1:08.805 7 2
6 9 Derek Warwick Arrows-Ford 44 + 1:18.316 10 1
7 15 Maurício Gugelmin March-Judd 43 + 1 volta 9  
8 36 Stefan Johansson Onyx-Ford 43 + 1 volta 15  
9 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ford 43 + 1 volta 14  
10 20 Italia Emanuele Pirro Benetton-Ford 43 + 1 volta 13  
11 22 Italia Andrea de Cesaris Dallara-Ford 43 + 1 volta 18  
12 16 Italia Ivan Capelli March-Judd 43 + 1 volta 19  
13 26 Francia Olivier Grouillard Ligier-Ford 43 + 1 volta 26  
14 3 Jonathan Palmer Tyrrell-Ford 42 + 2 voltas 21  
15 24 España Luis Pérez-Sala Minardi-Ford 41 + 3 voltas 25  
16 30 Francia Philippe Alliot Lola-Lamborghini 39 Motor 11  
Ret 10 Eddie Cheever Arrows-Ford 38 Roda 24  
Ret 37 Bélxica Bertrand Gachot Onyx-Ford 21 Trompo 23  
Ret 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 20 Colisión 5  
Ret 29 Italia Michele Alboreto Lola-Lamborghini 19 Colisión 22  
Ret 21 Italia Alex Caffi Dallara-Ford 13 Trompo 12  
Ret 7 Martin Brundle Brabham-Judd 12 Freos 20  
Ret 28 Austria Gerhard Berger Ferrari 9 Trompo 3  
Ret 8 Italia Stefano Modena Brabham-Judd 9 dirección 8  
Ret 25 Francia René Arnoux Ligier-Ford 4 Colisión 17  
Ret 4 Johnny Herbert Tyrrell-Ford 3 Trompo 16  
NSC 12 Satoru Nakajima Lotus-Judd        
NSC 11 Nelson Piquet Lotus-Judd        
NSC 38 Alemaña Christian Danner Rial-Ford        
NSC 39 Francia Pierre-Henri Raphanel Rial-Ford        
NSCP 17 Italia Nicola Larini Osella-Ford        
NSCP 18 Italia Piercarlo Ghinzani Osella-Ford        
NSCP 31 Roberto Moreno Coloni-Ford        
NSCP 40 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford        
NSCP 34 Alemaña Bernd Schneider Zakspeed-Yamaha        
NScP 35 Aguri Suzuki Zakspeed-Yamaha        
NSCP 41 Francia Yannick Dalmas AGS-Ford        
NSCP 33 Suíza Gregor Foitek EuroBrun-Judd        
NSCP 32 Italia Enrico Bertaggia Coloni-Ford        
Fonte:[1]

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "1989 Belgian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2015. Consultado o 23 de decembro de 2015. 

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]


Carreira anterior:
Gran Premio de Hungría de 1989
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1989
Carreira seguinte:
Gran Premio de Italia 1989
Carreira anterior:
Gran Premio de Bélxica de 1988
Gran Premio de Bélxica Carreira seguinte:
Gran Premio de Bélxica de 1990