Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1995

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA de 1995
Previo: 1994 Vindeiro: 1996
Índice: Carreiras por país | Carreiras por tempada
O defensor do título Michael Schumacher (foto pilotando para Ferrari en 2005), gañou o seu segundo título consecutivo con Benetton.
Damon Hill rematou subcampión con Williams.
O compañeiro de Hill, David Coulthard (foto de 2007), rematou terceiro.

O Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1995 foi a 46ª tempada de Fórmula 1 organizada pola Fédération Internationale de l'Automobile (FIA), e a 38ª Copa Internacional de Construtores de F1. O campionato contou con dezasete Grandes Premios que se iniciaron o 26 de marzo e finalizaron o 12 de novembro.

Resumo[editar | editar a fonte]

Por segundo ano consecutivo, o campionato de pilotos foi gañado por Michael Schumacher, o piloto de Benetton derrotou a Damon Hill de Williams por 33 puntos. Benetton - Renault gañou o Campionato de Construtores, derrotando a WilliamsF1- Renault por 29 puntos.

A tempada de F1 1995 ofreceu varios accidentes espectaculares, entre eles sete Grandes Premios afectados pola choiva e 4 Grandes Premios con bandeira vermella na primeira volta da carreira.

A Fórmula Un cambiou os regulamentos antes do inicio da tempada de 1995. O cambio máis significativo foi o da cilindrada. Esta reduciuse de 3´5 litros a 3´0 litros, co fin de reducir a velocidade. Todos os coches equiparonse con cabina de protección lateral, e a apertura da cabina fíxose máis grande que os coches de 1994. Os aleróns dianteiros e traseiros foron modificados para reducir a carga aerodinámica, o que reduce velocidade nas curvas. Estes cambios foron feitos como reacción á morte de Roland Ratzenberger e Ayrton Senna no Gran Premio de San Marino de 1994, que morreron por feridas na cabeza e o pescozo. Algúns dos circuítos de F1 cambiáronse, con grandes escapatorias como en Monza e Imola.

A tempada destacou pola rivalidade entre Schumacher e Hill, con Schumacher gañando nove carreiras e Hill catro carreiras. Os pilotos de Benetton e Williams dominaron a tempada, logrando a vitoria en todas as carreiras agás unha gañada por Jean Alesi nun Ferrari. Durante a tempada, Ferrari demostrou ser moi competitivo na maioría das carreiras, pero a mala sorte e algúns problemas de confiabilidade evitaron que ambos pilotos gañasen máis dunha carreira. Ferrari tamén impresionou ao asinar ao dobre campión Schumacher para a tempada de 1996.[1] Jean Alesi, Johnny Herbert (Benetton Renault) e David Coulthard (Williams Renault) gañaron as súas primeiras carreiras na F1.

Pilotos e construtores[editar | editar a fonte]

Foto Equipo Construtor Chasis Motor Pneu. Piloto Carreiras Piloto de probas
Mild Seven Benetton Renault
Benetton
B195 Renault RS7 3.0 V10 G 1 Alemaña Michael Schumacher Todas Francia Emmanuel Collard

Países Baixos Jos Verstappen

2 Johnny Herbert Todas
Nokia Tyrrell Yamaha
Tyrrell
023 Yamaha OX10C 3.0 V10 G 3 Ukyo Katayama 1-13, 15-17 Italia Gabriele Tarquini
Italia Gabriele Tarquini 14
4 Finlandia Mika Salo Todas
Rothmans Williams Renault
Williams
FW17
FW17B
Renault RS7 3.0 V10 G 5 Damon Hill Todas Francia Jean-Christophe Boullion
Suíza Alain Menu
6 David Coulthard Todas
Marlboro McLaren Mercedes
McLaren
MP4/10
MP4/10B
MP4/10C
Mercedes FO 110 3.0 V10 G 7 Mark Blundell 1-2, 5-17 Dinamarca Jan Magnussen Mark Blundell
Nigel Mansell 3-4
8 Finlandia Mika Häkkinen 1-14, 16-17
Dinamarca Jan Magnussen 15
Footwork Hart
Footwork
FA16 Hart 830 3.0 V8 G 9 Italia Gianni Morbidelli 1-7, 15-17 n/a
Italia Max Papis 8-14
10 Taki Inoue Todas
MTV Simtek Ford[2]
Simtek
S951 Ford EDB 3.0 V8 G 11 Italia Domenico Schiattarella 1-5 Hideki Noda
12 Países Baixos Jos Verstappen 1-5
Total Jordan Peugeot
B&H Total Jordan Peugeot

Jordan
195 Peugeot A10 3.0 V10 G 14 Rubens Barrichello Todas n/a
15 Eddie Irvine Todas
Pacific Grand Prix Ltd
Pacific
PR02 Ford EDC 3.0 V8 G 16 Francia Bertrand Gachot 1-8, 15-17 Oliver Gavin
Italia Giovanni Lavaggi 9-12
Suíza Jean-Denis Délétraz 13-14
17 Italia Andrea Montermini Todas
Francia Larrousse Ford[3]
Larrousse
LH95 Ford G 19 Francia Christophe Bouchut Ningunha Francia Éric Bernard
Francia Emmanuel Collard
Francia Eric Hélary
España Elton Julian
20 Francia Érik Comas Ningunha
Italia Parmalat Forti Ford
Forti
FG01 Ford EDD 3.0 V8 G 21 Pedro Diniz Todas n/a
22 Roberto Moreno Todas
Italia Minardi Scuderia Italia
Minardi
M195 Ford EDM 3.0 V8 G 23 Italia Pierluigi Martini 1-9 Italia Giancarlo Fisichella
Portugal Pedro Lamy 10-17
24 Italia Luca Badoer Todas
Francia Ligier Gitanes Blondes
Ligier
JS41 Mugen-Honda MF-301 3.0 V10 G 25 Aguri Suzuki 1-3, 9, 15-16 Francia Franck Lagorce
Martin Brundle 4-8, 10-14, 17
26 Francia Olivier Panis Todas
Italia Scuderia Ferrari SpA
Ferrari
412T2 Ferrari 044/1 3.0 V12 G 27 Francia Jean Alesi Todas Italia Nicola Larini
28 Austria Gerhard Berger Todas
Suíza Red Bull Sauber Ford
Sauber
C14 Ford ECA Zetec-R 3.0 V8 G 29 Austria Karl Wendlinger 1-4, 16-17 Norberto Fontana
Francia Jean-Christophe Boullion 5-15
30 Alemaña Heinz-Harald Frentzen Todas

Cambios nos equipos[editar | editar a fonte]

  • Ao final da tempada de 1994, Team Lotus deixou a F1 logo de 36 anos no campionato, gañara 6 campionatos de pilotos e 7 de construtores. Os activos do equipo foron comprados por David Hunt, irmán do campión de Fórmula 1 de 1976 James Hunt, quen anunciou que o nome de Lotus sería utilizado por Pacific Grand Prix baixo o nome Pacific Team Lotus.
  • Despois do aumento das débedas logo da tempada de 1994 Larrousse deixou a Fórmula Un. Orixinalmente inscribíronse para a tempada de 1995 baixo o nome de Larrousse Junior Team cos pilotos Christophe Bouchut e Érik Comas, pero non apareceron en ningunha das carreiras. As conversacións posteriores sobre a fusión co equipo de Fórmula 3000 DAMS viñéronse abaixo.
  • O equipo de Fórmula 3000 Forti entrou na Fórmula Un para a tempada de 1995.

Calendario de 1995 Resultados[editar | editar a fonte]

O Gran Premio do Pacífico, orixinalmente prevista para o 16 de abril, foi trasladado ao 22 de outubro debido aos efectos da gran terremoto de Hanshin.

Grandes Premios[editar | editar a fonte]

Rnd Carreira Data Circuíto Pole Position Volta rápida Piloto gañador Construtor Resultados
1 Gran Premio do Brasil 26 de marzo Autódromo José Carlos Pace Damon Hill Alemaña Michael Schumacher Alemaña Michael Schumacher Benetton-Renault Resultados
2 Gran Premio da Arxentina 9 de abril Autódromo Oscar Alfredo Gálvez David Coulthard Alemaña Michael Schumacher Damon Hill Williams-Renault Resultados
3 Gran Premio de San Marino 30 de abril Autódromo Enzo e Dino Ferrari Alemaña Michael Schumacher Austria Gerhard Berger Damon Hill Williams-Renault Resultados
4 Gran Premio de España 14 de maio Montmeló Alemaña Michael Schumacher Damon Hill Alemaña Michael Schumacher Benetton-Renault Resultados
5 Gran Premio de Mónaco 28 de maio Circuíto de Mónaco Damon Hill Francia Jean Alesi Alemaña Michael Schumacher Benetton-Renault Resultados
6 Gran Premio do Canadá 11 de xuño Gilles Villeneuve Alemaña Michael Schumacher Alemaña Michael Schumacher Francia Jean Alesi Italia Ferrari Resultados
7 Gran Premio de Francia 2 de xullo Nevers Magny-Cours Damon Hill Alemaña Michael Schumacher Alemaña Michael Schumacher Benetton-Renault Resultados
8 Gran Premio do Reino Unido 16 de xullo Silverstone Damon Hill Damon Hill Johnny Herbert Benetton-Renault Resultados
9 Gran Premio de Alemaña 30 de xullo Hockenheimring Damon Hill Alemaña Michael Schumacher Alemaña Michael Schumacher Benetton-Renault Resultados
10 Gran Premio de Hungría 13 de agosto Hungaroring Damon Hill Damon Hill Damon Hill Williams-Renault Resultados
11 Gran Premio de Bélxica 27 de agosto Spa-Francorchamps Austria Gerhard Berger David Coulthard Alemaña Michael Schumacher Benetton-Renault Resultados
12 Gran Premio de Italia 10 de setembro Monza David Coulthard Austria Gerhard Berger Johnny Herbert Benetton-Renault Resultados
13 Gran Premio de Portugal 24 de setembro Autódromo do Estoril David Coulthard David Coulthard David Coulthard Williams-Renault Resultados
14 Gran Premio de Europa 1 de outubro Nürburgring David Coulthard Alemaña Michael Schumacher Alemaña Michael Schumacher Benetton-Renault Resultados
15 Gran Premio do Pacífico 22 de outubro TI David Coulthard Alemaña Michael Schumacher Alemaña Michael Schumacher Benetton-Renault Resultados
16 Gran Premio do Xapón 29 de outubro Suzuka Alemaña Michael Schumacher Alemaña Michael Schumacher Alemaña Michael Schumacher Benetton-Renault Resultados
17 Gran Premio de Australia 12 de novembro Adelaida Damon Hill Damon Hill Damon Hill Williams-Renault Resultados

Pilotos[editar | editar a fonte]

Pos Piloto BRA
ARX
SMR
ESP
España
MON
CAN
FRA
Francia
RU
ALE
Alemaña
HUN
Hungría
BEL
Bélxica
ITA
Italia
POR
Portugal
EUR
Unión Europea
PAC
XPN
AUS
Australia
Puntos
1 Alemaña Michael Schumacher 1 3 Ret 1 1 5 1 Ret 1 11 1 Ret 2 1 1 1 Ret 102
2 Damon Hill Ret 1 1 4 2 Ret 2 Ret Ret 1 2 Ret 3 Ret 3 Ret 1 69
3 David Coulthard 2 Ret 4 Ret Ret Ret 3 3 2 2 Ret Ret 1 3 2 Ret Ret 49
4 Johnny Herbert Ret 4 7 2 4 Ret Ret 1 4 4 7 1 7 5 6 3 Ret 45
5 Francia Jean Alesi 5 2 2 Ret Ret 1 5 2 Ret Ret Ret Ret 5 2 5 Ret Ret 42
6 Austria Gerhard Berger 3 6 3 3 3 11 12 Ret 3 3 Ret Ret 4 Ret 4 Ret Ret 31
7 Finlandia Mika Häkkinen 4 Ret 5 Ret Ret Ret 7 Ret Ret Ret Ret 2 Ret 8 2 NTS 17
8 Francia Olivier Panis Ret 7 9 6 Ret 4 8 4 Ret 6 9 Ret Ret Ret 8 5 2 16
9 Alemaña Heinz-Harald Frentzen Ret 5 6 8 6 Ret 10 6 Ret 5 4 3 6 Ret 7 8 Ret 15
10 Mark Blundell 6 Ret 5 Ret 11 5 Ret Ret 5 4 9 Ret 9 7 4 13
11 Rubens Barrichello Ret Ret Ret 7 Ret 2 6 11 Ret 7 6 Ret 11 4 Ret Ret Ret 11
12 Eddie Irvine Ret Ret 8 5 Ret 3 9 Ret 9 13 Ret Ret 10 6 11 4 Ret 10
13 Martin Brundle 9 Ret 10 4 Ret Ret 3 Ret 8 7 Ret 7
14 Italia Gianni Morbidelli Ret Ret 13 11 9 6 14 Ret Ret 3 5
15 Finlandia Mika Salo 7 Ret Ret 10 Ret 7 15 8 Ret Ret 8 5 13 10 12 6 5 5
16 Francia Jean-Christophe Boullion 8 Ret Ret 9 5 10 11 6 12 Ret Ret 3
17 Aguri Suzuki 8 Ret 11 6 Ret NTS 1
18 Portugal Pedro Lamy 9 10 Ret Ret 9 13 11 6 1
Italia Pierluigi Martini Ret Ret 12 14 7 Ret Ret 7 Ret 0
Ukyo Katayama Ret 8 Ret Ret Ret Ret Ret Ret 7 Ret Ret 10 Ret 14 Ret Ret 0
Pedro Diniz 10 NC 15 Ret 10 Ret Ret Ret Ret Ret 13 9 16 13 17 Ret 7 0
Italia Massimiliano Papis Ret Ret Ret Ret 7 Ret 12 0
Italia Luca Badoer Ret NTS 14 Ret Ret 8 13 10 Ret 8 Ret Ret 14 11 15 9 NTS 0
Taki Inoue Ret Ret Ret Ret Ret 9 Ret Ret Ret Ret 12 8 15 Ret Ret 12 Ret 0
Italia Andrea Montermini 9 Ret Ret NTS DSC Ret NC Ret 8 12 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 0
Francia Bertrand Gachot Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 12 Ret Ret 8 0
Italia Domenico Schiattarella Ret 9 Ret 15 NTS 0
Austria Karl Wendlinger Ret Ret Ret 13 10 Ret 0
Nigel Mansell 10 Ret 0
Dinamarca Jan Magnussen 10 0
Países Baixos Jos Verstappen Ret Ret Ret 12 NTS 0
Roberto Moreno Ret NC 16 Ret Ret Ret 16 Ret Ret Ret 14 Ret 17 Ret 16 Ret Ret 0
Italia Gabriele Tarquini 14 0
Suíza Jean-Denis Délétraz Ret 15 0
Italia Giovanni Lavaggi Ret Ret Ret Ret 0
Pos Piloto BRA
ARX
SMR
ESP
España
MON
CAN
FRA
Francia
RU
ALE
Alemaña
HUN
Hungría
BEL
Bélxica
ITA
Italia
POR
Portugal
EUR
Unión Europea
PAC
XPN
AUS
Australia
Puntos
Lenda
Cor Resultado
Ouro Gañador
Prata 2º posto
Bronce 3º posto
Verde Remata nos puntos
Azul Non remata nos puntos
Non se califica (NC)
Púrpura Non remata (Ret)
Vermello Non se califica (NSC)
Non se precalifica (NSPC)
Negro Descualificado (DSC)
Branco Non tomou a saída (NTS)
Carreira cancelada (C)
Azul claro Prácticas só (PS)
Piloto de probas dos venres (PP)
(desde 2003 en diante)
En branco Non participou nas prácticas (NPP)
Excluído (EX)
Non chegou (NCG)

Negra – Pole
Cursiva – Volta rápida
† Condutores que non terminaron o Gran Premio, pero se clasificaron ao completar máis do 90% da distancia de carreira.

Construtores[editar | editar a fonte]

Benetton-Renault gañou o campionato de construtores de 1995
Williams-Renault quedaron segundos no campionato de construtores
Ferrari acadou o terceiro lugar
McLaren-Mercedes quedaron cuartos
Ligier-Mugen-Honda foron quintos
Pos Construtor Coche
BRA
ARX
SMR
ESP
España
MON
CAN
FRA
Francia
RU
ALE
Alemaña
HUN
Hungría
BEL
Bélxica
ITA
Italia
POR
Portugal
EUR
Unión Europea
PAC
XPN
AUS
Australia
Puntos
1 Benetton-Renault 1 1 3 Ret 1 1 5 1 Ret 1 11 1 Ret 2 1 1 1 Ret 137
2 Ret 4 7 2 4 Ret Ret 1 4 4 7 1 7 5 6 3 Ret
2 Williams-Renault 5 Ret 1 1 4 2 Ret 2 Ret Ret 1 2 Ret 3 Ret 3 Ret 1 112
6 2 Ret 4 Ret Ret Ret 3 3 2 2 Ret Ret 1 3 2 Ret Ret
3 Italia Ferrari 27 5 2 2 Ret Ret 1 5 2 Ret Ret Ret Ret 5 2 5 Ret Ret 73
28 3 6 3 3 3 11 12 Ret 3 3 Ret Ret 4 Ret 4 Ret Ret
4 McLaren-Mercedes 7 4 Ret 5 Ret Ret Ret 7 Ret Ret Ret Ret 2 Ret 8 10 2 NTS 30
8 6 Ret 10 Ret 5 Ret 11 5 Ret Ret 5 4 9 Ret 9 7 4
5 Francia Ligier-Mugen-Honda 25 8 Ret 11 9 Ret 10 4 Ret 6 Ret 3 Ret 8 7 Ret NTS Ret 24
26 Ret 7 9 6 Ret 4 8 4 Ret 6 9 Ret Ret Ret 8 5 2
6 Jordan-Peugeot 14 Ret Ret Ret 7 Ret 2 6 11 Ret 7 6 Ret 11 4 Ret Ret Ret 21
15 Ret Ret 8 5 Ret 3 9 Ret 9 13 Ret Ret 10 6 11 4 Ret
7 Suíza Sauber-Ford 29 Ret Ret Ret 13 8 Ret Ret 9 5 10 11 6 12 Ret Ret 10 Ret 18
30 Ret 5 6 8 6 Ret 10 6 Ret 5 4 3 6 Ret 7 8 Ret
8 Footwork-Hart 9 Ret Ret 13 11 9 6 14 Ret Ret Ret Ret 7 Ret 12 Ret Ret 3 5
10 Ret Ret Ret Ret Ret 9 Ret Ret Ret Ret 12 8 15 Ret Ret 12 Ret
9 Tyrrell-Yamaha 3 Ret 8 Ret Ret Ret Ret Ret Ret 7 Ret Ret 10 Ret 14 14 Ret Ret 5
4 7 Ret Ret 10 Ret 7 15 8 Ret Ret 8 5 13 10 12 6 5
10 Italia Minardi-Ford 23 Ret Ret 12 14 7 Ret Ret 7 Ret 9 10 Ret Ret 9 13 11 6 1
24 Ret NTS 14 Ret Ret 8 13 10 Ret 8 Ret Ret 14 11 15 9 NTS
Italia Forti-Ford 21 10 NC 15 Ret 10 Ret Ret Ret Ret Ret 13 9 16 13 17 Ret 7 0
22 Ret NC 16 Ret Ret Ret 16 Ret Ret Ret 14 Ret 17 Ret 16 Ret Ret
Pacific-Ford 16 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 12 Ret Ret Ret Ret Ret 15 Ret Ret 8 0
17 9 Ret Ret NTS DSC Ret NC Ret 8 12 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret
Simtek-Ford 11 Ret Ret Ret 12 NTS 0
12 Ret 9 Ret 15 NTS
Pos Construtor Coche
BRA
ARX
SMR
ESP
España
MON
CAN
FRA
Francia
RU
ALE
Alemaña
HUN
Hungría
BEL
Bélxica
ITA
Italia
POR
Portugal
EUR
Unión Europea
PAC
XPN
AUS
Australia
Puntos

Nota: Benetton Renault e Renault Williams non lograron puntos para o Campionato de Construtores polos seus postos no Gran Premio do Brasil, pois considerouse que usaron combustible ilegal.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Collings, Timothy (5 de agosto de 1995). "Schumacher signs for Ferrari". Motorsport.com. Arquivado dende o orixinal o 31 de xaneiro de 2016. Consultado o 17 de agosto de 2015. 
  2. O equipo Simtek retirouse logo da carreira de Mónaco.
  3. A pesar de estar inscrito, o equipo Larrousse non disputou ningunha carreira.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]