Gran Premio de Mónaco de 1990

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Gran Premio de Mónaco de 1990
Detalles da carreira
Carreira 4 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1990.
Trazado do circuíto de Mónaco.
Trazado do circuíto de Mónaco.
Data 27 de maio de 1990
Nome oficial XLVIII Gran Premio de Mónaco
Localización Circuíto de Mónaco
Monte Carlo, Principado de Mónaco
Percorrido Circuíto urbano
3´328 km
Distancia 78 voltas, 259´584 km
ClimaSeco, cálido e soleado
Pole position
Piloto Ayrton Senna McLaren-Honda
Tempo 1:21.314
Volta rápida
Piloto Ayrton Senna McLaren-Honda
Tempo 1:24.468 na volta 59
Podio
Primeiro Ayrton Senna McLaren-Honda
Segundo Francia Jean Alesi Tyrrell-Ford
Terceiro Austria Gerhard Berger McLaren-Honda

O Gran Premio de Mónaco de 1990 foi unha carreira de Fórmula Un celebrada o 27 de maio de 1990 no Circuíto de Mónaco en Monte Carlo, Mónaco. Foi a cuarta carreira do Campionato do Mundo de pilotos de 1990.

A carreira foi gañada polo piloto brasileiro Ayrton Senna que liderou todas as voltas da carreira pilotando un McLaren MP4/5B. Foi a terceira vitoria de Senna no Gran Premio de Mónaco. O único piloto en completar a distancia completa da carreira xunto a Senna foi o seu compañeiro de equipo o austríaco Gerhard Berger.

Informe[editar | editar a fonte]

Cualificación[editar | editar a fonte]

Non houbo ningunha sorpresa en Mónaco Ayrton Senna logrou a pole por diante do seu rival Alain Prost. Jean Alesi seguiu impresionando co seu Tyrrell, cualificando terceiro diante de Riccardo Patrese. A terceira fila formárona Gerhard Berger e Thierry Boutsen, Nigel Mansell foi sétimo e saíu xunto co Minardi de Pierluigi Martini, mentres que Emanuele Pirro e Nelson Piquet completaron os dez primeiros. O novo piloto australiano David Brabham cualificou 25 podendo participar nunha carreira por primeira vez na súa andaina na Fórmula 1.

Carreira[editar | editar a fonte]

Na saída houbo unha demora demasiado longa entre o vermello e o verde, o que causou aos pilotos sairán un pouco máis en tensión que de costume o que deu lugar a un accidente entre Prost e Berger na curva de Mirabeau. A pista quedou bloqueada e a carreira tivo que ser detida. Na segunda saída todo ía segundo o plan e Senna lideraba a Prost, Alesi, Berger, Patrese e Boutsen, Pirro foi o primeiro en abandonar cando o seu motor explotou na primeira volta. O oitavo clasificado, Nigel Mansell foi pronto o centro da acción rapidamente pasou ao Minardi de Martini e partiu na busca de Boutsen, pero o seu intento de adiantamento sobre o belga tivo menos éxito, na chicane do peirao tocaba o Williams de Boutsen e tivo que volver ranqueando aos boxes para cambiar o alerón dianteiro. Na parte dianteira Senna lideraba con comodidade, máis aínda logo da volta 30 na que Prost retirouse con problemas de batería. Houbo máis acción na volta 35, cando Piquet fixo un trompo en Loews, apagouselle o motor e foi descualificado cando recibiu un empuxón para arrincar por parte dos comisarios. Mentres Senna mantiña a súa vantaxe, a acción estaba máis atrás, Mansell volveu unha vez máis a carga. Primeiro pasou a Derek Warwick e logo pasou con éxito a Boutsen, cuarto, mentres que Alesi e Berger pelexábanse polo segundo lugar. Por desgraza para Mansell todo o seu traballo foi en balde xa que falloulle tamén a batería. Nas voltas finais a vantaxe de Senna comezou a diminuír, o que permitiu acercarse a Alesi / Berger, pero o McLaren de Senna aguantou ata o final para gañar a súa terceira carreira en Mónaco. Alesi foi segundo, seguido por Berger, Boutsen, Alex Caffi, e o restante sobrevivente Eric Bernard, que lograra o sexto lugar nas últimas voltas, gañando o primeiro punto no campionato do mundo na súa carreira na F1.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Pre cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Tempo Diferenza
1 29 Francia Éric Bernard Lola-Lamborghini 1:27.134
2 30 Aguri Suzuki Lola-Lamborghini 1:27.548 +0.414
3 14 Francia Olivier Grouillard Osella-Ford 1:27.938 +0.804
4 33 Roberto Moreno Euro Brun-Judd 1:28.295 +1.161
5 17 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford 1:28.677 +1.543
6 18 Francia Yannick Dalmas AGS-Ford 1:30.511 +3.377
7 34 Italia Claudio Langes Euro Brun-Judd 1:33.195 +6.061
8 31 Bélxica Bertrand Gachot Coloni-Subaru 1:39.295 +12.161
9 39 Italia Bruno Giacomelli Life 1:41.187 +14.053

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 27 Ayrton Senna McLaren-Honda 1:21.797 1:21.314
2 1 Francia Alain Prost Ferrari 1:23.449 1:21.776 +0.462
3 4 Francia Jean Alesi Tyrrell-Ford 1:23.372 1:21.801 +0.487
4 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 1:24.179 1:22.026 +0.712
5 28 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 1:23.001 1:22.682 +1.368
6 5 Bélxica Thierry Boutsen Williams-Renault 1:23.936 1:22.691 +1.377
7 2 Nigel Mansell Ferrari 1:24.433 1:22.733 +1.419
8 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ford 1:24.012 1:23.149 +1.835
9 21 Italia Emanuele Pirro Dallara-Ford 1:24.766 1:23.494 +2.180
10 20 Nelson Piquet Benetton-Ford 1:25.273 1:23.566 +2.252
11 12 Martin Donnelly Lotus-Lamborghini 1:24.724 1:23.600 +2.286
12 22 Italia Andrea de Cesaris Dallara-Ford 1:25.849 1:23.613 +2.299
13 11 Derek Warwick Lotus-Lamborghini 1:24.070 1:23.656 +2.342
14 8 Italia Stefano Modena Brabham-Judd 1:25.485 1:23.920 +2.606
15 30 Aguri Suzuki Lola-Lamborghini 1:27.193 1:24.023 +2.709
16 19 Italia Alessandro Nannini Benetton-Ford 1:25.926 1:24.139 +2.825
17 25 Italia Nicola Larini Ligier-Ford 1:24.206 1:24.270 +2.892
18 26 Francia Philippe Alliot Ligier-Ford 1:25.387 1:24.294 +2.980
19 24 Italia Paolo Barilla Minardi-Ford 1:26.352 1:24.334 +3.020
20 35 Suíza Gregor Foitek Onyx-Ford 1:26.183 1:24.367 +3.053
21 3 Satoru Nakajima Tyrrell-Ford 1:25.679 1:24.371 +3.057
22 10 Italia Alex Caffi Arrows-Ford 1:26.520 1:25.000 +3.686
23 16 Italia Ivan Capelli Leyton House-Judd 1:26.969 1:25.020 +3.706
24 29 Francia Éric Bernard Lola-Lamborghini 1:25.398 1:25.541 +4.084
25 7 Australia David Brabham Brabham-Judd 1:28.339 1:25.420 +4.106
26 36 Finlandia Jyrki Järvilehto Onyx-Ford 1:27.923 1:25.508 +4.194
27 9 Italia Michele Alboreto Arrows-Ford 1:27.282 1:25.622 +4.308
28 14 Francia Olivier Grouillard Osella-Ford 1:25.785 1:26.781 +4.471
29 15 Maurício Gugelmin Leyton House-Judd 1:26.943 1:26.192 +4.878
30 33 Roberto Moreno Euro Brun-Judd 1:26.604 1:27.265 +5.290

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 27 Ayrton Senna McLaren-Honda 78 1:52:46.982 1 9
2 4 Francia Jean Alesi Tyrrell-Ford 78 +1.087 3 6
3 28 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 78 +2.073 5 4
4 5 Bélxica Thierry Boutsen Williams-Renault 77 +1 volta 6 3
5 10 Italia Alex Caffi Arrows-Ford 76 +2 voltas 22 2
6 29 Francia Éric Bernard Lola-Lamborghini 76 +2 voltas 24 1
7 35 Suíza Gregor Foitek Onyx-Ford 72 Colisión 20
Ret 11 Derek Warwick Lotus-Lamborghini 66 Trompo 13
Ret 2 Nigel Mansell Ferrari 63 Batería 7
Ret 24 Italia Paolo Barilla Minardi-Ford 52 Caixa cambios 19
Ret 36 Finlandia Jyrki Järvilehto Onyx-Ford 52 Caixa cambios 26
Ret 26 Francia Philippe Alliot Ligier-Ford 47 Caixa cambios 18
Ret 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 41 Distribuidor 4
Ret 22 Italia Andrea de Cesaris Dallara-Ford 38 Motor 12
Ret 3 Satoru Nakajima Tyrrell-Ford 36 Trompo 21
Ret 1 Francia Alain Prost Ferrari 30 Batería 2
Ret 19 Italia Alessandro Nannini Benetton-Ford 20 Caixa cambios 16
Ret 7 Australia David Brabham Brabham-Judd 16 Transmisión 25
Ret 16 Italia Ivan Capelli Leyton House-Judd 13 Freos 23
Ret 25 Italia Nicola Larini Ligier-Ford 12 Diferencial 17
Ret 30 Aguri Suzuki Lola-Lamborghini 11 Fallo pilotaxe 15
Ret 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ford 7 Eléctrico 8
Ret 12 Martin Donnelly Lotus-Lamborghini 6 Caixa cambios 11
Ret 8 Italia Stefano Modena Brabham-Judd 3 Transmisión 14
Ret 21 Italia Emanuele Pirro Dallara-Ford 0 Motor 9
DSC 20 Nelson Piquet Benetton-Ford 34 Arrincada ilegal 10
NSC 9 Italia Michele Alboreto Arrows-Ford
NSC 14 Francia Olivier Grouillard Osella-Ford
NSC 15 Maurício Gugelmin Leyton House-Judd
NSC 33 Roberto Moreno Euro Brun-Judd
NSCP 17 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford
NSCP 18 Francia Yannick Dalmas AGS-Ford
NSCP 34 Italia Claudio Langes Euro Brun-Judd
NSCP 31 Bélxica Bertrand Gachot Coloni-Subaru
NSCP 39 Italia Bruno Giacomelli Life

Líder por volta[editar | editar a fonte]

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Notas: Só están incluídos os cinco primeiros postos da clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de San Marino de 1990
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1990
Carreira seguinte:
Gran Premio do Canadá de 1990
Carreira anterior:
Gran Premio de Mónaco de 1989
Gran Premio de Mónaco Carreira seguinte:
Gran Premio de Mónaco de 1991

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]