Gran Premio do Xapón de 1998
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 16 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1998. | ||
.svg) Trazado do circuíto de Suzuka. | ||
| Data | 1 de novembro 1998 | |
| Nome oficial | XXIII Fuji Television Japanese Grand Prix | |
| Localización | Circuíto de Suzuka, Suzuka, Xapón | |
| Percorrido | Percorrido permanente de carreira 5´864 km | |
| Distancia | 51 voltas, 299´064 km | |
| Clima | Seco, asollado | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Michael Schumacher
|
Ferrari |
| Tempo | 1:36.293 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto | Michael Schumacher
|
Ferrari |
| Tempo | 1:40.190 | |
| Podio | ||
| Primeiro |  Mika Häkkinen
|
McLaren-Mercedes |
| Segundo |  Eddie Irvine
|
Ferrari |
| Terceiro | David Coulthard
|
McLaren-Mercedes |
 |
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |
O Gran Premio do Xapón de 1998 (oficialmente o XXIV Fuji Television Japanese Grand Prix) foi unha carreira de motor de Fórmula Un celebrada o 1 de novembro de 1998, no Circuíto de Suzuka, Suzuka. Foi a décimo sexta rolda da tempada 1998 de Fórmula Un. A carreira de 51 voltas gañouna Mika Häkkinen pilotando para o equipo McLaren - Mercedes. Eddie Irvine, pilotando para Ferrari, terminou segundo con David Coulthard terceiro no outro McLaren. A vitoria de Häkkinen confirmouno como Campión de pilotos de 1998 ante o rival ao título Michael Schumacher que retirouse cun pneumático picado na volta 31.
Schumacher comezou na pole position pero quedou atrasado na volta de formación, o que significou que foi forzado a comezar no fondo da grella. Schumacher logrou remontar na pista durante o transcurso da carreira e finalmente retirouse cun pneumático picado logo de pasar sobre os restos dun accidente ocorrido anteriormente.
Informe[editar | editar a fonte]
Antecedentes[editar | editar a fonte]
Chegando á derradeira carreira da tempada, o piloto de McLaren, Mika Häkkinen, lideraba o Campionato de Pilotos de Fórmula 1 con 90 puntos. O piloto de Ferrari Michael Schumacher era segundo con 86 puntos.[1] Había un máximo de 10 puntos dispoñible para a carreira, o que significaba que Schumacher aínda podía gañar o título. Häkkinen só necesitaba ser segundo para converterse no campión de pilotos, aínda que Schumacher gañase a carreira, ambos pilotos estarían empatados en puntos e número de vitorias, pero Häkkinen acadaría o título xa que terminara segundo tres veces, por dous de Schumacher.[2] Detrás de Häkkinen e Schumacher no Campionato de Pilotos, David Coulthard era terceiro en 52 puntos no McLaren, con Eddie Irvine cuarto con 41 puntos no Ferrari.[1]
Na Lista de escuderías campioas do mundo de Fórmula 1, McLaren lideraba con 142 puntos e Ferrari era segundo con 127 puntos, cun máximo de 16 puntos dispoñibles.[1]
Durante a pausa de catro semanas que seguiu ao Gran Premio de Luxemburgo de 1998, Ferrari e McLaren realizaron probas privadas que estaban moi programadas.[3] Ferrari concentrou as súas probas no seu circuíto privado no Circuíto de Mugello, mentres que McLaren probou no Circuíto de Cataluña onde estiveron acompañados por Benetton, Prost, Arrows e Stewart, os novos participantes para 1999 BAR e Jordan optaron por probar en Silverstone.[4]
Debido a dous controvertidos incidentes que decidiron os campionatos mundiais de 1994 e 1997, Schumacher recibiu ordes estritas do presidente de Ferrari Luca di Montezemolo para non repetir tales incidentes.[5]
Logo de involucrarse desde o seu debut en 1965, o fornecedor de pneumáticos Goodyear saíu da Fórmula Un, sendo o único fornecedor de pneumáticos deportivos durante varias tempadas. O fabricante competidor Bridgestone converteuse no único fornecedor de pneumáticos para a tempada de 1999.[6]
Práctica e cualificación[editar | editar a fonte]
Realizáronse dúas sesións de prácticas antes da carreira, a primeira realizouse o venres e se dividiu en dúas partes e a segunda o sábado pola mañá. A primeira sesión realizouse durante un total de tres horas e a segunda sesión dúas horas.[7] Schumacher logrou o tempo máis rápido na primeira sesión de prácticas cun tempo de 1:39.823, dúas décimas de segundo máis rápido que o piloto de Jordan seu irmán Ralf Schumacher e o piloto de Williams Heinz-Harald Frentzen. O compañeiro de equipo de Schumacher, Irvine, foi o cuarto máis rápido, Häkkinen foi o quinto máis rápido co compañeiro de equipo Coulthard redondeando os seis primeiros.[8] A sesión de cualificación disputouse como unha sesión dunha hora realizada o sábado pola tarde. Schumacher logrou a súa terceira pole position consecutiva no seu Ferrari, cun tempo de 1:36.293.[9] Uniuse na primeira fila con Häkkinen, que tiña unha décima de segundo menos, logo de non poder rematar a súa última volta logo de correr sobre a grava na curva Degner. Coulthard foi terceiro no outro McLaren. Irvine quedou cuarto no segundo Ferrari, con Frentzen quinto, a pesar de irse á zona de grava na última sesión.[10]
Carreira[editar | editar a fonte]
A saída da carreira cancelouse cando o Prost de Jarno Trulli calouse na 14ª posición. Antes do segundo intento de inicio da carreira, o Ferrari de Schumacher avanzou desde a súa posición de saída e calouno cando puxo o seu coche en marcha.[11] Häkkinen tomou o posto da pole position e Schumacher comezou desde a parte de atrás da grella.[12] Na terceira saída, Häkkinen tomou ventaxe mentres Irvine superou a Coulthard polo segundo posto. O piloto de Ferrari non puido atacar ao líder finlandés, mentres que Schumacher remontaba, alcanzando o duodécimo lugar ao final da primeira volta. Na quinta volta, Schumacher superou ao seu irmán Ralf pola sétima praza, pero quedou atrapado detrás dos ex campións do mundo Damon Hill e Jacques Villeneuve. Perdeu trinta segundos nas seguintes voltas sobre o líder da carreira, Häkkinen, perdendo as súas esperanzas para a vitoria e o título. Despois de que todos os líderes pararan en boxes, Schumacher situouse no terceiro lugar logo de facer varias voltas rápidas. Na volta 28, Esteban Tuero perdeu o seu punto de freada entrando na última curva, estrelándose co Tyrrell de Tora Takagi. Cando Schumacher pasou por riba dos restoss, sufriu unha picada lenta que rebentou o pneumático traseiro dereito tres voltas despois, provocándolle a retirada. Isto permitiu a Häkkinen obter a vitoria e o seu primeiro campionato de pilotos. Aínda que Eddie Irvine conseguiu manter a David Coulthard detrás del, McLaren puido manter o liderado sobre Ferrari no campionato de construtores.[11][12]
Post-carreira[editar | editar a fonte]
Despois da carreira, Häkkinen describiu a situación despois das dúas saídas abortadas como un alivio e dixo: "Cando Michael viuse obrigado a partir da parte traseira da grella, sacoume unha enorme presión de encima. A carreira non foi tan difícil como outras que tiven nesta tempada. Pero moito foi grazas ao equipo que me fixo saber onde estaban Eddie e Michael".[11] Eddie Irvine dixo: "O que pasou con Michael ao comezo non cambiou as nosas tácticas para a carreira, as destruíu. Cando Michael caeu á parte de atras, sabía que dependía de min. Fixen un comezo fantástico e achegueime a Mika nalgúns puntos, pero non puiden collelo. "[11]
Clasificación[editar | editar a fonte]
Cualificación[editar | editar a fonte]
Carreira[editar | editar a fonte]
| Pos. | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 8 | Mika Häkkinen
|
McLaren-Mercedes | 51 | 1:27:22.535 | 2 | 10 |
| 2 | 4 | Eddie Irvine
|
Ferrari | 51 | +6.491 | 4 | 6 |
| 3 | 7 | David Coulthard
|
McLaren-Mercedes | 51 | +27.662 | 3 | 4 |
| 4 | 9 | Damon Hill
|
Jordan-Mugen-Honda | 51 | +1:13.491 | 8 | 3 |
| 5 | 2 | Heinz-Harald Frentzen
|
Williams-Mecachrome | 51 | +1:13.857 | 5 | 2 |
| 6 | 1 |  Jacques Villeneuve
|
Williams-Mecachrome | 51 | +1:15.867 | 6 | 1 |
| 7 | 14 |  Jean Alesi
|
Sauber-Petronas | 51 | +1:36.053 | 12 | |
| 8 | 5 |  Giancarlo Fisichella
|
Benetton-Playlife | 51 | +1:41.302 | 10 | |
| 9 | 6 |  Alexander Wurz
|
Benetton-Playlife | 50 | +1 volta | 9 | |
| 10 | 15 | Johnny Herbert
|
Sauber-Petronas | 50 | +1 volta | 11 | |
| 11 | 11 | Olivier Panis
|
Prost-Peugeot | 50 | +1 volta | 13 | |
| 12 | 12 | Jarno Trulli
|
Prost-Peugeot | 48 | Motor | 14 | |
| Ret | 22 |  Shinji Nakano
|
Minardi-Ford | 40 | Acelerador | 20 | |
| Ret | 3 | Michael Schumacher
|
Ferrari | 31 | Roda | 1 | |
| Ret | 21 | Toranosuke Takagi
|
Tyrrell-Ford | 28 | Danos por colisión | 17 | |
| Ret | 23 |  Esteban Tuero
|
Minardi-Ford | 28 | Colisión | 21 | |
| Ret | 18 |  Rubens Barrichello
|
Stewart-Ford | 25 | Hidráulica | 16 | |
| Ret | 19 |  Jos Verstappen
|
Stewart-Ford | 21 | Caixa de cambios | 19 | |
| Ret | 17 | Mika Salo
|
Arrows | 14 | Hidráulica | 15 | |
| Ret | 10 | Ralf Schumacher
|
Jordan-Mugen-Honda | 13 | Motor | 7 | |
| Ret | 16 | Pedro Diniz
|
Arrows | 2 | Trompo | 18 | |
fonte:[13]
| |||||||
Notas[editar | editar a fonte]
- Derradeira carreira na Fórmula 1 para Tyrrell, Shinji Nakano, e Esteban Tuero.
Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
- Texto en negra indica aos campión do mundo de 1998.
| Carreira anterior: Gran Premio de Luxemburgo de 1998 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1998 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Australia de 1999 |
| Carreira anterior: Gran Premio do Xapón de 1997 |
Gran Premio do Xapón | Carreira seguinte: Gran Premio do Xapón de 1999 |
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 "F1 points tables - 1998 driver, constructor standings". crash.net. Crash Media Group. Arquivado dende o orixinal o 06 de febreiro de 2016. Consultado o 30 de xaneiro de 2016.
- ↑ "Championship permutations". GrandPrix.com. 26 de outubro de 1998. Consultado o 26 de marzo de 2014.
- ↑ 1998 Formula 1 World Championship - Flying Finn First at Finish (VHS). Duke Video. 1998.
- ↑ "Testing activity". GrandPrix.com. 19 de outubro de 1998. Consultado o 26 de marzo de 2014.
- ↑ "Schu seizes pole for Japanese clincher". BBC News (BBC). 31 de outubro de 1998. Consultado o 26 de marzo de 2014.
- ↑ "Motor Racing: Goodyear to leave F1 after 30 years". The Independent (Independent Print Limited). 20 de novembro de 1997. Consultado o 26 de marzo de 2013.
- ↑ "Grand Prix of Japan". Gale Force F1. Arquivado dende o orixinal o 11 de agosto de 2006. Consultado o 26 de marzo de 2014.
- ↑ "Schu off to sprint start". BBC News (BBC). 31 de outubro de 1998. Consultado o 26 de marzo de 2014.
- ↑ "1998 – Schumacher, Michael". The Official Formula 1 Website. Consultado o 26 de marzo de 2014.
- ↑ "Ferrari on Pole". Gale Force F1. 31 de outubro de 1998. Arquivado dende o orixinal o 13 de outubro de 2006. Consultado o 26 de marzo de 2014.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 "Mika wins as Schu let down by puncture". BBC News. 2 de novembro de 1998. Consultado o 15 de xullo de 2015.
- ↑ 12,0 12,1 "Grand Prix Results: Japanese GP, 1998". grandprix.com. Consultado o 15 de xullo de 2015.
- ↑ "1998 Japanese Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de febreiro de 2015. Consultado o 24 de decembro de 2015.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio do Xapón de 1998 |