Gran Premio de Portugal de 1992

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Portugal Gran Premio de Portugal de 1992
Detalles da carreira
Carreira 14 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1992.
Trazado do circuíto de Estoril
Trazado do circuíto de Estoril
Data 27 de setembro de 1992
Nome oficial XXI Grande Prémio de Portugal
Localización Estoril
Estoril, Portugal
Percorrido Circuíto permanente
4´349 km
Distancia 71 voltas, 308´779 km
ClimaSeco, asollado e ventoso
Pole position
Piloto Modelo:1:13.041b Nigel Mansell Williams-Renault
Tempo GBR
Volta rápida
Piloto Ayrton Senna {{{equipo_rápido}}}
Tempo 1:16.272 na volta 66
Podio
Primeiro Nigel Mansell Williams-Renault
Segundo Austria Gerhard Berger McLaren-Honda
Terceiro Ayrton Senna McLaren-Honda


O Gran Premio de Portugal de 1992 foi unha carreira de Fórmula 1 que tivo lugar o 27 de setembro de 1992 no Autódromo do Estoril. Foi a décimo cuarta rolda da tempada de Fórmula Un de 1992. A carreira foi o 21º Gran Premio de Portugal e o noveno en Estoril. Disputáronse 71 voltas ao circuíto de catro quilómetros para unha distancia de carreira de 309 quilómetros.

Nigel Mansell gañou a carreira desde a pole position, no proceso estableceu novos récords, a maioría de vitorias (nove) e a maioría de puntos (108) nunha tempada, cos pilotos de McLaren Gerhard Berger e Ayrton Senna segundo e terceiro. Con todo, a carreira recórdase polo accidente entre Berger e o Williams de Mansell, compañeiro de equipo de Riccardo Patrese. Coa intención de facer unha parada en boxes, Berger moveuse cara ao lado dereito da pista ao comezo da recta principal, con Patrese seguindoo no seu rebufo. Ao non darse conta das intencións de Berger, Patrese desviouse para evitalo, pero a súa roda dianteira dereita golpeou a parte traseira esquerda de Berger e o Williams saíu lanzado polo aire, case golpeando unha ponte peonil sobre a pista. Patrese escapou do accidente mazado pero ileso, e os comisarios non castigaron a ningún dos pilotos. Os restos do accidente, con todo, causaron numerosos incidentes, con Michael Schumacher e Pierluigi Martini sufrindo picadas e JJ Lehto sufrindo unha leve lesión mentres o eixe de transmisión do Williams pasaba por baixo da carrocería do seu Dallara, golpeándoo na perna.

Antes desta carreira, o equipo Fondmetal con problemas financeiros retirouse do deporte, o terceiro equipo en facelo esta tempada logo de Brabham e Andrea Moda Formula. Iso significaba que só había 26 automóbiles na lista de entrada, e polo tanto, este Gran Premio foi o primeiro desde 1987 no que todos os autos cualificaron automaticamente para a carreira, independentemente dos tempos de volta de cualificación.

Esta carreira foi a última vez que un motor Honda fixo a volta rápida ata que Fernando Alonso repetiu o logro no Gran Premio de Italia de 2016, e a última vez que McLaren obtería un resultado de puntos dobres cos motores Honda ata o Gran Premio de Hungría de 2015.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Q1 Q2 diferenza
1 5 Nigel Mansell Williams-Renault 1:13.041 1:13.961
2 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 1:13.672 1:14.305 +0.631
3 1 Ayrton Senna McLaren-Honda 1:15.343 1:14.258 +1.217
4 2 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 1:15.117 1:15.068 +2.027
5 19 Alemaña Michael Schumacher Benetton-Ford 1:15.356 1:15.890 +2.315
6 20 Martin Brundle Benetton-Ford 1:16.796 1:16.084 +3.043
7 11 Finlandia Mika Häkkinen Lotus-Ford 1:16.173 1:16.213 +3.132
8 9 Italia Michele Alboreto Footwork-Mugen-Honda 1:16.282 1:17.109 +3.241
9 12 Johnny Herbert Lotus-Ford 1:16.755 1:16.628 +3.587
10 27 Francia Jean Alesi Ferrari 1:16.937 1:16.884 +3.843
11 25 Bélxica Thierry Boutsen Ligier-Renault 1:17.332 1:16.930 +3.889
12 4 Italia Andrea de Cesaris Tyrrell-Ilmor 1:17.356 1:17.240 +4.199
13 29 Francia Bertrand Gachot Larrousse-Lamborghini 1:17.624 1:17.250 +4.209
14 26 Francia Érik Comas Ligier-Renault 1:17.384 1:17.264 +4.223
15 3 Francia Olivier Grouillard Tyrrell-Ilmor 1:17.512 1:17.277 +4.236
16 28 Italia Ivan Capelli Ferrari 1:18.030 1:17.287 +4.246
17 10 Aguri Suzuki Footwork-Mugen-Honda 1:17.361 1:17.675 +4.320
18 24 Italia Gianni Morbidelli Minardi-Lamborghini 1:17.973 1:17.387 +4.346
19 21 Finlandia JJ Lehto Dallara-Ferrari 1:17.847 1:17.474 +4.433
20 33 Maurício Gugelmin Jordan-Yamaha 1:17.949 1:17.631 +4.590
21 22 Italia Pierluigi Martini Dallara-Ferrari 1:17.661 1:18.676 +4.620
22 16 Austria Karl Wendlinger March-Ilmor 1:18.060 1:18.445 +5.019
23 17 Italia Emanuele Naspetti March-Ilmor 1:18.092 1:18.531 +5.051
24 32 Italia Stefano Modena Jordan-Yamaha 1:18.318 1:19.314 +5.277
25 30 Ukyo Katayama Larrousse-Lamborghini 1:36.224 1:18.592 +5.551
26 23 Christian Fittipaldi Minardi-Lamborghini 1:18.615 1:18.823 +5.574
Fonte:[1][2][3]

Carreiras[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 5 Nigel Mansell Williams-Renault 71 1:34:46.659 1 10
2 2 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 71 + 37.533 4 6
3 1 Ayrton Senna McLaren-Honda 70 + 1 volta 3 4
4 20 Martin Brundle Benetton-Ford 70 + 1 volta 6 3
5 11 Finlandia Mika Häkkinen Lotus-Ford 70 + 1 volta 7 2
6 9 Italia Michele Alboreto Footwork-Mugen-Honda 70 + 1 volta 8 1
7 19 Alemaña Michael Schumacher Benetton-Ford 69 + 2 voltas 5
8 25 Bélxica Thierry Boutsen Ligier-Renault 69 + 2 voltas 11
9 4 Italia Andrea de Cesaris Tyrrell-Ilmor 69 + 2 voltas 12
10 10 Aguri Suzuki Footwork-Mugen-Honda 68 + 3 voltas 17
11 17 Italia Emanuele Naspetti March-Ilmor 68 + 3 voltas 23
12 23 Christian Fittipaldi Minardi-Lamborghini 68 + 3 voltas 26
13 32 Italia Stefano Modena Jordan-Yamaha 68 + 3 voltas 24
14 24 Italia Gianni Morbidelli Minardi-Lamborghini 68 + 3 voltas 18
Ret 21 Finlandia JJ Lehto Dallara-Ferrari 51 Problemas físicos 19
Ret 16 Austria Karl Wendlinger March-Ilmor 48 Caixa de cambios 22
Ret 26 Francia Érik Comas Ligier-Renault 47 Motor 14
Ret 30 Ukyo Katayama Larrousse-Lamborghini 46 Trompo 25
Ret 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 43 Colisión 2
Ret 22 Italia Pierluigi Martini Dallara-Ferrari 43 Picada 21
Ret 28 Italia Ivan Capelli Ferrari 34 Motor 16
Ret 3 Francia Olivier Grouillard Tyrrell-Ilmor 27 Caixa de cambios 15
Ret 29 Francia Bertrand Gachot Larrousse-Lamborghini 25 Motor 13
Ret 33 Maurício Gugelmin Jordan-Yamaha 19 Eléctrico 20
Ret 27 Francia Jean Alesi Ferrari 12 Trompo 10
Ret 12 Johnny Herbert Lotus-Ford 2 Accidente 9
Fonte:[4]

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Texto en negra indica Campión do Mundo.
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación..

Referencias[editar | editar a fonte]

  1. "SG Gigante Portuguese Grand Prix - QUALIFYING 1". formula1.com. Consultado o 14 de setembro de 2017. 
  2. "SG Gigante Portuguese Grand Prix - QUALIFYING 2". formula1.com. Consultado o 14 de setembro de 2017. 
  3. "SG Gigante Portuguese Grand Prix - OVERALL QUALIFYING". formula1.com. Consultado o 14 de setembro de 2017. 
  4. "1992 Portuguese Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015. 


Carreira anterior:
Gran Premio de Italia de 1992
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1992
Carreira seguinte:
Gran Premio do Xapón de 1992
Carreira anterior:
Gran Premio de Portugal de 1991
Gran Premio de Portugal Carreira seguinte:
Gran Premio de Portugal de 1993

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]