Gran Premio de Francia de 1991
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 7 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1991. | ||
.svg) Trazado do Circuíto de Nevers Magny-Cours | ||
| Data | 7 de xullo de 1991 | |
| Nome oficial | LXXVII Grand Prix de France | |
| Localización | Circuíto de Nevers Magny-Cours, Magny-Cours, Francia | |
| Percorrido | Circuíto permanente 4´250 km. km | |
| Distancia | 72 voltas, 306´00 km | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Riccardo Patrese
|
Williams-Renault |
| Tempo | 1:14.559[1] | |
| Volta rápida | ||
| Piloto |  Nigel Mansell
|
Williams-Renault |
| Tempo | 1:19.168 na volta 49[2] | |
| Podio | ||
| Primeiro | Nigel Mansell
|
Williams-Renault |
| Segundo | Alain Prost
|
Ferrari |
| Terceiro |  Ayrton Senna
|
McLaren-Honda |
 |
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |
O Gran Premio de Francia de 1991 de fórmula 1 celebrouse no Circuíto de Nevers Magny-Cours en Francia o 7 de xullo de 1991. Foi a sétima proba da tempada de Fórmula Un de 1991, o 69º Gran Premio de Francia, ou o 77º Gran Prix de l'ACF. A carreira, disputada en 72 voltas foi gañado por Nigel Mansell, pilotando un Williams - Renault, cun piloto local Alain Prost segundo nun Ferrari e Ayrton Senna terceiro nun McLaren - Honda.
Informe[editar | editar a fonte]
O Gran Premio de Francia trasladouse desde o Circuíto Paul Ricard preto de Marsella ao Circuíto de Nevers Magny-Cours no centro de Francia. Non houbo cambios na aliñación de pilotos, pero o equipo de Footwork decidiu abandonar o desastroso proxecto do motor V12 de Porsche en favor do regreso aos motores Ford, mentres que Ferrari presentou un novo automóbil, o 643. Na cualificación, o piloto local Alain Prost impresionou e estaba listo para anotar a primeira posición de privilexio da tempada de Ferrari, pero nos últimos minutos Riccardo Patrese no Williams-Renault chegou para empuxar ao piloto francés e lograr a pole. O líder do campionato Ayrton Senna trompeou sobre o aceite deixado por Olivier Grouillard no seu último intento de clasificación e tivo que conformarse co terceiro lugar xunto a Nigel Mansell no segundo Williams, co resto dos dez primeiros postos ocupados por Gerhard Berger, Jean Alesi, Nelson Piquet, Roberto Moreno, Maurício Gugelmin, e o impresionante Gianni Morbidelli nun Minardi. Ao principio, Patrese tivo un inicio desastroso e caeu á 10ª posición na volta 1, polo que Prost liderou por diante de Mansell, Senna, Berger e Alesi, mentres que Bertrand Gachot trompeou na primeira volta no seu Jordan. Berger foi o primeiro dos grandes en abandonar cando o seu motor fallou na 6ª volta, o seu terceiro abandono consecutivo debido a problemas no motor. Patrese comezou outra campaña de recuperación pasando a Piquet e Morbidelli dun só golpe cando Morbidelli fracasou nun intento de adiantamento, saíndose da carreira. Na parte dianteira, Mansell meteu presión a Prost e na volta 21 fixo o seu movemento aproveitando o tráfico para frear á estrela francesa que entraba na forquita. Mansell lentamente afastouse, pero os problemas na súa primeira parada para cambiar pneumáticos deixárono detrás de Prost. Mansell unha vez máis se achegou a Prost e os dous loitaron ata que Mansell finalmente logrou tomar vantaxe do tráfico, e tomou a dianteira na volta 54 freando a Prost na forquita. Mansell afastouse e logrou a súa primeira vitoria da tempada, Prost foi segundo seguido por Senna, Alesi, Patrese e de Cesaris.
Clasificación[editar | editar a fonte]
Cualificación previa[editar | editar a fonte]
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Tempo | Diferenza |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 33 |  Andrea de Cesaris
|
Jordan-Ford | 1:19.729 | — |
| 2 | 22 |  JJ Lehto
|
Dallara-Judd | 1:20.172 | +0.443 |
| 3 | 14 | Olivier Grouillard
|
Fondmetal-Ford | 1:20.227 | +0.498 |
| 4 | 32 |  Bertrand Gachot
|
Jordan-Ford | 1:20.309 | +0.580 |
| 5 | 21 | Emanuele Pirro
|
Dallara-Judd | 1:20.539 | +0.810 |
| 6 | 34 | Nicola Larini
|
Lambo-Lamborghini | 1:20.628 | +0.899 |
| 7 | 35 | Eric van de Poele
|
Lambo-Lamborghini | 1:21.304 | +1.575 |
| 8 | 31 |  Pedro Chaves
|
Coloni-Ford | 1:22.229 | +2.500 |
Cualificación[editar | editar a fonte]
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | Diferenza |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 6 | Riccardo Patrese
|
Williams-Renault | 1:17.472 | 1:14.559 | - |
| 2 | 27 | Alain Prost
|
Ferrari | 1:17.386 | 1:14.789 | +0.230 |
| 3 | 1 | Ayrton Senna
|
McLaren-Honda | 1:16.557 | 1:14.857 | +0.298 |
| 4 | 5 | Nigel Mansell
|
Williams-Renault | 1:17.095 | 1:14.895 | +0.336 |
| 5 | 2 |  Gerhard Berger
|
McLaren-Honda | 1:18.087 | 1:15.376 | +0.817 |
| 6 | 28 | Jean Alesi
|
Ferrari | 1:17.303 | 1:15.877 | +1.318 |
| 7 | 20 | Nelson Piquet
|
Benetton-Ford | 1:20.449 | 1:16.816 | +2.257 |
| 8 | 19 | Roberto Moreno
|
Benetton-Ford | 1:19.711 | 1:16.961 | +2.402 |
| 9 | 15 | Maurício Gugelmin
|
Leyton House-Ilmor | 1:19.728 | 1:17.015 | +2.456 |
| 10 | 24 | Gianni Morbidelli
|
Minardi-Ferrari | 1:20.635 | 1:17.020 | +2.461 |
| 11 | 4 | Stefano Modena
|
Tyrrell-Honda | 1:19.530 | 1:17.114 | +2.555 |
| 12 | 23 | Pierluigi Martini
|
Minardi-Ferrari | 1:19.426 | 1:17.149 | +2.590 |
| 13 | 33 | Andrea de Cesaris
|
Jordan-Ford | 1:20.097 | 1:17.163 | +2.604 |
| 14 | 26 | Érik Comas
|
Ligier-Lamborghini | 1:20.427 | 1:17.504 | +2.945 |
| 15 | 16 | Ivan Capelli
|
Leyton House-Ilmor | 1:19.555 | 1:17.533 | +2.974 |
| 16 | 25 | Thierry Boutsen
|
Ligier-Lamborghini | 1:19.187 | 1:17.775 | +3.216 |
| 17 | 8 | Mark Blundell
|
Brabham-Yamaha | 1:22.277 | 1:17.836 | +3.277 |
| 18 | 3 |  Satoru Nakajima
|
Tyrrell-Honda | 1:21.020 | 1:18.144 | +3.585 |
| 19 | 32 | Bertrand Gachot
|
Jordan-Ford | 1:20.374 | 1:18.150 | +3.591 |
| 20 | 12 | Johnny Herbert
|
Lotus-Judd | 1:21.230 | 1:18.185 | +3.626 |
| 21 | 14 | Olivier Grouillard
|
Fondmetal-Ford | 1:20.640 | 1:18.210 | +3.651 |
| 22 | 30 | Aguri Suzuki
|
Lola-Ford | 1:22.058 | 1:18.224 | +3.665 |
| 23 | 29 | Éric Bernard
|
Lola-Ford | 1:21.613 | 1:18.540 | +3.981 |
| 24 | 7 | Martin Brundle
|
Brabham-Yamaha | 1:20.999 | 1:18.826 | +4.267 |
| 25 | 9 | Michele Alboreto
|
Footwork-Ford | 1:21.966 | 1:18.846 | +4.287 |
| 26 | 22 | JJ Lehto
|
Dallara-Judd | 1:21.323 | 1:19.267 | +4.708 |
| 27 | 11 | Mika Häkkinen
|
Lotus-Judd | 1:22.274 | 1:19.491 | +4.932 |
| 28 | 18 | Fabrizio Barbazza
|
AGS-Ford | 1:22.319 | 1:20.110 | +5.551 |
| 29 | 17 | Gabriele Tarquini
|
AGS-Ford | 1:22.737 | 1:20.262 | +5.703 |
| 30 | 10 |  Stefan Johansson
|
Footwork-Ford | 1:24.114 | 1:21.000 | +6.441 |
Carreira[editar | editar a fonte]
Notas[editar | editar a fonte]
- Primeira vitoria de Mansell na tempada de 1991, e a 17ª da súa carreira, rompendo así a marca de vitorias de Grand Prix dun piloto inglés, previamente obtida por Stirling Moss.
- Ferrari deu a coñecer o seu novo auto, o Ferrari 643 substituíndo ao Ferrari 642 logo das primeiras seis carreiras da tempada de 1991.
- O Gran Premio de Francia pasou do Circuíto Paul Ricard ao Circuíto de Nevers Magny-Cours.
- Footwork Arrows abandonou o motor Porsche V12 a favor do motor Ford V8.
Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos na clasificación.
| Carreira anterior: Gran Premio de México de 1991 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1991 |
Carreira seguinte: Gran Premio do Reino Unido de 1991 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Francia de 1990 |
Gran Premio de Francia | Carreira seguinte: Gran Premio de Francia de 1992 |
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Henry, Alan (1991). AUTOCOURSE 1991-92. Hazleton Publishing. p. 162. ISBN 0-905138-87-2.
- ↑ Henry, Alan (1991). AUTOCOURSE 1991-92. Hazleton Publishing. p. 163. ISBN 0-905138-87-2.
- ↑ "1991 French Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Francia de 1991  |