Mugen Motorsports

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Mugen Motorsports

Editar o valor em Wikidata
Fundación1973
LocalizaciónPrefectura de Saitama, Xapón
FundadorHirotoshi Honda e Masao Kimura
IndustriaAutomóbil
ProdutosMotores de F1
Na rede
http://www.mugen-power.com/
editar datos en Wikidata ]

Mugen Motorsports (M-TEC Co., Ltd) (無限) é unha compañía xaponesa fundada en 1973 por Hirotoshi Honda, o fillo do fundador de Honda Motor Company Soichiro Honda, e Masao Kimura. Mugen, que significa "Sen Límite", "Ilimitado" ou "Vasto", (por iso é polo que comunmente a palabra "Power (Potencia)" colocase despois, o que denota "Potencia Ilimitada") é un fabricante de pezas e tuneador de motores que fabrica pezas OEM (pezas de equipamento de orixen,Original equipment manufacturer), como kits de carrozaría e escapes deportivos para Honda Motor Company. Malia as conexións familiares, con todo, Mugen non é, e nunca foi, propiedade de Honda Motor Company. O propietario de Mugen, Hirotoshi Honda, foi o principal accionista de Honda desde a morte do seu pai en 1991.

A compañía tunea e compite con vehículos Honda no campionato Super GT, e, adicionalmente, vende repostos no mercado de accesorios a entusiastas afeccionados. Foi parte das alianzas que gañaron o campionato Formula 3000 en 1990 e 1991, e que eventualmente levou á participación de Mugen na Fórmula 1, de 1992 a 2000, e ata 2005 foi o fornecedor exclusivo de motores na Formula Nippon.

Historia corporativa[editar | editar a fonte]

A compañía ten unha forte herdanza de carreiras, xa que Hirotoshi Honda comezou a construír o seu propio auto de carreiras nun taller na casa do seu pai, pouco antes de graduarse da Universidade de Nihon en 1965. Masao Kimura é un veterano piloto con máis de 50 vitorias nos autos deportivos de Honda e nos monoprazas e traballou para Honda R&D e logo en Honda Racing Service antes de axudar a Hirotoshi Honda a fundar Mugen.

A compañía especialízase no tuneo de Motores Honda. Comezaron co motor de 1200 cc do Honda Civic, pasou a desenvolver, e logo deseñar e construír, tanto motores de dous tempos como de catro tempos, fabricando moitos dos principais compoñentes en se.

En última instancia, Mugen tiña a intención de construír os seus propios vehículos de estrada e o primeiro paso foi a creación de kits para o Honda Ballade CR-X en 1984. Desde entón, a compañía produciu unha serie de kits de carrozaría para Maquinaria de Honda, que culminou co prototipo de Mugen NSX en 1992.[1]

Trala acusación de evasión de impostos de Hirotoshi Honda a fins de 2003, Mugen reestruturouse a principios de 2004 coa fundación de M-TEC. A nova compañía retivo o dereito de usar a marca Mugen marca rexistrada e a súa sede en Asaka, Saitama, nos suburbios do norte de Tokio, preto da instalación de I+D de Honda en Wako. Aínda que é unha entidade legalmente separada, M-TEC mantivo o persoal existente de Mugen e está encabezado polo ex membro da xunta de Mugen Shin Nagaosa, que era o xerente da división de enxeñería en Mugen e participou na execución do programa de carreiras NSX de Mugen.

Mugen Racing[editar | editar a fonte]

Monoprazas[editar | editar a fonte]

Traballando con Honda, Mugen ampliou gradualmente a súa participación deportiva a todos os niveis do automobilismo. En 1986, introducíuse a Fórmula 3000 no Xapón e Mugen uniu forzas con Honda para construír un motor para a F3000. Presentouse na tempada de 1987 e alugouse a 14 equipos. Ó ano seguinte, Mugen acadou catro dos cinco primeiros postos no campionato xaponés de F3000. En 1989, Mugen entrou na F3000 europea co motor MF308 e gañou o campionato con Jean Alesi, pilotando un Eddie Jordan Racing Reynard. O mesmo ano, a empresa produciu o seu propio prototipo de motor de Fórmula 1 de 3.5L V8, con nome en clave MF350.

En 1988, Mugen comezou a preparar motores Honda para usar na Fórmula 3, gañando a serie xaponesa con Akihiko Nakaya, e en 1990 expandiu o seu negocio a Europa. O mesmo ano, Mugen gañou os seus primeiros campionatos de Fórmula 3 en Europa, levándose o título francés con Éric Hélary, e a coroa británica con Mika Häkkinen ao volante dun West Surrey Racing Ralt, que repetiu o título en 1991 con Rubens Barrichello.

Como a F3000 converteuse nunha serie de especificacións en Europa a partir de 1996 co combo Lola - Judd, a serie xaponesa respondeu facendo de Mugen o único fornecedor do campionato xaponés, agora chamada Fórmula Nippon. M-TEC perdeu o contrato de fornecemento para a tempada 2006, co cambio de regras para permitir que Toyota asociada a TOM'S competira con Mugen como fornecedor de motores.

Mugen continúa gozando do éxito nos circuítos de Fórmula Tres cos seus motores Honda de 2.0 L preparados, gañando 9 títulos en Asia (8 dos cales no Xapón) desde 1988, así como 19 títulos en Europa (15 deles en Gran Bretaña) e 13 en América Latina

Ata 2017, os motores de Fórmula Mugen seguen usándose e gozando do éxito nos diversos campionatos europeos de subidas, empregando o vello chasis de Fórmula e prototipos para subidas.

Fórmula Un[editar | editar a fonte]

Mugen forneceu motores derivados de Honda ao equipo Jordan de Formula 1 entre 1998 e 2000.

En 1991 Mugen preparou os motores Honda V10 para Tyrrell pero ao ano seguinte estes motores cambiaron o seu nome a Mugen MF351H e foron transferidos ao equipo Footwork, cos pilotos Aguri Suzuki e Michele Alboreto. En 1993, Mugen permaneceu asociado a Footwork e creou unha versión B do MF351H, utilizado por Aguri Suzuki e Derek Warwick.

Ao final do ano, Mugen cambiou a Team Lotus con plans para o novo Lotus 109. O equipo, cos pilotos Johnny Herbert e Pedro Lamy (logo substituído por Alessandro Zanardi), recibiu fondos insuficientes e o chasis 109 chegou tarde. O motor Mugen, con nome en clave ZA5C, non puido mostrar todo o seu potencial e, despois de que Lotus pechara a finais de ano, Mugen cambiou ao equipo Ligier, que entón estaba dirixido por Flavio Briatore para Tom Walkinshaw, cos pilotos Olivier Panis, Martin Brundle e Aguri Suzuki. O motor de 3.0 L, conforme ás novas regulacións, tiña o nome en clave de MF301H. A asociación con Ligier resultou na primeira vitoria na Fórmula 1 de Mugen no Gran Premio de Mónaco de 1996 con Panis ao volante.

O equipo mercouno Alain Prost en 1997, e chamouno Prost Grand Prix, correu cos motores MF301H-B co que Jarno Trulli chegou a lideraro Gran Premio de Austria antes de sufrir un fallo no motor. Cando Prost asociouse con Peugeot en 1998, Mugen buscou un novo socio e chegou a un acordo de dous anos con Jordan Grand Prix para o cal Mugen produciu o motor MF301H-C. A tempada de 1998 foi un fracaso ata Spa-Francorchamps, cando os pilotos de Jordan Damon Hill e Ralf Schumacher marcaron un dobrete final de 1º e 2º.

A tempada de 1999 deu como resultado un maior éxito con Heinz-Harald Frentzen (Heinz-Harald Frentzen), gañando dúas carreiras, pero logo Honda Motor Company anunciou que volvería cos seus propios motores no ano 2000 con British American Racing. Mugen retirouse da F1 ao final da tempada 2000 deixando tamén a Honda como fornecedor de motores de Jordan a partir de 2001.

Descoñécese se a pesar de usar o nome Honda entre 1991 e 2000, Mugen foi posiblemente financiado pola propia Honda durante este período de tempo, o éxito de Mugen a finais dos 90 provocou o retorno á Fórmula Un de Honda en 2000, entre 1991 e 2000 os motores Mugen gañaron 4 carreiras, unha con Ligier en 1996 e 3 con Jordan, unha en 1998 e dúas en 1999. Mugen conseguiu 16 podios durante a súa etapa na Fórmula Un e logrou un total de 182 puntos cos distintos equipos cos que estivo asociada.

Especificacións técnicas do motor MF408S[editar | editar a fonte]

Motor Mugen MF408S
  • Nome do motor: MF408S
  • Motor: 90° V8, aspiración natural
  • Desprazamento: 4.000 cm³
  • Max Potencia: 590+ hp (440 kW) @ 9.500 rpm
  • Max Torque: 383 lbf·ft (519 N·m) @ 7.500 rpm
  • Restrictor Size: 33´4 mm x2 or 46´8 mm x1
  • Ignition Type: Direct Injection
  • ECU System: EFI Technology Inc
  • CDI System: EFI Technology Inc
  • Tipo embrague/ Formato carbono / 12'7 cm. 4-discos
  • Intervalo de mantemento: >3.000 km (>5.000 km nas 24h de Le Mans)
  • Lonxitude: 559 mm (sen incluír volante)
  • altura: 577 mm (sen incluír volante)
  • Ancho: 720 mm
  • Peso: 131 kg
  • Altura da manivela: 92 mm

Especificacións técnicas do motor MF 458S[editar | editar a fonte]

Nome do motor: MF458S

  • Motor: 90° V8, aspiración natural
  • Desprazamento: 4.500 cm³
  • Max Potencia: 600+ hp (460 kW) @ 8.250 rpm
  • Max Torque: 398 lbf·ft (587 N·m) @ 7.000 rpm
  • Tamaño Restrictor: 33.1 mm x2 or 46.6 mm x1
  • Tipo Ignición: Inxección directa
  • Unidade de control de motor: EFI Technology Inc
  • Acendido de descarga de condensador: EFI Technology Inc
  • Tipo embrague/ Formato carbono / 12´7 cm. 4-discos
  • Intervalo mantenemento: >3.000 km (>5.000 km nas 24h de Le Mans)
  • Lonxitude: 559 mm (sen incluír volante)
  • altura: 577 mm (sen incluír volante)
  • ancho: 720 mm
  • Peso: 131 kg
  • Altura da manivela: 92 mm

Carreiras de motos[editar | editar a fonte]

Carreiras de TT na Illa de Man[editar | editar a fonte]

Bruce Anstey pilotando para o equipo Mugen Shinden San en Parliament Square, Ramsey

Novamente en colaboración con Honda, Mugen converteuse na forza dominante nas motocicletas con motor eléctrico que compiten nas Isle of Man TT Races. Nos catro anos desde a súa introdución no TT Zero, a velocidade media do Mugen Shinden ao redor do Snaefell Mountain Course aumentou desde 164´499 km/h en 2012 a 191´961 km/h en 2015.[2]

2012

Facendo o seu debut competitivo no TT Illa de Man de 2012, John McGuinness levou ao Mugen Shinden Ni ao segundo lugar detrás do MotoCzysz de Michael Rutter a unha velocidade media de 176´266 km/h.[2]

2013

No TT 2013, Mugen volveu terminar finalista para MotoCzysz, con Rutter e McGuinness repetindo o resultado do ano anterior.[2]

2014

O desenvolvemento de Mugen continuou en carreiras posteriores na categoría TT Zero. Colocando dúas máquinas no TT Illa de Man de 2014, John McGuinness logrou a súa primeira vitoria por diante do seu compañeiro de equipo Bruce Anstey que obtivo o segundo lugar no outro Shinden San.[2]

2015

No TT 2015 McGuinness e Anstey volveron ocupar os dous primeiros postos no podio.[2]

2016

Mugen continuou o seu dominio na clase TT Zero na Isle of Man TT Races en 2016, cando Bruce Anstey levouse os honores, aínda que a súa outra máquina, montada por John McGuinness, retirouse.

2017

Anstey e Guy Martin chegaron primeiro e segundo respectivamente, ambos montando máquinas Mugen.

2018

As motocicletas Mugen obtiveron o primeiro e o terceiro posto con Michael Rutter e Lee Johnston respectivamente, separados por Daley Mathison montando para a Universidade de Nottingham. Rutter rompeu a barreira dos 120 quilómetros para establecer un novo rexistro de volta de 196´057 km/h.

2019

Con Shinden Hachi, Mugen alcanzou a súa sexta vitoria consecutiva con Michael Rutter aumentando de novo a velocidade media do récord de volta ata 194´73 km/h. John McGuinness chegou detrá do seu compañeiro para completar un dobrete para o equipo.

Vehículos[editar | editar a fonte]

M-Tec tamén construíu prototipos de vehículos Honda, utilizando as propias pezas da compañía. Algúns modelos (por exemplo: RR Mugen Civic) tamén se venden no mercado nacional xaponés.

Lista de vehículos Mugen[editar | editar a fonte]

Produción de vehiculos[editar | editar a fonte]

  • 2008 Civic Mugen Si comercializado en Norte América
  • 2007 Civic Mugen RR comercializado no Xapón
  • CR-Z Mugen
  • Prelude Mugen

Estatísticas na Fórmula 1[editar | editar a fonte]

Ano Equipo GPs Gañados Pole Position Podios V/rápidas Puntos
1992 Footwork-Mugen Honda 16 0 0 0 0 6
1993 Footwork-Mugen Honda 16 0 0 0 0 4
1994 Lotus-Mugen Honda 16 0 0 0 0 0
1995 Ligier-Mugen Honda 17 0 0 2 0 24
1996 Ligier-Mugen Honda 16 1 0 1 0 15
1997 Prost-Mugen Honda 17 0 0 2 0 21
1998 Jordan-Mugen Honda 16 1 0 3 0 34
1999 Jordan-Mugen Honda 16 2 1 6 0 61
2000 Jordan-Mugen Honda 17 0 0 2 0 17

Resultados Completos na Fórmula Un[editar | editar a fonte]

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Equipo Chasis Motor(es) Pilotos 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Puntos Pos.WCC
1992 Footwork Mugen Honda Footwork FA13 MF-351H 3.5 V10 RSA MEX BRA ESP SMR MON CAN FRA GBR ALE HUN BEL ITA POR XPN AUS 6
Italia Michele Alboreto 10 13 6 5 5 7 7 7 7 9 7 Ret 7 6 15 Ret
Aguri Suzuki 8 NSC Ret 7 10 11 NSC Ret 12 Ret Ret 9 Ret 10 8 8
1993 Footwork Mugen Honda Footwork FA13B
Footwork FA14
MF-351 HB 3.5 V10 RSA BRA EUR SMR ESP MON CAN FRA GBR ALE HUN BEL ITA POR XPN AUS 4
Derek Warwick 7 9 Ret Ret 13 Ret 16 13 6 17 4 Ret Ret 15 14 10
Aguri Suzuki Ret Ret Ret 9 10 Ret 13 12 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 7
1994 Team Lotus Lotus 107C MF-351 HC 3.5 V10
MF-351 HD 3.5 V10
BRA PAC SMR MON ESP CAN FRA GBR ALE HUN BEL ITA POR EUR XPN AUS 0 NC
Portugal Pedro Lamy 10 8 Ret 11
Italia Alessandro Zanardi 9 15
Johnny Herbert 7 7 10 Ret
Lotus 109 Ret 8 7 11 Ret Ret 12 Ret 13
Italia Alessandro Zanardi 16 13 Ret
Ret Ret Ret 13 Ret
Bélxica Philippe Adams Ret 16
Francia Éric Bernard 18
Finlandia Mika Salo 10 Ret
1995 Ligier Gitanes Blondes Ligier JS41 MF-301 3.0 V10 BRA ARX SMR ESP MON CAN FRA GBR ALE HUN BEL ITA POR EUR PAC XPN AUS 24
Martin Brundle 9 Ret 10 4 Ret Ret 3 Ret 8 7 Ret
Aguri Suzuki 8 Ret 11 6 Ret NTS
Francia Olivier Panis Ret 7 9 6 Ret 4 8 4 Ret 6 9 Ret Ret Ret 8 5 2
1996 Ligier Gauloises Blondes Ligier JS43 MF-301 HA 3.0 V10 AUS BRA ARX EUR SMR MON ESP CAN FRA GBR ALE HUN BEL ITA POR XPN 15
Francia Olivier Panis 7 6 8 Ret Ret 1 Ret Ret 7 Ret 7 5 Ret Ret 10 7
Pedro Diniz 10 8 Ret 10 7 Ret 6 Ret Ret Ret Ret Ret Ret 6 Ret Ret
1997 Prost Gauloises Blondes Prost JS45 MF-301 HB 3.0 V10 AUS BRA ARX SMR MON ESP CAN FRA GBR ALE HUN BEL ITA AUT LUX XPN EUR 21
Francia Olivier Panis 5 3 Ret 8 4 2 11 6 Ret 7
Italia Jarno Trulli 10 8 4 7 15 10 Ret
Shinji Nakano 7 14 Ret Ret Ret Ret 6 Ret 11 7 6 Ret 11 Ret Ret Ret 10
1998 Benson and Hedges Jordan Jordan 198 MF-301 HC 3.0 V10 AUS BRA ARX SMR ESP MON CAN FRA GBR AUT ALE HUN BEL ITA LUX XPN 34
Damon Hill 8 DSC 8 10 Ret 8 Ret Ret Ret 7 4 4 1 6 9 4
Alemaña Ralf Schumacher Ret Ret Ret 7 11 Ret Ret 16 6 5 6 9 2 3 Ret Ret
1999 Benson and Hedges Jordan Jordan 199 MF-301 HD 3.0 V10 AUS BRA SMR MON ESP CAN FRA GBR AUT ALE HUN BEL ITA EUR MAL XPN 61
Damon Hill Ret Ret 4 Ret 7 Ret Ret 5 8 Ret 6 6 10 Ret Ret Ret
Alemaña Heinz-Harald Frentzen 2 3 Ret 4 Ret 11 1 4 4 3 4 3 1 Ret 6 4
2000 Benson and Hedges Jordan Jordan EJ10
Jordan EJ10B
MF-301 HE 3.0 V10 AUS BRA SMR GBR ESP EUR MON CAN FRA AUT ALE HUN BEL ITA USA XPN MAL 17
Alemaña Heinz-Harald Frentzen Ret 3 Ret 17 6 Ret 10 Ret 7 Ret Ret 6 6 Ret 3 Ret Ret
Italia Jarno Trulli Ret 4 15 6 12 Ret Ret 6 6 Ret 9 7 Ret Ret Ret 13 12

Referencias[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]