Gran Premio de Alemaña de 1992
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 10 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1992. | ||
 Trazado do circuíto de Hockenheimring. | ||
| Data | 26 de xullo de 1992 | |
| Nome oficial | LIII Grosser Mobil 1 Preis von Deutschland | |
| Localización | Hockenheimring, Hockenheim, Alemaña | |
| Percorrido | Percorrido permanente de carreira 6´815 km | |
| Distancia | 45 voltas, 306´675 km | |
| Clima | Seco | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Nigel Mansell
|
Williams-Renault |
| Tempo | 1:37.960 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto |  Riccardo Patrese
|
Williams-Renault |
| Tempo | 1:41.591 na volta 36 | |
| Podio | ||
| Primeiro | Nigel Mansell
|
Williams-Renault |
| Segundo |  Ayrton Senna
|
McLaren-Honda |
| Terceiro |  Michael Schumacher
|
Benetton-Ford |
O Gran Premio de Alemaña de Fórmula 1 de 1992 (oficialmente o LIII Grosser Mobil 1 Preis von Deutschland) foi unha carreira de Fórmula 1 que se celebrou en Hockenheimring o 26 de xullo de 1992. Foi a décima rolda da tempada de 1992, o 54º Gran Premio de Alemaña e o décimo sexto que se celebrou no circuíto de Hockenheim. A carreira disputouse sobre 45 voltas do circuíto de sete quilómetros para unha distancia de carreira de 306 quilómetros e foi gañada polo piloto de Williams (e polesitter) Nigel Mansell. Ayrton Senna terminou a carreira no segundo lugar para o equipo McLaren, mentres que Michael Schumacher levouse o podio final no seu Benetton.
Informe[editar | editar a fonte]
Antecedentes[editar | editar a fonte]
A chicana Ostkurve modificouse para esta carreira, había preocupacións pola seguridade coa chicana o ano anterior cando Érik Comas sufriu un accidente importante alí no seu Ligier.
Cualificación[editar | editar a fonte]
Na precualificación, os dous coches de Andrea Moda saíron, aínda que Perry McCarthy foi excluído do evento logo de perder un control de báscula.
Nigel Mansell clasificou na pole position, por diante de Riccardo Patrese e Ayrton Senna. Stefano Modena, Eric van de Poele, Andrea Chiesa e Damon Hill foron os catro pilotos que non cualificaron para a carreira. Para Chiesa, resultou ser a última vez que participou nunha carreira de Grand Prix, xa que foi substituído na seguinte carreira no equipo Fondmetal por van de Poele.
Carreira[editar | editar a fonte]
Ao principio, Mansell tomou vantaxe sobre o seu compañeiro de equipo Patrese, con Senna en terceiro lugar. Mansell fixo unha parada programada e rapidamente atrapou a Senna, que elixiu disputar a carreira sen unha parada en boxes. Na volta 19, Mansell cortou a curva na chicana OstKurve, saíu máis rápido e superou a Senna na recta seguinte. Mansell non foi penalizado.
Na última volta, Riccardo Patrese trompeou mentres trataba de pasar a Ayrton Senna na segunda posición. Terminaría clasificado no oitavo posto. Mansell aferrouse á vitoria da carreira, por diante de Senna en segundo lugar, cuxo McLaren quedou sen combustible pouco despois de cruzar a liña de meta e Michael Schumacher foi terceiro.
Mansell empatou o récord de Ayrton Senna en 1988 coa maior cantidade de vitorias nunha tempada con 8, logradas en só 10 carreiras.
Ayrton Senna retirouse da contenda polo título nesta carreira, aínda que parecía inevitable que só Mansell fose Campión de Pilotos de todos os xeitos, asegurouse o título na seguinte carreira en Hungría.
Clasificación[editar | editar a fonte]
Cualificación[editar | editar a fonte]
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | diferenza | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 5 | Nigel Mansell
|
Williams-Renault | 1:38.340 | 1:37.960 | — | |
| 2 | 6 | Riccardo Patrese
|
Williams-Renault | 1:40.501 | 1:38.310 | +0.350 | |
| 3 | 1 | Ayrton Senna
|
McLaren-Honda | 1:40.331 | 1:39.106 | +1.146 | |
| 4 | 2 |  Gerhard Berger
|
McLaren-Honda | 1:40.869 | 1:39.716 | +1.756 | |
| 5 | 27 |  Jean Alesi
|
Ferrari | 1:42.563 | 1:40.959 | +2.999 | |
| 6 | 19 | Michael Schumacher
|
Benetton-Ford | 1:42.183 | 1:41.132 | +3.172 | |
| 7 | 26 | Érik Comas
|
Ligier-Renault | 1:43.696 | 1:41.942 | +3.982 | |
| 8 | 25 |  Thierry Boutsen
|
Ligier-Renault | 1:42.930 | 1:42.112 | +4.152 | |
| 9 | 20 | Martin Brundle
|
Benetton-Ford | 1:43.614 | 1:42.136 | +4.176 | |
| 10 | 16 | Karl Wendlinger
|
March-Ilmor | 1:44.173 | 1:42.357 | +4.397 | |
| 11 | 12 | Johnny Herbert
|
Lotus-Ford | 1:46.164 | 1:42.645 | +4.685 | |
| 12 | 28 | Ivan Capelli
|
Ferrari | 1:43.744 | 1:42.748 | +4.788 | |
| 13 | 11 |  Mika Häkkinen
|
Lotus-Ford | 1:44.370 | 1:42.749 | +4.789 | |
| 14 | 3 | Olivier Grouillard
|
Tyrrell-Ilmor | 1:44.689 | 1:42.797 | +4.837 | |
| 15 | 10 |  Aguri Suzuki
|
Footwork-Mugen-Honda | 1:44.359 | 1:42.838 | +4.878 | |
| 16 | 30 | Ukyo Katayama
|
Larrousse-Lamborghini | 1:46.406 | 1:43.079 | +5.119 | |
| 17 | 9 | Michele Alboreto
|
Footwork-Mugen-Honda | 1:43.574 | 1:43.171 | +5.211 | |
| 18 | 22 | Pierluigi Martini
|
Dallara-Ferrari | 1:45.099 | 1:43.556 | +5.596 | |
| 19 | 15 | Gabriele Tarquini
|
Fondmetal-Ford | 1:44.661 | 1:43.777 | +5.817 | |
| 20 | 4 | Andrea de Cesaris
|
Tyrrell-Ilmor | 1:43.790 | 1:44.505 | +5.830 | |
| 21 | 21 | JJ Lehto
|
Dallara-Ferrari | 1:45.132 | 1:43.931 | +5.971 | |
| 22 | 17 | Paul Belmondo
|
March-Ilmor | 1:45.190 | 1:44.130 | +6.170 | |
| 23 | 33 | Maurício Gugelmin
|
Jordan-Yamaha | 1:45.941 | 1:44.521 | +6.561 | |
| 24 | 23 | Alessandro Zanardi
|
Minardi-Lamborghini | 1:45.788 | 1:44.593 | +6.633 | |
| 25 | 29 | Bertrand Gachot
|
Larrousse-Lamborghini | — | 1:44.596 | +6.636 | |
| 26 | 24 | Gianni Morbidelli
|
Minardi-Lamborghini | 1:45.455 | 1:44.763 | +6.803 | |
| 27 | 32 | Stefano Modena
|
Jordan-Yamaha | 1:46.211 | 1:45.088 | +7.128 | |
| 28 | 7 | Eric van de Poele
|
Brabham-Judd | 1:47.321 | 1:45.098 | +7.138 | |
| 29 | 14 |  Andrea Chiesa
|
Fondmetal-Ford | 1:46.362 | 1:45.459 | +7.499 | |
| 30 | 8 | Damon Hill
|
Brabham-Judd | 1:49.843 | 1:45.871 | +7.911 | |
| Fonte:[1][2][3] | |||||||
Race[editar | editar a fonte]
Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
| Carreira anterior: Gran Premio do Reino Unido de 1992 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1992 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Hungría de 1992 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Alemaña de 1991 |
Gran Premio de Alemaña | Carreira seguinte: Gran Premio de Alemaña de 1993 |
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Mobil 1 German Grand Prix - QUALIFYING 1". formula1.com. Consultado o 13 de setembro de 2017.
- ↑ "Mobil 1 German Grand Prix - QUALIFYING 2". formula1.com. Consultado o 13 de setembro de 2017.
- ↑ "Mobil 1 German Grand Prix - OVERALL QUALIFYING". formula1.com. Consultado o 13 de setembro de 2017.
- ↑ "1992 German Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015.
- Henry, Alan (1992). AUTOCOURSE 1992-93. Hazleton Publishing. ISBN 0-905138-96-1.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Alemaña de 1992 |
 |
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |