Gran Premio de Australia de 1994
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 16 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1994. | ||
.svg) Trazado do circuíto de Adelaide. | ||
| Data | 13 de novembro 1994 | |
| Nome oficial | LIX Australian Grand Prix | |
| Localización | Circuíto urbano de Adelaida Adelaide, Australia do Sur, Australia | |
| Percorrido | Circuíto urbano 3´780 km | |
| Distancia | 81 voltas, 306´180 km | |
| Clima | Asollado | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Nigel Mansell
|
Williams-Renault |
| Tempo | 1:16.179 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto |  Michael Schumacher
|
Benetton-Ford |
| Tempo | 1:17.140 na volta 29 | |
| Podio | ||
| Primeiro | Nigel Mansell
|
Williams-Renault |
| Segundo |  Gerhard Berger
|
Ferrari |
| Terceiro | Martin Brundle
|
McLaren-Peugeot |
O Gran Premio de Australia de 1994 (oficialmente o LIX Australian Grand Prix) foi unha carreira de Fórmula 1 que se disputou o 13 de novembro de 1994 nun circuíto urbano na cidade de Adelaida. A carreira foi o 59º Gran Premio de Australia e o décimo disputado no circuíto de Adelaida, que tamén o converteu no décimo GP de Australia que formou parte do Campionato do Mundo de Fórmula Un. Foi a décimo sexta e última carreira do Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1994.
A carreira de 81 voltas gañouna Nigel Mansell pilotando para o equipo Williams logo de comezar desde a pole position. Gerhard Berger finalizou segundo nun Ferrari con Martin Brundle en terceiro lugar para o equipo McLaren. A carreira recórdase por un incidente que involucrou aos dous contendentes ao título Damon Hill e Michael Schumacher, o que obrigou a ambos a retirarse e resultou en que Schumacher gañase o Campionato Mundial de Pilotos. Tamén foi notable a última aparición nun Gran Premio de Fórmula Un da primeira encarnación do Team Lotus, previamente sete veces campións de construtores. Tamén foi a 31ª e última vitoria no Gran Premio da carreira de Fórmula 1 de Nigel Mansell. Ata a tempada de 2017, esta foi a última carreira de Fórmula Un na que o número de participantes superou o número de lugares na grella de saída.
Informe[editar | editar a fonte]
Antecedentes[editar | editar a fonte]
Ao chegar á última carreira da tempada, o piloto de Benetton Michael Schumacher lideraba o Campionato de Pilotos con 92 puntos. O piloto de Williams Damon Hill era segundo con 91 puntos, un punto detrás de Schumacher. Williams lideraba o Campionato de Construtores con 108 puntos, mentres que Benetton estaba 5 puntos por detrás con 103. Polo tanto, ambos títulos seguían en xogo e determinaríanse na rolda final.
Carreira[editar | editar a fonte]
Schumacher tomou o liderado ao comezo, con Hill segundo detrás. A orde entre os dous permaneceu igual ata a volta 36. Hill estaba a coller a Schumacher cando o piloto de Benetton saíuse da pista na curva ''East Terrace, golpeando un muro coas rodas do seu lado dereito danando a súa suspensión antes de volver á pista na seguinte curva.[1] Hill negociara a quinta curva da pista cando Schumacher cruzou a pista diante del cara á esquerda. Na seguinte curva, Hill intentou pasar a Schumacher, os dous chocaron cando Schumacher se cruza no medio da trazada. Schumacher quedou eliminado no acto. Hill intentou continuar a carreira e entrou en boxes inmediatamente, pero retirouse da carreira con danos irreparables na suspensión da parte dianteira esquerda do vehículo. Como ningún dos dous condutores acabou a carreira, Schumacher logrou o título.[2] Despois da retirada de Schumacher e Hill Mansell tomou o liderado da carreira. Mansell mantívose á cabeza ata que fixo a súa segunda parada en boxes. Despois daparada de Mansell, Berger tomou o liderado e mantívose á cabeza logo da súa segunda parada en boxes. Na volta 64 Mansell superou a Berger para retomar o liderado da carreira. Mansell mantívose á cabeza durante o resto da carreira para gañar, con Berger terminando segundo e Brundle terminando terceiro.
Post-carreira[editar | editar a fonte]
Schumacher foi culpado polo incidente por moitos expertos en Fórmula Un.[3] Posteriormente, os comisarios xulgárono como un incidente de carreira e non tomaron ningunha acción contra Schumacher. Schumacher, aos 25 anos foi o primeiro Campión Mundial de Pilotos de Fórmula 1 de Alemaña, pero en circunstancias moi controvertidas, aínda que nunca se tomou ningunha medida na súa contra.
Schumacher sempre sostivo que a colisión foi un incidente de carreira, unha visión que se atopou cun alto grado de cinismo dos medios, particularmente no Reino Unido.
Aínda que Hill deliberadamente evitou involucrarse na protesta nese momento, en anos posteriores acusou explicitamente a Schumacher de pilotar deliberadamente contra el.[4] O comentarista de Fórmula Un Murray Walker sostivo que Schumacher non causou o accidente intencionalmente mentres os seus co-comentaristas para a carreira, o expiloto de F1 Jonathan Palmer e o reportiero de pits Barry Sheene afirmaron que o accidente foi culpa de Schumacher por completo. Patrick Head do equipo Williams declarou á revista F1 Racing que en 1994 "Williams xa estaba ao 100% seguro de que Michael era culpable de xogo sucio", pero non protestou polo título de Schumacher porque o equipo aínda estaba lidiando coa morte de Ayrton Senna, isto foi despois da penalización a Schumacher por bloquear o circuíto durante a clasificación para o Gran Premio de Mónaco de 2006.[5] Schumacher foi culpado polo público do Reino Unido polo incidente. En 2003, a BBC realizou unha enquisa sobre "A acción máis antideportivo" no que se nomeou o incidente de Adelaida.[6]
Clasificación[editar | editar a fonte]
Cualificación[editar | editar a fonte]
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Tempo Q1 | Tempo Q2 | diferenza |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | Nigel Mansell
|
Williams-Renault | 1:16.179 | 1:33.988 | |
| 2 | 5 | Michael Schumacher
|
Benetton-Ford | 1:16.197 | 1:32.627 | +0.018 |
| 3 | 0 | Damon Hill
|
Williams-Renault | 1:16.830 | 1:33.792 | +0.651 |
| 4 | 7 |  Mika Häkkinen
|
McLaren-Peugeot | 1:16.992 | 1:35.432 | +0.813 |
| 5 | 14 |  Rubens Barrichello
|
Jordan-Hart | 1:17.537 | 1:37.610 | +1.358 |
| 6 | 15 | Eddie Irvine
|
Jordan-Hart | 1:17.667 | Sen tempo | +1.488 |
| 7 | 6 | Johnny Herbert
|
Benetton-Ford | 1:17.727 | 1:35.712 | +1.548 |
| 8 | 27 |  Jean Alesi
|
Ferrari | 1:17.801 | 1:33.905 | +1.622 |
| 9 | 8 | Martin Brundle
|
McLaren-Peugeot | 1:17.950 | 1:36.246 | +1.771 |
| 10 | 30 | Heinz-Harald Frentzen
|
Sauber-Mercedes | 1:17.962 | 1:35.623 | +1.783 |
| 11 | 28 | Gerhard Berger
|
Ferrari | 1:18.070 | 1:33.818 | +1.891 |
| 12 | 26 | Olivier Panis
|
Ligier-Renault | 1:18.072 | 1:36.222 | +1.893 |
| 13 | 4 | Mark Blundell
|
Tyrrell-Yamaha | 1:18.237 | 1:35.462 | +2.058 |
| 14 | 12 |  Alessandro Zanardi
|
Lotus-Mugen-Honda | 1:18.331 | 1:39.179 | +2.152 |
| 15 | 3 |  Ukyo Katayama
|
Tyrrell-Yamaha | 1:18.411 | 1:36.628 | +2.232 |
| 16 | 24 | Michele Alboreto
|
Minardi-Ford | 1:18.755 | 1:36.498 | +2.576 |
| 17 | 29 | JJ Lehto
|
Sauber-Mercedes | 1:18.806 | 1:36.245 | +2.627 |
| 18 | 23 | Pierluigi Martini
|
Minardi-Ford | 1:18.957 | 1:36.257 | +2.778 |
| 19 | 9 | Christian Fittipaldi
|
Footwork-Ford | 1:19.061 | 1:35.790 | +2.882 |
| 20 | 25 | Franck Lagorce
|
Ligier-Renault | 1:19.153 | 1:37.393 | +2.974 |
| 21 | 10 | Gianni Morbidelli
|
Footwork-Ford | 1:19.610 | 1:35.136 | +3.431 |
| 22 | 11 | Mika Salo
|
Lotus-Mugen-Honda | 1:19.844 | 1:43.071 | +3.665 |
| 23 | 19 | Hideki Noda
|
Larrousse-Ford | 1:20.145 | 1:47.569 | +3.966 |
| 24 | 31 |  David Brabham
|
Simtek-Ford | 1:20.442 | Sen tempo | +4.263 |
| 25 | 20 |  Jean-Denis Délétraz
|
Larrousse-Ford | 1:22.422 | 1:44.155 | +6.243 |
| 26 | 32 | Domenico Schiattarella
|
Simtek-Ford | 1:22.529 | Sen tempo | +6.350 |
| 27 | 33 | Paul Belmondo
|
Pacific-Ilmor | 1:24.087 | Sen tempo | +7.908 |
| 28 | 34 | Bertrand Gachot
|
Pacific-Ilmor | 7:40.317 | Sen tempo | +6:24.138 |
Carreira[editar | editar a fonte]
Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]
- Texto en negra indica Campión do Mundo.
|
|
- Nota: só se inclúen as cinco primeiras posicións en ambas as clasificacións.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Schumacher 500: Has the King Lost His Crown". autosport.com. Arquivado dende o orixinal o 7 de outubro de 2015. Consultado o 24 de outubro de 2006.
- ↑ "Schumacher's chequered history". news.bbc.co.uk. Arquivado dende o orixinal o 31 de agosto de 2007. Consultado o 27 de xaneiro de 2016.
- ↑ Henry, Alan (1996). Wheel to Wheel: Great Duels of Formula One Racing. Weidenfeld Nicolson Illustrated. p. 117. ISBN 0-7538-0522-7.
- ↑ Motor Sport, xaneiro 2007, p.43
- ↑ "'Ruthless' Schumi blasted". motoring.iafrica.com. Arquivado dende o orixinal o 04 de febreiro de 2008. Consultado o 27 de xaneiro de 2016.
- ↑ "Most unsporting moment?". news.bbc.co.uk. Arquivado dende o orixinal o 20 de xuño de 2003. Consultado o 27 de xaneiro de 2016. Reader's "Have your Say" voting for the most unsporting moment in history. O gol da "man de deus" de Diego Maradona gañou o premio en xuño de 2003.
- ↑ "1994 Australian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 6 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Australia de 1994 |
| Carreira anterior: Gran Premio do Xapón de 1994 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1994 |
Carreira seguinte: Gran Premio do Brasil de 1995 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Australia de 1993 |
Gran Premio de Australia | Carreira seguinte: Gran Premio de Australia de 1995 |