Gran Premio de Italia de 1993

Gran Premio de Italia de 1993

Detalles da carreira
Carreira 13 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1993.
Trazado do circuíto de Monza
Data	12 de setembro 1993
Nome oficial	LXIV Pioneer Gran Premio d'Italia
Localización	Autodromo Nazionale Monza, Monza, Italia
Percorrido	Percorrido permanente de carreira 5´800 km
Distancia	53 voltas, 307´400 km
Clima	Asollado, cálido
Pole position
Piloto	Alain Prost	Williams-Renault
Tempo	1:21.179
Volta rápida
Piloto	Damon Hill	Williams-Renault
Tempo	1:23.575 na volta 45
Podio
Primeiro	Damon Hill	Williams-Renault
Segundo	Jean Alesi	Ferrari
Terceiro	Michael Andretti	McLaren-Ford

O Gran Premio de Italia de 1993 (oficialmente Pioneer 64° Gran Premio d'Italia) foi unha carreira de Fórmula 1 que se disputou o 12 de setembro de 1993 en Monza. Foi a décimo terceira carreira da tempada de Fórmula Un de 1993.

A carreira de 53 voltas gañouna o piloto británico Damon Hill, pilotando un Williams - Renault, logo de que comezase desde a segunda posición. O francés Jean Alesi terminou segundo nun Ferrari, mentres que o estadounidense Michael Andretti terminou terceiro nun McLaren - Ford, na súa última carreira de F1 antes de regresar as IndyCars. O compañeiro de equipo de Hill, o francés Alain Prost, logrou a pole position e liderou ata sufrir unha falla no motor a falta de cinco voltas, o que permitiu a Hill alcanzar a súa terceira vitoria consecutiva.

Informe

Os coches de Williams unha vez máis dominaron a cualificación, copando a primeira fila da grella con Alain Prost na pole e Damon Hill xunto a el. Jean Alesi obtivo o terceiro lugar no seu Ferrari, para gran alegría dos Tifosi; uniuse na segunda fila Ayrton Senna no McLaren. Michael Schumacher en Benetton e Gerhard Berger no segundo Ferrari ocuparon á terceira fila. Máis abaixo na grella, había dúas caras novas: Pedro Lamy facendo o seu debut no Gran Premio para un equipo con problemas de liquidez Lotus, tomando o lugar dos lesionados Alessandro Zanardi, mentres que o equipo Jordan, que necesitaba un substituto para Thierry Boutsen trala retirada do belga da F1, había decidido evaliar ao novo e prometedor piloto Fórmula 3000 xaponesa Marco Apicella, despois de que o seu piloto de probas, Emanuele Naspetti, rexeitara a oportunidade de competir.

Ao principio, Alesi adiantouse a Hill e Senna tratou de facer o mesmo, pero houbo contacto entre Hill e Senna, o que provocou que os dous pilotos retrocedesen, con Senna terminando no noveno lugar e Hill xusto detrás del no décimo. Máis atrás houbo caos, xa que dous incidentes separados viron a eliminación de cinco autos na primeira chicana. No primeiro incidente, os Footworks de Derek Warwick e Aguri Suzuki colisionaron e leváronse por diante o un ao outro. No segundo incidente, o piloto de Sauber JJ Lehto, que tivo que comezar desde a parte posterior da grella, esperaba recuperar o terreo perdido e procedeu a levarse a si mesmo e os Jordans de Rubens Barrichello e Apicella fóra da carreira. O debut de Apicella, que tamén sería o seu único inicio nun Grand Prix, non durou máis de 800 metros, converténdoo extraoficialmente no piloto cunha da carreira máis curta na Fórmula Un. Prost levou a Alesi, Schumacher, Berger, Johnny Herbert e Martin Brundle á volta 2. Na volta 4, Schumacher superou a Alesi para tomar a segunda posición.

Na volta 8, Senna colisionou co Ligier de Brundle, abandonando ambos. As ambicións de campionato de Prost recibiron un grande impulso coa retirada de Senna. Mentres tanto, Hill subira ao cuarto lugar e superara a Alesi polo terceiro posto na10ª volta, antes de pasar ao segundo posto na volta 22 cando o motor de Schumacher fallou.

Neste punto, Prost lideraba por case 20 segundos, pero na volta 48 Hill reducira esta vantaxe a dous segundos. Logo, na volta 49, cinco antes do final, o motor Renault do auto de Prost soltouse. Hill logrou a súa terceira vitoria consecutiva con 40 segundos sobre Alesi, con Michael Andretti terceiro e Karl Wendlinger, Riccardo Patrese (anotando os seus puntos finais na F1) e Érik Comas completando os seis primeiros. O final da carreira tamén brindou á Fórmula Un un dos seus momentos máis espectaculares. Os Minardis de Pierluigi Martini e Christian Fittipaldi achegáronse á liña da bandeira a cadros cando a roda dianteira esquerda de Fittipaldi fixo contacto coa roda traseira dereita do seu compañeiro de equipo. O contacto lanzou o automóbil de Fittipaldi ao aire, onde fixo unha voltereta case perfecta antes de aterrar sobre as súas rodas e patinar alén da liña. Ningún condutor resultou ferido e ambos terminaron a carreira sen perder unha posición.

Esta foi a sétima vitoria consecutiva do equipo Williams. Antes da fin de semana da carreira, McLaren informoulle a Andretti que esta sería a súa última carreira co equipo debido ás malas actuacións, ^{[Cómpre referencia]} e sería substituído polo piloto de probas do equipo, Mika Häkkinen. Ironicamente, a súa carreira final na Fórmula Un tamén resultaría ser o seu mellor resultado co seu terceiro posto.

Clasificación

Cualificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Q1	Q2	Diferenza
1	2	Alain Prost	Williams-Renault	1:22.163	1:21.179	—
2	0	Damon Hill	Williams-Renault	1:22.283	1:21.491	+0.318
3	27	Jean Alesi	Ferrari	1:22.625	1:21.986	+0.807
4	8	Ayrton Senna	McLaren-Ford	1:23.310	1:22.633	+1.454
5	5	Michael Schumacher	Benetton-Ford	1:23.888	1:22.910	+1.731
6	28	Gerhard Berger	Ferrari	1:23.750	1:23.150	+1.971
7	12	Johnny Herbert	Lotus-Ford	1:25.463	1:23.769	+2.590
8	10	Aguri Suzuki	Footwork-Mugen-Honda	1:26.127	1:23.856	+2.677
9	7	Michael Andretti	McLaren-Ford	1:25.348	1:23.899	+2.720
10	6	Riccardo Patrese	Benetton-Ford	1:26.082	1:23.918	+2.739
11	9	Derek Warwick	Footwork-Mugen-Honda	1:24.673	1:24.048	+2.869
12	25	Martin Brundle	Ligier-Renault	1:24.608	1:24.137	+2.958
13	30	JJ Lehto	Sauber	1:24.298	1:24.419	+3.119
14	26	Mark Blundell	Ligier-Renault	1:25.238	1:24.344	+3.165
15	29	Karl Wendlinger	Sauber	1:25.016	1:24.473	+3.294
16	19	Philippe Alliot	Larrousse-Lamborghini	1:25.529	1:24.807	+3.628
17	3	Ukyo Katayama	Tyrrell-Yamaha	1:26.300	1:24.886	+3.707
18	4	Andrea de Cesaris	Tyrrell-Yamaha	1:25.482	1:24.916	+3.737
19	14	Rubens Barrichello	Jordan-Hart	1:26.664	1:25.144	+3.965
20	20	Érik Comas	Larrousse-Lamborghini	1:26.323	1:25.257	+4.078
21	21	Michele Alboreto	Lola-Ferrari	1:26.287	1:25.368	+4.189
22	24	Pierluigi Martini	Minardi-Ford	1:25.903	1:25.478	+4.299
23	15	Marco Apicella	Jordan-Hart	1:51.300	1:25.672	+4.493
24	23	Christian Fittipaldi	Minardi-Ford	1:26.135	1:25.699	+4.520
25	22	Luca Badoer	Lola-Ferrari	1:26.049	1:25.957	+4.778
26	11	Pedro Lamy	Lotus-Ford	1:26.380	1:26.324	+5.145

Carreira

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	0	Damon Hill	Williams-Renault	53	1:17:07.509	2	10
2	27	Jean Alesi	Ferrari	53	+ 40.012	3	6
3	7	Michael Andretti	McLaren-Ford	52	+ 1 Lap	9	4
4	29	Karl Wendlinger	Sauber	52	+ 1 volta	15	3
5	6	Riccardo Patrese	Benetton-Ford	52	+ 1 volta	10	2
6	20	Érik Comas	Larrousse-Lamborghini	52	+ 1 volta	20	1
7	24	Pierluigi Martini	Minardi-Ford	51	+ 2 voltas	22
8	23	Christian Fittipaldi	Minardi-Ford	51	+ 2 voltas	24
9	19	Philippe Alliot	Larrousse-Lamborghini	51	+ 2 voltas	16
10	22	Luca Badoer	Lola-Ferrari	51	+ 2 voltas	25
11	11	Pedro Lamy	Lotus-Ford	49	Eléctrico	26
12	2	Alain Prost	Williams-Renault	48	Motor	1
13	4	Andrea de Cesaris	Tyrrell-Yamaha	47	Presión aceite	18
14	3	Ukyo Katayama	Tyrrell-Yamaha	47	+ 6 voltas	17
Ret	21	Michele Alboreto	Lola-Ferrari	23	Suspensión	21
Ret	5	Michael Schumacher	Benetton-Ford	21	Motor	5
Ret	26	Mark Blundell	Ligier-Renault	20	Trompo	14
Ret	28	Gerhard Berger	Ferrari	15	Suspensión	6
Ret	12	Johnny Herbert	Lotus-Ford	14	Trompo	7
Ret	25	Martin Brundle	Ligier-Renault	8	Colisión	12
Ret	8	Ayrton Senna	McLaren-Ford	8	Colisión	4
Ret	10	Aguri Suzuki	Footwork-Mugen-Honda	0	Colisión	8
Ret	9	Derek Warwick	Footwork-Mugen-Honda	0	Colisión	11
Ret	30	JJ Lehto	Sauber	0	Colisión	13
Ret	14	Rubens Barrichello	Jordan-Hart	0	Colisión	19
Ret	15	Marco Apicella	Jordan-Hart	0	Colisión	23
Fonte:

Posicións logo da carreira

• Texto en negra indica Campión do Mundo.

Clasificación no campionato de pilotos

Pos	Piloto	Puntos
1	Alain Prost	81
2	Damon Hill	58
3	Ayrton Senna	53
4	Michael Schumacher	42
5	Riccardo Patrese	20

Clasificación do campionato de construtores

Pos	Construtor	Puntos
1	Williams-Renault	139
2	Benetton-Ford	62
3	McLaren-Ford	60
4	Ligier-Renault	21
5	Ferrari	20

• Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Notas

• Henry, Alan (1993). AUTOCOURSE 1993–94. Hazleton Publishing. ISBN 1-874557-15-2. 

Carreira anterior: Gran Premio de Bélxica de 1993	Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1993	Carreira seguinte: Gran Premio de Portugal de 1993
Carreira anterior: Gran Premio de Italia de 1992	Gran Premio de Italia	Carreira seguinte: Gran Premio de Italia de 1994