Gran Premio de Hungría de 1991

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Hungría Gran Premio de Hungría de 1991
Detalles da carreira
Carreira 10 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1991.
Trazado do circuíto de Hungaroring.
Trazado do circuíto de Hungaroring.
Data 11 de agosto de 1991
Nome oficial VII Gran Premio de Hungría
Localización Hungaroring, Budapest, Hungría
Percorrido Percorrido permanente de carreira
3´968 km
Distancia 77 voltas, 305´536 km
ClimaAsollado, seco caloroso
Pole position
Piloto Ayrton Senna McLaren-Honda
Tempo 1:16.147
Volta rápida
Piloto Bélxica Bertrand Gachot Jordan-Ford
Tempo 1:21.547 na volta 71
Podio
Primeiro Ayrton Senna McLaren-Honda
Segundo Nigel Mansell Williams-Renault
Terceiro Italia Riccardo Patrese Williams-Renault

O Gran Premio de Hungría de 1991 foi unha carreira de Fórmula Un que se disputou o 11 de agosto de 1991, no circuíto de Hungaroring. Foi a décima carreira da tempada de 1991. A carreira foi o sexto Gran Premio de Hungría e a sexta en Hungaroring. A carreira, disputouse sobre 77 voltas do circuíto de catro quilómetros para unha distancia de carreira de 305 quilómetros.

Informe[editar | editar a fonte]

Nigel Mansell e Williams estaban en racha cando a Fórmula Un chegou a Hungría, mentres que Ayrton Senna e Alain Prost recibiron ordes de FISA para resolver os seus problemas, logo do seu enfrontamento no Gran Premio de Alemaña. Senna tamén estaba anoxado co seu equipo McLaren despois de quedar sen combustible nas dúas carreiras anteriores, perdendo valiosos puntos con Mansell. Senna procedeu a dominar a cualificación, obtendo a pole por máis dun segundo sobre Riccardo Patrese, Mansell, Prost, Gerhard Berger, Jean Alesi, Emanuele Pirro, Stefano Modena, Ivan Capelli, e Martin Brundle.

Ao principio, Senna e Patrese escapáronse, Senna logrou manter a vantaxe, con Mansell, Prost, Berger e Alesi completando os seis primeiros. Mansell seguiu e acosou o seu compañeiro de equipo, pero Senna non puido sacar unha diferenza significativa. Mentres tanto, a carreira de Prost terminou cedo cunha falla no motor, o que se sumou ao desastre que foi a tempada de 1991 para o tres veces campión mundial. Mansell eventualmente superou a Patrese e partiu en pos de Senna, pero nunha pista que non era propicia para os adiantamentos, tivo que conformarse co segundo posto. Senna gañou por diante de Mansell, Patrese, Berger, Alesi e Capelli. Senna pasou a liderar o campionato mundial por 12 puntos mentres os equipos empacaban e dirixíanse a Bélxica.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Cualificación previa[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Time diferenza
1 8 Mark Blundell Brabham-Yamaha 1:22.290
2 7 Martin Brundle Brabham-Yamaha 1:23.716 +1.426
3 14 Francia Olivier Grouillard Fondmetal-Ford 1:24.816 +2.526
4 9 Italia Michele Alboreto Footwork-Ford 1:25.045 +2.755
5 17 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford 1:25.230 +2.940
6 10 Italia Alex Caffi Footwork-Ford 1:26.637 +4.347
7 18 Italia Fabrizio Barbazza AGS-Ford 1:26.740 +4.450
8 31 Portugal Pedro Chaves Coloni-Ford 1:26.945 +4.655

Cualificacióng[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 1 Ayrton Senna McLaren-Honda 1:18.549 1:16.147
2 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 1:20.103 1:17.379 +1.232
3 5 Nigel Mansell Williams-Renault 1:19.818 1:17.389 +1.242
4 27 Francia Alain Prost Ferrari 1:19.326 1:17.690 +1.543
5 2 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 1:18.238 1:17.705 +1.558
6 28 Francia Jean Alesi Ferrari 1:19.552 1:18.410 +2.263
7 21 Italia Emanuele Pirro Dallara-Judd 1:21.751 1:19.334 +3.187
8 4 Italia Stefano Modena Tyrrell-Honda 1:20.488 1:19.748 +3.601
9 16 Italia Ivan Capelli Leyton House-Ilmor 1:21.068 1:19.794 +3.647
10 7 Martin Brundle Brabham-Yamaha 1:21.345 1:19.976 +3.829
11 20 Nelson Piquet Benetton-Ford 1:21.542 1:19.984 +3.837
12 22 Finlandia JJ Lehto Dallara-Judd 1:21.991 1:20.014 +3.867
13 15 Maurício Gugelmin Leyton House-Ilmor 1:21.549 1:20.024 +3.877
14 3 Satoru Nakajima Tyrrell-Honda 1:22.992 1:20.565 +4.418
15 19 Roberto Moreno Benetton-Ford 1:22.077 1:20.584 +4.437
16 32 Bélxica Bertrand Gachot Jordan-Ford 1:21.884 1:20.655 +4.508
17 33 Italia Andrea de Cesaris Jordan-Ford 1:22.143 1:20.805 +4.658
18 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ferrari 1:22.429 1:20.823 +4.676
19 25 Bélxica Thierry Boutsen Ligier-Lamborghini 1:22.408 1:20.870 +4.723
20 8 Mark Blundell Brabham-Yamaha 1:21.125 1:20.954 +4.807
21 29 Francia Éric Bernard Lola-Ford 1:22.680 1:21.267 +5.120
22 30 Aguri Suzuki Lola-Ford 1:22.762 1:21.601 +5.454
23 24 Italia Gianni Morbidelli Minardi-Ferrari 1:23.201 1:21.654 +5.507
24 34 Italia Nicola Larini Lambo-Lamborghini 1:24.316 1:21.896 +5.749
25 26 Francia Érik Comas Ligier-Lamborghini 1:24.464 1:22.258 +6.111
26 11 Finlandia Mika Häkkinen Lotus-Judd 1:25.224 1:22.335 +6.188
27 14 Francia Olivier Grouillard Fondmetal-Ford 1:23.593 1:22.438 +6.291
28 9 Italia Michele Alboreto Footwork-Ford 1:24.593 1:22.521 +6.374
29 35 Bélxica Eric van de Poele Lambo-Lamborghini 1:27.339 1:23.162 +7.015
30 12 Alemaña Michael Bartels Lotus-Judd 1:24.746 1:23.248 +7.101

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 1 Ayrton Senna McLaren-Honda 77 1:49:12.796 1 10
2 5 Nigel Mansell Williams-Renault 77 + 4.599 3 6
3 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 77 + 15.594 2 4
4 2 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 77 + 21.856 5 3
5 28 Francia Jean Alesi Ferrari 77 + 31.389 6 2
6 16 Italia Ivan Capelli Leyton House-Ilmor 76 + 1 Lap 9 1
7 33 Italia Andrea de Cesaris Jordan-Ford 76 + 1 volta 17
8 19 Roberto Moreno Benetton-Ford 76 + 1 volta 15
9 32 Bélxica Bertrand Gachot Jordan-Ford 76 + 1 volta 16
10 26 Francia Érik Comas Ligier-Lamborghini 75 + 2 voltas 25
11 15 Maurício Gugelmin Leyton House-Ilmor 75 + 2 voltas 13
12 4 Italia Stefano Modena Tyrrell-Honda 75 + 2 voltas 8
13 24 Italia Gianni Morbidelli Minardi-Ferrari 75 + 2 voltas 23
14 11 Finlandia Mika Häkkinen Lotus-Judd 74 + 3 voltas 26
15 3 Satoru Nakajima Tyrrell-Honda 74 + 3 voltas 14
16 34 Italia Nicola Larini Lambo-Lamborghini 74 + 3 voltas 24
17 25 Bélxica Thierry Boutsen Ligier-Lamborghini 71 Motor 19
Ret 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ferrari 65 Motor 18
Ret 8 Mark Blundell Brabham-Yamaha 62 Pneumático 20
Ret 7 Martin Brundle Brabham-Yamaha 59 Problemas físicos 10
Ret 22 Finlandia JJ Lehto Dallara-Judd 49 Motor 12
Ret 20 Nelson Piquet Benetton-Ford 38 Caixa de cambios 11
Ret 29 Francia Éric Bernard Lola-Ford 38 Motor 21
Ret 30 Aguri Suzuki Lola-Ford 38 Motor 22
Ret 21 Italia Emanuele Pirro Dallara-Judd 37 Motor 7
Ret 27 Francia Alain Prost Ferrari 28 Motor 4
NSC 14 Francia Olivier Grouillard Fondmetal-Ford
NSC 9 Italia Michele Alboreto Footwork-Ford
NSC 35 Bélxica Eric van de Poele Lambo-Lamborghini
NSC 12 Alemaña Michael Bartels Lotus-Judd
NSCP 17 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford
NSCP 10 Italia Alex Caffi Footwork-Ford
NSCP 18 Italia Fabrizio Barbazza AGS-Ford
NSCP 31 Portugal Pedro Chaves Coloni-Ford
Fonte:[1]

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de Alemaña de 1991
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1991
Carreira seguinte:
Gran Premio de Bélxica de 1991
Carreira anterior:
Gran Premio de Hungría de 1990
Gran Premio de Hungría Carreira seguinte:
Gran Premio de Hungría de 1992

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "1991 Hungarian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]