Valadares, Vigo

Valadares
	Fonte da Cuncha, ó principio dunha das subidas ó Monte Alba
Concello	Vigo
Provincia	Pontevedra
Coordenadas	42°10′28″N 8°43′36″O / 42.174444444444, -8.7266666666667
Área	13 km²
Poboación	5.407 hab. (2022)
Densidade	415,92 hab./km²
Entidades de poboación	10
	[ editar datos en Wikidata ]

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Valadares.

Santo André de Valadares é unha parroquia do concello de Vigo. Limita coas parroquias de Beade, Comesaña, Coruxo, Matamá e Zamáns e pertence ó arciprestado de Vigo-Santo André. Ten 10 entidades de poboación, 11 lugares e Segundo o IGE,^[2] en 2022 tiña 5.407 habitantes (2.619 homes e 2.788 mulleres).

As súas entidades de poboación son as seguintes: As Barrocas (710), O Cañizo (249), O Carregal (685), O Freixo (294), A Gándara (333), A Garrida (1.232), A Igrexa (699), O Portal (677), Seoane (175) e A Sobreira (414).

Os lugares (que xeralmente forman parte dalgunhas das entidades): O Alba, Bertoles, A Costa, O Fabás, O Outeiro, O Outide, A Pinguela, O Prado, San Xoán, A Senra e A Simona.

Xentilicio

O seu xentilicio é valadarexo^[3].

Situación

Valadares está situado ás aforas do concello de Vigo. É unha parroquia extensa, con case 13 km² , cunha orografía accidentada e os montes Alba e Galiñeiro como fronteira entre o Val de Fragoso e o Val de Miñor. A existencia de importantes masas forestais é outra das características desta parroquia que segundo o último censo, ten 5.414 habitantes.

Dispón dun servizo regular de autobuses (liña L7) que saen dende Vigo (Praza España) en dirección a distintas zonas da parroquia (cada 30 minutos). Tamén hai un servizo regular de transporte interurbano que sae da Estación de Autobuses da Avda. de Madrid cara Gondomar.

Historia

Tradicionalmente únese a historia desta parroquia coa liñaxe dos Valadares, que máis tarde lle dará nome ó marquesado. É moi posible que a casa de Valadares adquirise o dominio durante as loitas feudais do S.XV. As novas referentes a estas terras non comezan ata ben entrado o período moderno, xa que apenas hai datos do medievo. no S.XVII obtivo o nomeamento de vila e cabeceira de marquesado, como consecuencia da institución realizada o 4 de abril de 1673 a favor de Luís de Valadares Meira e Sarmiento, que xa tiña o título de vizconde dende 1669 en compensación polos seus servizos prestados ó rei.

A constitución desta nova parroquia é mais tardía que outras e data dos séculos XIV ó XV. Posiblemente estas terras estarían cubertas de monte e figurarían como couto anexo á parroquia de Vincios, que estaría baixo a xurisdición do bispo de Tui.

Figura na relación de concellos realizada de acordo co decreto do 23 de xullo de 1835, igual que o fai no repartimento xeral sobre o consumo de viños, vinagre, augardente, aceite e carne de 1821, pagando este concello un total de 30.716 reais e 13 marabedís.

Valadares mantivo o status de villa ata a reforma territorial de 1837 xa que a reforma administrativa liberal dese ano fixo perder a Valadares a condición de couto e pasou a integrarse no concello de Lavadores para posteriormente unirse ó de Vigo en 1941.

Patrimonio

A capela do monte Alba mantén o escudo de armas da familia Valadares, que chegou a ser unha das máis poderosas do sur de Galiza. O conxunto da igrexa parroquial, o cemiterio, o adro e o campo da festa datan dos séculos XVII-XVIII. Na parroquia catalogáronse 240 hórreos (que os veciños chaman cabanas) dos que máis da metade superan os cen anos.

Festas

Entre as celebracións da parroquia destacan o Revoltallo de música emerxente, a festa do San Campio (celebrada a finais de agosto), a festa do Santisimo Cristo dos Aflixidos (celebrada a principios de xuño) e o festival de música Freixo-Rock.

Unión Musical de Valladares

Valadares é moi coñecida no territorio galego grazas a súa banda de música, a Unión Musical de Valladares, unha das máis importantes bandas de música da comunidade, e unha das máis antigas.

Lugares e parroquias

Lugares de Valadares

Lugares da parroquia de Valadares no concello de Vigo (Pontevedra)
Alba \| As Barrocas \| Bertoles \| O Canizo \| O Carregal \| A Costa \| Fabás \| O Freixo \| A Gándara \| A Garrida \| A Igrexa \| O Outeiro \| A Pinguela \| O Portal \| Prado \| San Xoán \| A Senra \| Seoane \| A Simona \| A Sobreira

Parroquias de Vigo

Galicia | Provincia de Pontevedra | Parroquias de Vigo

Notas

↑ ^1,0 ^1,1 Decreto 219/1998, do 2 de xullo, polo que se aproba o nomenclátor correspondente ás entidades de poboación da provincia de Pontevedra.
↑ IGE (ed.). "IGE - Nomenclátor estatístico de Galicia" (en galego). Consultado o 26 de febreiro de 2023.
↑ "Xentilicios_0.pdf" (PDF). p. 28. Consultado o 22 de xullo de 2021.

Véxase tamén

Bibliografía

Mosquera, Javier; Cameselle, Gillermo (1995). Vigo a través de sus barrios (en castelán). Faro de Vigo. ISBN 84-87657-90-7.
Mosquera, Javier; Franco, Fernando (2002). Guía cidadá de Vigo y su área metropolitana (en castelán). Fundación Caixa Galicia, Faro de Vigo. pp. 257–272.

Outros artigos

[nomenclátor-1] 1,0 ^1,1 Decreto 219/1998, do 2 de xullo, polo que se aproba o nomenclátor correspondente ás entidades de poboación da provincia de Pontevedra.

[IGE-2] IGE (ed.). "IGE - Nomenclátor estatístico de Galicia" (en galego). Consultado o 26 de febreiro de 2023.

[3] "Xentilicios_0.pdf" (PDF). p. 28. Consultado o 22 de xullo de 2021.

[1]

[2]

[3]