Camilo Nogueira Martínez

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaCamilo Nogueira Martínez
Biografía
Nacemento22 de xullo de 1904 Editar o valor em Wikidata
Lavadores, España Editar o valor em Wikidata
Morte2 de marzo de 1982 Editar o valor em Wikidata (77 anos)
Lavadores, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónEscola Municipal de Artes e Oficios de Vigo
Real Academia de Belas Artes de San Fernando Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónescultor Editar o valor em Wikidata
EmpregadorEscola Municipal de Artes e Oficios de Vigo Editar o valor em Wikidata
AlumnosSilvino Silva, Xoán Piñeiro Nogueira, Silverio Rivas e Manuel Uhía Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá e lingua galega Editar o valor em Wikidata
Familia
FillosCamilo Nogueira Román Editar o valor em Wikidata
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Camilo Nogueira.

Camilo Nogueira Martínez, nado o 22 de xullo de 1904 no daquela concello de Lavadores[1] e finado o 2 de marzo de 1982 ibídem, foi un escultor e político galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou na Escola Municipal de Artes e Oficios de Vigo, onde logo sería profesor de alumnos como Xoán Piñeiro Nogueira ou Silverio Rivas.

Foi, xunto con Manuel Colmeiro, Arturo Souto, Manuel Torres, Carlos Maside e outros, bolseiro da Deputación Provincial de Pontevedra, grazas ao que puido ir á Real Academia de Belas Artes de San Fernando de Madrid.

Obra[editar | editar a fonte]

Relevo mural na estación marítima. Esquerda.
Relevo mural na estación marítima. Esquerda.
Dereita.
Dereita.

Na súa obra distínguense tres etapas. Na primeira, antes da guerra civil, Nogueira, de familia de carpinteiros, traballaba na madeira. Obras desta etapa atópanse no Museo de Pontevedra.

Da segunda etapa, tamén en madeira, especialmente acacia australiana, freixo e buxo, hai obras no Museo Quiñones de León, no Pazo de Castrelos de Vigo.

Na terceira etapa empregou o barro e a pedra. Varias obras desta etapa están espalladas polas rúas de Vigo. Por exemplo o mural da estación marítima (1955), as esculturas Vida, Transportes, Accidentes e Incendios e a do chafrán do Edificio Aurora Polar da Rúa Urzáiz esquina República Arxentina (1959), o busto do papa Xoán XXIII na Rúa Conde de Torrecedeira (1965), a Pescantina e Mariñeiros portando o escudo da cidade de Vigo (1969) na Fortaleza do Castro, O forxador e O mariñeiro da Praza de Compostela ou o Monumento ó emigrante (1971) da Praza de América.

Foi dirixente local do Partido Galeguista.

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Casado coa modista Teresa Román, foi pai do político Camilo Nogueira Román. O concello de Vigo adicoulle a Rúa Escultor Nogueira.

Galería de imaxes[editar | editar a fonte]

  • Pescantina e Mariñeiros portando o escudo da cidade.
    Pescantina e Mariñeiros portando o escudo da cidade.
  • Despedida, Alameda da Praza de Compostela.[2]
    Despedida, Alameda da Praza de Compostela.[2]
  • Nenos con escudos, no Paseo de Alfonso XII.
    Nenos con escudos, no Paseo de Alfonso XII.
  • Alborada, Alameda da Praza de Compostela.
    Alborada, Alameda da Praza de Compostela.
  • Monumento ó emigrante, (1971), Praza de América.[3]
    Monumento ó emigrante, (1971), Praza de América.[3]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ O concello de Lavadores, creado en 1836 anexionouse ao de Vigo en 1942.
  2. ↑ Patrimonio Cultural de Vigo Enciclopedia Galega Universal de Ir Indo.
  3. ↑ 42°13′15″N 8°44′02″O / 42.220717, -8.733750

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Camilo_Nogueira_Martínez&oldid=6718910»