Francisco Javier Martínez Enríquez

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Francisco Javier Martínez Enríquez
Nacemento1808
Lugar de nacementoOurense
Falecemento19 de xaneiro de 1887
Lugar de falecementoVigo
NacionalidadeEspaña
Ocupaciónpolítico
FillosJoaquín Martínez Montenegro
editar datos en Wikidata ]

Francisco Javier Martínez de Arce Enríquez Sarmiento de Valladares, VI Marqués de Valadares e VI Vizconde de Meira, nado en Ourense o 12 de agosto de 1808[1] e finado en Vigo o 19 de xaneiro de 1887[2], foi un político galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Foi fillo de Francisco Javier Martínez de Arce Noguerol e de María de los Dolores Enríquez Sarmiento de Valladares Correa, que casaron en Ourense en 1785. Foi oficial de Infantaría. Foi elixido deputado polo Reino de Galicia (1820-1821), pola provincia de Ourense (1834-1836), cargo desde onde defendeu a capitalidade de Vigo e pola provincia de Lugo (1837). Foi gobernador e presidente da Deputación de Pontevedra (1836). Foi alcalde de Vigo (1843-1844) e foi nomeado senador vitalicio (1846-1847).

Mercou a Illa de Toralla.[3]

Casou con Joaquina Montenegro Ponte, e foi pai de Joaquín Martínez Montenegro e de dúas fillas, María del Carmen, que casou con José Elduayen e Dolores, con Evaristo Pérez de Castro Brito.

Herdou os seus dous títulos nobiliarios do seu avó materno Martín Benito Enríquez y Sarmiento de Valladares. En 1871 cedeu o vizcondado de Meira ao seu fillo Joaquín.[4] No marquesado de Valladares sucedeuno a súa neta Milagros Elduayen y Martínez.[5]

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]