Cesáreo Corbal

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Cesáreo Corbal
Nacemento26 de febreiro de 1884
Lugar de nacementoBerdeogas
Falecemento7 de decembro de 1952
Lugar de falecementoVigo
SoterradoCemiterio de Pereiró
NacionalidadeEspaña
Alma máterUniversidade de Santiago de Compostela
Ocupaciónmédico
editar datos en Wikidata ]

Cesáreo Corbal Lema, nado en Berdeogas (Dumbría) o 26 de febreiro de 1884 e finado en Vigo o 7 de decembro de 1952, foi un médico galego.

Placa no Edificio do Banco Pastor.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Foi un dos fillos de José Corbal Pintos, mestre canteiro, e Josefa Lema López, labradores podentes. Fixo medicina na Universidade de Santiago de Compostela, rematando os estudos en 1907. Foi médico en Dumbría. Instalou consulta primeiramente en Chapela e despois en Teis, daquela pertencente ao Concello de Lavadores. Asociándose co médico redondelán Manuel Amoedo Acuña, fundou, na rúa Sagunto, o Sanatorio de Santa Cristina de Lavadores, "El Magnolio", pechado en 2009. Tamén atendeu pacientes no Edificio Banco de Vigo, despois Edificio Banco Pastor. Viviu desde 1926 na subida ao Monte da Guía e despois na rúa Purificación Saavedra.

Durante a Segunda República formou parte da directiva do Partido Republicano Conservador. Durante a Guerra Civil foi mobilizado, traballando como capitán médico no hospital que se instalou no terreo dos xesuítas de Teis.

Fixo unha labor altruísta, asistindo aos que non tiñan medios para pagarlle, o que lle valeu o sobrenome de "o médico dos pobres".[1][2][3] Finou en Vigo o 7 de decembro de 1952.[4]

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

Placa catalogada.

En 1926, sendo Honorato Fernández alcalde de Lavadores, puxéronlle o seu nome a rúa que vai dos Caños cara o Monte da Guía. Na fachada do Edificio Banco Pastor hai unha placa na súa memoria. O escultor Francisco Asorey fíxolle un monumento, instalado no Cemiterio de Pereiró en 1953.[3]

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Casou coa mestra Rufina Pérez Gosende e foi pai de Cesáreo, José, Rufino e Avelina Corbal Pérez. Rufina Pérez finou en outubro de 1938,[5] e Cesáreo volveu casar con Delfina Mediero Miguélez.

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Martín, Gerardo (2017). Diccionario de vigueses (1875-1945). Retazos de historia local a través de la vida de más de 1700 personajes. Pontevedra: Deputación Provincial. ISBN 978-84-8457-448-4. 

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]