Antonio Odriozola

Antonio Odriozola Pietas
Nacemento	1 de xuño de 1911.
	Vitoria.
Falecemento	7 de decembro de 1987 (76 anos).
	Pontevedra.
Causa	accidente de tráfico
Nacionalidade	España
Ocupación	Bibliógrafo e escritor.
Cónxuxe	Dolores Casalderrey Blanco.
Fillos	Non tivo.
[ editar datos en Wikidata ]

Antonio Odriozola Pietas, nado en Gasteiz o 1 de xuño de 1911 e finado en Pontevedra o 7 de decembro de 1987, foi un bibliógrafo, investigador e erudito vasco.

Traxectoria

Pazo da Carballeira de Gandarón, sede da Misión Biolóxica de Galicia.

Fillo de Victoriano Odriozola Egaña, director da Granja Modelo de Gasteiz. Fixo o Bacharelato en Gasteiz e estudou Dereito en Valladolid, Madrid e Santiago de Compostela. Despois da guerra civil empeza a centrarse na bibliofilia. En 1964 estableceuse en Pontevedra. Foi bibliotecario da Misión Biolóxica de Galicia ata a súa xubilación en 1981. Colaborou en Faro de Vigo e na Revista do Museo de Pontevedra.

Vida persoal

Estaba casado con Dolores Casalderrey Blanco e non tivo descendencia. Morreu atropelado a carón da súa casa polo trolebús que cubría a liña Pontevedra-Lérez.

Obra

• Algunos problemas bibliográficos que plantean las obras de Nebrija (1945).
• Camelias en Pontevedra (1974).
• Ediciones incunables de Diego de Muros (1975).
• Bibliografía de Luis Seoane (1979).
• La imprenta en Vigo (1980).
• Vigo en su historia (1980) xunto con Fernando Acuña, J. M. Álvarez Blázquez, Álvaro Cunqueiro, Antonio Meijide et alii.
• Alegrías y tristezas de la investigación sobre impresiones españolas de los siglos XV y XVI (1986).
• Las imprentas de Pontevedra en el siglo XIX (1989).
• Historia de la imprenta en Galicia (1992, con Xosé Ramón Barreiro).

Véxase tamén

Bibliografía

• Artigo "ODRIOZOLA PIETAS, Antonio" da Gran Enciclopedia Galega.

Ligazóns externas

• Antonio Odriozola Pietas. Personajes en la historia de Pontevedra