Antonio Odriozola

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Antonio Odriozola
Nacemento1 de xuño de 1911 e 1911
Lugar de nacementoVitoria
Falecemento7 de decembro de 1987 e 1987
Lugar de falecementoPontevedra
Causaaccidente de tráfico
NacionalidadeEspaña
Ocupaciónbibliógrafo e ensaísta
CónxuxeDolores Casalderrey Blanco
FillosNon tivo
Na rede
Dialnet: 963647
editar datos en Wikidata ]

Antonio Odriozola Pietas, nado en Gasteiz o 1 de xuño de 1911 e finado en Pontevedra o 7 de decembro de 1987,[1] foi un bibliógrafo, investigador e erudito vasco.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Pazo da Carballeira de Gandarón, sede da Misión Biolóxica de Galicia

Era fillo de Victoriano Odriozola Egaña, director da Granja Modelo de Gasteiz. Fixo o Bacharelato na súa cidade natal e estudou Dereito en Valladolid, Madrid e Compostela. Despois da Guerra Civil española empezou a centrarse na bibliofilia e en 1964 estableceuse en Pontevedra. Foi bibliotecario da Misión Biolóxica de Galicia ata a súa xubilación en 1981. Colaborou en Faro de Vigo e na Revista do Museo de Pontevedra.

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Casado con Dolores Casalderrey Blanco, non tiveron descendencia. Morreu atropelado polo trolebús que cubría a liña Pontevedra-Lérez.[2]

Obra[editar | editar a fonte]

  • Algunos problemas bibliográficos que plantean las obras de Nebrija (1945)
  • Camelias en Pontevedra (1974)
  • Ediciones incunables de Diego de Muros (1975)
  • Bibliografía de Luis Seoane (1979)
  • La imprenta en Vigo (1980)
  • Vigo en su historia, xunto con Fernando Acuña Castroviejo, Xosé María Álvarez Blázquez, Álvaro Cunqueiro, Antonio Meijide Pardo et alii (1980)
  • Alegrías y tristezas de la investigación sobre impresiones españolas de los siglos XV y XVI (1986)
  • Las imprentas de Pontevedra en el siglo XIX (1989)
  • Historia de la imprenta en Galicia, xunto con con Xosé Ramón Barreiro (1992)

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Antonio Odriozola, bibliógrafo". El País (en castelán). 10 de decembro de 1987. 
  2. "Un hombre del Renacimiento". La Región (en castelán). 10 de decembro de 2012. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]