Bibiano Fernández Osorio-Tafall

Bibiano Fernández Osorio-Tafall
Nome completo	Bibiano Fernández Osorio-Tafall
Nacemento	3 de decembro de 1902
	Salcedo
Falecemento	13 de agosto de 1990
	Cidade de México
Soterrado	Cemiterio de Santo Amaro de Pontevedra
Nacionalidade	México e España
Ocupación	político, profesor e científico
Cónxuxe	Josefina Arruti Viaño
Fillos	José Ángel Fernández Arruti
Premios	Medalla Castelao
[ editar datos en Wikidata ]

Bibiano Fernández Osorio-Tafall, nado en Salcedo (Pontevedra) o 3 de decembro de 1902 e finado na Cidade de México o 13 de agosto de 1990, foi un científico e político galego.

Traxectoria

Ata a guerra civil

Foi doutor en Ciencias Naturais e secretario da Misión Biolóxica de Galicia con Cruz Gallástegui. Membro da ORGA, foi alcalde de Pontevedra, presidente da Deputación e deputado nacional en dúas lexislaturas. Presidiu en 1932 a Asemblea de Municipios celebrada en Santiago para discutir e redactar o proxecto de Estatuto de Autonomía que se plebiscitou en 1936, tras o seu paro durante dous anos por cuestións políticas. Presidiu o Comité Central de Autonomía. En 1934 foi destituído da alcaldía de Pontevedra e da dirección do Instituto de Pontevedra polo gobernador civil Diego Fernández Gómez no marco dos sucesos da folga xeral revolucionaria de 1934.

Ossorio-Tafall era secretario da Xunta Nacional de Izquierda Republicana, logo das eleccións de 1936, despois de ser novamente alcalde tras a reposición da corporación saída das eleccións municipais do 12 de abril de 1931 ocupou as subsecretarías de Traballo e Gobernación, pouco antes da guerra sendo substituído na alcaldía de Pontevedra polo comunista Manuel García Filgueira a súa marcha a Madrid. Posteriormente foi director de Política, o órgano de Izquierda Republicana.

Membros do SEG en 1928. De esq. a d. De pé: Otero Pedrayo, Losada, Cuevillas, Risco, Carballo Calero, Filgueira, García Paz, Pintos, Fraguas e Osorio-Tafall. Sentados: Parga, Moralejo, Carro, Cabeza de León, Arias, Limeses e Novás.

En 1938, durante a guerra civil española, Osorio-Tafall foi nomeado Comisario Xeral do Exército da República Española.

No exilio

Coa derrota militar e política, Osorio-Tafall exíliase primeiro a Francia e logo a México, onde foi profesor na Universidade Autónoma de México e do Instituto Politécnico. No 1948 incorporouse á ONU; no 55, foi director da Oficina de Agricultura en Chile, e logo en Indonesia e en Exipto. No 64 estivo á fronte das operacións de pacificación na República Democrática do Congo e en Chipre, neste caso como representante especial plenipotenciario do secretario xeral da ONU. Xubílase como subsecretario xeral da ONU.

Durante a Transición española, o presidente do goberno Adolfo Suárez convidouno a encabezar a primeira Xunta preautonómica, pero el declinou o ofrecemento por falta de apoios.

Galería de imaxes

Suspensión de emprego e soldo, separación definitiva do corpo.

Lista de profesores do instituto de Pontevedra, curso 1928-29.  Nunha conferencia en 1935.

Véxase tamén

Bibliografía

• Álvarez, Santiago (1992). Osorio Tafall: su personalidad, su aportación a la Historia (en castelán). Ediciós do Castro. ISBN 84-7492-609-2. 
• Cores Trasmonte, Baldomero (1976). El estatuto de Galicia (en castelán). Librigal. ISBN 84-7383-004-0. 
• Otero Guldrís, Francisco (2005). Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. ISBN 84-87804-88-8. 
• Pardo Teijeiro, Xosé Francisco (2010). Bibiano Fernández Osorio-Tafall. Un científico e político galego no exilio. Vigo: Edicións A Nosa Terra. ISBN 978-84-8341-452-1. 
• Rodríguez Galdo, María José (setembro de 2007). "Unha achega a distintas personalidades do exilio galego en México" (PDF). Claridade (Fundación Luís Tilve): 72–76. 
• "Fernández Osorio-Tafall, Bibiano". Dicionario biográfico de Galicia 2. Ir Indo Edicións. 2010-2011. p. 77. 

Ligazóns externas

• Expediente académico no Instituto de Pontevedra.

• Bibiano Fernández Osorio-Tafall no Álbum da Ciencia do Consello da Cultura Galega.

• Bibiano Fernández Osorio-Tafall no Álbum da JAE do Consello da Cultura Galega.