Constantino García

Constantino García González, nado en Oviedo o 20 de xullo de 1927 e falecido en Santiago de Compostela o 23 de outubro de 2008, foi un lingüista e escritor galego.

Traxectoria

Logo de formarse nas universidades de Oviedo, Complutense de Madrid e Bonn, en 1965 chegou á Universidade de Santiago de Compostela para ocupar unha praza na facultade de Filosofía e Letras. Foi un dos fundadores do Instituto da Lingua Galega en 1971 e do Centro Ramón Piñeiro en 1993, e a ambos os dous dirixiunos en diferentes etapas. En 1982 ingresa na Real Academia Galega, entidade da que foi secretario entre 1997 e 2001. Recibiu a Medalla Castelao en 2002.

Nos anos oitenta foi codirector e copresentador na Televisión de Galicia do programa Cousas da lingua, un microespazo con comentarios lingüísticos. Moitos deses apuntamentos foron recollidos en libros. Foi ademais un dos impulsores e coautores do Atlas Lingüístico Galego e de diversas obras lexicográficas.

Nos últimos anos da súa vida, gravemente enfermo dun mal dexenerativo, retirouse da actividade cultural e intelectual.

Obra

• Contribución a la historia de los conceptos gramaticales. La aportación del Brocense (1960).
• Léxico de la comarca compostelana (1974).
• Galego onte, galego hoxe (1976, Universidade de Santiago).
• Recantos da lingua (1982, La Voz de Galicia).
• Retrincos da lingua (1982).
• Glosario de voces galegas de hoxe (1985).
• Temas de lingüística galega (1985).
• Follas da lingua (1987).
• Cousas da lingua (1989).
• Cartafol da lingua (1990).
• Peneirando palabras (1990).
• Contribución ó léxico de Alvaro Cunqueiro (1991).
• Tesouros da lingua (1993).
• Glosas da lingua (1995).
• El castellano de Galicia (1998).
• O libro das palabras (2003).