Álex Bergantiños

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Álex Bergantiños
Alex Bergantiños Real Club Deportivo de la Coruña.jpg
Información persoal
Nome Alejandro Bergantiños García
Nacemento 7 de xuño de 1985 (37 anos)
Lugar de nacemento A Coruña
Altura 1,77 m.
Posición Mediocentro defensivo
Información de club
Club actual Deportivo da Coruña
Número 4
Carreira xuvenil
1993–2002 Imperátor
2002–2004 Deportivo da Coruña
Carreira sénior
Anos Equipos Aprs (Gls)
2004–2008 Deportivo B 97 (10)
2008– Deportivo da Coruña 319 (11)
2008–2010 → Xerez (cedido) 57 (0)
2010–2011 → Granada (cedido) 6 (0)
2011 → Nàstic (cedido) 22 (1)
2017–2018 → Sporting de Gijón (cedido) 36 (1)
Selección nacional
2008– Galicia 2 (0)
Partidos e goles só en liga doméstica.
Club: actualizado a 26 de marzo de 2023.
Selección: actualizado a 7 de xullo de 2020.[ editar datos en Wikidata ]

Alejandro "Álex" Bergantiños García, nado na Coruña o 7 de xuño de 1985, é un futbolista galego. Xoga de mediocentro defensivo no Deportivo da Coruña, club do que é capitán e xogador histórico. É o noveno futbolista con máis partidos na historia do club (330) e o único en defender a súa camiseta en catro categorías diferentes (Primeira, Segunda, Segunda B e Primeira RFEF).

Formado futbolisticamente no Imperátor, entrou na canteira do Deportivo con 17 anos. Tras pasar polo equipo xuvenil e militar varias tempadas no Fabril, do que foi capitán, saíu cedido ao Xerez, logrando o ascenso a Primeira División e debutando na máxima categoría. Despois de dúas novas cesións ao Granada e ao Nàstic, debutou con 26 anos no primeiro equipo do Deportivo, adestrado por José Luis Oltra, e foi un habitual nas aliñacións do equipo na seguinte década, coa excepción da tempada 2017/18, na que foi cedido ao Sporting de Gijón.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Inicios (1985-2008)[editar | editar a fonte]

Naceu o o 7 de xuño de 1985 no barrio coruñés da Sagrada Familia. Seus pais, Emilio Bergantiños e Fina García, naturais de Vilasantar, emigraran á Coruña para traballar, el como albanel e ela como empregada do fogar.[1] Comezou xogando ao fútbol no Imperátor[2] e ao mesmo tempo ao fútbol sala no Breogán, co que gañou dous campionatos nacionais en categoría cadete.[3][4] Posteriormente deixou o fútbol sala para centrarse no fútbol e tras outra tempada no Imperátor foi chamado polo do Deportivo da Coruña, a pesar de ter sufrido unha rotura de tibia e ter dúbidas sobre a súa recuperación.[1] Xogou unha tempada no equipo xuvenil[4] e logo pasou ao Fabril, no que xogou entre 2004 e 2008, e do que foi o capitán. En abril do 2005, mentres militaba no filial, Javier Irureta convocouno para un partido do primeiro equipo do Deportivo fronte ao Levante, aínda que non chegou a debutar.[5]

Cesión ao Xerez (2008-2010)[editar | editar a fonte]

As súas boas intervencións co filial abríronlle as portas para asinar un contrato profesional co Deportivo. Na tempada 2008–09 foi cedido ao Xerez CD de Segunda División, facendo unha boa campaña e logrando o ascenso a Primeira División. Ese ano xogou 32 partidos, a maioría deles como titular, no equipo que adestraba Esteban Vigo.

Na tempada 2009–10 foi cedido novamente ao Xerez, adestrado esta vez polo "Cuco" Ziganda. Debutou en Primeira División o 30 de agosto de 2009, xogando os derradeiros 30 minutos dun partido que enfrontaba ao Xerez co RCD Mallorca en Son Moix e que rematou con derrota (2–0). Despois dunha mala campaña, e de que pasase polo banco tamén o arxentino Néstor Gorosito, o Xerez descendeu a Segunda División, ao quedar na última posición da táboa.

Granada e Nástic (2010-2011)[editar | editar a fonte]

Tras rematar a súa cesión no Xerez, o 14 de xullo de 2010 anunciouse unha nova cesión do xogador, esta vez ao Granada CF.[6] Aínda que comezou a tempada como titular, o técnico do equipo, o galego Fabri González, deixou de aliñalo despois da oitava xornada, polo que só disputou sete encontros co club granadino.[7]

O 10 de xaneiro de 2011 anunciouse que deixaba o Granada, que acabaría por ascender esa tempada, para saír nunha nova cesión ata o final da campaña ao Gimnàstic de Tarragona.[8] No equipo de Juan Carlos Oliva si tivo protagonismo, disputando como titular case todos os encontros restantes e marcando contra o Albacete o seu primeiro gol na categoría de prata.[9]

Regreso ao Deportivo (2011-2017)[editar | editar a fonte]

Na tempada 2011-2012 e tras o descenso do Deportivo á Liga Adelante, regresou ao club da súa cidade. Ese ano rendeu a un gran nivel, conseguiu xogar os 42 partidos de liga e ademais o equipo acabou campión con récord de puntos.[10][11] Disputou co Deportivo a tempada 2012-2013 en Primeira División, sendo titular en máis da metade dos partidos e xogando incluso de porteiro nun partido contra o Levante, tras a expulsión de Dani Aranzubía.[12] Ademais ese ano marcou o seu primeiro gol en Primeira División, na derrota do seu equipo contra o FC Barcelona por 4-5.[13] Con todo, o equipo volveu descender. Na seguinte tempada xogou case todos os partidos, colocándoo Fernando Vázquez na posición de central na primeira volta,[14] e o club volveu ascender á Primeira División.[15]

Xogou dende o inicio na maioría de partidos nas dúas seguintes tempadas do Deportivo en Primeira, pero perdeu a titularidade na tempada 2016-17, na que o adestrador Gaizka Garitano apenas contou con el.[16] Tras a destitución deste e a chegada de Pepe Mel en marzo, Bergantiños volveu á titularidade, estreándoa no partido contra o FC Barcelona, no que ademais marcou o gol da vitoria, o terceiro gol que lle facía ao Barça dos catro que levaba en total en Primeira.[17]

Cesión ao Sporting (2017-2018)[editar | editar a fonte]

O 11 de xullo de 2017 o Deportivo anunciou a renovación de Bergantiños até 2019, así como a súa saída cedido por unha temporada ao Sporting de Gijón, en Segunda División.[18] No club asturiano foi un dos xogadores con máis minutos, disputando como titular 35 dos 42 partidos de liga.[19]

Bergantiños en 2017, cando militaba no Sporting.

Capitán do Deportivo (2018-actualidade)[editar | editar a fonte]

O 16 de xuño de 2018 o Deportivo da Coruña anunciou a reincorporación do xogador,[20] que se converteu ademais no capitán do equipo, sucedendo a Pedro Mosquera.[21][22] Foi o centrocampista con máis minutos disputados do equipo, que acabou clasificándose para as eliminatorias de ascenso. Tras marcar un gol nas semifinais fronte ao Málaga,[23] sufriu unha dura patada na cara por parte de Marc Pedraza no primeiro partido da final contra o Mallorca, sendo sometido logo a unha intervención cirúrxica e recibindo 70 puntos de sutura.[24][25] Por este motivo non puido xogar o partido de volta, no que o Deportivo caeu derrotado por 3 a 0 e non puido consumar o ascenso.[26]

Na tempada 2019/20 foi titular na maioría de encontros, tanto con Anquela no banco como cos seus dous sucesores, Luis César Sampedro e Fernando Vázquez, nunha campaña na que o Deportivo acabou descendendo á Segunda División B por segunda vez na súa historia. A tempada 2020/21 foi a segunda de Bergantiños na categoría de bronce, despois da que xogara co Fabril 13 anos antes. Xogou 21 dos 24 partidos e foi o terceiro xogador con máis minutos, só por detrás de Borja Granero e Mujaid.

En agosto de 2021, foi titular na primeira xornada da nova Primeira División RFEF, a vitoria por 5-0 sobre o Celta B, converténdose no único xogador da historia do Deportivo en defender a súa camiseta en catro categorías diferentes (Primeira, Segunda, Segunda B e Primeira RFEF).

Selección galega[editar | editar a fonte]

Foi convocado pola selección galega para o partido contra Irán disputado no estadio de Riazor o 27 de decembro de 2008, que finalizou con vitoria para os irmandiños (3–2). Repetiu convocatoria para o partido contra Venezuela disputado tamén no estadio de Riazor o 20 de maio de 2016, que finalizou con empate (1–1), e onde exerceu como capitán.[27]

Estatísticas[editar | editar a fonte]

Actualizado a 9 de xuño de 2021.

Club Div Tempada Liga Copa do Rei Promocións Total
Part. Goles Part. Goles Part. Goles Part. Goles
Fabril 2ª B 2007–08 38 3 – – 2 0 40 3
Xerez 2ª 2008–09 31 0 1 0 – – 30 0
1ª 2009–10 26 0 2 0 – – 29 0
Granada 2ª 2010–11 6 0 1 0 – – 7 0
Gimnàstic 2ª 2010–11 22 1 0 0 – – 22 1
Deportivo da Coruña 2ª 2011–12 42 3 1 0 – – 43 3
1ª 2012-13 29 1 0 0 – – 29 1
2ª 2013–14 37 0 1 0 – – 38 0
1ª 2014-15 33 0 1 0 – – 34 0
1ª 2015-16 22 2 2 0 – – 24 2
1ª 2016-17 8 1 1 0 – – 9 1
Sporting de Xixón 2ª 2017-18 36 1 2 0 2 0 38 1
Deportivo da Coruña 2ª 2018-19 35 1 0 0 3 1 38 2
2ª 2019-20 38 1 1 0 – – 39 1
2ª B 2020-21 21 0 2 0 – – 23 0
Total 424 14 15 0 7 1 446 15

Palmarés[editar | editar a fonte]

Xerez
Deportivo

Outras actividades[editar | editar a fonte]

Dende 2013[28] organiza todos os anos no concello de Vilasantar, de onde é nativa a súa familia, un campus de fútbol base para nenos.[29]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 "«Tengo muy clavada la espina del derbi»" (en castelán). 22 de febreiro de 2018. Consultado o 7 de xullo de 2020. 
  2. ↑ "Álex Bergantiños, con la base del Imperator". La Opinión A Coruña (en castelán). 11 de xuño de 2019. Consultado o 7 de xullo de 2020. 
  3. ↑ "El orgullo de la Sagrada" (en castelán). 24 de abril de 2013. Consultado o 7 de xullo de 2020. 
  4. ↑ 4,0 4,1 "Bergantiños por fin sale en la foto" (en castelán). 16 de marzo de 2012. Consultado o 7 de xullo de 2020. 
  5. ↑ "Entrevista". La Voz de Galicia (en castelán). 3 de abril de 2005. p. 42. 
  6. ↑ "Álex Bergantiños se va cedido al Granada"
  7. ↑ "Álex Bergantiños, que inició la Liga cedido en el Granada, recala en el Nàstic de Tarragona". La Voz de Galicia (en castelán). 11 de xaneiro do 2011. p. 34. 
  8. ↑ "O Dépor autoriza ao Granada a ceder a Alex ao Nastic ata final de Liga". Deportivo da Coruña. 10 de xaneiro de 2011. Consultado o 1 de setembro de 2021. 
  9. ↑ "El Nàstic remontó y certificó la permanencia". Marca (en castelán). 29 de maio de 2011. Consultado o 1 de setembro de 2021. 
  10. ↑ "Álex Bergantiños confía en sus posibilidades" (en castelán). 15 de xuño de 2012. Consultado o 14 de maio de 2018. 
  11. ↑ "O Deportivo remata a liga con récord de puntos en Segunda". 4 de xuño de 2012. Arquivado dende o orixinal o 08 de setembro de 2012. Consultado o 14 de maio de 2015. 
  12. ↑ "Dúas lesións e o porteiro expulsado condicionan a derrota do Depor". Galicia Confidencial. 18 de novembro de 2012. Consultado o 7 de xullo de 2020. 
  13. ↑ "La magia de Cesc y Messi da la victoria al Barça en el festival de goles de Riazor (4-5)". RTVE (en castelán). 20 de outubro de 2012. Consultado o 7 de xullo de 2020. 
  14. ↑ "Vaya dónde vaya, vaya con Álex Bergantiños" (en castelán). 15 de novembro de 2013. Consultado o 7 de xullo de 2020. 
  15. ↑ "Uno por uno, la plantilla al detalle" (en castelán). Consultado o 7 de xullo de 2020. 
  16. ↑ "Bergantiños, principal lunar de Gaizka Garitano" (en castelán). 10 de xaneiro de 2017. Consultado o 7 de xullo de 2020. 
  17. ↑ "Bergantiños y el efecto Mel tumban al Barça" (en castelán). 12 de marzo de 2017. Consultado o 7 de xullo de 2020. 
  18. ↑ "O Deportivo e Álex amplían un ano a súa vinculación e acordan a cesión ao Sporting a próxima temporada". Deportivo da Coruña. 11 de xullo de 2017. 
  19. ↑ "Plantilla del Sporting de Gijón 2017-18". BDfutbol (en castelán). Consultado o 7 de xullo de 2020. 
  20. ↑ "Álex volve a casa". Deportivo da Coruña. 16 de xuño de 2018. 
  21. ↑ "El Dépor 2018-19 ya tiene capitán". La Voz de Galicia (en castelán). 17 de xuño de 2018. Consultado o 7 de xullo de 2020. 
  22. ↑ "Bergantiños xa exerce como capitán en Abegondo". CRTVG. 9 de xullo de 2018. Consultado o 7 de xullo de 2020. 
  23. ↑ "Álex Bergantiños y el gol que tumbó definitivamente al Málaga" (en castelán). 16 de xuño d e2019. Consultado o 7 de xullo de 2020. 
  24. ↑ "Bergantiños hiela el corazón de Riazor tras una brutal patada de Pedraza en la cara". La Voz de Galicia (en castelán). 21 de xuño de 2019. Consultado o 7 de xullo de 2020. 
  25. ↑ "Bergantiños, dado de alta tras recibir 70 puntos de sutura en el labio" (en castelán). 21 de xuño de 2019. Consultado o 7 de xullo de 2020. 
  26. ↑ "El Mallorca remonta al Deportivo y estará en LaLiga Santander (3-0)" (en castelán). 23 de xuño de 2019. Consultado o 7 de xullo de 2020. 
  27. ↑ Pardo, Miguel (21 de maio de 2016). "Galicia brilla e promete continuidade na festa do fútbol da terra". Praza.gal. Consultado o 22 de maio de 2016. 
  28. ↑ "Alex Bergantiños presentó esta mañana en Vilasantar la segunda edición de su Campus de fútbol base" (en castelán). 20 de xuño de 2014. Consultado o 10 de outubro de 2019. 
  29. ↑ "VII CAMPUS FÚTBOL ALEX BERGANTIÑOS". www.vilasantar.gal. Consultado o 10 de outubro de 2019. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Álex_Bergantiños&oldid=6355706»