Sabin Merino

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Sabin Merino
Sabin Merino (cropped).jpg
Información persoal
Nome Sabin Merino Zuloaga
Nacemento 4 de xaneiro de 1992 (31 anos)
Lugar de nacemento Urduliz
Nacionalidade España
Altura 1,87 m.
Posición Extremo
Información de club
Club actual Leganés
Carreira xuvenil
2001–2002 Danok Bat
2002–2005 Athletic Club
2005–2008 Danok Bat
2008–2009 Javanon
2009–2011 Danok Bat
Carreira sénior
Anos Equipos Aprs (Gls)
2011–2013 Basconia 70 (27)
2012–2015 Bilbao Athletic 81 (21)
2015–2019 Athletic Club 48 (6)
2018–2019 → Leganés (cedido) 12 (0)
2019–2020 Leganés 2 (0)
2020 Deportivo da Coruña 18 (5)
2020– Leganés 0 (0)
Selección nacional
2016– Euskadi 2 (0)
Na rede
UEFA: 250085363 Editar o valor em Wikidata
Partidos e goles só en liga doméstica.
Club: actualizado a 7 de marzo de 2020
Selección: actualizado a 31 de decembro de 2016[ editar datos en Wikidata ]

Sabin Merino Zuloaga, nado en Urduliz (Biscaia) o 4 de xaneiro de 1992, é un futbolista español. Xoga de extremo e o seu equipo actual é o CD Leganés.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Inicios[editar | editar a fonte]

Chegou á canteira do Athletic Club con só 10 anos, procedente do Danok Bat bilbaíno. Entrou no "Alevín B" e posteriormente ascendeu ao "Alevín A" e ao "Infantil B". Despois de tres tempadas, abandonou o Athletic e regresou ao Danok Bat, club co que xogou ata xuvenís.[1] Entre medias pasou un ano nos Estados Unidos cursando bacharelato na cidade máis poboada de Kentucky, Louisville, e xogando no Javanon Soccer. Con 19 anos, o Athletic volveuse fixar nel e recrutouno para o CD Basconia, co que xogou as tempadas 2011/12 e 2012/13 en Terceira División. Na campaña 2013/14 subiu ao Bilbao Athletic, co que xogou todos os partidos da tempada. Ao ano seguinte acadou o ascenso á Segunda División de España, sendo un dos piares principais do equipo, ao xogar 42 partidos e marcar 18 goles, sendo o máximo goleador do equipo xunto a Gorka Santamaría.[2]

Athletic Club[editar | editar a fonte]

Como premio, Ernesto Valverde chamouno para facer a pretempada co primeiro equipo. Este convenceu a Valverde e pasou a formar parte do primeiro equipo, onde levou o número 25 na competición nacional e o 27 na UEFA Europa League. O 6 de agosto de 2015 debutou co Athletic Club, en Bakú, no partido de volta da terceira rolda previa da Europa League. O 14 de agosto foi titular na ida da Supercopa de España en San Mamés, contra o FC Barcelona (4-0). Xogou de extremo esquerdo e foi un martirio para Dani Alves, ao que desbordou para axudar a Aduriz no segundo gol do encontro.[3] No partido de volta no Camp Nou quedou no banco, proclamándose campión da Supercopa de España once días despois do seu debut.[4]

O 20 de agosto, no seu terceiro partido, marcou o seu primeiro gol, no partido de ida da última rolda previa da UEFA, xogado en Žilina, que rematou cunha derrota por 3-2.[5] O 23 de setembro logrou anotar o seu primeiro gol na Primeira División, contra o Real Madrid (1-2) na quinta xornada, que rematou coa xeira de 427 minutos sen encaixar un gol de Keylor Navas.[6] O 25 de febreiro marcou o gol que daba a clasificación ao Athletic para os oitavos de final da Europa League, fronte ao Olympique de Marseille, no minuto 80, cun remate de cabeza en prancha.[7] O 13 de marzo, nunha das poucas ocasións que puido xogar como dianteiro centro debido á transcendencia de Aduriz, marcou dous goles contra o Real Betis.[8] Debido a unha lesión muscular a principios de abril non puido participar no tramo decisivo da tempada.[9]

O 23 de outubro de 2016 marcou un novo gol ante o Real Madrid, neste caso, no Santiago Bernabéu (2-1).[10] Foi operado da pube a finais de xaneiro, pero o 26 de febreiro, no seu segundo partido despois do seu regreso, sufriu unha lesión na tibia da perna dereita que o tivo case dous meses de baixa.[11] A súa terceira tempada no club, xa con Ziganda como adestrador, estivo marcada pola súa pouca contribución ao equipo.[12]

CD Leganés[editar | editar a fonte]

O 31 de agosto de 2018 foi cedido ao Club Deportivo Leganés durante unha tempada.[13] Finalmente, tras unha cesión pouco produtiva, o Athletic Club anunciou que non renovaría o seu contrato. Esta decisión estendeu automaticamente a súa relación co club madrileño unha campaña máis.[14]

Deportivo da Coruña[editar | editar a fonte]

O 14 de xaneiro de 2020 anunciouse a súa cesión ao Deportivo da Coruña, cunha cláusula de compra obrigatoria sempre que o equipo non descendese.[15] Conseguiu anotar gol en cada un dos seus catro primeiros partidos no Deportivo, converténdose no primeiro xogador do club en logralo,[16] ata que unha lesión cortou a súa xeira.[17] Co descenso do Deportivo á Segunda División B ao final da tempada a compra non se fixo efectiva e o futbolista volveu a Leganés.[18]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ "Sabin Merino Zuloaga". www.danokbat.eus (en éuscaro). Consultado o 10 de febreiro de 2020. 
  2. ↑ "El Bilbao Athletic, una orquesta variopinta de aprendices". El País (en castelán). 28 de xuño de 2015. Consultado o 10 de febreiro de 2020. 
  3. ↑ "Sabin Merino, la estrella inesperada". Marca (en castelán). 14 de agosto de 2015. Consultado o 10 de febreiro de 2020. 
  4. ↑ "Sabin Merino y Lekue, de ascender a la Liga Adelante a ganar la Supercopa de España" (en castelán). 18 de agosto de 2015. Consultado o 10 de febreiro de 2020. 
  5. ↑ "Sabin Merino: "Siempre se recuerda ese primer gol"" (en castelán). 21 de agosto de 2015. Consultado o 10 de febreiro de 2020. 
  6. ↑ "La racha de imbatibilidad de Keylor duró 427 minutos". Marca (en castelán). 24 de setembro de 2015. Consultado o 10 de febreiro de 2020. 
  7. ↑ "1-1. Un bonito gol de Sabin Merino doblega a un gran Marsella" (en castelán). 25 de febreiro de 2016. Consultado o 10 de febreiro de 2020. 
  8. ↑ "Este nueve dice la verdad" (en castelán). 14 de marzo de 2016. Consultado o 10 de febreiro de 2020. 
  9. ↑ "Alerta roja por lesiones" (en castelán). 16 de abril de 2016. Consultado o 10 de febreiro de 2020. 
  10. ↑ "Sabin Merino, el especialista en marcar goles al Real Madrid" (en castelán). 25 de outubro de 2016. Consultado o 10 de febreiro de 2020. 
  11. ↑ "La mala suerte se ceba con Sabin Merino" (en castelán). 27 de febreiro de 2017. Consultado o 10 de febreiro de 2020. 
  12. ↑ "Sabin Merino rechaza ofertas para ir cedido" (en castelán). 7 de agosto de 2018. Consultado o 10 de febreiro de 2020. 
  13. ↑ "El extremo Sabin Merino, cedido al C.D. Leganés para la presente temporada" (en castelán). 31 de agosto de 2018. Arquivado dende o orixinal o 08 de maio de 2019. Consultado o 10 de febreiro de 2020. 
  14. ↑ "El Athletic libera a Merino, que seguirá en el Leganés hasta 2020" (en castelán). 8 de maio de 2019. Consultado o 10 de febreiro de 2020. 
  15. ↑ "Sabin Merino, novo xogador do Deportivo 2019-2020". Deportivo da Coruña. 14 de xaneiro de 2020. 
  16. ↑ "Sabin Merino bate un récord en la historia del Dépor" (en castelán). 2 de febreiro de 2020. Consultado o 10 de febreiro de 2020. 
  17. ↑ "La racha de Sabin Merino se corta en Alcorcón". La Voz de Galicia (en castelán). 4 de febreiro de 2020. Consultado o 10 de febreiro de 2020. 
  18. ↑ "El Leganés confirma el regreso de Sabin Merino" (en castelán). 17 de agosto de 2020. Consultado o 28 agosto de 2020. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sabin_Merino&oldid=6276046»