Saltar ao contido

Rubén de la Barrera

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaRubén de la Barrera
Nome orixinalRubén de la Barrera Fernández
Biografía
Nacemento18 de xaneiro de 1985 Editar o valor en Wikidata (40 anos)
A Coruña, España Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónadestrador de fútbol, futbolista Editar o valor en Wikidata
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de eventos xogados Puntos/goles/tantos anotados
– Al-Ahli SC Doha
  Adestrador Número de eventos xogados Puntos/goles/tantos anotados
– Villaralbo CF (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Twitter: rubibarrerafdez Editar o valor en Wikidata

Rubén de la Barrera Fernández, nado na Coruña o 18 de xaneiro de 1985, é un adestrador de fútbol galego.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Comezos

[editar | editar a fonte]

Tras xogar no Ural CF, o Orillamar e o Victoria CF, e de xogar un torneo de Brunete co Deportivo da Coruña,[1] colgou as botas aos 18 anos. Iniciou entón a súa carreira nos bancos, comezando no Ural, onde adestrou o equipo de benxamíns, colaborou co equipo xuvenil e dirixiu a escola de fútbol do club.[2] Adestrou logo os xuvenís do Arteixo e os do Montañeros, estes últimos na División de Honra.[2]

En 2010, con 25 anos, deu o salto á Terceira División, facéndose cargo do Villaralbo, da provincia de Zamora,[2] onde permaneceu dúas tempadas, clasificando o equipo para dúas promocións de ascenso.[3] A continuación foi contratado polo Guijuelo, de Segunda División B, co que rematou a tempada 2013/14 como cuarto na táboa, clasificando así o equipo para disputar a fase de ascenso a Segunda División por primeira e única vez na súa historia.[4] Alí caeu eliminado contra o Leganés, que finalmente sería un dos equipos ascendidos.[5]

Na tempada 2014/15 adestrou o Valladolid Promesas, filial do Real Valladolid que acababa de ascender á 2ª B, rematando a liga na novena posición.[4] Volveu a continuación ao Guijuelo, que se clasificou sexto ao remate da tempada.[6]

Cultural Leonesa

[editar | editar a fonte]

En maio de 2016 converteuse no novo técnico da Cultural Leonesa, tamén en Segunda B. Tras unha gran tempada regular na que só perdeu 4 partidos de 38, o equipo acabou como primeiro clasificado do grupo I. Xogou entón a promoción de ascenso, onde derrotou ao Barcelona B e ao Lorca FC, proclamándose así campión da Segunda B e ascendendo o equipo leonés á categoría de prata 43 anos despois.[7] Continuou no club o seguinte ano, pero non puido conseguir a permanencia, caendo de novo á 2ª B na derradeira xornada de liga.[8]

Qatar e Romanía

[editar | editar a fonte]

Comezou a tempada 2018/19 como segundo adestrador de Asier Garitano na Real Sociedad,[9] posto que ocupou só uns meses ata novembro, cando marchou rumbo a Qatar para adestrar o Al-Ahli de Doha, club da máxima categoría qatarí.[10] Rematou a tempada en quinta posición e continuou no club para unha segunda campaña. Con todo, foi cesado en decembro de 2019, ocupando o equipo a sétima posición da táboa.[11] En agosto de 2020 chegou á Liga I, a primeira división romanesa, fichando polo FC Viitorul Constanța, club propiedade de Gica Hagi.[12] O seu paso por Constanța durou só catro meses, deixando o equipo en novembro de 2020.[13]

1ª etapa no Deportivo da Coruña

[editar | editar a fonte]

O 12 de xaneiro de 2021 anunciouse a súa contratación polo Deportivo da Coruña, en Segunda División B, en substitución de Fernando Vázquez, destituído un día antes.[14][15] Colleu o equipo na segunda praza da táboa e rematou a primeira fase na cuarta posición, perdendo calquera posibilidade de ascenso a Segunda. Finalmente na segunda fase clasificou ao equipo para a nova Primeira RFEF. Ao remate da tempada, e cando parecía que o seu contrato ía ser renovado, o Deportivo rompeu a súa relación con el, argumentando que estaba a negociar o seu futuro coa UD Las Palmas.[16] O técnico defendeu posteriormente que, aínda que se reuniu co director deportivo Luis Helguera, non chegou a haber ningunha oferta do club canario.[17][18] Foi substituído por Borja Jiménez.[19]

Albacete

[editar | editar a fonte]

En xuño de 2021 asinou como novo adestrador do Albacete, da Primeira División RFEF.[20] Mantívose case toda a tempada entre os tres primeiros clasificados, ocupando o liderado durante varias xornadas, e rematou finalmente na terceira posición.[21] Clasificouse así para a promoción de ascenso, na que eliminou nas semifinais en Balaídos ao Rayo Majadahonda por 2-1, meténdose deste xeito nunha final na que se enfrontou ao seu anterior equipo, o Deportivo da Coruña.[22] Nun Riazor con máis de 27 000 espectadores o Albacete repúxose tralo tanto inicial de Mario Soriano e empatou o partido por medio de Alberto, forzando a prórroga. Ao equipo coruñés bastáballe co empate no templo suplementario, pero un gol de Jordi Sánchez no minuto 113 deulle o ascenso ao conxunto de Rubén de la Barrera, o segundo ascenso á categoría de prata para o técnico galego.[23] Só catro días despois de subir o Albacete a Segunda, o club anunciou que chegara a un acordo co adestrador para rescindir o ano de contrato que lle restaba.[24]

2ª etapa no Deportivo da Coruña

[editar | editar a fonte]

Tras case un ano afastado dos bancos, en maio de 2023 regresou ao Deportivo da Coruña, sendo o adestrador elixido pola directiva do club tralo cesamento de Óscar Cano, con quen o equipo viña de perder as súas opcións de ascenso directo.[25] Dirixiu o equipo nos dous últimos partidos da liga regular, unha vitoria por 4-0 sobre o Algeciras na casa e un empate a un gol contra o Pontevedra en Pasarón, antes de encarar a promoción de ascenso. No partido de ida das semifinais ante o Castellón, diante dos 28.828 espectadores de Riazor (cifra récord para a categoría), o Deportivo conseguiu unha vitoria pola mínima. Con todo, na volta en Castàlia, o Deportivo volveu quedar eliminado por segundo ano consecutivo, despois dun intenso partido con sete goles e unha prórroga que o club coruñés disputou con dez xogadores, trala expulsión do porteiro Ian Mackay, que sufriu o encontro máis desafortunado da súa carreira.[26][27]

O novo fracaso deportivo provocou a dimisión do Consello de Administración do club e a destitución do adestrador, a pesar de que este dirixiu o equipo en só catro partidos e contaba cun grande apoio entre a afección.[28][29] O 29 de xuño milleiros de seareiros do Deportivo levaron a cabo unha histórica manifestación contra as últimas decisións de Abanca, entidade propietaria do club, entre elas o despedimento do técnico.[30]

O Salvador

[editar | editar a fonte]

En setembro do mesmo ano foi anunciado como novo seleccionador nacional do Salvador, equipo que levaba máis dun ano sen gañar un partido.[31] Debutou á fronte do equipo centroamericano o 14 de outubro de 2023, caendo derrotado ante Martinica na Liga das Nacións da CONCACAF, derrota que certificou o seu descenso á Liga B.[32] Dirixiu o combinado centroamericano en tres partidos máis, un contra Martinica de novo e dous máis fronte a Curaçao, obtendo tres empates. O 19 de decembro, 89 días despois da súa chegada, anunciou a súa marcha da selección salvadoreña para aceptar a oferta do Vizela, da Primeira Liga de Portugal.[33]

Vizela

[editar | editar a fonte]

No momento da súa chegada ao banco do Vizela, o club do distrito de Braga ocupaba a penúltima posición da táboa, con só 2 vitorias en 14 xornadas. O adestrador galego non conseguiu endereitar o rumbo do equipo e ao remate da tempada consumouse o seu descenso á Segunda Liga.[34] Comezou a seguinte campaña á fronte do club portugués, pero foi destituído en novembro, co equipo na décima posición e despois de cinco xornadas sen vencer.[35]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ Miranda, Carlos (13 de xaneiro de 2021). "El niño de Brunete llega a Riazor". La Opinión A Coruña (en castelán). Consultado o 29 de xuño de 2022. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 "El Villaralbo de Tercera ficha al discípulo de Mourinho y Lillo, un técnico gallego de 25 años". La Voz de Galicia (en castelán). 27 de maio de 2005. p. 41. 
  3. ↑ Herrera, Manuel (17 de xuño de 2017). "El viaje de Rubén de la Barrera" (en castelán). Consultado o 12 de xaneiro de 2021. 
  4. ↑ 4,0 4,1 "Rubén de la Barrera, nuevo entrenador del Promesas". El Norte de Castilla (en castelán). 30 de xuño de 2014. Arquivado dende o orixinal o 13 de febreiro de 2021. Consultado o 12 de xaneiro de 2021. 
  5. ↑ "Tal día como hoy... hace seis años, el Leganés vencía al Guijuelo y se clasificaba para la siguiente ronda del 'play-off'" (en castelán). 25 de maio de 2020. Arquivado dende o orixinal o 13 de febreiro de 2021. Consultado o 12 de xaneiro de 2021. 
  6. ↑ "Rubén de la Barrera vuelve al Guijuelo" (en castelán). 1 de xullo de 2015. Consultado o 12 de xaneiro de 2021. 
  7. ↑ Abizanda, J. (29 de maio de 2017). "Rubén de la Barrera, el secreto del éxito de la Cultural Leonesa". ABC (en castelán). Consultado o 12 de xaneiro de 2021. 
  8. ↑ "La Cultural cae al infierno de Segunda B" (en castelán). 3 de xuño de 2018. Consultado o 12 de xaneiro de 2021. 
  9. ↑ López, Ángel (2 de xuño de 2018). "Rubén de la Barrera: un estudioso del fútbol". Mundo Deportivo (en castelán). Consultado o 12 de xaneiro de 2021. 
  10. ↑ Ramajo, Roberto (27 de novembro de 2018). "Rubén de la Barrera deja la Real Sociedad y se va a Qatar". As (en castelán). Consultado o 12 de xaneiro de 2021. 
  11. ↑ "Carlos Inarejos sustituye a Rubén de la Barrera en el banquillo del Al Ahli" (en castelán). 18 de novembro de 2019. Consultado o 12 de xaneiro de 2021. 
  12. ↑ "El gallego Rubén de la Barrera ficha por el Viitorul rumano". La Voz de Galicia (en castelán). 7 de agosto de 2020. Consultado o 12 de xaneiro de 2021. 
  13. ↑ González, Dani (1 de decembro de 2020). "La aventura de Rubén de la Barrera en el fútbol rumano llega a su fin" (en castelán). Consultado o 12 de xaneiro de 2021. 
  14. ↑ "Rubén de la Barrera, novo adestrador do Real Club Deportivo". Deportivo da Coruña. 12 de xaneiro de 2021. Consultado o 12 de xaneiro de 2021. 
  15. ↑ "O Deportivo rescinde o contrato de Fernando Vázquez". 11 de xaneiro de 2021. Consultado o 12 de xaneiro de 2021. 
  16. ↑ "El campo se embarra en el adiós de Rubén de la Barrera". DxT Campeón (en castelán). 20 de maio de 2021. Consultado o 17 de maio de 2023. 
  17. ↑ "La versión de Rubén de la Barrera tras reunirse con Luis Helguera" (en castelán). 19 de maio de 2021. Consultado o 17 de maio de 2023. 
  18. ↑ "Rubén de la Barrera: «Nunca hubo oferta de la UD»" (en castelán). 15 de xuño de 2021. Consultado o 17 de maio de 2023. 
  19. ↑ "Borja Jiménez, novo adestrador do Real Club Deportivo". Deportivo da Coruña. 26 de maio de 2021. Consultado o 26 de maio de 2021. 
  20. ↑ "Rubén de la Barrera, nuevo entrenador del Albacete Balompié" (en castelán). 2 de xuño de 2021. Consultado o 10 de setembro de 2021. 
  21. ↑ Sevilla, Juanma (28 de maio de 2022). "El Albacete cae ante el Costa Brava y acaba tercero" (en castelán). Consultado o 15 de xuño de 2022. 
  22. ↑ Garrido, Carlos (4 de xuño de 2022). "El Albacete Balompié vence al Rayo Majadahonda y accede a la final del playoff" (en castelán). Consultado o 15 de xuño de 2022. 
  23. ↑ "O Deportivo perde contra o Albacete na prórroga e queda ás portas de volver a Segunda División". Nós Diario. 11 de xuño de 2022. Consultado o 15 de xuño de 2022. 
  24. ↑ "Rubén de la Barrera deja de ser entrenador del Albacete" (en castelán). 15 de xuño de 2022. Consultado o 15 de xuño de 2022. 
  25. ↑ "Rubén de la Barrera volta ao Dépor após a destitución de Óscar Cano". Nós Diario. 16 de maio de 2023. Consultado o 17 de maio de 2023. 
  26. ↑ "El Castellón se lleva la eliminatoria en la montaña rusa de Castalia". Marca (en castelán). 11 de xuño de 2023. Consultado o 12 de agosto de 2023. 
  27. ↑ "El día negro de Ian Mackay". La Voz de Galicia (en castelán). 12 de xuño de 2023. Consultado o 12 de agosto de 2023. 
  28. ↑ Núñez, Alfonso (14 de xuño de 2023). "Dimite todo el Consejo de Administración del Deportivo y el club anuncia el cese de Rubén de la Barrera" (en castelán). Consultado o 12 de agosto de 2023. 
  29. ↑ Silveira, Xane (29 de xuño de 2023). "La afición del Deportivo recuerda a De La Barrera en plena manifestación: "¡Queremos a Rubén!"" (en castelán). Consultado o 12 de agosto de 2023. 
  30. ↑ Silveira, Xane (29 de xuño de 2023). "La histórica protesta de la afición del Deportivo contra la propiedad: "¡Abanca, escoita, Coruña está en loita!"" (en castelán). Consultado o 12 de agosto de 2023. 
  31. ↑ "Rubén de la Barrera, nuevo seleccionador de El Salvador". La Voz de Galicia (en castelán). 20 de setembro de 2023. Consultado o 20 de setembro de 2023. 
  32. ↑ García, Óscar (14 de outubro de 2023). "Duro golpe para Rubén de la Barrera en El Salvador". As (en castelán). Consultado o 26 de outubro de 2023. 
  33. ↑ "O galego Rubén de la Barrera deixa a selección do Salvador e regresa a Europa". Televisión de Galicia. 20 de decembro de 2023. Consultado o 20 de decembro de 2023. 
  34. ↑ "El Vizela de Rubén de la Barrera desciende a segunda" (en castelán). 2 de maio de 2024. Consultado o 18 de agosto de 2024. 
  35. ↑ Piñeiro, Sergio (26 de novembro de 2024). "El Vizela y Rubén de la Barrera acuerdan la rescisión de su contrato" (en castelán). Consultado o 1 de xaneiro de 2025. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rubén_de_la_Barrera&oldid=6931369»