Campionato Mundial de Fórmula 1 de 2005

Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA de 2005
Previo: 2004	Vindeiro: 2006
Índice: Carreiras por país | Carreiras por tempada

Fernando Alonso gañou o campionato de pilotos con Renault.

Kimi Räikkönen terminou segundo con McLaren, 21 puntos detrás de Alonso.

Michael Schumacher rematou terceiro con Ferrari.

O Campionato Mundial de Fórmula 1 de 2005 foi o campionato anual número 56 da Fórmula 1 organizado pola Fédération Internationale de l'Automobile (FIA). Con 19 Grandes Premios no calendario, deu comezo o 6 de marzo, e rematou o 16 de outubro.

Fernando Alonso e o equipo Renault F1 gañaron o Mundial de Pilotos e Campionato de Construtores, pondo fin a cinco anos de dominio de Michael Schumacher e Ferrari. O éxito de Alonso converteuno no campión máis novo na historia deste deporte nese momento. O seu éxito foi o primeiro de Renault como construtor.

A tempada 2005 foi a última de varios equipos de Fórmula Un, con Minardi, BAR e Jordan mercados por novos propietarios.

Informes

O aspecto máis coñecido da tempada foi o desacordo de Ferrari causado principalmente por unha nova norma que prohibía o cambio de pneumáticos durante o transcurso da carreira. O pneumáticos Bridgestone usados por Ferrari non puideron atopar o equilibrio adecuado entre rendemento e fiabilidade, deixando para os pilotos Michelin a loita polas carreiras. Outros cambios no regulamento fixeron fincapé na fiabilidade, os motores deberían durar dous Grandes Premios sen ser cambiados.

Renault foi o equipo máis rápido nas probas de pretemporada e dominaron as primeiras carreiras. Giancarlo Fisichella gañou a primeira da tempada en Australia antes de que o seu compañeiro de equipo Alonso demostrase as súas credenciais ao título cunha serie de vitorias en Malaisia, Bahrain e San Marino. A medida que a tempada avanzaba o equipo McLaren de Kimi Raikkonen e Juan Pablo Montoya fíxose cada vez máis competitivo e nas últimas carreiras da tempada, o McLaren considerábase en xeral o equipo máis rápido. Con todo, as constantes fallas técnicas significaron que nin o equipo nin Raikkonen puidesen traducir a velocidade no seu éxito no campionato.

Alonso asegurou o seu Campionato de Pilotos cun terceiro posto no Gran Premio do Brasil. A pesar de que tanto el como Räikkönen tiñan seis vitorias neste punto da tempada, unha maior consistencia de Alonso significou que el gañase o campionato dúas carreiras antes de rematar a tempada. O Campionato de Construtores foi asegurado por Renault na carreira final, coa sétima vitoria de Alonso no ano. Renault conseguiu o seu primeiro campionato como construtor, anteriormente, só lograra triunfar como provedor de motores, a pesar de gañar dúas carreiras menos que McLaren.

Ferrari terminou terceiro no Campionato de Construtores con só unha vitoria, no Gran Premio dos Estados Unidos, nunha penosa estampa logo de que a carreira fora disputada por só seis coches con pneumáticos Bridgestone logo de que Michelin declarase inseguros os seus pneumáticos no Circuíto de Indianápolis único con curvas peraltadas.

Logo dunha impresionante tempada no 2004 a caída máis notable no rendemento despois de Ferrari foi a de BAR-Honda, que foi descualificado e excluído das seguintes dúas carreiras cando os comisarios descubriron en San Marino un compartimento de combustible oculto que permitía que os seus automóbiles correran con baixo peso. Eles foron batidos no Campionato por Williams, cuxo socio de motor BMW, anunciara que ían a unirse a Sauber en xuño, e Toyota, que logrou cinco podios perdeu o terceiro posto no campionato, porque Ferrari acadou a dúas primeiras posicións en Indianápolis.

Todos os equipos anotaron puntos no campionato do mundo ao longo da tempada, Minardi anotou puntos na súa última tempada grazas a ser capaz de correr na carreira dos Estados Unidos.

Pilotos e construtores

Os seguintes equipos e pilotos competiron no campionato do mundo de Fórmula Un de 2005.

Equipo	Foto	Construtor	Chasis	Motor †	Pneu.	Nº	Piloto	Carreiras	Nº	Terceiro piloto	Piloto probas
Scuderia Ferrari Marlboro		Ferrari	F2004M F2005	Ferrari 053 Ferrari 055	B	1	Michael Schumacher	Todas		n/a	Luca Badoer Marc Gené
						2	Rubens Barrichello	Todas
Lucky Strike BAR Honda		BAR	007	Honda RA005E	M	3	Jenson Button	1–4, 7–19		n/a	Anthony Davidson Enrique Bernoldi Adam Carroll Tony Kanaan Alan van der Merwe
						4	Takuma Sato1	1, 3–4, 7–19
							Anthony Davidson	2
Mild Seven Renault F1 Team		Renault	R25	Renault RS25	M	5	Fernando Alonso	Todas		n/a	Franck Montagny Lucas di Grassi Robert Kubica Giorgio Mondini
						6	Giancarlo Fisichella	Todas
BMW WilliamsF1 Team		Williams	FW27	BMW P84/5	M	7	Mark Webber	Todas		n/a	Antônio Pizzonia Nico Rosberg Andy Priaulx Sebastian Vettel
						8	Nick Heidfeld	1–14
							Antônio Pizzonia	15–19
West McLaren Mercedes Team McLaren Mercedes 10		McLaren	MP4-20	Mercedes FO110R	M	9	Kimi Räikkönen	Todas	35	Pedro de la Rosa Alexander Wurz	Pedro de la Rosa Alexander Wurz Gary Paffett
						10	Juan Pablo Montoya2	1–2, 5–19
							Pedro de la Rosa	3
							Alexander Wurz	4
Sauber Petronas		Sauber	C24	Petronas 05A	M	11	Jacques Villeneuve	Todas		non	non
						12	Felipe Massa	Todas
Red Bull Racing		Red Bull	RB1	Cosworth TJ2005	M	14	David Coulthard	Todas	37	Vitantonio Liuzzi Christian Klien Scott Speed	Scott Speed Neel Jani
						15	Christian Klien3	1–3, 8–19
							Vitantonio Liuzzi	4–7
Panasonic Toyota Racing		Toyota	TF105 TF105B	Toyota RVX-05	M	16	Jarno Trulli	Todas	38	Ricardo Zonta Olivier Panis	Olivier Panis Ryan Briscoe Franck Perera Borja García
						17	Ralf Schumacher	1–8, 10–19
							Ricardo Zonta	9
Jordan Grand Prix		Jordan	EJ15 EJ15B	Toyota RVX-05	B	18	Tiago Monteiro	Todas	39	Robert Doornbos Franck Montagny Nicolas Kiesa Sakon Yamamoto	Nicky Pastorelli Mario Domínguez
						19	Narain Karthikeyan	Todas
Minardi Cosworth		Minardi	PS04B PS05	Cosworth CK2004 Cosworth TJ2005	B	20	Patrick Friesacher	1–11	40	Chanoch Nissany7 Enrico Toccacelo8	Chanoch Nissany Juan Cáceres Roldán Rodríguez
							Robert Doornbos5	12–19
						21	Christijan Albers	Todas

^† Todos os motores son de 3´0 litros, configuración V10.

1. Anthony Davidson ( BAR) competiu en Malaisia substituíndo a Takuma Sato enfermo (febre, gripe).
2. Pedro de la Rosa (McLaren) competiu en Bahrain substituíndo a un lesionado Juan Pablo Montoya (lesión no ombreiro); Alexander Wurz foi o terceiro piloto en lugar de de la Rosa no Gran Premio de San Marino de 2005, de la Rosa e Wurz intercambiaron os papeis.
3. Vitantonio Liuzzi e Christian Klein foron contratados en Red Bull Racing para participar en polo menos tres carreiras, e aceptaron compartir o seu asento durante a tempada. Klien pilotou as tres primeiras carreiras, Liuzzi o substituíu nos Grandes Premios de San Marino, España, Mónaco e Europa; Klien regresou de novo no GP do Canadá, e completou o resto das carreiras da tempada.
4. Robert Doornbos foi o terceiro piloto de Jordan en 9 das 11 primeiras carreiras da tempada. Franck Montagny substituíuno no Gran Premio de Europa, Jordan prohibiulles o uso dun terceiro coche no Gran Premio do Canadá logo de usar demasiados pneumáticos na carreira anterior. Nicolas Kiesa substituíu a Doornbos do Gran Premio de Alemaña en diante.
5. Patrick Friesacher foi substituído no Minardi por Robert Doornbos a partir do Gran Premio de Alemaña de 2005 por cuestións de patrocinio.
6. Os equipos con Pneumáticos Michelin non participaron no Gran Premio dos Estados Unidos por razóns de seguridade, deixando só seis coches na grella de saída da carreira.
7. Chanoch Nissany converteuse no terceiro piloto de Minardi para o Gran Premio de Hungría.
8. Enrique Toccacelo substituíu a Chanoch Nissany como terceiro piloto de Minardi no Gran Premio de Turquía.
9. Antonio Pizzonia substituíu a Heidfeld en Williams no Gran Premio de Italia logo de que Heidfeld decidira retirarse logo de queixarse dunha severa dor de cabeza. A principios de semana, estrelouse durante unha sesión de probas en Monza. Pizzonia substituíu a Heidfeld de novo nas tres restantes carreiras da tempada logo de que Heidfeld tivese un accidente de motocicleta.
10. No Gran Premio de Hungría, West McLaren Mercedes converteuse no equipo McLaren Mercedes.
11. 2005 foi o último ano do motor de 3 litros V10.

Cambios pilotos

O cambio máis notable da tempada de 2005 foi a aliñación de pilotos, só sete pilotos correron para o equipo co que comezaran na tempada 2004, outros 7 pilotos cambiaron a novos equipos.

Piloto	Equipo 2004	Equipo 2005	Posición no equipo
Giancarlo Fisichella	Sauber Petronas	Mild Seven Reanult F1 Team	Piloto titular
Mark Webber	Jaguar Racing	BMW Williams Team	Piloto titular
Nick Heidfeld	Jordan Ford	BMW Williams Team	Piloto titular
Juan Pablo Montoya	BMW Williams Team	West McLaren Mercedes	Piloto titular
Jacques Villeneuve	Mild Seven Reanult F1 Team	Sauber Petronas	Piloto titular
David Coulthard	West McLaren Mercedes	Red Bull Racing	Piloto titular
Christian Klien	Jaguar Racing	Red Bull Racing	Piloto titular
Jarno Trulli*	Mild Seven Reanult F1 Team	Panasonic Toyota Racing	Piloto titular
Ralf Schumacher	BMW Williams Team	Panasonic Toyota Racing	Piloto titular
Tiago Monteiro	non	Jordan Grand Prix	Piloto titular
Narain Karthikeyan	non	Jordan Grand Prix	Piloto titular
Patrick Friesacher	non	Minardi F1 Team	Piloto titular
Christijan Albers	non	Minardi F1 Team	Piloto titular
Cristiano da Matta	Panasonic Toyota Racing	non
Olivier Panis	Panasonic Toyota Racing	Panasonic Toyota Racing	Asesor/piloto de probas
Giorgio Pantano	Jordan Ford	non
Gianmaria Bruni	Minardi F1 Team	non
Zsolt Baumgartner	Minardi F1 Team	non
Robert Doornbos	Jordan Ford	Minardi F1 Team	Piloto de probas
Robert Kubica	non	Mild Seven Reanult F1 Team	Piloto de probas

• *Jarno Trulli cambiou de Renault a Toyota durante a tempada de 2004.

Cambio escuderías

Red Bull Racing fíxose cargo do equipo Jaguar, e correu con motores Cosworth. O primeiro piloto de Red Bull, foi o veterano escocés David Coulthard, xunto con Christian Klein. Red Bull obtivo un bo inicio, anotando 11 puntos tras as dúas primeiras carreiras. Jordan Grand Prix con motores Toyota foi comprado por Midland Group, con todo o equipo continuou como Jordan ata 2006.

Logo do GP dos Estados Unidos, Peter Sauber anunciou que Credit Suisse vendera a BMW a súa participación maioritaria no seu equipo Sauber, anunciando na práctica a súa intención de correr como equipo de fábrica de BMW en 2006.

Calendario dos Grandes Premios de Fórmula Un de 2005

Carreira	Nome da carreira	Gran Premio	Circuíto	Data
1	Foster's Gran Premio de Australia	GP de Australia	Melbourne Grand Prix Circuit, Melbourne	6 de marzo
2	Petronas Gran Premio de Malaisia	GP de Malaisia	Circuíto Internacional de Sepang, Kuala Lumpur	20 de marzo
3	Gulf Air Gran Premio de Bahrain	GP de Bahrain	Circuíto Internacional de Bahrain, Sakhir	3 de abril
4	Gran Premio Foster's di San Marino	GP de San Marino	Autódromo Enzo e Dino Ferrari, Imola	24 de abril
5	Marlboro Gran Premio de España	GP de España	Circuíto de Cataluña, Barcelona	8 de maio
6	Gran Premio de Mónaco	GP de Mónaco	Circuíto de Mónaco, Monte-Carlo	22 de maio
7	Gran Premio de Europa	GP de Europa	Nürburgring	29 de maio
8	Grand Prix du Canada	GP do Canadá	Circuíto Gilles Villeneuve, Montreal	12 de xuño
9	Gran Premio dos Estados Unidos	GP dos Estados Unidos	Estados Unidos Circuíto de Indianápolis	19 de xuño
10	Grand Prix de France	GP de Francia	Circuit de Nevers, Magny-Cours	3 de xullo
11	Foster's Gran Premio do Reino Unido	GP do Reino Unido	Circuíto de Silverstone	10 de xullo
12	Großer Mobil 1 Preis von Deutschland	GP de Alemaña	Hockenheimring	24 de xullo
13	Marlboro Magyar Nagydíj	GP de Hungría	Hungaroring, Budapest	31 de xullo
14	Gran Premio de Turquía	GP de Turquía	Circuíto de Istambul	21 de agosto
15	Gran Premio Vodafone d'Italia	GP de Italia	Autodromo Nazionale Monza	4 de setembro
16	Gran Premio de Bélxica	GP de Bélxica	Circuíto de Spa-Francorchamps, Spa	11 de setembro
17	Grande Prêmio do Brasil	GP do Brasil	Autódromo José Carlos Pace, São Paulo	25 de setembro
18	Fuji Television Gran Premio do Xapón	GP do Xapón	Circuíto de Suzuka	9 de outubro
19	Sinopec Gran Premio da China	GP da China	Circuíto Internacional de Xangai	16 de outubro

Resultados e clasificación

No calendario de Fórmula 1 de 2005 aparece unha nova carreira en Turquía, a poucos quilómetros da liña divisoria entre Europa e Asia. O circuíto de nova construción en Istambul uniuse aos recentemente chegados en 2004 Bahrain e a China. A tempada de 2005, foi testemuña de dous dos grandes premios máis calorosos da historia: a temperatura da pista no inicio da carreira de Malaisia foi de 51 °C, mentres que en Bahrain o mercurio disparouse máis aló dos 56 °C.

Grandes Premios

Rd.	Gran Premio	Pole Position	Volta rápida	Piloto gañador	Construtor	Resultados
1	Gran Premio de Australia	Giancarlo Fisichella	Fernando Alonso	Giancarlo Fisichella	Renault	Resultados
2	Gran Premio de Malaisia	Fernando Alonso	Kimi Räikkönen	Fernando Alonso	Renault	Resultados
3	Gran Premio de Bahrain	Fernando Alonso	Pedro de la Rosa	Fernando Alonso	Renault	Resultados
4	Gran Premio de San Marino	Kimi Räikkönen	Michael Schumacher	Fernando Alonso	Renault	Resultados
5	Gran Premio de España	Kimi Räikkönen	Giancarlo Fisichella	Kimi Räikkönen	McLaren-Mercedes	Resultados
6	Gran Premio de Mónaco	Kimi Räikkönen	Michael Schumacher	Kimi Räikkönen	McLaren-Mercedes	Resultados
7	Gran Premio de Europa	Nick Heidfeld	Fernando Alonso	Fernando Alonso	Renault	Resultados
8	Gran Premio do Canadá	Jenson Button	Kimi Räikkönen	Kimi Räikkönen	McLaren-Mercedes	Resultados
9	Gran Premio dos Estados Unidos	Jarno Trulli	Michael Schumacher	Michael Schumacher	Ferrari	Resultados
10	Gran Premio de Francia	Fernando Alonso	Kimi Räikkönen	Fernando Alonso	Renault	Resultados
11	Gran Premio do Reino Unido	Fernando Alonso	Kimi Räikkönen	Juan Pablo Montoya	McLaren-Mercedes	Resultados
12	Gran Premio de Alemaña	Kimi Räikkönen	Kimi Räikkönen	Fernando Alonso	Renault	Resultados
13	Gran Premio de Hungría	Michael Schumacher	Kimi Räikkönen	Kimi Räikkönen	McLaren-Mercedes	Resultados
14	Gran Premio de Turquía	Kimi Räikkönen	Juan Pablo Montoya	Kimi Räikkönen	McLaren-Mercedes	Resultados
15	Gran Premio de Italia	Juan Pablo Montoya	Kimi Räikkönen	Juan Pablo Montoya	McLaren-Mercedes	Resultados
16	Gran Premio de Bélxica	Juan Pablo Montoya	Ralf Schumacher	Kimi Räikkönen	McLaren-Mercedes	Resultados
17	Gran Premio do Brasil	Fernando Alonso	Kimi Räikkönen	Juan Pablo Montoya	McLaren-Mercedes	Resultados
18	Gran Premio do Xapón	Ralf Schumacher	Kimi Räikkönen	Kimi Räikkönen	McLaren-Mercedes	Resultados
19	Gran Premio da China	Fernando Alonso	Kimi Räikkönen	Fernando Alonso	Renault	Resultados

Pilotos

Pos Piloto AUS MAL BHR SMR ESP MON EUR CAN USA(‡) FRA RU ALE HUN TUR ITA BEL BRA XPN CHN Puntos 1 Fernando Alonso 3 1 1 1 2 4 1 Ret NTS 1 2 1 11 2 2 2 3 3 1 133 2 Kimi Räikkönen 8 9 3 Ret 1 1 11† 1 NTS 2 3 Ret 1 1 4 1 2 1 2 112 3 Michael Schumacher Ret 7 Ret 2 Ret 7 5 2 1 3 6 5 2 Ret 10 Ret 4 7 Ret 62 4 Juan Pablo Montoya 6 4 7 5 7 DSC NTS Ret 1 2 Ret 3 1 14† 1 Ret Ret 60 5 Giancarlo Fisichella 1 Ret Ret Ret 5 12 6 Ret NTS 6 4 4 9 4 3 Ret 5 2 4 58 6 Ralf Schumacher 12 5 4 9 4 6 Ret 6 7 8 6 3 12 6 7 8 8 3 45 7 Jarno Trulli 9 2 2 5 3 10 8 Ret NTS 5 9 14† 4 6 5 Ret 13† Ret 15 43 8 Rubens Barrichello 2 Ret 9 Ret 9 8 3 3 2 9 7 10 10 10 12 5 6 11 12 38 9 Jenson Button 11† Ret Ret DSC 10 Ret NTS 4 5 3 5 5 8 3 7 5 8 37 10 Mark Webber 5 Ret 6 7 6 3 Ret 5 NTS 12 11 NC 7 Ret 14 4 NC 4 7 36 11 Nick Heidfeld Ret 3 Ret 6 10 2 2 Ret NTS 14 12 11 6 Ret 28 12 David Coulthard 4 6 8 11 8 Ret 4 7 NTS 10 13 7 Ret 7 15 Ret Ret 6 9 24 13 Felipe Massa 10 10 7 10 11† 9 14 4 NTS Ret 10 8 14 Ret 9 10 11 10 6 11 14 Jacques Villeneuve 13 Ret 11† 4 Ret 11 13 9 NTS 8 14 15 Ret 11 11 6 12 12 10 9 15 Christian Klien 7 8 NTS 8 NTS Ret 15 9 Ret 8 13 9 9 9 5 9 16 Tiago Monteiro 16 12 10 13 12 13 15 10 3 13 17 17 13 15 17 8 Ret 13 11 7 17 Alexander Wurz 3 6 18 Narain Karthikeyan 15 11 Ret 12 13 Ret 16 Ret 4 15 Ret 16 12 14 20 11 15 15 Ret 5 19 Christijan Albers Ret 13 13 Ret Ret 14 17 11 5 Ret 18 13 NC Ret 19 12 14 16 16† 4 20 Pedro de la Rosa 5 4 21 Patrick Friesacher 17 Ret 12 Ret Ret Ret 18 Ret 6 Ret 19 3 22 Antônio Pizzonia 7 15† Ret Ret 13† 2 23 Takuma Sato 14† Ret DSC 12 Ret NTS 11 16 12 8 9 16 Ret 10 DSC Ret 1 24 Vitantonio Liuzzi 8 Ret Ret 9 1 25 Robert Doornbos 18 Ret 13 18 13 Ret 14 14† 0 — Anthony Davidson Ret 0 — Ricardo Zonta NTS 0 Pos Piloto AUS MAL BHR SMR ESP MON EUR CAN USA(‡) FRA RU ALE HUN TUR ITA BEL BRA XPN CHN Puntos

Lenda Cor Resultado Ouro Gañador Prata 2º posto Bronce 3º posto Verde Remata nos puntos Azul Non remata nos puntos Non se califica (NC) Púrpura Non remata (Ret) Vermello Non se califica (NSC) Non se precalifica (NSPC) Negro Descualificado (DSC) Branco Non tomou a saída (NTS) Carreira cancelada (C) Azul claro Prácticas só (PS) Piloto de probas dos venres (PP) (desde 2003 en diante) En branco Non participou nas prácticas (NPP) Excluído (EX) Non chegou (NCG) Negra – Pole Cursiva – Volta rápida † Condutores que non terminaron o Gran Premio, pero se clasificaron ao completar máis do 90% da distancia da carreira ‡ Os pilotos con pneumáticos Michelin tiveron que retirarse do Gran Premio dos Estados Unidos de 2005 antes do inicio da carreira por motivos de seguridade..

Construtores

Pos Construtor Coche nº AUS MAL BHR SMR ESP MON EUR CAN USA(‡) FRA RU ALE HUN TUR ITA BEL BRA XPN CHN Puntos 1 Renault 5 3 1 1 1 2 4 1 Ret NTS 1 2 1 11 2 2 2 3 3 1 191 6 1 Ret Ret Ret 5 12 6 Ret NTS 6 4 4 9 4 3 Ret 5 2 4 2 McLaren-Mercedes 9 8 9 3 Ret 1 1 11 1 NTS 2 3 Ret 1 1 4 1 2 1 2 182 10 6 4 5 3 7 5 7 DSC NTS Ret 1 2 Ret 3 1 14 1 Ret Ret 3 Ferrari 1 Ret 7 Ret 2 Ret 7 5 2 1 3 6 5 2 Ret 10 Ret 4 7 Ret 100 2 2 Ret 9 Ret 9 8 3 3 2 9 7 10 10 10 12 5 6 11 12 4 Toyota 16 9 2 2 5 3 10 8 Ret NTS 5 9 14 4 6 5 Ret 13 Ret 15 88 17 12 5 4 9 4 6 Ret 6 NTS 7 8 6 3 12 6 7 8 8 3 5 Williams-BMW 7 5 Ret 6 7 6 3 Ret 5 NTS 12 11 NC 7 Ret 14 4 NC 4 7 66 8 Ret 3 Ret 6 10 2 2 Ret NTS 14 12 11 6 Ret 7 15 Ret Ret 13 6 BAR-Honda 3 11 Ret Ret DSC EX EX 10 Ret NTS 4 5 3 5 5 8 3 7 5 8 38 4 14 Ret Ret DSC EX EX 12 Ret NTS 11 16 12 8 9 16 Ret 10 DSC Ret 7 RBR-Cosworth 14 4 6 8 11 8 Ret 4 7 NTS 10 13 7 Ret 7 15 Ret Ret 6 9 34 15 7 8 NTS 8 Ret Ret 9 8 NTS Ret 15 9 Ret 8 13 9 9 9 5 8 Sauber-Petronas 11 13 Ret 11 4 Ret 11 13 9 NTS 8 14 15 Ret 11 11 6 12 12 10 20 12 10 10 7 10 11 9 14 4 NTS Ret 10 8 14 Ret 9 10 11 10 6 9 Jordan-Toyota 18 16 12 10 13 12 13 15 10 3 13 17 17 13 15 17 8 Ret 13 11 12 19 15 11 Ret 12 13 Ret 16 Ret 4 15 Ret 16 12 14 20 11 15 15 Ret 10 Minardi-Cosworth 20 17 Ret 12 Ret Ret Ret 18 Ret 6 Ret 19 18 Ret 13 18 13 Ret 14 14 7 21 Ret 13 13 Ret Ret 14 17 11 5 Ret 18 13 NC Ret 19 12 14 16 16 Pos Construtor Coche nº AUS MAL BHR SMR ESP MON EUR CAN USA(‡) FRA RU ALE HUN TUR ITA BEL BRA XPN CHN Puntos

Lenda Cor Resultado Ouro Gañador Prata 2º posto Bronce 3º posto Verde Remata nos puntos Azul Non remata nos puntos Non se califica (NC) Púrpura Non remata (Ret) Vermello Non se califica (NSC) Non se precalifica (NSPC) Negro Descualificado (DSC) Branco Non tomou a saída (NTS) Carreira cancelada (C) Azul claro Prácticas só (PS) Piloto de probas dos venres (PP) (desde 2003 en diante) En branco Non participou nas prácticas (NPP) Excluído (EX) Non chegou (NCG) Negra – Pole Cursiva – Volta rápida † Condutores que non terminaron o Gran Premio, pero se clasificaron ao completar máis do 90% da distancia de carreira.

Cambios na regulación

Durante un tempo existiu posibilidade real de que algúns equipos participaran con tres coches en cada Gran premio. (Menos de 10 equipos, ou 20 coches na grella de saída podería dar lugar a que algúns equipos correran con tres coches, nun termo escuro do Acordo da Concordia). Na primeira carreira da tempada, había dez equipos, Red Bull comprara Jaguar e estaba listo para a carreira de Australia. Minardi, inicialmente recibiu unha autorización permitindolles competir a pesar de que os seus coches non cumprían a nova normativa, foron modificados posteriormente para cumprir o Regulamento de 2005.

Esta tempada estréanse novas regras tendientes a diminuír a velocidade dos automóbiles, reducir os custos dos equipos de Fórmula 1 e de reducir a enorme diferenza entre equipos da tempada anterior. Estes cambios concéntranse en catro aspectos importantes: O sistema de cualificación para as posicións de saída, o motor, os pneumáticos e a aerodinámica:

Sistema de cualificación

Nas primeiras seis carreiras da tempada 2005 utilizouse o novo formato de cualificación, sendo a terceira vez en cinco anos de grandes cambios nas normas de cualificación. Había unha primeira quenda de cualificación o sábado pola tarde, cada piloto tiña dereito a unha volta cronometrada. A orde de partida era o inverso á orde de chegada da carreira precedente. Non había restrición sobre a cantidade de combustible para esta primeira quenda. O resultado desta quenda definía a orde de partida da segunda quenda e, en parte, a posición de partida da carreira.

Unha segunda quenda de clasificación tiña lugar o domingo na mañá, novamente a cada piloto cronometrabaselle unha soa volta. Os pilotos saian en orde inversa ao da posición lograda na primeira quenda de cualificación. A cantidade de combustible a fixaba cada equipo, pero non se podía agregar combustible adicional antes do inicio da carreira da tarde. Os resultados desta quenda de cualificación sumados aos da primeira quenda definian as posicións de partida para a carreira.

A partir das clasificacións do Gran Premio de Europa (en Nürburgring), cambiouse a un novo sistema, mestura dos deste ano e o anterior: a partir deste GP, limitouse a quenda de cualificacións a só 1 volta, o sábado. A orde de saída ségueo determinando o inverso da clasificación da carreira precedente.

Motor

En 2005, os motores son V10, de 3000 cc, sen límite de peso, e debían durar dúas carreiras incluídas as súas quendas de cualificación respectivas e os ensaios de venres e sábado. Se era necesario cambiar o motor antes da primeira quenda de cualificación, o vehículo tiña unha penalización de 10 postos na posición de partida da carreira. Por un cambio de motor entre as quendas de cualificación e a carreira, o vehículo sairá último na grella.

Estímase que cada motor debería circular 1.500 km. Se un piloto non termina unha carreira, pode cambiar de motor sen penalización.

Para as tempadas 2006-2007, os motores dun coche de Fórmula 1 deberían ser V8, 2400 cc, e cun peso limitado a 95 kg. Aínda que non se determina cantas carreiras debería durar este novo motor, había rumores de que deberán durar entre 5 a 6 GPs.

Poderían ser usados motores V10 de 3000 cc os equipos que non puidesen acceder aos novos motores, baixo autorización da FIA, a que determinará as limitacións en potencia e revolucións de motor aplicables a este. Estas limitacións serán cambiadas cada certo tempo (2 ou 3 GPs).

Pneumáticos

Cada equipo terá opción entre tres tipos de pneumáticos para chan seco nas prácticas do venres. Do tipo escollido, terán sete xogos dispoñibles: tres para ensaios do venres, tres para quendas de cualificación e carreira e outro para cambiar en caso de picada ou defecto dos pneumáticos. Este cambio só poderá ser autorizado por un Comisario da FIA, na medida que el considere conveniente.

O cambio a pneumáticos de choiva só poderá realizarse se o director da carreira xunto cos Comisarios de Pista, estímano así conveniente, para non arriscar a integridade dos pilotos, comisarios en pista, técnicos en pista e público presente. Este cambio será autorizado en función da humidade da pista.

Aerodinámica

Este ano na Fórmula 1 o alerón dianteiro será máis alto e máis pequeno que na tempada anterior, e máis próximo ao eixo de gravidade do vehículo. Igualmente redúcese o tamaño dos outros aleróns, diminuíndo así os apoios aerodinámicos.

Un alerón traseiro só pode deformarse 1 grao como máximo, por 1000 N (100 kg) de peso aplicado nel.

A FIA poderá realizar probas de flexibilidade nos aleróns ou outras partes do coche, da forma e momento que estime conveniente.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• formula1.com – resultados oficiais do campionato de pilotos de 2005
• formula1.com – resultados oficiais do campionato de construtores de 2005
• 2005 Formula One season images Consultado en www.motorsport.com o 5 de decembro de 2008