Campionato Mundial de Fórmula 1 de 2003

Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA de 2003
Previo: 2002	Vindeiro: 2004
Índice: Carreiras por país \| Carreiras por tempada

O Campionato Mundial de Fórmula 1 de 2003 foi a tempada número 54 de Fórmula Un da FIA, que se iniciou o 9 de marzo de 2003 e finalizo o 12 de outubro logo de dezaseis carreiras.

A tempada 2003 viu a introdución de novas regulacións destinadas a aumentar a emoción na F1 e para axudar a aliviar as dificultades financeiras dos equipos máis pequenos. Introducíronse as voltas de cualificación como unha forma de que os equipos máis pequenos conseguisen máis tempo en televisión. Só se lles permitiu utilizar un único tipo de pneumático de choiva nas carreiras sobre mollado. Os sistemas de puntuación, tanto para os construtores como para o título de pilotos foron cambiados de 10, 6, 4, 3, 2, 1 para os primeiros seis finalistas en cada carreira a 10, 8, 6, 5, 4, 3, 2, 1 para os primeiros oito finalistas nun intento de facer os campiotanos máis abertos.

Mentres que o Ferrari de Michael Schumacher gañara o campionato de 2002 por 67 puntos sobre o seu compañeiro de equipo Rubens Barrichello, a tempada de 2003 foi moito máis competida. Na tempada 2003, varios pilotos de varios equipos tiñan posibilidades matemáticas de gañar o campionato do mundo. Oito pilotos diferentes gañaron un Gran Premio, entre eles tres gañadores por primeira vez. Kimi Raikkonen, pilotando un McLaren-Mercedes, e Juan Pablo Montoya, pilotando un BMW Williams, tiveron a oportunidade de loitar polo campionato de 2003 ata finais da tempada, con Raikkonen con probabilidades matemáticas na última carreira, o Gran Premio do Xapón. Räikkönen perdeu o campionato con Schumacher por dous puntos, aínda que só gañou unha carreira e Schumacher, seis. Williams e McLaren, desafiaron durante todo o ano a defensa do título de construtores de Ferrari, unha das poucas tempadas onde houbo tres equipos con posibilidades.

Houbo carreiras notables como o caótico Gran Premio do Brasil, que se viu obstaculizado polas condicións dos monzóns, e o GP de Gran Bretaña, onde a pista foi invadida polo sacerdote, agora apartado do sacerdocio Neil Horan, que correu na recta Hangar, cara a formación de coches que ian a 250 km/h, cunha saia verde e con pancartas relixiosas.

Logo de non poder completar a tempada de 2002, debido a dificultades financeiras, o equipo Arrows tiña a súa solicitude de admisión no campionato de 2003, pero foi rexeitada pola FIA antes do comezo da tempada. Non foi dada ningunha razón publicamente pola FIA e os arrows desareceron logo de 25 anos na Fórmula Un.

Pilotos e construtores[editar | editar a fonte]

Os seguintes equipos e pilotos competiron no campionato do mundo de Fórmula Un de 2003.

Equipo	Construtor	Chasis	Motor^†	Rodas	Nº	Pilotos	Carreiras	Piloto de probas
Scuderia Ferrari Marlboro	Ferrari	F2002 F2003-GA	Ferrari 051 Ferrari 052	B	1	Michael Schumacher	Todas	Luca Badoer Felipe Massa
Scuderia Ferrari Marlboro	Ferrari	F2002 F2003-GA	Ferrari 051 Ferrari 052	B	2	Rubens Barrichello	Todas	Luca Badoer Felipe Massa
BMW.WilliamsF1 Team	Williams	FW25	BMW P83	M	3	Juan Pablo Montoya	Todas	Antônio Pizzonia ^[1] Marc Gené ^[2]. Ricardo Sperafico Olivier Beretta
					4	Ralf Schumacher	1–13, 15–16
					4	Marc Gené	14
West McLaren Mercedes	McLaren	MP4-17D	Mercedes FO110M Mercedes FO110P	M	5	David Coulthard	Todas	Alexander Wurz
West McLaren Mercedes	McLaren	MP4-17D	Mercedes FO110M Mercedes FO110P	M	6	Kimi Räikkönen	Todas	Alexander Wurz
Mild Seven Renault F1 Team	Renault	R23 R23B	Renault RS23	M	7	Jarno Trulli	Todas	Allan McNish Franck Montagny ^[3]
Mild Seven Renault F1 Team	Renault	R23 R23B	Renault RS23	M	8	Fernando Alonso	Todas	Allan McNish Franck Montagny ^[3]
Sauber Petronas	Sauber	C22	Petronas 03A	B	9	Nick Heidfeld	Todas	Neel Jani
Sauber Petronas	Sauber	C22	Petronas 03A	B	10	Heinz-Harald Frentzen	Todas	Neel Jani
Jordan Ford	Jordan	EJ13	Ford RS1	B	11	Giancarlo Fisichella	Todas	Zsolt Baumgartner Björn Wirdheim Satoshi Motoyama
					12	Ralph Firman ^[4]	1–12, 15–16
					12	Zsolt Baumgartner	13–14
Jaguar Racing	Jaguar	R4	Cosworth CR-5	M	14	Mark Webber	Todas	Andre Lotterer
					15	Antônio Pizzonia	1–11
					15	Justin Wilson ^[5]	12–16
Lucky Strike BAR Honda	BAR	005	Honda RA003E	B	16	Jacques Villeneuve ^[6]	1–15	Takuma Sato Anthony Davidson
					16	Takuma Sato	16
					17	Jenson Button	Todas
Minardi Cosworth Trust Minardi Cosworth	Minardi	PS03	Cosworth CR-3	B	18	Justin Wilson	1–11	Nicolas Kiesa Matteo Bobbi Gianmaria Bruni
					18	Nicolas Kiesa ^[7]	12–16
					19	Jos Verstappen	Todas
Panasonic Toyota Racing	Toyota	TF103	Toyota RVX-03	M	20	Olivier Panis	Todas	Ricardo Zonta
Panasonic Toyota Racing	Toyota	TF103	Toyota RVX-03	M	21	Cristiano da Matta	Todas	Ricardo Zonta

^† Todos os motores son de 3.0 litros, e configuración V10.

Cambios de pilotos[editar | editar a fonte]

Felipe Massa saíu de Sauber para asumir as funcións de piloto de probas de Ferrari. Jenson Button deixou Renault para tomar o asento de Panis en BAR. Fernando Alonso chega desde o posto de piloto de probas de Renault a piloto titular, en substitución de Jenson Button. Heinz-Harald Frentzen uniuse a Sauber para substituír a Massa. Frentzen pilotara para o equipo arrows parte da tempada 2002, pero se foi despois do Gran Premio de Alemaña. O equipo arrows abandonou varios días despois, e non disputou outro Gran Premio. Takuma Sato abandonou o equipo Jordan para ocupar o lugar como o único piloto de probas de BAR, sendo substituído polo novo piloto Ralph Asinan.

Cambios de equipo[editar | editar a fonte]

Toyota anunciou a mediados da tempada 2002 que os dous pilotos (Mika Salgo e Allan McNish) serían substituídos. Olivier Panis chegou desde BAR e Cristiáno dá Matta chegou do equipo Newman Haas na serie CART. Logo de ser substituído en Toyota, Allan McNish asinou con Renault como piloto de probas. Jaguar substituíu tanto a Eddie Irvine e Pedro de la Rosa. Os seus novos pilotos foron Mark Webber e Antonio Pizzonia. En Minardi, o posto deixado vacante por Webber, foi ocupado por Justin Wilson. Contrato de Alex Yoong con Minardi desde 2002 non foi renovado e foi substituído por Jos Verstappen.

Calendario dos Grandes Premios de Fórmula Un de 2003[editar | editar a fonte]

Rolda	Carreira	Data	Circuíto
1	Gran Premio de Australia	9 de marzo	Melbourne Grand Prix Circuit, Melbourne
2	Gran Premio de Malaisia	23 de marzo	Circuíto Internacional de Sepang, Kuala Lumpur
3	Gran Premio do Brasil	6 de abril	Autódromo José Carlos Pace, São Paulo
4	Gran Premio de San Marino	20 de abril	Autódromo Enzo e Dino Ferrari, Imola
5	Gran Premio de España	4 de maio	Circuíto de Cataluña, Barcelona
6	Gran Premio de Austria	18 de maio	A1-Ring, Spielberg
7	Gran Premio de Mónaco	1 de xuño	Circuíto de Mónaco, Monte Carlo
8	Gran Premio do Canadá	15 de xuño	Circuíto Gilles Villeneuve, Montreal
9	Gran Premio de Europa	29 de xuño	Nürburgring
10	Gran Premio de Francia	6 de xullo	Circuíto de Nevers Magny-Cours, Magny-Cours
11	Gran Premio do Reino Unido	20 de xullo	Circuíto de Silverstone
12	Gran Premio de Alemaña	3 de sgosto	Hockenheimring
13	Gran Premio de Hungría	24 de sgosto	Hungaroring, Budapest
14	Gran Premio de Italia	14 de setembro	Autodromo Nazionale Monza
15	Gran Premio dos Estados Unidos	28 de setembro	Circuíto de Indianápolis
16	Gran Premio do Xapón	12 de outubro	Circuíto de Suzuka

Resultados e clasificacións[editar | editar a fonte]

Grandes Premios[editar | editar a fonte]

Rd.	Gran Premio	Pole Position	Volta rápida	Piloto gañador	Construtor	Resultados
1	Gran Premio de Australia	Michael Schumacher	Kimi Räikkönen	David Coulthard	McLaren-Mercedes	Resultados
2	Gran Premio de Malaisia	Fernando Alonso	Michael Schumacher	Kimi Räikkönen	McLaren-Mercedes	Resultados
3	Gran Premio do Brasil	Rubens Barrichello	Rubens Barrichello	Giancarlo Fisichella	Jordan-Ford	Resultados
4	Gran Premio de San Marino	Michael Schumacher	Michael Schumacher	Michael Schumacher	Ferrari	Resultados
5	Gran Premio de España	Michael Schumacher	Rubens Barrichello	Michael Schumacher	Ferrari	Resultados
6	Gran Premio de Austria	Michael Schumacher	Michael Schumacher	Michael Schumacher	Ferrari	Resultados
7	Gran Premio de Mónaco	Ralf Schumacher	Kimi Räikkönen	Juan Pablo Montoya	Williams-BMW	Resultados
8	Gran Premio do Canadá	Ralf Schumacher	Fernando Alonso	Michael Schumacher	Ferrari	Resultados
9	Gran Premio de Europa	Kimi Räikkönen	Kimi Räikkönen	Ralf Schumacher	Williams-BMW	Resultados
10	Gran Premio de Francia	Ralf Schumacher	Juan Pablo Montoya	Ralf Schumacher	Williams-BMW	Resultados
11	Gran Premio do Reino Unido	Rubens Barrichello	Rubens Barrichello	Rubens Barrichello	Ferrari	Resultados
12	Gran Premio de Alemaña	Juan Pablo Montoya	Juan Pablo Montoya	Juan Pablo Montoya	Williams-BMW	Resultados
13	Gran Premio de Hungría	Fernando Alonso	Juan Pablo Montoya	Fernando Alonso	Renault	Resultados
14	Gran Premio de Italia	Michael Schumacher	Michael Schumacher	Michael Schumacher	Ferrari	Resultados
15	Gran Premio dos Estados Unidos	Kimi Räikkönen	Michael Schumacher	Michael Schumacher	Ferrari	Resultados
16	Gran Premio do Xapón	Rubens Barrichello	Ralf Schumacher	Rubens Barrichello	Ferrari	Resultados

Pilotos[editar | editar a fonte]

Pos	Piloto	AUS	MAL	BRA	SMR	ESP	AUT	MON	CAN	EUR	FRA	RU	ALE	HUN	ITA	USA	XPN	Puntos
1	Michael Schumacher	4	6	Ret	1	1	1	3	1	5	3	4	7	8	1	1	8	93
2	Kimi Räikkönen	3	1	2	2	Ret	2	2	6	Ret	4	3	Ret	2	4	2	2	91
3	Juan Pablo Montoya	2	12	Ret	7	4	Ret	1	3	2	2	2	1	3	2	6	Ret	82
4	Rubens Barrichello	Ret	2	Ret	3	3	3	8	5	3	7	1	Ret	Ret	3	Ret	1	65
5	Ralf Schumacher	8	4	7	4	5	6	4	2	1	1	9	Ret	4		Ret	12	58
6	Fernando Alonso	7	3	3	6	2	Ret	5	4	4	Ret	Ret	4	1	8	Ret	Ret	55
7	David Coulthard	1	Ret	4	5	Ret	5	7	Ret	15^†	5	5	2	5	Ret	Ret	3	51
8	Jarno Trulli	5	5	8	13	Ret	8	6	Ret	Ret	Ret	6	3	7	Ret	4	5	33
9	Jenson Button	10	7	Ret	8	9	4	DNS	Ret	7	Ret	8	8	10	Ret	Ret	4	17
10	Mark Webber	Ret	Ret	9^†	Ret	7	7	Ret	7	6	6	14	11^†	6	7	Ret	11	17
11	Heinz-Harald Frentzen	6	9	5	11	Ret	DNS	Ret	Ret	9	12	12	Ret	Ret	13^†	3	Ret	13
12	Giancarlo Fisichella	12^†	Ret	1	15^†	Ret	Ret	10	Ret	12	Ret	Ret	13^†	Ret	10	7	Ret	12
13	Cristiano da Matta	Ret	11	10	12	6	10	9	11^†	Ret	11	7	6	11	Ret	9	7	10
14	Nick Heidfeld	Ret	8	Ret	10	10	Ret	11	Ret	8	13	17	10	9	9	5	9	6
15	Olivier Panis	Ret	Ret	Ret	9	Ret	Ret	13	8	Ret	8	11	5	Ret	Ret	Ret	10	6
16	Jacques Villeneuve	9	Ret	6	Ret	Ret	12	Ret	Ret	Ret	9	10	9	Ret	6	Ret		6
17	Marc Gené														5			4
18	Takuma Sato																6	3
19	Ralph Firman	Ret	10	Ret	Ret	8	11	12	Ret	11	15	13	Ret			Ret	14	1
20	Justin Wilson	Ret	Ret	Ret	Ret	11	13	Ret	Ret	13	14	16	Ret	Ret	Ret	8	13	1
21	Antônio Pizzonia	13^†	Ret	Ret	14	Ret	9	Ret	10^†	10	10	Ret						0
22	Jos Verstappen	11	13	Ret	Ret	12	Ret	Ret	9	14	16	15	Ret	12	Ret	10	15	0
23	Nicolas Kiesa												12	13	12	11	16	0
24	Zsolt Baumgartner													Ret	11			0
Pos	Piloto	AUS	MAL	BRA	SMR	ESP	AUT	MON	CAN	EUR	FRA	RU	ALE	HUN	ITA	USA	XPN	Puntos

Lenda
Cor	Resultado
Ouro	Gañador
Prata	2º posto
Bronce	3º posto
Verde	Remata nos puntos
Azul	Non remata nos puntos
Azul	Non se califica (NC)
Púrpura	Non remata (Ret)
Vermello	Non se califica (NSC)
Vermello	Non se precalifica (NSPC)
Negro	Descualificado (DSC)
Branco	Non tomou a saída (NTS)
Branco	Carreira cancelada (C)
Azul claro	Prácticas só (PS)
Azul claro	Piloto de probas dos venres (PP) (desde 2003 en diante)
En branco	Non participou nas prácticas (NPP)
	Excluído (EX)
	Non chegou (NCG)

Negra – Pole
Cursiva – Volta rápida
† Condutores que non terminaron o Gran Premio, pero se clasificaron ao completar máis do 90% da distancia de carreira.

Os puntos no Campionato de Pilotos concédense sobre unha base 10-8-6-5-4-3-2-1 para os oito primeiros clasificados de cada carreira.

Construtores[editar | editar a fonte]

Pos	Construtor	Coche nº	AUS	MAL	BRA	SMR	ESP	AUT	MON	CAN	EUR	FRA	RU	ALE	HUN	ITA	USA	XPN	Puntos
1	Ferrari	1	4	6	Ret	1	1	1	3	1	5	3	4	7	8	1	1	8	158
1	Ferrari	2	Ret	2	Ret	3	3	3	8	5	3	7	1	Ret	Ret	3	Ret	1	158
2	Williams-BMW	3	2	12	Ret	7	4	Ret	1	3	2	2	2	1	3	2	6	Ret	144
2	Williams-BMW	4	8	4	7	4	5	6	4	2	1	1	9	Ret	4	5	Ret	12	144
3	McLaren-Mercedes	5	1	Ret	4	5	Ret	5	7	Ret	15	5	5	2	5	Ret	Ret	3	142
3	McLaren-Mercedes	6	3	1	2	2	Ret	2	2	6	Ret	4	3	Ret	2	4	2	2	142
4	Renault	7	5	5	8	13	Ret	8	6	Ret	Ret	Ret	6	3	7	Ret	4	5	88
4	Renault	8	7	3	3	6	2	Ret	5	4	4	Ret	Ret	4	1	8	Ret	Ret	88
5	BAR-Honda	16	9	Ret	6	Ret	Ret	12	Ret	Ret	Ret	9	10	9	Ret	6	Ret	6	26
5	BAR-Honda	17	10	7	Ret	8	9	4	DNS	Ret	7	Ret	8	8	10	Ret	Ret	4	26
6	Sauber-Petronas	9	Ret	8	Ret	10	10	Ret	11	Ret	8	13	17	10	9	9	5	9	19
6	Sauber-Petronas	10	6	9	5	11	Ret	DNS	Ret	Ret	9	12	12	Ret	Ret	13	3	Ret	19
7	Jaguar-Cosworth	14	Ret	Ret	9	Ret	7	7	Ret	7	6	6	14	11	6	7	Ret	11	18
7	Jaguar-Cosworth	15	13	Ret	Ret	14	Ret	9	Ret	10	10	10	Ret	Ret	Ret	Ret	8	13	18
8	Toyota	20	Ret	Ret	Ret	9	Ret	Ret	13	8	Ret	8	11	5	Ret	Ret	Ret	10	16
8	Toyota	21	Ret	11	10	12	6	10	9	11	Ret	11	7	6	11	Ret	9	7	16
9	Jordan-Ford	11	12	Ret	1	15	Ret	Ret	10	Ret	12	Ret	Ret	13	Ret	10	7	Ret	13
9	Jordan-Ford	12	Ret	10	Ret	Ret	8	11	12	Ret	11	15	13	Ret	Ret	11	Ret	14	13
10	Minardi-Cosworth	18	Ret	Ret	Ret	Ret	11	13	Ret	Ret	13	14	16	12	13	12	11	16	0
10	Minardi-Cosworth	19	11	13	Ret	Ret	12	Ret	Ret	9	14	16	15	Ret	12	Ret	10	15	0
Pos	Construtor	Coche nº	AUS	MAL	BRA	SMR	ESP	AUT	MON	CAN	EUR	FRA	RU	ALE	HUN	ITA	USA	XPN	Puntos

Os puntos no Campionato de Construtores concédense sobre unha base 10-8-6-5-4-3-2-1 para os oito primeiros clasificados de cada carreira.

Notas[editar | editar a fonte]

↑ A Pizzonia ofrecéuselle un posto de piloto de probas en Jaguar, pero o rexeitou, e máis tarde volveu a aparecer como piloto de probas de BMW-Williams.
↑ O piloto de Williams Marc Gené suBstituÍu a Ralf Schumacher, en Italia
↑ piloto de probas dunha carreira no ano 2003
↑ Ralph Asinan sufriu lesións como consecuencia dun accidente durante os adestramentos en Hungría. Foi substituído por Zsolt Baumgartner dúas carreiras, antes de regresar a terminar a tempada no EJ13.
↑ Unha vez iniciado a tempada pilotando con Minardi, Justin Wilson uniuse máis tarde ao equipo Jaguar substituindo a Antonio Pizzonia, polo seu baixo rendemento, nas últimas cinco carreiras da tempada.
↑ Tras unha serie de resultados decepcionantes en 2003, Jacques Villeneuve foi substituído en BAR polo piloto de probas Takuma Sato para o GP do Xapón. Villeneuve fichou máis tarde con Renault en 2004 como piloto de probas, en 2005 asinou un contrato de varios anos con Sauber (aínda que foi substituído en 2006).
↑ O danés Nicolas Kiesa fíxose cargo vacante de Wilson en Minardi.