Manuel Díez Sanjurjo
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1870 Burgos |
| Morte | 1941 Madrid |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | española |
| Actividade | |
| Ocupación | enxeñeiro |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua castelá |
Manuel Díez Sanjurjo, nado en Burgos en 1870 e finado en Madrid o 14 de decembro de 1941, foi un enxeñeiro de camiños e arqueólogo castelán, que residiu varios años en Ourense. Foi membro numerario da Real Academia Galega
Traxectoria
Era amigo do grupo de intelectuais que rodeaban a Marcelo Macías no Museo Arqueolóxico Provincial e na Comisión de Monumentos. Foi autor de varios traballos de arqueoloxía.
Ingresou na RAG o 20 de xuño de 1908 a proposta de Florencio Vaamonde, Francisco Tettamancy e Uxío Carré Aldao, pronunciando o discurso "Epílogo de la historia del fuero de Allariz", respondido por Tettamancy.[1]
Obra
- De Clunia a Intercacia según el Itinerario de Antonino, 1917.
Notas
Véxase tamén
Bibliografía
- Couceiro Freijomil, Antonio (1951-54). Diccionario Bio-bibliográfico de Escritores (en castelán) I. Bibliófilos Gallegos. p. 365.
