Pierre-Gilles de Gennes

Pierre-Gilles de Gennes

Biografía
Nacemento	(fr) Pierre-Gilles Robert Yves de Gennes 24 de outubro de 1932 16º distrito de París, Francia
Morte	18 de maio de 2007 (74 anos) Orsay, Francia
Causa da morte	cancro
Lugar de sepultura	Cemitério de Montrouge (pt)
Educación	Lycée Claude-Bernard (en) Lycée Saint-Louis (pt) École Normale Supérieure École de Physique des Houches (en)
Director de tese	Charles Kittel, Francis Perrin e André Herpin (pt)
Actividade
Campo de traballo	Física
Ocupación	físico
Empregador	Universidade de Leiden, Dutch extraordinary professor (en) . Faculdade de Matemática e Ciências Naturais (pt) (1978–) Universidade de Leiden, Lorentz Chair (en) (1978–1978) Collège de France (pt) , catedrático (1971–2007) Instituto Curie Universidade París-Sur Universidade de California, Berkeley École supérieure de physique et de chimie industrielles de la ville de Paris (pt)
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (asociado estranxeiro da Academia Nacional de Ciencias) (1987–) Academia de Ciencias de Rusia Royal Society Academia de Ciências da Austrália (pt) Academia Brasileira de Ciências (pt) Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Academia francesa das ciencias Academia Nacional de Ciências da Ucrânia (pt) Real Academia de Artes e Ciencias dos Países Baixos
Obra
Doutorando	Bernard Cabane, Françoise Brochard-Wyart e Laurence Ramos (en)
Familia
Parella	Françoise Brochard-Wyart
Fillos	Christian de Gennes, Marie-Christine Picard de Gennes, Claire Wyart, Matthieu Wyart, Marc de Gennes
Premios
(1998)  Medalha Eringen (pt) ../... 26+
Descrito pola fonte	Obálky knih, Physicists: Biographical Dictionary (en) , (p.99)

Pierre-Gilles de Gennes, nado en París o 24 de outubro de 1932 e finado en Orsay o 18 de maio de 2007, foi un físico francés.

Traxectoria

Recibiu o Nobel de Física de 1991, polo descubrimento que os métodos desenvolvidos para estudar os fenómenos de orde en sistemas simples poden ser xeneralizados a formas máis complexas da materia, en particular aos cristais líquidos e aos polímeros líquidos. Seus traballos incentivaron diversos estudos relacionados tanto coa Física e a Físico-Química fundamental, como coas ciencias aplicadas.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Perfil no sitio oficial do Nobel de Física 1991 (en inglés)