Takaaki Kajita
Takaaki Kajita | |
---|---|
![]() | |
Nacemento | 9 de marzo de 1959 |
Lugar de nacemento | Higashimatsuyama |
Nacionalidade | Xapón |
Alma máter | Saitama University, Universidade de Toquio e Kawagoe Kōtō Gakkō |
Ocupación | físico, profesor universitario e investigador |
Premios | Premio Nobel de Física, Prêmio Nishina, Asahi Prize, Prêmio Bruno Rossi, Asahi Prize, Orden da Cultura, Fundamental Physics Prize, Julius Wess Prize, Pessoa de Mérito Cultural, Prêmio Panofsky e doutor honoris causa pola Universidade de Padua |
Na rede | |
http://www.ipmu.jp/takaaki-kajita | |
![]() ![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Takaaki Kajita (梶田 隆章 Kajita Takaaki?), nado en Higashimatsuyama o 9 de marzo de 1959, é un físico xaponés, coñecido polos seus experimentos de neutrinos en Kamiokande e no seu sucesor, Super-Kamiokande. En 2015, foi galardoado co Premio Nobel de Física xunto co físico canadense Arthur B. McDonald. O 1 de outubro de 2020, converteuse no presidente do Consello Científico do Xapón.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Kajita estudou na Universidade Saitama, graduándose en 1981. Recibiu o seu doutoramento en 1986 na Universidade de Toquio. Dende 1988, estivo no Instituto para a investigación de raios cósmicos da Universidade de Toquio, onde foi nomeado profesor asistente en 1992 e profesor en 1999.
Converteuse en director do Centro para Neutrinos Cósmicos do Instituto para a Investigación de Raios Cósmicos (ICRR) en 1999. En 2015, traballou no Instituto Kavli de física e matemáticas do universo en Toquio e é director de ICRR.[1]
En 1988, descubriu xunto co equipo de Kamiokande un déficit de neutrinos muónicos nos neutrinos atmosféricos, fenómeno ao cal chamaron "anomalía de neutrinos atmosféricos" e en 1998 describiu as oscilacións de neutrinos.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Geschichte des ICRR, 2012". Arquivado dende o orixinal o 09 de outubro de 2015. Consultado o 6 de outubro de 2015.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
![]() |
A Galipedia ten un portal sobre: Xapón |