John Hasbrouck van Vleck

John Hasbrouck van Vleck
Datos persoais
Nacemento	13 de marzo de 1899
Lugar	Middletown
Falecemento	27 de outubro de 1980
Lugar	Cambridge
Nacionalidade	Estados Unidos de América
Actividade
Campo	matemático, físico, profesor universitario e científico nuclear
Alma máter	Universidade Harvard, Universidade de Wisconsin-Madison e Madison Central High School
Director de tese	Edwin C. Kemble
Premios	Bolsa de estudos Guggenheim, Premio Nobel de Física, Medalla Elliott Cresson, Medalha Lorentz, Medalla Nacional de Ciencia, Premio Memorial Richtmyer, Fellow of the American Physical Society, Prêmio Irving Langmuir e Foreign Member of the Royal Society
[ editar datos en Wikidata ]

John Hasbrouck van Vleck, nado en Middletown (Connecticut) o 13 de marzo de 1899 e finado en Cambridge (Massachusetts) o 27 de outubro de 1980, foi un físico estadounidense, galardoado co Premio Nobel de Física en 1977.

Biografía

Estudou física na Universidade Harvard, e posteriormente, en 1923, ingresou como profesor auxiliar na Universidade de Minnesota. Foi designado profesor de física na Universidade de Wisconsin, onde tivo como alumno a John Bardeen, e finalmente estableceuse en Harvard.

Investigacións científicas

Sexta Conferencia Solvay (1930). John Hasbrouck van Vleck é o terceiro da fila posterior pola dereita, no medio de Yakov Dorfman e Enrico Fermi.

Van Vleck desenvolveu as teorías fundamentais da mecánica cuántica do magnetismo e da vinculación nos complexos do metal.

Vleck participou no Proxecto Manhattan servindo no Comité Científico de Los Álamos en 1943. Este comité decidiu reducir o tamaño da arma nuclear e acelerar a produción da bomba para o seu lanzamento sobre a cidade xaponesa de Hiroshima.

En 1977 foi galardoado co Premio Nobel de Física, xunto con Philip Warren Anderson e Nevill Francis Mott, polas súas investigacións sobre o ferromagnetismo e a supercondutividade.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Páxina web do Instituto Nobel, Premio Nobel de Física 1977 (en inglés).