Nicolaas Bloembergen

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Nicolaas Bloembergen
Nacemento11 de marzo de 1920
Lugar de nacementoDordrecht
Falecemento5 de setembro de 2017
Lugar de falecementoTucson
CausaInsuficiencia cardíaca
NacionalidadeReino dos Países Baixos e Estados Unidos de América
Relixiónateísmo
Alma máterUniversidade de Leiden, Universidade Harvard e Universidade de Utrecht
Ocupaciónfísico, físico teórico e profesor universitario
CónxuxeHuberta Deliana Brink
PremiosBolsa de estudos Guggenheim, Premio Nobel de Física, Medalha Frederic Ives, Medalha Stuart Ballantine, Medalha Lorentz, Prêmio Oliver E. Buckley de Matéria Condensada, Medalha de Honra IEEE, Medalla Nacional de Ciencia, Medalha Dirac, Humboldt Research Fellowship, Prêmio Memorial Morris N. Liebmann IEEE, Fellow of the American Physical Society, doutor honoris causa na Universidade de Laval, Prêmio Humboldt, membro da Optical Society e Bijvoet Medal
Na rede
WikiTree: Bloembergen-23 Find a Grave: 183110200 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Nicolaas Bloembergen, nado en Dordrecht o 11 de marzo de 1920 é un físico neerlandés e nacionalizado estadounidense laureado co Premio Nobel de Física.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Bloembergen matriculouse en 1938 na Universidade de Utrecht para estudar física. Abandonou os Países Baixos, devastados pola segunda guerra mundial en 1945, para realizar estudos de grao na Universidade Harvard. Seis semanas despois da súa chegada, o profesor de Harvard Edward M. Purcell (xunto cos estudantes Torrey e Pound) descubriu a resonancia magnética nuclear. Bloemberg foi contratado para desenvolver a primeira máquina baseada neste principio. En Harvard recibiu clases de J. Schwinger, J. H. van Vleck, e E. C. Kemble.

Realizou unha tese de doutoramento sobre a relaxación magnética nuclear que foi entregada na Universidade de Leiden, pola que obtivo o título de doutor en 1948. Despois dun breve período de investigación posdoutoral con C. J. Gorter nos Países Baixos, incorporouse á Universidade Harvard onde se fixo profesor asociado en 1951. En 1958 conseguiu a cidadanía estadounidense.

Foi galardoado coa Medalla Lorentz en 1978. En 1981 compartiu o Premio Nobel de Física con Arthur Schawlow e Kai Siegbahn polo seu traballo en espectroscopia con láser. Bloemberg e Schawlow investigaron propiedades da materia indetectables sen láser. Ademais, Bloemberg modificara anteriormente o máser de Charles Townes. Pertence ao corpo docente da Universidade de Arizona.

Bloembergen pertence á prolífica liña académica de J. J. Thomson, seguindo os pasos doutros laureados co Premio Nobel, comezando por Lord Rayleigh (Premio Nobel de Física en 1904) e o propio J. J. Thomson (Premio Nobel de Física en 1906), continuando con Ernest Rutherford (Premio Nobel de Química en 1908), Owen Richardson (Premio Nobel de Física en 1928) e rematando co seu mentor Edward Purcell (Premio Nobel de Física en 1952). Entre outras das súas influencias, destacan John van Vleck (Premio Nobel de Física en 1977) e Percy Bridgman (Premio Nobel de Física en 1946).

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]