Johannes Diderik van der Waals

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Johannes van der Waals Premio Nobel
Johannes Diderik van der Waals.jpg
Johannes Diderik van der Waals
Datos persoais
Nacemento23 de novembro de 1837
LugarPaíses Baixos Leiden, Países Baixos
Falecemento8 de marzo de 1923 (85 anos)
LugarPaíses Baixos Ámsterdam, Países Baixos
SoterradoAmsterdam New Eastern Cemetery
ResidenciaPaíses Baixos
NacionalidadeNeerlandés
CónxuxeAnna Magdalena Smit
FillosJacqueline E. van der Waals e Johannes Diderik van der Waals jr.
Actividade
CampoMatemáticas e física
Alma máterUniversidade de Leiden
Director de tesePieter Rijke
Alumnos de teseDiederik Korteweg
Gustav de Vries
Contribucións e premios
Coñecido porForzas de van der Waals
Ecuación de van der Waals
PremiosPremio Nobel de Física en 1910
editar datos en Wikidata ]

Johannes Diderik van der Waals, nados en Leiden, Países Baixos, o 23 de novembro de 1837 e finado en Ámsterdan, Países Baixos, o 8 de marzo de 1923, foi un físico holandés, especialista en Termodinámica. Premio Nobel de Física en 1910.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fillo dun carpinteiro, Johannes Diderik cursou a carreira de mestre de escola e exerceu como tal. Anos despois, dispensado da acreditación en linguas clásicas, estudou na Universidade da súa cidade natal (1862-1865), licenciándose en Matemáticas e Física. Doutorase en Física en 1873. Foi profesor na Universidade de Amsterdam entre 1877 e 1908. Investigou os estados líquido e gasoso da materia. Van der Waals observou que a ecuación de estado dos gases perfectos ou ideais (PV = nRT) supón que as moléculas dun gas non ocupan espazo e máis que non se atraen mutuamente. Mentres, nos gases reais isto non se compre. Para dar conta desta anomalía, van der Waals introduciu correctores e dúas constantes, aplicabeles segundo o gas. Esta reformulación sería denominada ecuación de van der Waals.

Así mesmo hai as forzas de van der Waals, denominación aplicada as forzas de atracción intermoleculares dos gases reais.

Johannes van der Waals recibiu o Premio Nobel de Física en 1910 "polos seus traballos sobre o estado de gases e líquidos".