Yoichiro Nambu

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Yoichiro Nambu
Datos persoais
Nacemento18 de xaneiro de 1921
LugarToquio (Xapón)
Falecemento5 de xullo de 2015
LugarToyonaka
Causainfarto agudo de miocardio
ResidenciaEstados Unidos e o Xapón
NacionalidadeEstadounidense
Actividade
CampoFísica
Alma máterUniversidade de Toquio
Contribucións e premios
PremiosPremio Nobel de Física (2008)
editar datos en Wikidata ]

Yoichiro Nambu (南部 陽一郎 Nanbu Yōichirō?), nado en Toquio o 18 de xaneiro de 1921 e falecido en Osaca o 5 de xullo de 2015, foi un físico estadounidense de orixe xaponesa.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

É famoso por ter proposto a "cor de carga" da cromodinámica cuántica, por ter realizado traballos en principios de ruptura espontánea de simetría electrodébil na física de partículas, e por ter descuberto que o modelo de dobre resonancia podería explicarse coa teoría de cordas da mecánica cuántica, sendo ademais, canda Holger Bech Nielsen, John H. Schwarz e Leonard Susskind, un dos fundadores desta teoría. Foi recoñecido con numerosos premios e honras tales como o Premio Nobel de Física, Premio J. Robert Oppenheimer, a Medalla Nacional de Ciencias dos Estados Unidos, Orde de Cultura do Xapón, a Medalla Max Planck, o Premio Wolf, a Medalla Franklin, a Medalla Dirac ou o Premio Sakurai.

Nambu converteuse inicialmente en profesor de física da Universidade de Osaka en 1950. Tamén foi profesor emérito da Universidade de Chicago.

A Acción Nambu-Goto da teoría de cordas recibe ese nome na honra de Nambu e de Tetsuo Goto. Por outra parte, os bosóns sen masa planteanse na teoría de campos con ruptura espontánea de simetría e denomínanse ás veces bosons Nambu-Goldstone.

O 7 de outubro de 2008 foi galardoado co Premio Nobel de Física polos seus descubrimentos en física subatómica, xunto cos xaponeses Makoto Kobayashi e Toshihide Maskawa.[1][2]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Nobel para tres exploradores de la materia subatómica". El País (en castelán). 2008-10-07. ISSN 1134-6582. Consultado o 2022-03-01. 
  2. La Jornada, ed. (7 de outubro de 2008). "Nobel de Física a investigadores de la “ruptura espontánea de la simetría”" (en español). Consultado o 19 de decembro de 2011. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]