Martin Ryle

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Martin Ryle
Datos persoais
Nacemento27 de setembro de 1918
LugarBrighton
Falecemento14 de outubro de 1984
LugarCambridge
NacionalidadeReino Unido
Actividade
Campoastrónomo, físico, astrofísico e investigador
Alma máterChrist Church College, Trinity College, Bradfield College e Universidade de Oxford
Director de teseJohn Ashworth Ratcliffe
PremiosPremio Nobel de Física, membro da Royal Society, Medalla Real, Medalha Albert A. Michelson, Alexander Popov Gold Medal, Prêmio Holweck, Medalha Hughes, Medalha Henry Draper, Medalha Faraday, Medalla de ouro da Royal Astronomical Society, Medalla Bruce, Prêmio Memorial Morris N. Liebmann IEEE, Royal Society Bakerian Medal, Guthrie Lecture e Knight Bachelor
editar datos en Wikidata ]

Martin Ryle, nado en Brighton en 1918 e finado en Cambridge en 1984, foi un astrónomo británico galardoado co Premio Nobel de Física en 1974 xunto con Antony Hewish, converténdose nos primeiros astrónomos en conseguilo, polos seus traballos sobre radioastronomía e os púlsares.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Naceu o 27 de setembro de 1918 na cidade inglesa de Brighton. Estudou física no Bradfield College e na Universidade de Oxford, onde se licenciou o ano 1939.

En 1952 foi nomeado membro da Royal Society, e en 1966 a Raíña Isabel II do Reino Unido concedeulle o título da Orde do Imperio Británico (sir).

Investigacións científicas[editar | editar a fonte]

Durante a segunda guerra mundial traballou na realización dun equipo de radar no Telecommunications Research Establishment de Swanage de Dorset. En 1945 obtivo unha bolsa para formar parte do Laboratorio Cavendish da Universidade de Cambridge, onde iniciou os seus primeiros traballos no campo dos sinais de radio extraterrestres e no desenvolvemento de telescopios máis avanzados, con utilización dos principios do radar, converténdose nun dos principais impulsores na creación e mellora da interferometría astronómica e da síntese de abertura, que contribuíu a aumentar a calidade dos datos astronómicos en ondas de radio.

Entre 1948 e 1959 simultaneou a súa cátedra de física na Universidade de Cambridge coa dirección do Mullard Radio Astronomy Observatory. Os seus traballos centráronse no estudo das ondas de radio procedentes do Sol ou de estrelas próximas, que levaron ao descubrimento dos quásar. Nestas investigacións Ryle desenvolveu a técnica chamada síntese de abertura, co uso de diversos radiotelescopios instalados a distancias considerables uns dos outros, dispostos de maneira que se puidesen conseguir, polo procedemento interferométrico, resultados idénticos aos dun só aparello xigantesco. Este sistema foi o que facilitou en 1968 o descubrimento do primeiro púlsar.

Martin Ryle faleceu o 14 de outubro de 1984 na súa residencia de Cambridge.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]