Andrea M. Ghez
Andrea Mia Ghez, nada o 16 de xuño de 1965, é unha astrónoma estadounidense profesora no Departamento de Física e Astronomía da UCLA, coñecida polo estudo do centro da galaxia da Vía Láctea.[1] En 2020 converteuse na cuarta muller galardoada co Nobel de Física,[2] premio cuxa metade foi compartida con Reinhard Genzel (a outra metade do premio correspondeulle a Roger Penrose). O Nobel foille outorgado a Ghez e Genzel pola súa descuberta dun obxecto compacto supermasivo, agora recoñecido como un burato negro, no centro da galaxia da Vía Láctea.[3][4]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Ghez naceu na cidade de Nova York, filla de Susanne (Gayton) e Gilbert Ghez.[5][6] O seu pai, de ascendencia xudía, nacera en Roma, nunha familia orixinaria de Tunisia e Frankfurt.[7][8] A súa nai procedía dunha familia irlandesa de North Attleborough, Massachusetts.[9]
Ghez creceu en Chicago e asistiu á University of Chicago Lab School.[10] A chegada á lúa dos programas Apolo foron a inspiración para que Ghez decidise converterse na primeira muller astronauta, meta que obtivo o apoio materno.[astronauta 1][11] O referente feminino que máis a influenciou foi a súa profesora de química no instituto.[12] Ghez comezou os estudos universitarios na área de Matemáticas, pero cambiouse para Física.[13] Conseguiu o seu Bachelor of Science en Física no MIT en 1987 e logrou o título de doutora en 1992 baixo a dirección de Gerry Neugebauer no Instituto Tecnolóxico de California.[14]
Carreira investigadora
[editar | editar a fonte]Na súa carreira investigadora actual fai uso de técnicas de imaxe de alta resolución espacial, como o sistema óptico adaptativo adaptive optics dos telescopios Keck,[15] para estudar rexións de formación de estrelas e o burato negro supermasivo no centro da Vía Láctea, coñecido como Sagittarius A*.[16] Ghez utiliza a cinemática das estrelas preto do centro da Vía Láctea como sonda para investigar esta rexión.[17] A alta resolución dos telescopios Keck[18] supuxo unha mellora significativa no primeiro grande estudo da cinemática do centro da galaxia realizado polo grupo de investigación de Reinhard Genzel.[19]
En 2004 foi elixida membro da Academia Nacional de Ciencias[20] e no ano 2019 foi elixida membro da American Physical Society (APS).[21]
Ghez apareceu nunha longa lista de presentacións audiovisuais. Os documentais foron producidos por organizacións como a BBC, o Discovery Channel, e The History Channel e en 2006 presentouse na cadea de televisión PBS a serie Nova.[22] Foi identificada como unha Heroína da Ciea polo proxecto My Hero Project.[11] No ano 2004 a revista Discover incluína na listaxe das 20 científicas dos Estados Unidos que amosaran un alto nivel de coñecemento* nos seus respectivos campos.[1]
O burato negro no centro da Galaxia (Sgr A*)
[editar | editar a fonte]A través das imaxes con largura de onda infravermella, Ghez e os seus colegas foron capaces de ver a través do po espeso que bloquea a luz visible, e reproducir imaxes do centro da Vía Láctea. Grazas ós 10 metros de apertura do telescopio W.M. Keck e o uso de óptica adaptativa para corrixir a turbulencia na atmosfera, estas imaxes do centro galáctico teñen unha moi alta resolución espacial e fixeron posible seguir as órbitas das estrelas ao redor do burato negro, tamén coñecido como Sagittarius A* ou Sgr A*. Observáronse as órbitas parciais de moitas estrelas que orbitan o burato negro. Unha delas, S2, realizou unha órbita elíptica completa dende que comezaran as observacións no ano 1995. Precisaranse varias décadas máis para documentar as órbitas dalgunhas destas estrelas; estas medidas poderían fornecer dunha forma de comprobar a teoría da relatividade xeral. Unha segunda estrela foi identificada polo seu equipo na UCLA, a S0-102, orbitando o centro da galaxia.[23] Seguindo a terceira lei de Kepler, o equipo de Ghez utilizou o movemento orbital para mostrar que a masa de Sgr A* equivale a 4.1±0.6 milllóns de masas solares (M☉).[24] Posto que o Galactic Center (onde se sitúa o Sgr A*) está un centro de veces máis preto ca M31 (o burato negro supermasivo máis próximo)[25] é agora un dos casos mellor demostrados dun burato negro supermasivo.[26]
En 2020 Ghez compartiu o Premio Nobel de Física con Roger Penrose e Reinhard Genzel polas súas descubertas sobre os buratos negros.[3] Concretamente, Ghez e Genzel gañaron a metade do premio por descubriren o burato negro supermasivo que moi probablemente goberna as órbitas das estrelas no centro da Vía Láctea.[27][28]
Escolma de publicacións
[editar | editar a fonte]- Ghez, Andrea M.; Neugebauer, Gerry & Matthews, K. (1993). "The Multiplicity of T Tauri Stars in the Taurus-Auriga & Ophiuchus-Scorpius Star Forming Regions: A 2.2 micron Imaging Survey" (PDF). Astronomical Journal 106: 2005–2023. Bibcode:1993AJ....106.2005G. doi:10.1086/116782.
- Ghez, Andrea M.; White, Russel J. & Simon, M. (1997). "High Spatial Resolution Imaging of Pre-Main Sequence Binary Stars: Resolving the Relationship Between Disks and Close Companions". Astrophysical Journal 490 (1): 353–367. Bibcode:1997ApJ...490..353G. doi:10.1086/304856.
- Ghez, Andrea M.; Klein, B. L.; Morris, M. & Becklin, E.E. (1998). "High Proper Motions in the Vicinity of Sgr A*: Evidence for a Massive Central Black Hole". Astrophysical Journal 509 (2): 678–686. Bibcode:1998ApJ...509..678G. arXiv:astro-ph/9807210. doi:10.1086/306528.
- Ghez, A. M.; Morris, M.; Becklin, E. E.; Tanner, A. & Kremenek, T. (2000). "The Accelerations of Stars Orbiting the Milky Way's Central Black Hole". Nature 407 (6802): 349–351. Bibcode:2000Natur.407..349G. PMID 11014184. arXiv:astro-ph/0009339. doi:10.1038/35030032.
- Ghez, A. M.; et al. (January 1, 2003). "The First Measurement of Spectral Lines in a Short-Period Star Bound to the Galaxy's Central Black Hole: A Paradox of Youth". Astrophysical Journal Letters (en inglés) 586 (2): L127. Bibcode:2003ApJ...586L.127G. doi:10.1086/374804.
- Ghez, A. M.; et al. (January 1, 2008). "Measuring Distance and Properties of the Milky Way's Central Supermassive Black Hole with Stellar Orbits". Astrophysical Journal (en inglés) 689 (2): 1044–1062. Bibcode:2008ApJ...689.1044G. arXiv:0808.2870. doi:10.1086/592738.
Premios e recoñecementos
[editar | editar a fonte]- Annie J. Cannon Award en Astronomía (1994)[29]
- Premio Packard Fellowship (1996)[30]
- Premio Newton Lacy Pierce en Astronomía, da American Astronomical Society (1998)[29]
- Premio Maria Goeppert-Mayer, da American Physical Society (1999)[31]
- Premio Sackler Prize (2004)[32]
- Premio Escudo de Ouro á Excelencia académica (2004)[33]
- Marc Aaronson Memorial Lectureship (2007)
- MacArthur Fellowship (2008)[34]
- Premio Crafoord en Astronomía (2012)[35]
- Royal Swedish Academy of Sciences (2012)[36]
- Medalla da Royal Society Bakerian (2015)[37]
- Doutoramento Honorario en Ciencias, Universidade de Oxford (2019)[38]
- Membro da American Physical Society (2019)[21]
- Elixida membro da American Astronomical Society (2020)[39]
- Premio Nobel de Física (2020)[3]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ A cita orixinal indica: "I’m definitely a product of the first moon landings," she says. She laughs. "I think I told my mom I wanted to be the first female astronaut". Malia que a primeira muller en permanecer en órbita no espazo no ano 1963 foi a rusa Valentina Tereshkova, hai que ter en conta estas declaracións como referidas ao termo "astronaut" e non "cosmonaut", é dicir unha muller astronauta adestrada pola NASA. Ver diferenzas entre termos na entrada astronauta
- Referencias
- ↑ 1,0 1,1 "20 Young Scientists to Watch". Discover Magazine. Consultado o March 6, 2008.
- ↑ "Facts on the Nobel Prize in Physics". Nobel Foundation. Consultado o 6 de outubro de 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 "Press release: The Nobel Prize in Physics 2020". Nobel Foundation. Consultado o 6 de outubro de 2020.
- ↑ Overbye, Dennis; Taylor, Derrick Bryson (6 de outubro de 2020). "Nobel Prize in Physics Awarded to 3 Scientists for Work on Black Holes - The prize was awarded half to Roger Penrose for showing how black holes could form and half to Reinhard Genzel and Andrea Ghez for discovering a supermassive object at the Milky Way’s center.". The New York Times. Consultado o 6 de outubro de 2020.
- ↑ Yasuda, Anita (2015). Astronomy: Cool Women in Space. Nomad Press. ISBN 978-1619303270 – vía Google Books.
- ↑ Who's who in the West. Marquis-Who's Who. 2004. ISBN 978-0837909356 – vía Google Books.
- ↑ "Gilbert Ghez (1938–2015) – Obituary". www.legacy.com.
- ↑ http://www.mevakshederekh.info/Portals/0/Il_tempo_e_idea/HAZMAN%20VEHARAION%20-%20IL%20TEMPO%20E%20L_IDEA%20Vol%20XXV%202019%20(web).pdf
- ↑ "Oral history interview with Susanne Ghez". www.aaa.si.edu. 25-26 de xaneiro de 2011.
- ↑ "Alumni Award Winners Announced". University of Chicago. May 16, 2013. Arquivado dende o orixinal o 03 de febreiro de 2021. Consultado o 07 de outubro de 2020.
- ↑ 11,0 11,1 Jennifer Lauren Lee. "Science Hero:Andrea Mia Ghez". The My Hero Project. Arquivado dende o orixinal o 05 de xaneiro de 2010. Consultado o 23 de setembro de 2009.
- ↑ Susan Lewis (October 31, 2006). "Galactic Explorer Andrea Ghez". NOVA.
- ↑ Linda Copman. "Zeroing in on Black Holes". W. M. Keck Observatory. Arquivado dende o orixinal o 26 de xullo de 2011. Consultado o 23 de setembro de 2009.
- ↑ "Changing Faces of Astronomy". Science. Arquivado dende o orixinal o 16 de marzo de 2008. Consultado o 20 de marzo de 2008.
- ↑ "Supermassive Black Holes". BBC. Consultado o 20 de marzo de 2008.
- ↑ "Milky Way Monster Stars in Cosmic Reality Show". Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics. Arquivado dende o orixinal o 17 de marzo de 2008. Consultado o 20 de marzo de 2008.
- ↑ "CELT Science Working Group Meeting". celt.ucolick.org. Arquivado dende o orixinal o 20 de agosto de 2007. Consultado o 20 de marzo de 2008.
- ↑ @sciencemusicart.com, Liz Jensen. "UCLA Galactic Center Group". www.astro.ucla.edu. Arquivado dende o orixinal o 11 de outubro de 2020. Consultado o 07 de outubro de 2020.
- ↑ Eckart, A.; Genzel, R. (1996). "Observations of stellar proper motions near the Galactic Centre". Nature 383 (6599): 415–417. Bibcode:1996Natur.383..415E. doi:10.1038/383415a0.
- ↑ "Andrea Ghez Elected to National Academy of Sciences". NASA. Arquivado dende o orixinal o 01 de novembro de 2004. Consultado o March 20, 2004.
- ↑ 21,0 21,1 "APS Fellow Archive". Consultado o 24 de setembro de 2019.
- ↑ "Andrea M. Ghez" (PDF). UCLA. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 07 de xaneiro de 2021. Consultado o 20 de marzo de 2008.
- ↑ Wolpert, Stuart. "UCLA astronomers discover star racing around black hole at center of our galaxy". UCLA Newsroom. Arquivado dende o orixinal o 15 de marzo de 2014. Consultado o October 6, 2012.
- ↑ Ghez, A. M.; Salim, S.; Weinberg, N. N.; Lu, J. R.; Do, T.; Dunn, J. K.; Matthews, K.; Morris, M.; Yelda, S.; Becklin, E. E.; Kremenek, T.; Milosavljevic, M.; Naiman, J. (December 20, 2008). "Measuring Distance and Properties of the Milky Way's Central Supermassive Black Hole with Stellar Orbits". The Astrophysical Journal 689 (2): 1044–1062. Bibcode:2008ApJ...689.1044G. arXiv:0808.2870. doi:10.1086/592738.
- ↑ Eckart, Andreas; Schödel, Rainer; et al. (September 2006). "The Galactic Centre: The Flare Activity of SgrA* and High-Resolution Explorations of Dusty Stars" (PDF). The Messenger (European Southern Observatory) 125: 2–5.
- ↑ "The Supermassive Black Hole at the Galactic Center". www.astro.ucla.edu. Arquivado dende o orixinal o 23 de setembro de 2015. Consultado o 6 de outubro de 2020.
- ↑ "Poster Project, Biographies". www.math.sunysb.edu.
- ↑ "The Nobel Prize in Physics 2020". NobelPrize.org (en inglés). Consultado o 6 de outubro de 2020.
- ↑ 29,0 29,1 "Annie J. Cannon Award in Astronomy". American Astronomical Society. Arquivado dende o orixinal o 28 de febreiro de 2008. Consultado o 20 de marzo de 2008.
- ↑ "Packard Fellows – Sorted by Award Year: 1996". Universidade de Virxinia. Arquivado dende o orixinal o 03 de novembro de 2007. Consultado o 20 de marzo de 2008.
- ↑ "Maria Goeppert Mayer Award". www.aps.org. Arquivado dende o orixinal o 05 de febreiro de 2007. Consultado o 07 de outubro de 2020.
- ↑ "Honors and Awards received by IGPP/UCLA Faculty and Research Staff". UCLA. Arquivado dende o orixinal o 04 de febreiro de 2008. Consultado o 20 de marzo de 2008.
- ↑ "Astronomer Andrea Ghez awarded Gold Shield prize". University of California, Santa Cruz. Arquivado dende o orixinal o 09 de xullo de 2008. Consultado o 20 de marzo de 2008.
- ↑ "UCLA astronomer Andrea Ghez named a 2008 MacArthur Fellow". UCLA. Arquivado dende o orixinal o 24 de setembro de 2008. Consultado o 23 de setembro de 2008.
- ↑ "The Crafoord Prize in Mathematics 2012 and The Crafoord Prize in Astronomy 2012". Crafoord Prize. Arquivado dende o orixinal o 27 de decembro de 2012. Consultado o January 19, 2012.
- ↑ "Newsroom". Arquivado dende o orixinal o 09 de outubro de 2018. Consultado o October 8, 2018.
- ↑ "Andrea Ghez to receive Royal Society's Bakerian Medal".
- ↑ "Honorary degree recipients for 2019 announced". The University of Oxford. Consultado o June 26, 2019.
- ↑ "AAS Fellows". AAS. Consultado o 28 de setembro de 2020.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- páxina persoal no sitio web da UCLA (en inglés)
- Andrea Ghez, Astronomy / UCLA Spotlight
- UCLA Faculty Research Lecture: Unveiling a Black Hole at the Center of the Milky Way(en inglés)
- Finkbeiner, Ann (20 de marzo de 2013). "As an early adopter of astronomical technology, Andrea Ghez is revealing secrets about the giant black hole at the Galaxy's centre". Nature 495 (7441): 296–298. Bibcode:2013Natur.495..296F. PMID 23518544. doi:10.1038/495296a. (en inglés)