Arthur Compton
Arthur Holly Compton, nado en Wooster (Ohio) o 10 de setembro de 1892 e finado en Berkeley (California) o 15 de marzo de 1962, foi un físico estadounidense galardoado co Premio Nobel de Física en 1927.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Compton naceu en Wooster (Ohio) e estudou no Wooster College e na Universidade de Princeton. En 1923 foi profesor de física na Universidade de Chicago. Durante a súa estancia nesta universidade, Compton dirixiu o laboratorio no que se produciu a primeira reacción nuclear en cadea, o que provocou que tivese un papel relevante no Proxecto Manhattan, a investigación que desenvolveu a primeira bomba atómica.
Desde 1945 ata 1953 Compton foi reitor da Universidade de Washington e logo de 1954 foi catedrático de Filosofía Natural.
Investigacións científicas[editar | editar a fonte]
Os seus estudos dos raios X leváronlle a descubrir en 1922 o denominado efecto Compton. O efecto Compton é o cambio de lonxitude de onda da radiación electromagnética de alta enerxía ao ser difundida polos electróns. O descubrimento deste efecto confirmou que a radiación electromagnética ten propiedades tanto de onda como de partículas, un principio central da teoría cuántica.
Polo seu descubrimento do efecto Compton e pola súa investigación dos raios cósmicos e da reflexión, a polarización e os espectros dos raios X compartiu o Premio Nobel de Física de 1927 co físico británico Charles Wilson.
Recoñecementos[editar | editar a fonte]
Na súa honra, así como no do seu irmán Karl Taylor Compton, bautizouse ao cráter "Compton" da Lúa así como o asteroide "(52337) Compton", descuberto o 2 de setembro de 1992 por Freimut Börngen e Lutz D. Schmadel.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
| Control de autoridades |
|
|---|
