Carl David Anderson

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Carl David Anderson
Datos persoais
Nacemento3 de setembro de 1905
LugarNova York
Falecemento11 de xaneiro de 1991
LugarSan Marino, California
SoterradoForest Lawn Memorial Park
Nacionalidadeestadounidense
CónxuxeElvira Lorena Bergman
Actividade
Campofísica
Alma máterInstituto Tecnolóxico de California
Director de teseWilliam Ralph Smythe e Robert Andrews Millikan
Contribucións e premios
PremiosPremio Nobel de Física (1936)
editar datos en Wikidata ]
Carl David Anderson na procura dos mesons

Carl David Anderson, nado en Nova York o 3 de setembro de 1905 e finado en San Marino (California) o 11 de xaneiro de 1991, foi un físico estadounidense.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Era fillo de emigrantes de orixe sueca. Estudou física e enxeñería no Instituto Tecnolóxico de California, obtendo o seu Bachelor of Sciences en 1927 e doutorándose en 1930. Posteriormente, en 1939, foi catedrático do departamento de Física en devandita Universidade.

Pronto destacou polos seus traballos de investigación sobre os fotoelectróns producidos por raios X, a radiación cósmica -en colaboración con Robert Andrews Millikan -, os raios gamma e a radioactividade inducida. Fotografando os rastros de raios cósmicos na cámara de ionización, descubriu en 1932 unha partícula que bautizou co nome de positrón, chamada tamén electrón positivo por ter a mesma carga positiva que un protón e a mesma masa que un electrón, e cuxa existencia fora predita uns anos antes por Paul Adrien Maurice Dirac.

En 1938 descubriu outra importante partícula elemental relacionada cos raios cósmicos, o mesón (chamado agora mesón ý), previsto xa por Hideki Yukawa en 1935. En 1950 achegou probas da existencia de partículas V cargadas e neutras.

Polo seu descubrimento do positrón outorgóuselle o Premio Nobel de Física en 1936, compartido con Victor Franz Hess.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]