Saltar ao contido

Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1988

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Competición deportivaCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1988
Imaxe
TipoFórmula 1 Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
OrganizadorFederación Internacional do Automóbil Editar o valor en Wikidata
Número de participantes36 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
Intervalo de tempo3 de abril de 1988 – 13 de novembro de 1988 Editar o valor en Wikidata
Número de edición39  (1988) Editar o valor en Wikidata
Competición

Campionato do Mundo de pilotos de Fórmula 1 Ayrton Senna
Campionato do Mundo de Construtores McLaren
Editar o valor en Wikidata
Datos estatísticos
Carreires16 Editar o valor en Wikidata

1987 Editar o valor en Wikidata
1989Editar o valor en Wikidata
O tricampión do mundo Ayrton Senna gañou o seu primeiro título en 1988.
Ayrton Senna gañou o seu primeiro campionato mundial na súa primeira tempada en McLaren.
Nun ano dominado por McLaren, Alain Prost foi derrotado polo seu compañeiro de equipo.
Gerhard Berger rematou terceiro no campionato mundial de pilotos, e Ferrari foi subcampión no Campionato de Construtores, pero ambos estaban moi por detrás de McLaren e os seus pilotos

O Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1988 foi a 39ª tempada de Fórmula 1 organizada pola Fédération Internationale de l'Automobile (FIA), e a 31ª Copa Internacional de Construtores de F1. O campionato contou con dezaseis Grandes Premios que se iniciaron o 3 de abril e finalizaron o 13 de novembro. O Campionato Mundial de pilotos gañouno Ayrton Senna, e o Campionato Mundial de Construtores gañouno facilmente o equipo McLaren-Honda. Alain Prost terminou como segundo clasificado aínda que no total logrou máis puntos que Senna porque só contaban os 11 mellores resultados. Senna gañou oito carreiras e Prost sete, establecendo McLaren unha marca de 15 carreiras gañadas nunha tempada de 16 carreiras, que só foi igualada en tempadas con máis carreiras. Ferrari e Gerhard Berger terminou terceiro no campionato de pilotos. A tempada de Ferrari viuse empanada pola morte do seu fundador Enzo Ferrari. O equipo fixo con todo un emocionante dobrete na súa carreira de casa en Italia, impedíndolle a McLaren facer unha tempada perfecta.

Incriblemente, nas 14 carreiras que terminou Alain Prost en 1988 logrou sete vitorias e sete segundos lugares, pero, non foron suficientes para gañar o campionato. As súas vitorias totais igualaron a marca que só el mesmo igualara en 1984 (Jim Clark gañara 7 carreiras en 1963), cando tamén perdera o campionato do mundo entón en McLaren co seu compañeiro de equipo Niki Lauda. Con todo a diferenza lograda por Lauda, que logrou 5 vitorias, fora nos puntos totais que lle deron o seu 3º campionato, a marca de máis vitorias agora pertencía a Senna que terminou con oito vitorias. Senna tamén estableceu a marca de poles nunha soa tempada logrando o tempo máis rápido en trece ocasións durante o ano, terminou a tempada con 29 poles no total da súa carreira, só catro detrás da marca en poder do gran Jim Clark.

En Adelaida, o presidente da FOCA Bernie Ecclestone, resumiu a tempada dicindo que en realidade o que fixera McLaren non era nada máis que o seu traballo profesional habitual e que en realidade non fixera nada excepcional. Co turbo Honda tiñan claramente os mellores motores, e en Senna e Prost tiñan os dous mellores pilotos. O problema era que case todos os demais equipos estaban moi por baixo da media e os McLaren raramente foron desafiados.

Mentres que McLaren-Honda dominou a tempada 1988 da Fórmula Un como ninguén fixera antes, as regras da FIA de limitar o soprado do turbo nos coches e o tamaño do tanque de combustible tivo o efecto desexado de levar os coches atmosféricos á contenda. Isto demostrouse coa saída en primeira fila de Nigel Mansell no Brasil e Hungría, así como con tres 2º e oito 3º postos dos coches non-turbo, e en todas as ocasións que un coche non turbo terminou no podio, os únicos coches en acabar por diante deles foron os McLaren-Honda.

Pilotos e construtores

[editar | editar a fonte]

Lista completa de pilotos e construtores no campionato mundial de 1988

Equipo Construtor Chasis Motor Pneum. Pilotos Probadores
Camel Team Lotus Honda Lotus 100T Honda RA168E 1.5 V6T G 1 Nelson Piquet Martin Donnelly
2 Satoru Nakajima
Tyrrell Racing Organisation Tyrrell 017 Ford Cosworth DFZ 3.5 V8 G 3 Jonathan Palmer n/a
4 Julian Bailey
Canon Williams Team Williams FW12 Judd CV 3.5 V8 G 5 Nigel Mansell Francia Jean-Louis Schlesser
Martin Brundle
Francia Jean-Louis Schlesser
6 Italia Riccardo Patrese
Alemaña West Zakspeed Racing Zakspeed 881 Zakspeed 1500/4 1.5 L4T G 9 Italia Piercarlo Ghinzani Alemaña Christian Danner
10 Alemaña Bernd Schneider
Honda Marlboro McLaren McLaren MP4/4 Honda RA168E 1.5 V6T G 11 Ayrton Senna Italia Emanuele Pirro
12 Francia Alain Prost
Francia Automobiles Gonfaronaise Sportive AGS JH22
JH23
Ford Cosworth DFZ 3.5 V8 G 14 Francia Philippe Streiff n/a
Leyton House March Racing Team March 881 Judd CV 3.5 V8 G 15 Mauricio Gugelmin n/a
16 Italia Ivan Capelli
USF&G Arrows Megatron Arrows A10B Megatron M12/13 1.5 L4T G 17 Derek Warwick n/a
18 Eddie Cheever
Benetton Formula Ltd Benetton B188 Ford Cosworth DFR 3.5 V8 G 19 Italia Alessandro Nannini Johnny Dumfries
Australia Gary Brabham
20 Bélxica Thierry Boutsen
Italia Osella Squadra Corse Osella FA1I
FA1L
Osella 890T 1.5 V8T G 21 Italia Nicola Larini n/a
Alemaña Rial Racing Rial ARC1 Ford Cosworth DFZ 3.5 V8 G 22 Italia Andrea de Cesaris n/a
Italia Lois Minardi Team SpA Minardi M188 Ford Cosworth DFZ 3.5 V8 G 23 España Adrián Campos Italia Pierluigi Martini
Italia Pierluigi Martini
24 España Luis Perez-Sala
Francia Ligier Loto Ligier JS31 Judd CV 3.5 V8 G 25 Francia René Arnoux
26 Stefan Johansson
Italia Scuderia Ferrari SpA SEFAC Ferrari F187/88C Ferrari 033E 1.5 V6T G 27 Italia Michele Alboreto Roberto Moreno
Italia Gianni Morbidelli
Italia Dario Benuzzi
28 Austria Gerhard Berger
Francia Larrousse Calmels Lola LC88 Ford Cosworth DFZ 3.5 V8 G 29 Francia Yannick Dalmas n/a
Francia Pierre-Henri Raphanel
Aguri Suzuki
30 Francia Philippe Alliot
Italia Coloni SpA Coloni FC188
FC188B
Ford Cosworth DFZ 3.5 V8 G 31 Italia Gabriele Tarquini n/a
Italia EuroBrun Racing EuroBrun ER188 Ford Cosworth DFZ 3.5 V8 G 32 Oscar Larrauri n/a
33 Italia Stefano Modena
Italia BMS Scuderia Italia Dallara 188 Ford Cosworth DFZ 3.5 V8 G 36 Italia Alex Caffi n/a

Calendario de Grandes Premios

[editar | editar a fonte]
Rolda Carreira Data Circuíto Pole position Volta rápida Gañador Construtor Resultados
1 Gran Premio do Brasil 3 de abril Jacarepaguá Ayrton Senna Austria Gerhard Berger Francia Alain Prost McLaren-Honda Resultados
2 Gran Premio de San Marino 1 de maio Imola Ayrton Senna Francia Alain Prost Ayrton Senna McLaren-Honda Resultados
3 Gran Premio de Mónaco 15 de maio Mónaco Ayrton Senna Ayrton Senna Francia Alain Prost McLaren-Honda Resultados
4 Gran Premio de México 29 de maio Hermanos Rodríguez Ayrton Senna Francia Alain Prost Francia Alain Prost McLaren-Honda Resultados
5 Gran Premio do Canadá 12 de xuño Circuíto Gilles Villeneuve Ayrton Senna Ayrton Senna Ayrton Senna McLaren-Honda Resultados
6 Gran Premio de Detroit 19 de xuño Detroit Ayrton Senna Francia Alain Prost Ayrton Senna McLaren-Honda Resultados
7 Francia Gran Premio de Francia 3 de xullo Circuíto Paul Ricard Francia Alain Prost Francia Alain Prost Francia Alain Prost McLaren-Honda Resultados
8 Gran Premio do Reino Unido 10 de xullo Silverstone Austria Gerhard Berger Nigel Mansell Ayrton Senna McLaren-Honda Resultados
9 Alemaña Gran Premio de Alemaña 24 de xullo Hockenheimring Ayrton Senna Italia Alessandro Nannini Ayrton Senna McLaren-Honda Resultados
10 Hungría Gran Premio de Hungría 7 de agosto Hungaroring Ayrton Senna Francia Alain Prost Ayrton Senna McLaren-Honda Resultados
11 Bélxica Gran Premio de Bélxica 28 de agosto Spa-Francorchamps Ayrton Senna Austria Gerhard Berger Ayrton Senna McLaren-Honda Resultados
12 Italia Gran Premio de Italia 11 de setembro Monza Ayrton Senna Italia Michele Alboreto Austria Gerhard Berger Ferrari Resultados
13 Portugal Gran Premio de Portugal 25 de setembro Estoril Francia Alain Prost Austria Gerhard Berger Francia Alain Prost McLaren-Honda Resultados
14 España Gran Premio de España 2 de outubro Xerez Ayrton Senna Francia Alain Prost Francia Alain Prost McLaren-Honda Resultados
15 Gran Premio do Xapón 30 de outubro Suzuka Ayrton Senna Ayrton Senna Ayrton Senna McLaren-Honda Resultados
16 Australia Gran Premio de Australia 13 de novembro Adelaida Ayrton Senna Francia Alain Prost Francia Alain Prost McLaren-Honda Resultados

Clasificación do Mundial de Pilotos de 1988

[editar | editar a fonte]
Pos Piloto BRA
SMR
MON
MEX
CAN
DET
FRA
Francia
GBR
ALE
Alemaña
HUN
Hungría
BEL
Bélxica
ITA
Italia
POR
Portugal
ESP
España
XPN
AUS
Australia
Puntos[1]
1 Ayrton Senna DSC 1 Ret 2 1 1 2 1 1 1 1 10 6 4 1 2 90 (94)*
2 Francia Alain Prost 1 2 1 1 2 2 1 Ret 2 2 2 Ret 1 1 2 1 87 (105)*
3 Austria Gerhard Berger 2 5 2 3 Ret Ret 4 9 3 4 Ret 1 Ret 6 4 Ret 41
4 Bélxica Thierry Boutsen 7 4 8 8 3 3 Ret Ret 6 3 DSC 6 3 9 3 5 27
5 Italia Michele Alboreto 5 18 3 4 Ret Ret 3 17 4 Ret Ret 2 5 Ret 11 Ret 24
6 Nelson Piquet 3 3 Ret Ret 4 Ret 5 5 Ret 8 4 Ret Ret 8 Ret 3 22
7 Italia Ivan Capelli Ret Ret 10 16 5 NTS 9 Ret 5 Ret 3 5 2 Ret Ret 6 17
8 Derek Warwick 4 9 4 5 7 Ret Ret 6 7 Ret 5 4 4 Ret Ret Ret 17
9 Nigel Mansell Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 2 Ret Ret Ret 2 Ret Ret 12
10 Italia Alessandro Nannini Ret 6 Ret 7 Ret Ret 6 3 18 Ret DSC 9 Ret 3 5 Ret 12
11 Italia Riccardo Patrese Ret 13 6 Ret Ret Ret Ret 8 Ret 6 Ret 7 Ret 5 6 4 8
12 Eddie Cheever 8 7 Ret 6 Ret Ret 11 7 10 Ret 6 3 Ret Ret Ret Ret 6
13 Maurício Gugelmin Ret 15 Ret Ret Ret Ret 8 4 8 5 Ret 8 Ret 7 10 Ret 5
14 Jonathan Palmer Ret 14 5 NSC 6 5 Ret Ret 11 Ret 12 NSC Ret Ret 12 Ret 5
15 Italia Andrea de Cesaris Ret Ret Ret Ret 9 4 10 Ret 13 Ret Ret Ret Ret Ret Ret 8 3
16 Satoru Nakajima 6 8 NSC Ret 11 NSC 7 10 9 7 Ret Ret Ret Ret 7 Ret 1
17 Italia Pierluigi Martini 6 15 15 NSC Ret NSC Ret Ret Ret 13 7 1
Francia Yannick Dalmas Ret 12 7 9 NSC 7 13 13 19 9 Ret Ret Ret 11 0
Italia Alex Caffi NSCP Ret Ret Ret NSCP 8 12 11 15 Ret 8 Ret 7 10 Ret Ret 0
Martin Brundle 7 0
Francia Philippe Streiff Ret 10 Ret 12 Ret Ret Ret Ret Ret Ret 10 Ret 9 Ret 8 11 0
España Luis Perez-Sala Ret 11 Ret 11 13 Ret NC Ret NSC 10 NSC Ret 8 12 15 Ret 0
Italia Gabriele Tarquini Ret Ret Ret 14 8 NSC NSCP NSCP NSCP 13 Ret NSC 11 NSCP NSCP NSC 0
Francia Philippe Alliot Ret 17 Ret Ret 10 Ret Ret 14 Ret 12 9 Ret Ret 14 9 10 0
Stefan Johansson 9 NSC Ret 10 Ret Ret NSC NSC NSC Ret 11 NSC Ret Ret NSC 9 0
Julian Bailey NSC Ret NSC NSC Ret 9 NSC 16 NSC NSC NSC 12 NSC NSC 14 NSC 0
Italia Nicola Larini NSC EX 9 NSC NSC Ret Ret 19 Ret NSCP Ret Ret 12 Ret Ret NSCP 0
Francia René Arnoux Ret NSC Ret Ret Ret Ret NSC 18 17 Ret Ret 13 10 Ret 17 Ret 0
Italia Stefano Modena Ret NC DSC DSC 12 Ret 14 12 Ret 11 NSC NSC NSC 13 NSC Ret 0
Francia Jean-Louis Schlesser 11 0
Alemaña Bernd Schneider NSC NSC NSC Ret NSC NSC Ret NSC 12 NSC 13 Ret NSC NSC Ret NSC 0
Oscar Larrauri Ret NSC Ret 13 Ret Ret Ret NSC 16 NSC NSCP NSCP NSCP NSC NSC Ret 0
Italia Piercarlo Ghinzani NSC Ret Ret 15 14 NSC EX NSC 14 NSC Ret Ret NSC NSC NSC Ret 0
España Adrián Campos Ret 16 NSC NSC NSC 0
Aguri Suzuki 16 0
Francia Pierre-Henri Raphanel NSC 0
Pos Piloto BRA
SMR
MON
MEX
CAN
DET
FRA
Francia
GBR
ALE
Alemaña
HUN
Hungría
BEL
Bélxica
ITA
Italia
POR
Portugal
ESP
España
XPN
AUS
Australia
Puntos
Lenda
Cor Resultado
Ouro Gañador
Prata 2º posto
Bronce 3º posto
Verde Remata nos puntos
Azul Non remata nos puntos
Non se califica (NC)
Púrpura Non remata (Ret)
Vermello Non se califica (NSC)
Non se precalifica (NSPC)
Negro Descualificado (DSC)
Branco Non tomou a saída (NTS)
Carreira cancelada (C)
Azul claro Prácticas só (PS)
Piloto de probas dos venres (PP)
(desde 2003 en diante)
En branco Non participou nas prácticas (NPP)
Excluído (EX)
Non chegou (NCG)

Negra – Pole
Cursiva – Volta rápida
† Condutores que non terminaron o Gran Premio, pero se clasificaron ao completar máis do 90% da distancia de carreira.

  • Só os 11 mellores resultados contan para o Campionato. Prost logrou 105 puntos durante o ano, pero só 87 puntos foron tidos en conta para o campionato. Senna logrou 94 puntos, con 90 puntos validos para o campionato. Así, Senna converteuse no Campión do Mundo, a pesar de que non tivese unha puntuación maior de puntos durante o transcurso do ano.
Posto Piloto Número Pais Puntos[1] Gañados Podios Poles
1 Ayrton Senna 12 Brasil 90 (94) 8 11 13
2 Francia Alain Prost 11 Francia 87 (105) 7 14 2
3 Austria Gerhard Berger 28 Austria 41 1 5 1
4 Bélxica Thierry Boutsen 20 Bélxica 27 5
5 Italia Michele Alboreto 27 Italia 24 3
6 Nelson Piquet 1 Brasil 22 3
7 Italia Ivan Capelli 16 Italia 17 2
8 Derek Warwick 17 Reino Unido 17
9 Nigel Mansell 5 Reino Unido 12 2
10 Italia Alessandro Nannini 19 Italia 12 2
11 Italia Riccardo Patrese 6 Italia 8
12 Eddie Cheever 18 USA 6 1
13 Mauricio Gugelmin 15 Brasil 5
14 Jonathan Palmer 3 Reino Unido 5
15 Italia Andrea de Cesaris 22 Italia 3
16 Satoru Nakajima 2 Xapón 1
17 Italia Pierluigi Martini 23 Italia 1
18 Francia Yannick Dalmas 29 Francia 0
19 Italia Alex Caffi 36 Italia 0
20 Martin Brundle 5 Reino Unido 0
21 Francia Philippe Streiff 14 Francia 0
22 España Luis Perez-Sala 24 España 0
23 Italia Gabriele Tarquini 31 Italia 0
24 Francia Philippe Alliot 30 Francia 0
25 Stefan Johansson 26 Suecia 0
26 Julian Bailey 4 Reino Unido 0
27 Italia Nicola Larini 21 Italia 0
28 Francia René Arnoux 25 Francia 0
29 Italia Stefano Modena 33 Italia 0
30 Francia Jean-Louis Schlesser 5 Francia 0
31 Alemaña Bernd Schneider 10 Alemaña 0
32 Oscar Larrauri 32 Arxentina 0
33 Italia Piercarlo Ghinzani 9 Italia 0
34 España Adrián Campos 23 España 0
35 Aguri Suzuki 29 Xapón 0
Francia Pierre-Henri Raphanel 29 Francia 0

Clasificación do Mundial de Construtores de 1988

[editar | editar a fonte]
Pos Construtor Coche
BRA
SMR
MON
MEX
CAN
DET
FRA
Francia
GBR
ALE
Alemaña
HUN
Hungría
BEL
Bélxica
ITA
Italia
POR
Portugal
ESP
España
XPN
AUS
Australia
Puntos
1 McLaren-Honda 11 1 2 1 1 2 2 1 Ret 2 2 2 Ret 1 1 2 1 199
12 DSC 1 Ret 2 1 1 2 1 1 1 1 10 6 4 1 2
2 Italia Ferrari 27 5 18 3 4 Ret Ret 3 17 4 Ret Ret 2 5 Ret 11 Ret 65
28 2 5 2 3 Ret Ret 4 9 3 4 Ret 1 Ret 6 4 Ret
3 Benetton-Ford 19 Ret 6 Ret 7 Ret Ret 6 3 18 Ret DSC 9 Ret 3 5 Ret 39
20 7 4 8 8 3 3 Ret Ret 6 3 DSC 6 3 9 3 5
4 Lotus-Honda 1 3 3 Ret Ret 4 Ret 5 5 Ret 8 4 Ret Ret 8 Ret 3 23
2 6 8 NSC Ret 11 NSC 7 10 9 7 Ret Ret Ret Ret 7 Ret
5 Arrows-Megatron 17 4 9 4 5 7 Ret Ret 6 7 Ret 5 4 4 Ret Ret Ret 23
18 8 7 Ret 6 Ret Ret 11 7 10 Ret 6 3 Ret Ret Ret Ret
6 March-Judd 15 Ret 15 Ret Ret Ret Ret 8 4 8 5 Ret 8 Ret 7 10 Ret 22
16 Ret Ret 10 16 5 NTS 9 Ret 5 Ret 3 5 2 Ret Ret 6
7 Williams-Judd 5 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 2 Ret Ret 7 11 Ret 2 Ret Ret 20
6 Ret 13 6 Ret Ret Ret Ret 8 Ret 6 Ret 7 Ret 5 6 4
8 Tyrrell-Ford 3 Ret 14 5 NSC 6 5 Ret Ret 11 Ret 12 NSC Ret Ret 12 Ret 5
4 NSC Ret NSC NSC Ret 9 NSC 16 NSC NSC NSC 12 NSC NSC 14 NSC
9 Alemaña Rial-Ford 22 Ret Ret Ret Ret 9 4 10 Ret 13 Ret Ret Ret Ret Ret Ret 8 3
10 Italia Minardi-Ford 23 Ret 16 NSC NSC NSC 6 15 15 NSC Ret NSC Ret Ret Ret 13 7 1
24 Ret 11 Ret 11 13 Ret NC Ret NSC 10 NSC Ret 8 12 15 Ret
Lola-Ford 29 Ret 12 7 9 NSC 7 13 13 19 9 Ret Ret Ret 11 16 NSC 0
30 Ret 17 Ret Ret 10 Ret Ret 14 Ret 12 9 Ret Ret 14 9 10
Italia Dallara-Ford 36 NSCP Ret Ret Ret NSCP 8 12 11 15 Ret 8 Ret 7 10 Ret Ret 0
Francia AGS-Ford 14 Ret 10 Ret 12 Ret Ret Ret Ret Ret Ret 10 Ret 9 Ret 8 11 0
Italia Coloni-Ford 31 Ret Ret Ret 14 8 NSC NSCP NSCP NSCP 13 Ret NSC 11 NSCP NSCP NSC 0
Francia Ligier-Judd 25 Ret NSC Ret Ret Ret Ret NSC 18 17 Ret Ret 13 10 Ret 17 Ret 0
26 9 NSC Ret 10 Ret Ret NSC NSC NSC Ret 11 NSC Ret Ret NSC 9
Italia Osella-Alfa Romeo 21 NSC EX 9 NSC NSC Ret Ret 19 Ret NSCP Ret Ret 12 Ret Ret NSCP 0
Italia EuroBrun-Ford 32 Ret NSC Ret 13 Ret Ret Ret NSC 16 NSC NSCP NSCP NSCP NSC NSC Ret 0
33 Ret NC DSC DSC 12 Ret 14 12 Ret 11 NSC NSC NSC 13 NSC Ret
Alemaña Zakspeed 9 NSC Ret Ret 15 14 NSC EX NSC 14 NSC Ret Ret NSC NSC NSC Ret 0
10 NSC NSC NSC Ret NSC NSC Ret NSC 12 NSC 13 Ret NSC NSC Ret NSC
Pos Construtor Car
no.
BRA
SMR
MON
MEX
CAN
DET
FRA
Francia
GBR
ALE
Alemaña
HUN
Hungría
BEL
Bélxica
ITA
Italia
POR
Portugal
ESP
España
XPN
AUS
Australia
Puntos
  1. 1,0 1,1 Só os 11 mellores resultados contan para o Campionato. Os números sen paréntese son os puntos do Campionato; os números entre paréntese representan o total de puntos anotados

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]