McLaren
| |
| Nome completo | McLaren F1 Team |
|---|---|
| Bandeira coa que compite | .svg){kind=small} Reino Unido
|
| Base en | McLaren Technology Centre Woking, Surrey, Reino Unido 51°20′45″N 0°32′52″O / 51.34583, -0.54778Coordenadas: 51°20′45″N 0°32′52″O / 51.34583, -0.54778 |
| Xefe de Equipo | Zak Brown (Director executivo) |
| Director Técnico | James Key |
| Pilotos | 4.  Lando Norris81.  Oscar Piastri
|
| Pilotos de probas | |
| Chasis | MCL61 |
| Motor | Mercedes F1 M14 E Performance |
| Pneumáticos | Pirelli |
| Debut | Gran Premio de Mónaco de 1966 |
| Carreiras | 950 (946 saídas) |
| Campionatos de Construtores | 8 (1974, 1984, 1985, 1988, 1989, 1990, 1991, 1998) |
| Campionatos de Pilotos | 12 (1974, 1976, 1984, 1985, 1986, 1988, 1989, 1990, 1991, 1998, 1999, 2008) |
| Vitorias | 183 |
| Pole positions | 156 |
| Voltas Rápidas | 164[N 1] |
| Puntos totais | |
| Posición no campionato | 4º (302 ptos.) |
McLaren Racing Limited é un equipo británico de carreiras de motor con sede no McLaren Technology Centre en Woking, Surrey, Inglaterra. McLaren é máis coñecido como construtor de Fórmula Un, e o segundo equipo máis antigo en activo e o segundo equipo de Fórmula Un máis exitoso despois da Ferrari, gañou 183 carreiras, 12 Campionatos de Pilotos e 8 Campionatos de Construtores. McLaren tamén competiu nas 500 millas de Indianápolis, e as 24 Horas de Le Mans, tanto como participante como como construtor de chasis, e gañou a Canadian-American Challenge Cup (Can-Am) campionato de carreiras de coches deportivos. O equipo é unha subsidiaria do Grupo McLaren, que posúe a maioría do equipo.
Fundado en 1963 polo neozelandés Bruce McLaren (1937-1970), o equipo gañou o seu primeiro Gran Premio no Gran Premio de Bélxica de 1968, pero o seu maior éxito inicial foi en Can-Am, que dominaron de 1967 a 1971. Seguiu un novo triunfo estadounidense, con triunfos das 500 millas de Indianápolis en coches McLaren para Mark Donohue en 1972 e Johnny Rutherford en 1974 e 1976. Despois da morte de Bruce McLaren nun accidente durante unha proba en 1970, Teddy Mayer fíxose cargo e dirixiu o equipo ao seu primeiro Campionato de Construtores de Fórmula Un en 1974, con Emerson Fittipaldi e James Hunt gañou o Campionato de Pilotos en 1974 e 1976 respectivamente. 1974 tamén marcou o inicio dun patrocinio de longa data pola marca de cigarros Marlboro.
McLaren está a usar motores Mercedes-Benz desde a tempada 2021 ata polo menos 2030.[1][2]
Historia[editar | editar a fonte]
Inicios[editar | editar a fonte]
Bruce McLaren, nado en Nova Zelandia, anuncia a formación de McLaren Motor Racing Ltd. en 1963 debido a que o seu equipo de entón, Cooper, non desexaba seguir as súas ideas de enxeñería. Contratou enxeñeiros e pilotos e iniciou a construción de automóbiles de carreira para a Fórmula 1. Mentres desenvolvía o monopraza, os pilotos do equipo utilizaron vehículos Cooper T70.
Anos 80[editar | editar a fonte]
O equipo de McLaren de Fórmula 1 actual xurdiu da fusión do equipo McLaren e do proxecto de equipo (Project 4 o P4) que preparaba Ron Dennis en 1981. De aí os nomes dos automóbiles McLaren desde 1981: "M/P4-xx."
Os anos de máis éxito do equipo McLaren foron os primeiros baixo a dirección de Ron Dennis. John Barnard deseñou o revolucionario chasis M/P4-1, o primeiro fabricado en fibra de carbono e que unido ao poderoso motor TAG/Porsche turbo demostrou ser moi competitivo. McLaren tivo neses anos a grandes pilotos como Niki Lauda, Alain Prost, Keke Rosberg, e Stefan Johansson. McLaren-Porsche gañou o título de construtores en 1984 con Lauda como como piloto campión e en 1985 con Prost como piloto campión. Prost gañou novamente o título de pilotos en 1986.
En 1988, con motores Honda, McLaren dominou a temporada gañando 15 de 16 carreiras, coroándose Ayrton Senna como campión de pilotos, logo dunha forte rivalidade con Prost.
Anos 90[editar | editar a fonte]
Malia a partida de Alain Prost cara a Ferrari en 1990, McLaren dominou a Fórmula 1 durante dous anos máis.
Desde 1992 o equipo iniciou o seu declive co inicio da dominación dos motores Renault ata 1997, cando se reiniciaron os éxitos da combinación de chasis McLaren, motor Mercedes e os pilotos Mika Häkkinen e David Coulthard, ganando entre 1998 e 2000 dous campionatos de construtores e Häkkinen dous de pilotos.
Século XXI[editar | editar a fonte]
Desde 2000, McLaren loitou por manterse nos primeiros lugares, pero non logrou igualar aos Ferrari, logrando algunhas vitorias e ata un segundo posto no campionato de pilotos de 2003 para Kimi Räikkönen.
En 2005, os pilotos foron Juan Pablo Montoya e Kimi Räikkönen, acabando este último como segundo clasificado no campionato de pilotos, por detrás do español Fernando Alonso de Renault. Foron segundos na clasificación de construtores, trala fábrica francesa. Esta temporada, estivo marcada polo mal inicio da escudería de Woking, con grandes problemas de fiabilidade nos seus motores, tralo fallo de planificación de evolución dos coches para a temporada, mentres tanto Renault, conseguía puntos que a distanciaban das demais escuderías. A metade de temporada, e grazas ao gran traballo dos enxeñeiros da marca británica, e especialmente de Adrian Newey, o xefe de aerodinámica e motores, o coche, pasou a ser o máis rápido, e comezou a recortar puntos a Renault, ata chegar a un apertado final de mundial, no que os problemas de motor, aínda existentes, así como un par de erros de Juan Pablo Montoya, deron o título de pilotos ó español Fernando Alonso no Brasil, e a posteriori, o de escuderías a Renault, no último gran premio da temporada, no circuíto de Shanghai, China.
A temporada 2006, está marcada pola marcha de Adrian Newey cara a Red Bull Racing, así como por ser o último ano de patrocinio da tabacaleira West, que lles dá aos bólidos británicos o aspecto prateado, e ademais coa incógnita dos pilotos, que aínda nesta temporada, seguirán sendo Kimi Räikkönen e Juan Pablo Montoya, cos pilotos de probas, Pedro Martínez de la Rosa e Gary Paffett, están en dúbida a continuidade dos tres primeiros, xa que rematan contrato, e os rumores, son especialmente persistentes logo da marcha do piloto finlandés a Ferrari. Pero, no mes de decembro de 2005, as cousas empezouse a aclarar, primeiro co anuncio de patrocinio principal, a partir de 2007, da empresa de telefonía móbil Vodafone (ata agora patrocinadora de Ferrari), a cal devolverá as xa clásicas cores vermella e branca de principios dos 90 (os cales perderon a Marlboro, e partiron xustamente con Ferrari), así como a contratación como piloto, a partir do 1 de xaneiro de 2007, do actual campión do mundo, Fernando Alonso, o cal abandonará Renault ó finalizar a Temporada 2006.
O 11 de xullo do 2006, McLaren F1 Team anunciou o cambio no segundo asento da escudería Juan Pablo Montoya deixa o posto ao español Pedro Martínez de la Rosa. Juan Pablo cambia os Fórmula 1 pola serie Nascar.
O modelo MP4/21 tivo algúns problemas en 2006, acabando a temporada en 3º lugar con 110 puntos.
En 2007, a escudeira se viu envolta nun caso de espionaxe industrial envolvendo a Mike Coughlan (Proxectista xefe da McLaren, afastado) e Nigel Stepney (Ex-xefe dos mecánicos de Ferrari). Debido ás evidencias, McLaren foi penalizada coa perda de todos os puntos conquistados no Mundial de Construtores de 2007 e cunha multa de 100 $ millóns de dólares. Os pilotos, porén, non sufriron ningún castigo.
O 16 de novembro de 2009, a marca alemá Mercedes-Benz anunciou a venda da súa parte do equipo e a compra de Brawn GP, pasando a ter seu propio equipo a partir de 2010: Mercedes GP.[3][4] A pesar da venda das accións que tiña de McLaren, Mercedes continuou fornecendo motores para a escuadra seis anos máis.[5]
A era Honda (2015-2017)[editar | editar a fonte]
O 16 de maio de 2013, McLaren confirmou oficialmente a reanudación da asociación co xaponés Honda, marcando o regreso do fabricante de automóbiles á Fórmula 1, ausente desde 2009, cando vendeu o seu equipo a Ross Brawn, que continuou co proxecto co nome Brawn F1. O equipo inglés comezou a utilizar motores Modelo:Honda na fórmula 1 a partir da tempada 2015 coa esperanza de retomar o éxito que a asociación deu entre 1988 e 1992, período no que acumula 44 vitorias e 91 podios e 53 poles na categoría.[6]
A tempada 2015, non obstante, comezou con dificultades para o equipo, que se enfrontou a varios problemas na implantación de motores xaponeses no novo modelo MP4-30.[7][8]
Despois de tres anos de colaboración, unha longa historia de fallos, abandonos e sen signos de mellora na fiabilidade dos motores Honda, McLaren decide non renovar o seu contrato e asina con Renault como novo provedor de motores.[9]
A era Renault (2018-2020)[editar | editar a fonte]
Para a tempada 2018, o equipo decide manter a Fernando Alonso e Stoffel Vandoorne,[10][11] Con todo, aínda coa nova motorización de Modelo:Renault na Fórmula 1, o equipo fixo unha temporada pésima e seguiu nas últimas posicións, loitando por 1 ou 2 puntos en cada carreira.
Despois dun 2018 moi difícil, Stoffel Vandoorne sae en liberdade e Alonso deixa o equipo, que está en proceso de reestruturación, apostando polo dúo Carlos Sainz e Lando Norris para a tempada de 2019,[12][13] ademais das chegadas de Andreas Seidl e James Key, con isto, o equipo consegue darlle a volta ás cousas na tempada 2019 e afírmase como 4º no campionato e logra un podio no Gran Premio do Brasil, algo que non ocorría dende o Gran Premio de Australia de 2014.[14]
O 13 de decembro de 2020, McLaren confirmou oficialmente a venda do 15% das accións da súa unidade de Fórmula 1 ao consorcio MSP Sports Capital, esperando que aumente a súa participación no equipo ata o 33% en 2022.[15][16]
A nova era Mercedes (2021-presente)[editar | editar a fonte]
En setembro de 2019, McLaren confirmou que volvería a utilizar motores Modelo:Mercedes-Benz na Fórmula 1 a partir da tempada 2021, despois do final do acordo con Renault.[17][18] McLaren tivo previamente unha asociación con Mercedes-Benz na Fórmula 1 de 1995 a 2014.[19] Con Daniel Ricciardo mudándose de Renault F1 ao equipo de Woking para competir, xunto a Lando Norris, a tempada de 2021, cun contrato de varios anos.[20] Ricciardo substituíu a Carlos Sainz Vázquez de Castro, que pasou a Ferrari.[21]
Resultados de McLaren na Fórmula 1[editar | editar a fonte]
- Artigo principal: Resultados de McLaren na Fórmula 1.
- Porcentaxe de vitorias no Campionato de Construtores: 13´8%, 8 de 58 [1966-2023]
- Porcentaxe de vitorias no Campionato de Pilotos: 20´7%, 12 de 58 [1966-2023]
- Porcentaxe de vitorias: 19´2%, 182 de 950 [1966-Abu Zabi 2023]
(cursiva indica equipo non oficial; negra indica campionato gañado)
Monoprazas[editar | editar a fonte]
Na seguinte galería móstranse os diferentes modelos empregados por McLaren na Fórmula 1. No mesmo, algúns modelos están representados de forma xenérica, xa que varios deles foron reutilizados e presentados como evolucións dos modelos orixinais.
- 1966-1970
- 1971-1981
- 1981-1988
- 1989-1994
- 1995-1999
- 2000-2004
-
-
-
-
McLaren MP4/18 Prototipo para 2003 descartado
-
- 2005-2009
.PNG)
- 2010-2014
_Day_3-2.jpg)
- 2015-2019
_Day_3.jpg)
- 2020-
.jpg)
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Incluída a volta rápida de John Surtees no Gran Premio de Suráfrica de 1970 nun McLaren privado.
- Referencias
- ↑ "McLAREN F1 TO BE POWERED BY MERCEDES-BENZ FROM 2021". McLaren Racing. Consultado o 28 de setembro de 2019.
- ↑ "McLaren agree extension to use Mercedes power until 2030". Formula 1 (en inglés). 2023-11-24. Consultado o 2023-11-24.
- ↑ "Mercedes anuncia: sai da McLaren e compra Brawn". Arquivado dende o orixinal o 19 de novembro de 2009. Consultado o 19 de xaneiro de 2012.
- ↑ "Mercedes compra Brawn GP e vende a sua parte da McLaren UOL Esporte.".
- ↑ "Mercedes vende sua parte na McLaren e compra equipe Brawn GP". Folha Online (en portugués).
- ↑ "McLaren anuncia volta de parceria histórica com a Honda".
- ↑ "McLaren volta a sofrer problemas nos testes da F1".
- ↑ "Barcelona, dia 1 - Nasr lidera manhã; Lewis passa mal; Mclaren abandona".
- ↑ "McLaren oficializa saída da Honda e parceria com a Renault". 15 de setembro de 2017. Parámetro descoñecido
|acessodata=ignorado (Axuda); Parámetro descoñecido|publicado=ignorado (suxírese|publicación=) (Axuda) - ↑ Modelo:Citar jornal
- ↑ Modelo:Citar jornal
- ↑ . 16 de agosto de 2018 https://globoesporte.globo.com/motor/formula-1/noticia/mclaren-confirma-carlos-sainz-como-substituto-de-fernando-alonso-em-2019.ghtml. Parámetro descoñecido
|publicado=ignorado (suxírese|publicación=) (Axuda); Parámetro descoñecido|titulo=ignorado (suxírese|título=) (Axuda); Parámetro descoñecido|acessodata=ignorado (Axuda); Falta o|title=(Axuda) - ↑ "Lando Norris to drive for McLaren in 2019". Parámetro descoñecido
|publicado=ignorado (suxírese|publicación=) (Axuda); Parámetro descoñecido|acessodata=ignorado (Axuda) - ↑ . 17 de novembro de 2019 https://globoesporte.globo.com/motor/formula-1/noticia/com-carlos-sainz-mclaren-comemora-primeiro-podio-na-formula-1-desde-marco-de-2014.ghtml. Parámetro descoñecido
|publicado=ignorado (suxírese|publicación=) (Axuda); Parámetro descoñecido|titulo=ignorado (suxírese|título=) (Axuda); Parámetro descoñecido|acessodata=ignorado (Axuda); Falta o|title=(Axuda) - ↑ "F1: McLaren confirma venda de parte das ações da equipe para consórcio americano". 13 de decembro de 2020. Parámetro descoñecido
|acessodata=ignorado (Axuda); Parámetro descoñecido|publicado=ignorado (suxírese|publicación=) (Axuda) - ↑ "Conheça os novos investidores da McLaren na Fórmula 1". 16 de decembro de 2020. Parámetro descoñecido
|acessodata=ignorado (Axuda); Parámetro descoñecido|publicado=ignorado (suxírese|publicación=) (Axuda) - ↑ "McLaren confirma mudança para motores Mercedes a partir de 2021". 28 de setembro de 2019. Parámetro descoñecido
|acessodata=ignorado (Axuda); Parámetro descoñecido|publicado=ignorado (suxírese|publicación=) (Axuda) - ↑ "McLaren F1 To Be Powered By Mercedes-Benz From 2021". McLaren.com/racing. 27 de setembro de 2019. Parámetro descoñecido
|acessodata=ignorado (Axuda); Parámetro descoñecido|publicado=ignorado (suxírese|publicación=) (Axuda) - ↑ "Why McLaren and Mercedes have joined forces again for 2021". F1. 29 de setembro de 2019. Parámetro descoñecido
|acessodata=ignorado (Axuda); Parámetro descoñecido|publicado=ignorado (suxírese|publicación=) (Axuda) - ↑ Modelo:Citar jornal
- ↑ Modelo:Citar jornal
- ↑ McLaren perdeu todos os seus puntos como consecuencia da decisión do Consello Mundial de Automobilismo, que a atopaba culpábel dos cargos de espionaxe industrial contra Ferrari.
- ↑ Após un incidente na 3ª sesión de cualificación no GP de Hungría, a FIA decidiu que McLaren non podería conseguir ningún punto por mor da infracción da prohibición de ordes de equipo. Porén, os pilotos de McLaren acumularon de todos os xeitos puntos. En total, foron 15 os puntos que McLaren deixou de sumar para o Campionato de Construtores, e aínda que a decisión puido ser recorrida, a escudería decidiu non facelo por mor dunha sanción máis grande que se aplicou máis tarde.
- ↑ 24,0 24,1 24,2 Os puntos foron adxudicados por separado para cada combinación de coche e motor
- ↑ Os puntos foron adxudicados por separado para cada combinación de coche e motor.
- ↑ "McLaren Seasons". Grand Prix Archive. Crash Media Group. Arquivado dende o orixinal o 06 de marzo de 2012. Consultado o 13 de abril de 2010.
- ↑ "Seasons by Decades". Grand Prix Archive. Crash Media Group. Arquivado dende o orixinal o 23 de abril de 2010. Consultado o 13 de abril de 2010.
- ↑ "Formula One team results". Formula1.com. Formula One World Championship Ltd. Consultado o 18 de febreiro de 2011.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: McLaren  |
