John Fenn

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaJohn Bennett Fenn

John Bennett Fenn en 2005
Biografía
Nacemento15 de xuño de 1917
Nova York, Estados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
Morte10 de decembro de 2010
Richmond, Virxinia
Lugar de sepulturaBerea Cemetery (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
ResidenciaEstados Unidos de América Estados Unidos
País de nacionalidadeestadounidense
Educación
  • Universidade de Princeton
  • Universidade Yale
  • Virginia Commonwealth University
  • Coñecido por
  • Ionización por electrospray
  • Actividade
    Campo de traballo
  • Química
  • Ocupaciónquímico , profesor universitario Editar o valor em Wikidata
    EmpregadorUniversidade Yale
    Virginia Commonwealth University (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
    Membro de
    Influencias
    LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
    Familia
    Cónxuxe
  • Margaret Wilson
  • Premios
  • Premio Nobel de Química (2002)

  • WikiTree: Fenn-992 Find a Grave: 62862758 Editar o valor em Wikidata


    John Bennett Fenn, nado o 15 de xuño de 1917 en Nova York e finado o 10 de decembro de 2010 en Richmond, Virxinia,[1] foi un químico e profesor universitario estadounidense galardoado co Premio Nobel de Química do ano 2002.

    Traxectoria[editar | editar a fonte]

    Estudou química no Berea College, onde se graduou en 1947. Doutorouse en Química pola Universidade Yale en 1940, e a partir de 1952 dedicouse á docencia. Entre aquel ano e 1967 foi profesor de química na Universidade de Princeton, e despois foi catedrático de Enxeñería Química na Universidade de Yale entre 1967 e 1987. Ata o momento da súa morte exercía como enxeñeiro de investigación na Virginia Commonwealth University.

    Faleceu o 10 de decembro de 2010 en Richmond, Virxinia, aos 93 anos.

    Investigacións científicas[editar | editar a fonte]

    En 1988 publicou o método ESI (Electro Spray Ionization), unha nova técnica baseada na espectroscopia de masas que permite detectar e analizar as proteínas. Este descubrimento permitiu comprender mellor os procesos vitais e aumentar rapidamente a velocidade coa cal os novos compostos farmacéuticos complexos poderían ser avaliados, conducindo directamente ao desenvolvemento das medicacións para deter o avance do sida (inhibidores de protease) desenvolvida na década de 1990.

    En 2002 compartiu o premio Nobel de Química, xunto co xaponés Koichi Tanaka e o suízo Kurt Wüthrich, por o desenvolvemento de métodos de identificación e de análise estrutural de macromoléculas biolóxicas que contribuíron a unha mellor comprensión dos procesos vitais.

    Notas[editar | editar a fonte]

    1. "Chemistry Nobel laureate dies in Vai." (en inglés). 10 de decembro de 2010. Consultado o 11 de decembro de 2010. [Ligazón morta])

    Véxase tamén[editar | editar a fonte]

    Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

    Predecesor:
    William Standish Knowles,
    Ryoji Noyori
    e
    K. Barry Sharpless
    Premio Nobel de Química

    2002
    con
    Koichi Tanaka e Kurt Wüthrich
    Sucesor:
    Peter Agre
    e
    Roderick MacKinnon