Alemaña: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
m Bot: Substitución automática de Currywurst_.jpg por '''Currywurst_&_Pommes_frites.jpg'''.
Sen resumo de edición
Liña 13: Liña 13:
| gobierno = [[República federal parlamentaria]]
| gobierno = [[República federal parlamentaria]]
| dirixentes_títulos = Presidente da República<br />Chancelera federal
| dirixentes_títulos = Presidente da República<br />Chancelera federal
| dirixentes_nomes = [[Horst Köhler]]<br />[[Angela Merkel]]
| dirixentes_nomes = [[Christian Wulff]]<br />[[Angela Merkel]]
| fundación = [[Historia de Alemaña|Fundación]]
| fundación = [[Historia de Alemaña|Fundación]]
| fundación_hitos = Unificación<br />República Federal<br />Reunificación
| fundación_hitos = Unificación<br />República Federal<br />Reunificación

Revisión como estaba o 18 de agosto de 2010 ás 07:52

Modelo:Infobox País Alemaña, oficialmente República Federal de Alemaña (en alemán: Deutschland oficialmente Bundesrepublik Deutschland) é un estado federal da Europa central. Alemaña está bordeada polo norte co mar do Norte, Dinamarca, e o mar Báltico, polo leste con Polonia e a República Checa, polo sur con Austria e Suíza, e polo oeste con Francia, Luxemburgo, Bélxica e os Países Baixos. O territorio alemán espállase ao longo de 357.021 km² e está influenciado, na meirande parte do territorio por un clima temperado estacional.

Cunha poboación por riba dos 82 millóns de habitantes, constitúe o país máis poboado entre os membros da Unión Europea e o terceiro entre os países cunha maior comunidade estranxeira.

A rexión chamada Xermania, habitada polos Xermanos, foi coñecida e documentada antes do ano 100 a. de C.. Dende o século X os territorios alemáns formaron parte do Sacro Imperio Romano que duraría ata o ano 1806. Durante o século XVI, as rexións setentrionais alemás convertéronse no centro da Reforma protestante. Como nación-estado moderno, a primeira unificación alemá produciuse en 1871, durante a Guerra francoprusiana. Trala Segunda Guerra Mundial, Alemaña foi dividida en dous estados separados polas fronteiras formadas polas tropas aliadas en 1949. Os dous países reunificáronse de novo en 1990. Alemaña foi un membro fundador da Comunidade Económica Europea en 1957, convertida na Unión Europea en 1993. Asemade, o país forma parte da Zona Schengen e adoptou a moeda da Unión, o Euro, en 1999.

Alemaña é unha república parlamentaria federal constituída por dezaseis estados (al: Bundesländer). A capital e principal cidade do país é Berlín. Alemáña é membro das Nacións Unidas, OTAN, o G8, e do G4; así mesmo foi un dos países asinantes do protocolo de Quioto. O país constitúe a quinta maior economía por PIB e o principal país exportador no ano 2007. En termos absolutos, Alemaña é o segundo país do mundo cunha maior dotación orzamentaria á cooperación ao desenvolvemento[1], e o sexto en gasto militar[2]. O país desenvolveu un alto nivel de vida e estableceu un complexo sistema de seguridade social. O país posúe unha posición chave nos asuntos exteriores europeos e mantén diversos acordos de colaboración internacionalmente[3]. Alemaña está recoñecida como un líder científico e tecnolóxico en diversos eidos[4].

Historia

Artigo principal: Historia de Alemaña

O alemán e o sentimento de pertenza á nación alemá existen dende hai máis de mil anos, mais o país coñecido agora como Alemaña, aínda que con outras fronteiras, só foi unificado en 1871 en Versalles, cando o imperio alemán, dirixido pola Prusia, foi constituido. Alemaña formou un imperio con pobos de diferentes orixes nacionais por máis de 50 anos. Este foi o segundo "Reich" alemán. "Reich" é traducido xeralmente por "Imperio" mais pode tamén significar "Reino".

Tras a Segunda Guerra Mundial estivo dividida en dous estados a raíz da súa partición en catro administracións subordinadas a EUA, Reino Unido, Francia (que formarían a chamada Alemaña Occidental, República Federal de Alemaña) e URSS (que formaría no seu territorio a chamada Alemaña Oriental, República Democrática Alemá)

Xeografía

Artigo Principal: Xeografía de Alemaña

Paisaxe alpina no sur de Baviera.

Alemaña esténdese dende as altas montañas dos Alpes (o punto máis elevado é o Zugspitze con 2.962 m) no sur ata as costas do mar do Norte e do mar Báltico no norte. Polo medio, esténdense as terras altas, boscosas, da Alemaña central e as terras baixas da Alemaña do norte (o punto máis baixo é o Neuendorfer/Wilstermarsch, con -3.54 m), atravesadas por algúns dos maiores ríos da Europa, como o Rhin, o Danubio e o Elba.

A República Federal ten fronteiras ao norte coa Dinamarca, ao leste con Polonia e a República Checa, ao sur con Austria e a Suíza e ao oeste con Francia, Luxemburgo, Bélxica e os Países Baixos.

O clima é por veces imprevisíbel. No verán, un día pode ser quente e solarengo e o día seguinte frío e chuvioso. De tódolos xeitos, son extremamente raras as condicións climáticas verdadeiramente extremas, como secas severas, tornados, tempestades de sarabia, frío ou calor extremos, etc. Houbo dúas inundacións de grande escala nos últimos anos, mais en xeral tamén estas son raras. Non hai noticia de sismos destrutivos.

Economía

Artigo principal: Economía de Alemaña

Polo desenvolvemento da súa economía, Alemaña é considerada en termos xerais como a terceira potencia mundial e a primeira de Europa. No 2006 o seu Produto interior bruto (PIB) pasou dos 3 billóns de dólares US. As súas bazas industriais son diversas; os tipos principais de produtos fabricados son medios de transporte, aparellos eléctricos e electrónicos, maquinaria, produtos químicos, materiais sintéticos e alimentos procesados.

Alemaña é foco de riqueza e iso reflíctese na crecente economía do centro de Europa. Cunha infraestrutura de estradas amplas e un excelente nivel de vida, Alemaña é unha da nacións máis desenvolvidas do mundo, porén o 13% dos cidadáns viven na pobreza, cifra que se duplicaría de seren suprimidas as axudas sociais do estado[5].

En palabras do ex-Ministro Federal de Relacións Exteriores, Joschka Fischer, Alemaña é «campión mundial das exportacións», dado o movemento favorable no comercio exterior do país desde 2004, que deu aos alemáns un superávit exportador[6].

Francia é o máis importante socio comercial de Alemaña e viceversa. En 2005 Francia cun 10,2%, volveu ser o principal destino das exportacións alemás e a orixe do 8,7% das importacións[7]. En 2006 máis do 14 % das exportacións francesas tiveron como destino Alemaña e preto do 17 % do total das importacións francesas proveu de Alemaña[8].

No 2007 Alemaña foi o principal exportador de bens a nivel mundial

Os países da Unión Europea son os principais compradores dos produtos alemáns (Reino Unido o 7,8%% e Italia o 6,9% en 2005). O principal socio comercial de Alemaña fóra de Europa son os Estados Unidos, país que no 2005 realizou o 8,8% das súas exportacións e do que recibiu o 6,6% das súas importacións.

Entre as principais empresas cotizantes medidas segundo ingresos no Fortune Global 500, 37 compañías teñen a súa sede en Alemaña. As dez principais son Daimler, Volkswagen, Allianz (a empresa alemá coa maior rentabilidade), Siemens, Deutsche Bank (a segunda máis rentable), E.ON, Deutsche Post, Deutsche Telekom, Metro e BASF[9]. Entre aquelas que posúen un maior númpero de empregados atópanse Deutsche Post, Robert Bosch e Edeka[10]. Outras empresas alemás de renome mundial son Mercedes-Benz, SAP, BMW, adidas, Puma, Audi, Hugo Boss, Porsche e Nivea[11].

O Deutsche Bundesbank (Banco central) e o Banco Central Europeo (BCE) teñen a súa sede central na cidade de Frankfurt. En 2006 iniciouse a construción do edificio do Banco Central Europeo.

Política e goberno

Artigo principal: Política de Alemaña.
Edificio do Reichstag, sede do Bundestag alemán
Horst Köhler, Presidente de Alemaña

Alemaña é unha república federal, democrática, representativa e parlamentaria. O sistema político alemán opera baixo un marco establecido no documento constitucional de 1949 coñecido como a Grundgesetz (Lei Fundamental). Ao chamar o documento Grundgesetz, en lugar de Verfassung (constitución), os autores expresaron a intención de que sería substituído por unha constitución axeitada unha vez que Alemaña fora reunificada como un estado. As enmendas á Grundgesetz xeralmente requiren unha maioría de dous terzos de ambas as dúas cámaras do parlamento; os artigos que garanten os dereitos fundamentais, a separación de poderes, a estrutura federal, e o dereito de resistir aos intentos de derrocar a constitución son válidos en perpetuidadd e non poden ser modificados[12]. Malia a intención inicial, a Grundgesetz segue en vigor logo da reunificación alemá en 1990, aínda que con algunhas modificacións.

O Bundeskanzler (Chanceler Federal), actualmente Angela Merkel, é o xefe do goberno e exerce o poder executivo, semellante ao papel dun Primeiro Ministro noutras democracias parlamentarias. O poder lexislativo recae no parlamento composto polo Bundestag (Dieta Federal) e o Bundesrat (Consello Federal), que en conxunto forman un único tipo de órgano lexislativo. O Bundestag é elixido mediante eleccións directas respectuosas da representación proporcional. Os membros do Bundesrat representan aos gobernos dos dezaseis estados federais e son membros dos gabinetes de estado. Os respectivos gobernos estatais teñen o dereito de nomear e mudar aos seus enviados en calquera momento.

Dende 1949, o sistema de partidos estivo dominado pola Unión Demócrata Cristiá (CDU) e o Partido Socialdemócrata de Alemaña (SPD), aínda que os partidos máis pequenos, como o Partido Democrático Libre (FDP, que tivo membros no Bundestag desde 1949) e Alianza 90/Os Verdes (Die Grünen, que controlou escanos no Parlamento dende 1983) desempeñaron tamén un papel importante.[13]

O xefe de Estado alemán é o Bundespräsident (presidente), elixido pola Bundesversammlung (convención federal), unha institución integrada polos membros do Bundestag e un número igual de delegados estatais enviados polos parlamentos do Länder (Landtage). O segundo funcionario alemán máis alto na orde de precedencia é o Bundestagspräsident (presidente do Bundestag), que é elixido polo Bundestag, sendo responsable de supervisar as sesións do corpo. O terceiro, e máis alto oficial da Xefatura do goberno é o Chanceler, que é designado polo Bundespräsident logo de ser elixido polo Bundestag. O Chanceler pódese mudar de xeito construtivo a través dunha moción de non confianza por parte do Bundestag, onde simultaneamente elíxese a un sucesor.

O brazo xudicial inclúe ó Tribunal Constitucional, chamado Bundesverfassungsgericht, que pode bloquear calquera acto de lexislación ou administración se estes foren considerados inconstitucionais.

Divisións administrativas

Artigo principal: Estados de Alemaña

Alemaña está dividida en 16 estados federados (Bundesländer, singular Bundesland).


Estado Capital Área (km²) Poboación
Baden-Württemberg Stuttgart 35.752 10.717.000
Baixa Saxonia Hannóver 47.618 8.001.000
Baviera Múnic 70.549 12.444.000
Berlín Berlín 892 3.400.000
Brandeburgo - Brandenburg Potsdam 29.477 2.568.000
Bremen Bremen 404 663.000
Hamburgo Hamburgo 755 1.735.000
Hessen Wiesbaden 21.115 6.098.000
Mecklemburgo-Antepomerania Schwerin 23.174 1.720.000
Renania do Norte-Westfalia Düsseldorf 34.043 18.075.000
Renania-Palatinado Mainz 19.847 4.061.000
Sarre Saarbrücken 2.569 1.056.000
Saxonia Dresde 18.416 4.296.000
Saxonia-Anhalt Magdeburg 20.445 2.494.000
Schleswig-Holstein Kiel 15.763 2.829.000
Turinxia Erfurt 16.172 2.355.000

Demografía

Cidades alemás maiores de 100 mil habitantes

Con 82 millóns de habitantes é o primeiro país da Unión Europea e o segundo de Europa en poboación, superado tan só por Rusia. A afluencia á zona occidental de alemáns de outros puntos do país e de inmigrantes de diferentes nacionalidades, así como a tendencia ao estancamento do crecemento vexetativo, teñen sido as principais características da evolución demográfica.

A maior parte da poboación descende de diversos grupos xermánicos que se estabeleceran na rexión centroeuropea no primeiro milenio antes da era cristiá. Eses grupos compartían a mesma lingua, aínda expresada en moitos dialectos, mais presentaban características étnicas heteroxéneas que se acentuaron ao longo da historia como consecuencia da fusión con outros pobos, como os celtas e os eslavos. Na moderna Alemaña, as diferenzas humanas e lingüísticas das distintas rexións téñense atenuado, aínda que a prolongada división política teña xerado certas peculiaridades culturais que distinguen ós alemáns do leste daqueles do oeste. A chegada de inmigrantes á Alemaña occidental na segunda metade do século XX compensou as perdas humanas ocasionadas pola Segunda Guerra Mundial, estimadas en cerca de tres millóns de persoas, na maioría xoves do sexo masculino. Ademais da poboación de orixe xermánica, conviven na antiga Alemaña occidental diversas minorías étnicas de nacionalidade alemá, como xudeus, eslavos e dinamarqueses, así como franceses descendentes dos hugonotes fuxidos do seu país a finais do século XVII.

Os traballadores inmigrantes, chegados á Alemaña sobre todo nas décadas de 1960 e 1970, eran principalmente turcos, iugoslavos, italianos, gregos, españois e portugueses. A emigración galega á Alemaña remóntase a finais do século XX, na actualidade o número de galegos en Alemaña cífrase nuns 90.000 agrupados en 11 centros galegos[14].

Na Alemaña Oriental, que constituiu un país autónomo entre 1949 a 1990, as perdas humanas provocadas pola guerra foron compensadas co ingreso de varios millóns de alemáns expulsados de Polonia, de Checoslovaquia e de Hungría. Con todo, as dificultades económicas derivadas do pagamento das indemnizacións de guerra e da política de coletivización estimularon o movemento migratorio para a Alemaña Occidental, calculado en 1,7 millóns de persoas.

Ficheiro:Kindergartenfrankfurt.jpg
Nenos alemáns nunha gardería de Hessen

A interrupcción do crecemento da poboación e mesmo a redución desta inclúense entre as características máis notábeis da evolución do país nas últimas décadas do século XX, tanto na zona occidental como na oriental. Iso tradúcese nun envellecemento da poboación, isto é, no aumento dos grupos de idade máis alta en relación á poboación xove, en consecuencia dos baixos niveis de natalidade e do prolongamento da expectativa de vida.

Cunha taxa de fertilidade de 1,41 (2008) por muller, Alemaña posúe unha das taxas máis baixas do mundo[15], aínda que esta cifra constitúe unha melloría fronte aos 1,39 fillos do ano 2006. As estatísticas federais estiman que a poboación do país diminuirá ata estancarse entre os 69 e 74 millóns no ano 2050 (69 millóns asumindo unha inmigración neta de +100.000 por ano; 74 asumindo unha inmigración de +200.000 por ano)[16].

Composición étnica de Alemaña
alemáns
  
91.2%
turcos
  
2.1%
outros (italianos, polacos...)
  
6.7%

No censo do ano 2004, Alemaña contaba con sete millóns de cidadáns estranxeiros rexistrados, así mesmo, o 19% da poboación tiña a súa orixe total ou parcialmente nun país estranxeiros. O maior grupo estranxeiros, con 2,3 millóns, provén de Turquía[17], o resto dos estranxeiros provén na súa maioría do continente europeo, sendo os países que máis estranxeiros achegan Italia, Serbia, Grecia, Polonia e Croacia[18]. Como consecuencia das restricións das antigas leis de inmigración e petición de asilo, o número de inmigrantes que buscan asilo ou reclaman a nacionalidade alemá (a maioría da antiga Unión Soviética) está sufrindo un retroceso dende o ano 2000[19].


Listaxe Cidade Estado Pob. Listaxe Cidade Estado Pob.

Berlín

Hamburgo

Múnic
1 Berlín Berlín 3 531 201 11 Leipzig Saxonia 531 809
2 Hamburgo Hamburgo 1 810 698 12 Dresden Saxonia 529 781
3 Múnic Baviera 1 378 176 13 Hannover Baixa Saxonia 525 875
4 Colonia Renania do Norte-Westfalia 1 017 155 14 Nürnberg Baviera 510 602
5 Frankfurt Hessen 691 518 15 Duisburgo Renania do Norte-Westfalia 488 005
6 Stuttgart Baden-Württemberg 613 392 16 Bochum Renania do Norte-Westfalia 373 976
7 Düsseldorf Renania do Norte-Westfalia 592 393 17 Wuppertal Renania do Norte-Westfalia 349 470
8 Dortmund Renania do Norte-Westfalia 580 956 18 Bonn Renania do Norte-Westfalia 327 913
9 Essen Renania do Norte-Westfalia 573 468 19 Bielefeld Renania do Norte-Westfalia 323 395
10 Bremen Bremen 548 319 20 Mannheim Baden-Württemberg 314 931
Datos do censo de 2011

Lingua

Artigo principal: Lingua alemá.
Coñecemento de alemán na Unión Europea

Alemán é a lingua oficial e predominante de Alemaña[20]. A lingua alemá é unha das 23 linguas oficiais da Unión Europea e unha das tres linguas de traballo da Comisión Europea xunto co inglés o e francés. Ademais do alemán, no país están recoñecidas como linguas das minorías o dinamarqués, o sorabo, o romaní e o frisón. As principais linguas dos inmigrantes son o turco, o polaco, o ruso e as linguas dos balcáns.

O alemán estándar é unha lingua xermánica occidental relacionada co inglés, neerlandés e sueco. A meirande parte do vocabulario do alemán provén da póla xermánica da lingua Linguas indoeuropeas[21]. A lingua xermana posúe numerosos empréstamos do latín, grego, e en nun xeito menor do francés e do inglés. O alemán escríbese empregando o alfabeto latino. Xunto ás 26 letras estándar, o alemán ten tres vogais máis con diérese ou Umlaut (ä, ö e ü), ademais da letra Eszett ou (SZ/ese-zeta) ß.

Os dialectos do alemán varían en diferentes graos do alemán estándar. Estes dialectos proveñen das diferentes variedades locais das antigas tribos alemás. Moitos deles son dificilmente inintelixibles para os falantes da lingua estándar, xa que moitos diferéncianse na sintaxe, fonoloxía e léxico.

En todo o mundo, o alemán é falado por 100 millóns de falantes nativos (na súa maioría en Europa) e 80 millón non nativos. A lingua alemá e a lingua nai de 90 millóns de persoas (18%) na Unión Europea. No tocante ao coñecemento de linguas estranxeiras, o 67% dos alemáns son quen de falar unha lingua estranxeira, mentres que o 27% di poder falar dúas[22].

Cultura

Artigo principal: Cultura de Alemaña.
Ludwig van Beethoven

Alemaña é a miúdo chamado Das Land der Dichter und Denker (a terra dos poetas e dos pensadores)[23]. A cultura alemá comezou moito antes do surximento de Alemaña como nación-estado e abranguiu a toda a zona de fala alemá. Dende os seus alicerces, a cultura en Alemaña formouse polas principais correntes intelectuais e populares en Europa, tanto relixiosas como laicas. Como resultado, é difícil identificar unha determinada tradición alemá separada do marco máis amplo da alta cultura europea. Outra consecuencia destas circunstancias é o feito de que algunhas figuras históricas, tales como Wolfgang Amadeus Mozart e Nicolás Copérnico, entre outras, aínda que non foron cidadáns de Alemaña no sentido moderno, deben ser considerados no contexto do eido cultural alemán para comprender o seu traballo.

En Alemaña desenvolvéronse algúns dos principais compositores de renome da Música clásica europea, con inclusión de Johann Sebastian Bach, Ludwig van Beethoven, Johannes Brahms e Richard Wagner. Dende o ano 2006, Alemaña constitúe o quinto mercado da música no mundo e influíu na música pop e rock a través de artistas como Kraftwerk, Scorpions e Rammstein.

Blaues Pferd I, Franz Marc (1911)

Numerosos pintores alemáns gozaron de prestixio internacional a través do seu traballo en diversas correntes artísticas. Hans Holbein o Mozo, Matthias Grünewald, e Alberto Durero eran importantes artistas do Renacemento, Caspar David Friedrich do Romanticismo, e Max Ernst do surrealismo. Entre as contribucións alemás na arquitectura inclúense os estilos carolinxio e Otoniano, que son importantes precursores do románico. A rexión máis tarde converteuse no sitio das obras importantes en estilos coma o gótico, renacentista e barroco. Alemaña é especialmente importante nos primeiros movemento modernos, sobre todo a través do movemento Bauhaus fundado por Walter Gropius. Ludwig Mies van der Rohe converteuse nun dos máis renomeados arquitectos do mundo na segunda metade do século XX. A fachada de vidro en rañaceos foi a súa idea[24].

Ciencia

Automóbil Benz de 1885

Alemaña é o fogar dalgúns dos máis destacados investigadores en diferentes eidos da ciencia.[25] De feito preto de 100 alemáns (de nacionalidade ou orixe) foron loureados co Premio Nobel. O traballo de Albert Einstein e Max Planck foi crucial para a fundación da física moderna, que Werner Heisenberg e Max Born desenvolveron aínda máis.[26] Os seus devanceiros foron físicos como Hermann von Helmholtz, Joseph von Fraunhofer, e Daniel Gabriel Fahrenheit. Wilhelm Conrad Röntgen descubriu os raios X, un logro que lle fixo ser o primeiro gañador do Premio Nobel de Física en 1901.[27] En Alemaña e outros países os raios X denomínanse "Röntgenstrahlen" (raios de Röntgen). O traballo de Heinrich Rudolf Hertz no eido da radiación electromagnética foifundamental para o desenvolvemento das modernas telecomunicacións.[28] Wilhelm Wundt é célebre por desenvolveres o primeiro laboratorio de psicoloxía, á que deu a categoría de ciencia.[29] Alexander von Humboldt eo seu traballo como científico natural e explorador foi fundacional para a bioxeografía.[30]

Numerosos importantes matemáticos tiveron como berce Alemaña, entre os que se atopan Carl Friedrich Gauss, David Hilbert, Bernhard Riemann, Gottfried Leibniz, Karl Weierstrass e Hermann Weyl. Alemaña foi amén o fogar de famosos inventores e enxeñeiros, como Johannes Gutenberg, quen se acreditou a invención da imprenta de tipos móbiles en Europa; Hans Geiger, o creador do contador Geiger, e Konrad Zuse, que construíu o primeiro ordenador dixital totalmente automático.[31] Inventores, enxeñeiros e e mais industriais, coma o conde Ferdinand von Zeppelin, Otto Lilienthal, Gottlieb Daimler, Rudolf Diesel, Hugo Junkers e Karl Benz contribuíron a dar forma moderna ao automóbil e á tecnoloxía do transporte aéreo.[32][33]

Importantes instituciós de investigación son a Sociedade Max Planck, o Helmholtz-Gemeinschaft e a Sociedade Fraunhofer. Estas traballan de xeito independente ou vencelladas externamente ao sistema universitario contribuíndo nunha medida considerable á produción científica. O prestixioso premio Gottfried Wilhelm Leibniz concédese a 10 científicos e académicos cada ano. Cunha adxudicación máxima de 2,5 millóns de euros, é un dos premios de investigación máis altamente dotados no mundo.[34]

Filosofía

Friedrich W. Nietzsche

A literatura alemá remóntase á Idade Media e as obras de escritores como Walther von der Vogelweide e Wolfram von Eschenbach. Diversos autores e poetas alemáns gañaron gran renome, incluíndo Johann Wolfgang von Goethe e Friedrich Schiller. As coleccións de contos populares publicados polos Irmáns Grimm popularizou o folclore alemán no plano internacional. A influencia de autores do século XX inclúen Thomas Mann, Bertold Brecht, de Hermann Hesse, Heinrich Böll e Günter Grass.

A influencia de Alemaña na filosofía é historicamente significativa e moitos notables filósofos alemáns contribuíron a dar forma á filosofía occidental dende a Idade Media. Gottfried Leibniz e as súas contribucións ao racionalismo, Immanuel Kant, Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Friedrich Wilhelm Joseph Schelling e Johann Gottlieb Fichte que forxaron o idealismo, Karl Marx e Friedrich Engels formularon a teoría comunista, Arthur Schopenhauer desenvolvo a composición de pesimismo metafísico, Friedrich Nietzsche desenvolvo o Perspectivismo, a obra de Martin Heidegger en Ser e Tempo, e o das teorías sociais Jürgen Habermas foron especialmente influentes.

Medios de comunicación

Alemaña é o mercado de televisión máis grande de Europa, cuns 34 millóns de fogares que dispón de televisión. As numerosas cadeas públicas rexionais e nacionais organízanse de acordo coa estrutura política federal. Ao redor do 90% dos fogares alemáns teñen cable ou televisión por satélite, e os telespectadores poden elixir entre unha variedade de libre acceso pública e as canles comerciais.

O país é o fogar dalgúns dos máis grandes conglomerados de medios de comunicación, incluíndo Bertelsmann e a editorial Axel Springer.

Cine

O Berlinale Palast durante o festival do ano 2007

O cine alemán foi especialmente influente durante os anos da República de Weimar cos expresionistas alemáns como Robert Wiene (O gabinete do Doutor Caligari) e Friedrich Wilhelm Murnau.

A época nazi produciu obras significativas como a pelicula Münchhausen (1943) ou o controvertido traballo da directora Leni Riefenstahl.

Durante o período 1970-1980 directores como Volker Schlöndorff, Werner Herzog, Wim Wenders, Rainer Werner Fassbinder colocaron o cine alemán de volta na escena internacional coas súas películas a miúdo provocadoras.

Máis recentemente, películas como Das Boot (1981), Lola rennt (1998), Good bye, Lenin! (2003), Gegen die Wand (2004), Der Untergang (2004) e Das Leben der Anderen (2007) gozaron de éxito internacional.

O Festival de Cine de Berlín, celebrado anualmente dende 1951, é un dos festivais de cine mais prestixiosos. A cerimonia anual dos Premios do Cine Europeo celébrase cada dous anos na cidade de Berlín, onde se atopa a Academia do Cine Europeo. Os estudos Babelsberg, en Potsdam, son os máis antigos de grande escala no mundo e constitúen un centro internacional para a produción de películas.

Deporte

Artigo principal: Deporte en Alemaña.
O Allianz Arena, estadio do Bayern München, foi utilizado durante o Mundial de Fútbol Alemaña 2006

A participación de Alemaña nos Xogos Olímpicos foi unha das máis destacadas desne que se realiza este evento. O país organizou os Xogos Olímpicos de Verán en 1936 e en 1972 Alemaña Occidental fixo o propio.

A Federación Alemá de Deportes (DSB) conta con preto de 27 millóns de membros. Segundo datos desta organización, aproximadamente a terceira parte da poboación do país realiza a práctica deportiva a través dun club ou asociación nalgunha das preto de 127.000 instalacións de carácter deportivo que existen no territorio.

Pola súa banda a Federación Alemá de Fútbol (DFB) conta con máis de 26.000 clubs, totalizando 6 millóns de membros, a membresía máis grande de calquera federación deportiva no mundo[35].

Michael Schumacher sete veces Campión do Mundo na Fórmula 1

O arraigamento deste deporte fixo que a Selección de fútbol de Alemaña consiga tres títulos mundiais (en 1954, 1974 e 1990); e tres Eurocopas (1972; 1980 e 1996). Así mesmo o país foi sede dos campionatos mundiais de 1974 e 2006.

A nivel de clubs destacan equipos como o Bayern Munich, o máis loureado do país e á súa vez, un dos clubs máis grandes de Europa. O seu maior fito foi o gañar tres Copas de Europa de xeito consecutivo (1974, 1975 e 1976. Posteriormente gañaría no ano 2001). Tamén están o Hamburgo SV, o Borussia Dortmund, clubs que tamén gañaron a Copa de Europa, en 1983 e 1997, respectivamente; aparte doutros campións europeos como o Bayer Leverkusen, Borussia Mönchengladbach, Werder Bremen e Schalke 04.

Alemaña tamén se destaca no fútbol feminino, categoría na que conquistou dúas coroas de campioa do mundo 2003 e 2007.

En canto ao automobilismo, Alemaña é unha das nacións principais a nivel mundial. Con numerosos automóbiles gañadores de carreiras como condutores alemáns. Precisamente o máis exitoso condutor de fórmula 1 na historia é o alemán Michael Schumacher.

Tamén o ciclismo é un deporte popular en Alemaña e un dos mellores ciclistas dos tempos recentes, Jan Ullrich, gañou o Tour de Francia en 1997 e finalizou segundo en cinco ocasións.

Para rematar, Alemaña obtivo dúas medallas de ouro en Campionatos masculinos de Hockey Herba en Mundial de 2002 e Mundial de 2006 e na categoría Campionato Feminino obstenta dúas medallas de ouro nos torneos de 1976 e 1981.

Gastronomía

Currywurst
Torta da Selva Negra
Artigo principal: Gastronomía de Alemaña.

A cociña alemá varía enormemente dunha rexión a outra. As rexións do sur de Baviera e Suabia, por exemplo, comparten unha cultura culinaria con Suíza e Austria. Carne de porco, carne de vacún, e aves de curral son as principais variedades da carne consumida en Alemaña, coa carne de porco como a máis popular. Ao longo de todas as rexións, a carne adoitase comer en forma de salchicha. Máis de 1.500 diferentes tipos de salchichas prodúcense en Alemaña. Os chamados alimentos orgánicos teñen unha cota de mercado no país de ao redor do 3,0% e prevese que sexa unha tendencia crecente[36].

Un dito popular en Alemaña é: «Almorzar como un emperador, comer como un rei e cear como un esmoleiro». O almorzo é usualmente unha selección de cereais e mel ou marmelada con pan. Algúns alemáns comen embutidos ou queixo con pan para o almorzo. Máis de 300 tipos de pans son coñecidos en todo o país.

Ao ser un país de inmigrantes, Alemaña adoptou moitos pratos internacionais. Pratos italianos como a pizza e a pasta, ou turcos e árabes como o kebab están ben establecidos, sobre todo nas cidades máis grandes. Os restaurantes chineses e gregos están tamén considerablemente espallados ao longo do país.

Aínda que o viño é cada vez máis popular en moitas partes de Alemaña, a bebida nacional é a cervexa. De feito o coñecido festival Oktoberfest está adicado a esta bebida. En Alemaña o consumo de cervexa por persoa está diminuíndo, pero con 116 litros por ano está aínda entre os máis altos do mundo. De 18 países occidentais enquisados, o consumo per cápita de refrescos resultou ser inferior á media (14ª na lista), mentres que o consumo de mollo de froitas é un dos máis altos (terceiro na lista).

Véxase tamén

Notas

  1. Germany world's second biggest aid donor after US TopNews, India, Retrieved 2008
  2. http://www.sipri.org/contents/milap/milex/mex_major_spenders.pdf/download The fifteen major spenders in 2006 Recent trends in military expenditure Stockholm International Peace Research Institute
  3. The leader of Europe? Answers an ocean apart International Herald Tribune. April 4, 2008. Retrieved 2008
  4. Confidently into the Future with Reliable Technology www.innovations-report.de. May 7, 2008. Retrieved 2008, 04-04
  5. One in Eight Germans Lives in Poverty, en Deutsche Welle. Nova en galego en Vieiros.com.
  6. http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,3188158,00.html Alemaña: novo récord de exportacións, máis dun billón de euros Deutsche Welle 12.03.2008
  7. http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,2309779,00.html O comercio exterior Deutsche Welle 19.01.2007
  8. http://www.auswaertiges-amt.de/diplo/es/Laenderinformationen/01-Laender/Frankreich.html#t5 Ministerio de Relacións
  9. http://money.cnn.com/magazines/fortune/global500/2007/countries/Germany.html As 500 principais empresas alemás
  10. http://money.cnn.com/magazines/fortune/global500/2007/performers/companies/biggest_employers/index.html As 500 empresas con máis empregados
  11. http://bwnt.businessweek.com/brand/2006/ As 100 maras principais do 2006
  12. Article 79 of the Grundgesetz (German) Bundesministerium der Justiz. Retrieved 2008, 12-07.
  13. Christian Democratic Union/Christian Social Union U.S. Library of Congress. Retrieved 2006, 12-07.
  14. http://www.jrvarela.net/gallegoguipuzcoa.htm Galegos en Europa
  15. https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/gm.html#People
  16. http://www.destatis.de/jetspeed/portal/cms/Sites/destatis/Internet/DE/Presse/pm/2006/11/PD06__464__12421,templateId=renderPrint.psml en alemán
  17. http://www.nytimes.com/2006/03/29/international/europe/29letter1.html?ex=1301288400&en=f374094bb24aa621&ei=5090&partner=rssuserland&emc=rss
  18. http://www.destatis.de/jetspeed/portal/cms/ en alemán
  19. http://www.destatis.de/jetspeed/portal/cms/
  20. http://ec.europa.eu/public_opinion/archives/ebs/ebs_243_en.pdf Eurobarómetro: Os europeos e as súas linguas
  21. http://ec.europa.eu/publications/booklets/move/45/en.pdf Linguas da UE
  22. http://ec.europa.eu/public_opinion/archives/ebs/ebs_243_en.pdf Os europeos e as súas linguas
  23. Germans and indians
  24. 2006 A Dictionary of Architecture and Landscape Architecture (Paperback), Second (en inglés), Oxford University Press, 880. ISBN 0-19-860678-8
  25. Back to the Future: Germany - A Country of Research German Academic Exchange Service (2005, 02-23). Retrieved 2006, 12-08.
  26. Roberts, J. M. The New Penguin History of the World, Penguin History, 2002. Pg. 1014. ISBN 0-14-100723-0.
  27. The Alfred B. Nobel Prize Winners, 1901–2003 History Channel from The World Almanac and Book of Facts 2006. Retrieved 2007, 01-02.
  28. Historical figures in telecommunications. International Telecommunication Union. January 14, 2004. Retrieved 2007, 01-02.
  29. Kim, Alan. Wilhelm Maximilian Wundt Stanford Encyclopedia of Philosophy. Jun. 16, 2006. Retrieved 2007, 01-02.
  30. The Natural History Legacy of Alexander von Humboldt (1769 to 1859), Humboldt Field Research Institute and Eagle Hill Foundation. Retrieved 2007, 01-02.
  31. Horst, Zuse. The Life and Work of Konrad Zuse Everyday Practical Electronics (EPE) Online. Retrieved 2007, 01-02.
  32. Automobile. Microsoft Encarta Online Encyclopedia 2006. Retrieved 2007, 01-02.
  33. The Zeppelin U.S. Centennial of Flight Commission. Retrieved 2007, 01-02.
  34. Gottfried Wilhelm Leibniz Prize, DFG, Accessed March 12, 2007
  35. http://www.deutschland.de/link.php?lang=4&category1=4&category2=218&category3=234&link_id=264 Federación Alemana de Fútbol
  36. http://www.organic-europe.net/country_reports/germany/default.asp Organic Agriculture in Germany

Outros artigos

Ligazóns externas

Modelo:Link FA Modelo:Link FA Modelo:Link FA Modelo:Link FA Modelo:Link FA Modelo:Link FA