Saxonia-Anhalt

Saxonia-Anhalt
	Sachsen-Anhalt (de)
	Bandeira Brasón
Localización
	52°00′N 11°42′L / 52, 11.7Coordenadas: 52°00′N 11°42′L / 52, 11.7
Estado	Alemaña
Contén a división administrativa	Altmarkkreis Salzwedel (pt) ; Anhalt-Bitterfeld (pt) ; Burgenlandkreis (pt) ; Börde (pt) ; Dessau-Roßlau ; Halle (Saale) ; Harz (pt) ; Jerichower Land (pt) ; Magdeburgo ; Mansfeld-Südharz (pt) ; Saalekreis (pt) ; Salzlandkreis (pt) ; Stendal (pt) ; Wittenberg (pt)
Poboación
Poboación	2.194.782 (2019) (107,3 hab./km²)
Lingua usada	Alto saxão (pt)
Xeografía
Superficie	20.454 km²
Altitude	51 m
Punto máis alto	Brocken (pt) (1.141,2 m)
Comparte fronteira con	Brandeburgo, Nordés ; Turinxia, sur ; Saxonia - Sachsen, sueste ; Baixa Saxonia, noroeste
Datos históricos
Precedido por	Halle District (en) , Magdeburg District (en) e Cottbus District (en)
Creación	3 de outubro de 1990
Organización política
• Minister-President of Saxony-Anhalt (en)	Reiner Haseloff (pt) (2011–)
Órgano lexislativo	Landtag of Saxony-Anhalt (en) , (Escano: 87)
Máxima autoridade xudicial	State Constitutional Court of Saxony-Anhalt (en)
Membro de	Common Library Network (en) ; IT-Planungsrat (en)
Identificador descritivo
Fuso horario	UTC+01:00, horario estándar; UTC+02:00, horario de verán
ISO 3166-2	DE-ST
Código NUTS	DEE
Clave de rexión en Alemaña	15
Sitio web	sachsen-anhalt.de

Saxonia-Anhalt^[1] (en alemán Sachsen-Anhalt) é un dos 16 Estados federados de Alemaña.

Subdivisión administrativa[editar | editar a fonte]

Saxonia-Anhalt subdivídese desde o 1 de xaneiro de 2004 en once Landkreise (distritos rurais) e tres Stadtkreise (distritos urbanos). Ao primeiro eran 37 distritos que se reformaron en 1994 en 21.

Distritos rurais:

Distritos urbanos:

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Goretti Sanmartín Rei et al. Servizo de Normalización Lingüística, Universidade da Coruña, ed. Criterios para o uso da lingua (PDF). p. 119. ISBN 84-9749-199-8. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 26 de setembro de 2013. Consultado o 14 de abril de 2014.

[1] Goretti Sanmartín Rei et al. Servizo de Normalización Lingüística, Universidade da Coruña, ed. Criterios para o uso da lingua (PDF). p. 119. ISBN 84-9749-199-8. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 26 de setembro de 2013. Consultado o 14 de abril de 2014.

[1]