Saltar ao contido

Pepe Torres

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Pepe Torres
Información persoal
Nome José Torres Mourelle
Nacemento 8 de outubro de 1901
Lugar de nacemento Ourense
Falecemento valor descoñecido
Lugar de falecemento valor descoñecido
Posición Centrocampista
Carreira sénior
Anos Equipos Aprs (Gls)
1919 Real Club Coruña
1922–1923 Racing de Ferrol
Olimpia
Iberia
1928 Lugo Sporting
1928–1934 Deportivo da Coruña 87 (10)
Selección nacional
1927 Cuba
Partidos e goles só en liga doméstica.

editar datos en Wikidata ]

José "Pepe" Torres Mourelle, nado en Ourense o 8 de outubro de 1901, foi un futbolista e adestrador de fútbol galego. Xogaba de centrocampista.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Xogou no Real Club Coruña ata 1919, ano no que o club desapareceu.[1] Na tempada 1922/23 pasou polo Racing de Ferrol, co que xa disputara algúns partidos amigábeis na campaña anterior. Foi convocado coa selección galega, aínda que non chegou a xogar.[2]

Emigrou a Cuba durante un tempo, e alí xogou no Olimpia Sporting Club, co que conseguiu un título do Campionato Nacional cubano,[3] e no Real Iberia da Habana, xunto a outros galegos como Manuel Bergés, os irmáns Gonzalo, Edelmiro e O'Donell Lorenzo, ou o exdeportivista Cachán.[4] Co Iberia gañou os campionatos de 1926 e 1928, e chegou a formar parte da selección cubana.[5]

Volveu á Coruña en 1928, e en agosto xogou co Deportivo da Coruña en Riazor un partido amigábel fronte ao Celta de Vigo.[6] Un mes despois fichou polo Sporting Lugo, do que o seu irmán Antonio era dianteiro centro e membro da directiva.[7] Pouco despois foi contratado polo Deportivo co que disputou a tempada 1928–29, cun soldo de 400 pesetas ao mes. Foi un dos futbolistas titulares que xogaron o histórico primeiro partido do Deportivo en liga nacional fronte ao Alavés en Mendizorrotza.[8] En 1932 xogou coa selección galega no Inferniño un partido contra o Racing de Ferrol en homenaxe a Manuel Rivera.[9]

Exerceu como adestrador do Deportivo durante a tempada 1948-49.[10]

En 1954 converteuse en presidente do Fabril. Foi ademais propietario da cafetería Marineda e logo do bar Astoria, en cuxo primeiro piso se atopaba a sede do Fabril.[11][12]

O seu fillo Carlos Torres tamén foi futbolista.

  1. "El Real Club Coruña vence al Real Club Fortuna por 4 goals a 2". El Ideal Gallego (en castelán) (639). 25 de febreiro de 1919. p. 4. Consultado o 20 de decembro de 2021. 
  2. Miranda, Carlos (18 de maio de 2016). "La otra Selección Galega, el equipo que se le resistió al Dépor". La Opinión A Coruña (en castelán). Consultado o 10 de outubro de 2019. 
  3. Parada, César (6 de xullo de 1928). ""Pepe" Torres y Santos Nosti Pelón". Diario de la Marina. 
  4. Pobes, José (1 de xullo de 2010). "Españoles en el fútbol cubano" (en castelán). Consultado o 9 de outubro de 2019. 
  5. "Selección Cubana que se enfrentará al equipo de Chile los días 11, 18 y 25". Diario de la Marina (en castelán). 4 de xaneiro de 1927. p. 18. Consultado o 20 de decembro de 2021. 
  6. "En Riazor - El partido de esta tarde". El Orzán (en castelán). 14 de agosto de 1928. 
  7. "De fútbol. Varias noticias". El Progreso (en castelán). 20 de setembro de 1928. 
  8. "Se cumplen 90 años del primer partido del Deportivo en el Campeonato Nacional de Liga" (en castelán). 17 de febreiro de 2019. Consultado o 9 de outubro de 2019. 
  9. "Homenaje a Rivera" (en castelán). 23 de agosto de 1932. Consultado o 10 de outubro de 2019. 
  10. "Adestradores do Deportivo". Web oficial do Deportivo (en castelán). Consultado o https://www.rcdeportivo.es/rcdeportivo/protagonistas/entrenadores. 
  11. "Historia do Fabril". Rafael Vacas (en castelán). Consultado o 9 de outubro de 2019. 
  12. Guillín, Pepe. "Pepe Torres Mourelle,un gran extremo". canaldeportivo.com (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 21 de setembro de 2013. Consultado o 17 de novembro de 2021. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]